เมื่อฟ้าสว่างกุ๊กไก่ก็อยู่ในอ้อมกอดของเก่งแล้ว เหตุการณ์อันบ้าระห่ำในรถของเขาและเธอเมื่อคืนทำให้กุ๊กไก่ยอมรับว่าเธอรู้สึกเขินอายคนขับรถจนไม่กล้าที่จะมองหน้าเขา
แต่เหมือนว่าเก่งเองก็รู้ความรู้สึกของเธอ เก่งจึงสั่งให้คนขับรถทั้งสองคนสับเปลี่ยนกัน
“ไม่ต้องห่วงน่า คนของพี่ไม่มีใครปากมาก เรื่องของเราถึงพี่อยากจะให้ทุกคนรู้พวกเขาก็ไม่มีทางพูดออกไปเด็ดขาด”
กุ๊กไก่ต้องเชื่อเขาอยู่แล้ว เธอเคยเห็นพวกเขาลงมือกับศัตรูหรือแม้กระทั่งคนที่ทรยศกับตาตัวเองมาแล้วย่อมรู้ดีแก่ใจว่าเก่งไม่ใช่คนดีอะไร ถ้าถึงเวลาโหดเขาก็เอาเรื่องจนไม่มีใครกล้าที่จะหือ
กุ๊กไก่ยังคงคิดถึงเรื่องระหว่างเธอกับเขา นี่เธอตกลงปลงใจกับเขาแน่หรือยังนะ หรือว่ายังลังเล
“คิดอะไรอยู่คะ”
เขาลูบผมของเธอเล่นเบา ๆ กุ๊กไก่เพิ่งสระผมได้ไม่กี่ชั่วโมงและเก่งเป็นคนไดร์ผมให้เธอเองแถมยังปรนนิบัติเธอเต็มที่ โทษฐานที่เขาจัดกุ๊กไก่อีกรอบในห้องน้ำแม้ว่าเธอจะร้องขอความเมตตาก็ตาม
ก็ใครใช้ให้เธอครางล่ะ เธอครางก็เท่ากับยินยอมเขาคิดแบบนี้ก็เลยไม่ฟังเสียงทัดทานของเธอเลยแม้แต่น้อย
“พี่เก่งชอบกุ๊กตรงไหนคะ”
เก่งหัวเราะ
“นั่นสิ พี่ชอบตรงไหนก็ไม่รู้สิ รู้ตัวอีกทีก็เอาแต่มองหากุ๊กแล้ว”
เขาพูดจริง ๆ และเป็นคำพูดที่ซื่อสัตย์กับทั้งเธอและกับตัวเอง
“พี่บอกแล้วว่าพี่ชั่ว พี่แช่งให้กุ๊กเลิกกับแฟนวันละร้อยรอบพี่จะได้มีโอกาสบ้าง”
“กุ๊กฟังเรื่องนี้มาหลายรอบแล้วค่ะ”
เก่งทำหน้างง
“พี่ยังไม่เคยเล่านี่คะ”
กุ๊กไก่ยิ้ม
“แต่กุ๊กได้ยินมานี่คะ แต่ก่อนก็เฉย ๆ นะ แต่ตอนนี้ได้ฟังแบบนี้ออกจากปากพี่เองรู้สึกดีชะมัด”
“ก็คงไอ้สมชายกะไอ้เคนน่ะใช่ปะ ที่ปากสว่าง”
เธอเท้าคางบนที่นอนจ้องใบหน้าหล่อ ๆ ของเขานัยน์ตาพราวระยับ ทำให้คนที่ถูกจ้องรู้สึกขัดเขินเล็ก ๆ จนอดจูบที่แก้มใสของเธอไม่ได้
“ก็ดีนี่คะ เพื่อนพี่เชียร์กันจนกุ๊กเกรงใจ”
กุ๊กไก่รู้สึกสบายใจที่จะคุยกับเขา และเริ่มคุยกันถึงเรื่องนี้ด้วยความรู้สึกสบาย ๆ ไม่ได้รู้สึกกดดันเหมือนที่เคยเป็น นั่นคงเป็นเพราะว่าเธอมีใจให้เขาแล้ว
คำว่าตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก ใช้กับพี่เก่งและเธอได้จริง ๆ แฮะ แต่ก็ว่าไปจะมีใครตามใครสักคนได้ยาวนานเหมือนพี่เก่งกันนะ เธอก็อยากรู้เหมือนกัน
“พี่รู้ว่าทุกคนห่วงพี่ อยากให้กุ๊กตกลงแล้วตอนนี้พี่บอกพวกเขาได้ยังคะว่ากุ๊กเป็นแฟนพี่”
