ชายชราพูดความต้องการของเขาอีกครั้ง
“ดังนั้นคุณเลยต้องการหาผู้หญิงที่ดูดี มีบุคลิกที่ดีและมีความสามารถ อีกทั้งยังดูแลคนได้ดีใช่ไหม？”
เซิ่งเสี่ยวซิงกระดิกนิ้ว ราวกับผู้ใหญ่ในร่างเด็ก เธอยึดตามใจความสำคัญที่เธอเพิ่งได้ยินไป
“ตามที่ชายชราพูด หนูคิดว่าหม่าม้าของหนูมีคุณสมบัติมากพอ ดูนะ หนูต้องหาสามีใหม่ให้หม่าม้า และคุณก็ต้องหาภรรยาให้ลูกชายของคุณ จุดประสงค์ของเราสองคนต่างก็เหมือนกัน ส่วนหนูก็เป็นเด็กดีมาก ไม่เป็นภาระให้แน่นอน มองมาที่หนูก็น่าจะรู้ว่าแม่ของหนูดูแลคนเก่งแค่ไหน”
พอพูดถึง “การดูแลคน”เซิ่งเสี่ยวซิงมีความรู้สึกถ่อมตัวเล็กน้อย
เป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่เธอเติบโตขึ้นอย่างมีสุขภาพแข็งแรง ไม่เสียดายที่หม่าม้าของเธอตั้งใจขยันทำงาน แต่ยังมีความกังวลเล็กน้อยในการที่จะดูแลตนเอง
เมื่อเห็นเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้มีระเบียบและชัดเจนมาก ชายชราก็ชอบมันมากขึ้นเรื่อยๆ
แม่แบบไหนกันที่สามารถปลูกฝังลูกสาวของเธออย่างไม่ให้เห็นแก่ตัวแบบนี้
“เธอเอารูปหม่าม้าของเธอมารึเปล่า？”
“เอามา เอามา!” เซิ่งเสี่ยวซิงเปิดกระเป๋านักเรียนออกทันทีและยื่นรูปถ่ายที่เตรียมไว้ให้ “หม่าม้าของหนูสวยมาก”
ชายชรามองดูผู้หญิงในภาพ พยักหน้าครู่หนึ่ง แล้วยื่นให้พ่อบ้านที่อยู่ข้างๆ
“คุณก็ดูด้วย”
พ่อบ้านมองดูครู่หนึ่ง “คิ้วใสสะอาดและยังมีพลังที่เปล่งออกมาครับ ผู้หญิงคนนี้หน้าตาดีและยังมีใบหน้าที่สวยงาม”
“นั่นสินะ” ชายชรามองเด็กน้อยน่ารักคนนั้นด้วยรอยยิ้ม “วันหลังถ้ามีโอกาสให้หม่าม้าของเธอมาเจอฉันหน่อย”
“จริงสิ!” เซิ่งเสี่ยวซิงไม่คิดเลยว่ามันจะง่ายอย่างที่ตั้งใจเอาไว้ เธอมีหน้าตาสดใสและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ชายชรา ถ้าหม่าม้าของหนูอยู่กับลูกชายของคุณ หนูจะกตัญญูกับคุณแน่ในอนาคต”
“เป็นเด็กดีอะไรอย่างนี้”
หลังจากที่ทั้งสองตกลงกันได้ พวกเขาก็ได้พูดคุยกันอย่างดีเกี่ยวกับนิสัยการใช้ชีวิตของทั้งสองฝ่าย โดยปกติแล้วอวี้หนานเฉิงเป็นคนที่ไม่หวั่นไหวอะไรทั้งนั้น แต่มีเรื่องน่าสนใจมากมายเกี่ยวกับเซิ่งอันหราน ที่ฉันได้ยินจากเซิ่งเสี่ยวซิง ชายชราจึงตั้งตารอคอย
หลังการประชุมเสร็จชายชราก็ไปส่งเซิ่งเสี่ยวซิงที่ประตูหมู่บ้านของเธอ มองดูเธอกระโดดไปมา ก่อนที่จะให้คนขับออกรถไป
พ่อบ้านงุนงงเล็กน้อย “คุณผู้ชายครับ ตามเงื่อนไขของคุณชาย* การที่หาแม่เลี้ยงเดี่ยวที่มีลูกติดมันจะผิดไหม?”
“คุณกำลังมองหาคนที่ไร้เดียงสา สาวๆสมัยนี้อยู่บ้านกันหมด คุณคาดหวังให้พวกเธอดูแลจิ่งซีรึเปล่า? แม่เลี้ยงเดี่ยวผิดอะไร? ฉันกลับคิดว่านี่เป็นเรื่องดีที่คาดไม่ถึงซะอีก”
ชายชราเหลือบมองที่พ่อบ้านและดูเหมือนจะไม่ชอบอคติของพ่อบ้าน
พ่อบ้านถูกตักเตือนเล็กน้อยและตอนนี้เขาก็เข้าใจแล้ว “อย่างนี้นี่เอง”
ชายชราจะหาแม่เลี้ยงให้กับคุณชายน้อย* การที่จะหาภรรยาให้กับคุณชายอันนั้นมันเป็นเรื่องรองจากนั้น*
” ซิงซิงน้อย/ได้รับการสอนมาอย่างดี คุณบอกว่าถ้าหนานเฉิงได้พบกับผู้หญิงคนนี้มาก่อนหน้านี้ครอบครัวจิ่งซีของเรา อาจได้รับการดูแลที่ดีมากกว่านี้ บางทีอาจจะไม่มีปัญหาเหมือนกับเมื่อสามปีก่อน ”
มีการถอนหายใจยาวจากชายชราในรถ ซึ่งดูเหมือนจะเสียใจมาก
พ่อบ้านกำชับว่า
“ท่านครับ นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณ เป็นเวลาสามปีแล้ว ปล่อยให้เหตุการณ์ที่ผ่านมาผ่านไป อย่าโทษตัวเองมากเกินไป คุณชาย* ก็ไม่ได้โทษคุณ”
ชายชราดูสับสน เสียงของเขาแหบลงเล็กน้อย
“ถ้าเขาไม่โทษฉัน ในช่วง 3 ปีที่ผ่านมา เขาคงไม่พาจิ่งซีไปข้างนอกบ่อยๆ เขาน่าจะไม่อยากให้เขาอยู่ข้างๆฉันมากกว่า”