กุ๊กไก่ขบริมฝีปากคล้ายจะลังเล แต่เห็นใบหน้าตื่นเต้นเหมือนกำลังลุ้นหวยของเก่งก็ทำให้หัวเราะออกมา เธอมองเขาคล้ายจะแสกนให้เห็นถึงกระดูกข้างใน เก่งเองก็รอคอยที่จะฟังคำตอบ
ในที่สุดกุ๊กไก่ก็ยิ้มบางแล้วบอกเบา ๆ เหมือนกำลังขัดเขิน
“แล้วแต่พี่เก่งค่ะ กุ๊กยังไงก็ได้”
เก่งเหมือนไร้สติ เขาไม่แน่ใจว่าเธอพูดยังไงและหมายความว่ายังไงกันแน่
“กุ๊กหมายความว่าเราเป็นแฟนกันแล้วใช่ปะคะ กุ๊กยอมรับพี่แล้วนะ พี่ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่พี่ชายของกุ๊กแล้วใช่มั๊ยคะ”
กุ๊กไก่ยิ้ม
“ค่ะ แล้วพี่เก่งล่ะคะจะทำกุ๊กเสียใจหรือเปล่า กุ๊กพูดจริง ๆ ว่าการอกหักมันไม่สนุกเลยค่ะ แต่เพราะความพยายามของพี่กุ๊กเห็นแล้วและซึ้งใจจริง ๆ”
“ไม่มีทาง จะให้พี่แต่งกับกุ๊กวันนี้พรุ่งนี้ยังได้ และไม่ได้แต่งปลอม ๆ เหมือนอชิด้วย”
กุ๊กไก่ยิ้มแต่เก่งกลับสะดุดคำพูดตัวเอง เขากลับว่าจะไปสะกิดแผลใจของกุ๊กไก่อีกครั้ง
“พี่ขอโทษนะคะ พี่ไม่ได้ตั้งใจที่จะพูดเรื่องนี้ค่ะ”
กุ๊กไก่ส่ายหน้า
“ไม่เป็นไรค่ะ กุ๊กลืมไปแล้วค่ะมันผ่านมานานขนาดนี้แล้วกุ๊กลืมไปหมดแล้วค่ะ”
เก่งจับมือของเธอเอาไว้แล้วดึงกุ๊กไก่มากอดทั้งลูบหลังเบา ๆ
“พี่ไม่ได้บังคับให้กุ๊กลืมใคร พี่รอมานานขนาดนี้แล้วพี่รอได้ขอแค่กุ๊กยอมเปิดใจให้พี่ และพี่สัญญาว่าพี่จะทำให้กุ๊กลืมความเจ็บช้ำทั้งหมดที่ผ่านมา กุ๊กไม่ต้องทำเป็นเข้มแข็งเมื่ออยู่ต่อหน้าพี่ เข้าใจหรือเปล่าคะไหล่ของพี่มีไว้ให้กุ๊กซบคนเดียวเท่านั้น”
เพราะความอ่อนโยนและความอดทนของเก่งทำให้หัวใจที่แข็งแกร่งของกุ๊กไก่ค่อย ๆ อ่อนลง หลายต่อหลายครั้งที่เธอยังคงคิดถึงอชิ ยังแอบมีความหวังเล็ก ๆ ในใจว่าเขาจะกลับมา ความจริงเธอไม่ได้ปิดประตูหัวใจแต่เธอเพิ่งรู้ตัวว่าเธอยังรอคอยเขาอยู่ กระทั่งมองข้ามความดีของเก่งมานานแสนนาน
จนในที่สุดเธอก็รู้ว่าทุกอย่างเป็นเพียงความฝันลม ๆ แล้ง ๆ ของตัวเองเท่านั้น อชิไม่เคยติดต่อ ไม่เคยกลับมา เหมือนเขาได้ตายจากไปแล้ว ยิ่งในวันที่เธอได้ยินข่าวว่าเขาอาจจะแต่งงานใหม่กับใครสักคนไปแล้วก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกสมเพชตัวเอง
เธอเกิดมาโดยเดี่ยวแบบนี้ ยังจะซ้ำเติมตัวเองอีกเหรอ แม้ว่าคนที่ผ่านมาจะไม่ใช่คู่ที่แท้จริงของเธอแต่ก็ไม่สามารถเอามาตัดสินคนอื่นได้ว่าเขาจะเข้ามาทำร้ายเธอเช่นกัน มันไม่ยุติธรรมกับเก่งเลยแม้แต่น้อย
“ตอนนั้นกุ๊กคิดว่าตัวเองไม่เป็นที่ต้องการของใครสักคน กลายเป็นของเล่นของฆ่าเวลา และเป็นตัวผลประโยชน์เท่านั้น เมื่อหมดประโยชน์เขาก็เฉดหัวทิ้ง กุ๊กกลัวจริง ๆ ค่ะที่จะต้องเจอเรื่องแบบนี้อีก”
เก่งจูบที่หน้าผากของเธอ กุ๊กไก่โอบแขนรอบเอวเขาแล้วหนุนศีรษะเข้าที่อกกว้างอบอุ่นอย่างมีความสุข
“ขอแค่กุ๊กอย่าปล่อยมือจากพี่ และอย่าคิดหนีไปจากพี่เท่านั้น พี่สัญญาว่าจะทำให้กุ๊กลืมเรื่องพวกนั้นและทำให้กุ๊กเห็นว่าพี่คือคนที่รักและจริงใจกับกุ๊ก แค่ครั้งแรกที่เห็นเอาจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่กุ๊กมีแฟนอยู่แล้วแต่พี่กลับเหมือนถูกมนต์สะกด และตั้งแต่นั้นมาพี่ก็เอาแต่เฝ้ามองหากุ๊กแม้ว่าจะไม่เคยอยู่ในสายตากุ๊กก็ตาม”
กุ๊กไก่กอดเขาแน่น น้ำตาสายหนึ่งไหลลงมาจนอาบแก้ม เธอดีใจที่มีเขาอยู่เคียงข้างแม้ว่าเธอจะไม่เห็นค่าเขาเลย เธอรู้สึกผิดต่อความรู้สึกของเก่งจริง ๆ
“พี่เก่งคะความจริงกุ๊กลืมอชิไม่ได้ค่ะ แต่ตอนนี้อยู่ในฐานะเพื่อนคนหนึ่งจริง ๆ เพราะกุ๊กคาใจ กุ๊กไม่รู้ว่าเขาหายไปเพราะอะไร มันเลยติดค้างอยู่ในใจ ความรู้สึกนี้มันไม่คลี่คลายไปจากใจ แต่กุ๊กมั่นใจว่าความหวังดีของกุ๊กที่มีกับอชิในตอนนี้ได้ลดสถานะให้กลายเป็นเพื่อนคนหนึ่งจริง ๆ เท่านั้น พี่เก่งจะเชื่อกุ๊กหรือเปล่าคะ กุ๊กไม่ได้ตัดสินใจคบพี่เก่งเพราะต้องการให้พี่เป็นตัวแทนของใคร แต่เพราะว่า”
เก่งยิ้มแก้มปริ เชยคางของหญิงสาวขึ้นมา
“เพราะอะไรคะ”
กุ๊กไก่จูบที่ปลายคางสากของเขา
“เพราะกุ๊กชอบพี่เก่งค่ะ ชอบมากจนจะบ้าตายอยู่แล้ว”
ไม่ว่าจะชอบหรือรักเก่งไม่สนใจแล้วในตอนนี้ ไม่ว่ากุ๊กไก่จะคิดยังไงมันไม่สำคัญเลยขอเพียงเธอยอมรับเขาก็เท่านั้น เท่านั้นจริง ๆ
“แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ คนดีของพี่ ความรักของพี่จะเยียวยาบาดแผลทุกบาดแผลของกุ๊กให้หายดี พี่สัญญา”
กุ๊กไก่จูบเก่งอย่างดูดดื่มลึกซึ้ง เขาครางอย่างมีความสุข ทั้งจูบทั้งถามเธอ
“กุ๊กหิวหรือเปล่าคะ”
“ไม่ค่ะ กุ๊กอยากอยู่กับพี่เก่ง”
เก่งยิ้มอย่างมีความสุข พลิกตัวให้กุ๊กไก่อยู่ด้านล่างแล้วจูบตะโบมที่ริมฝีปากของเธอ เขาสัมผัสได้ถึงรอยแผลเล็ก ๆ ที่ริมฝีปากของกุ๊กไก่ เป็นแผลจากการร่วมรักกันอย่างบ้าคลั่งในคืนที่ผ่านมา
เขาไม่ได้ใช้ถุงยางอนามัยอ้างกับกุ๊กไก่ว่าไม่ได้เตรียมมา ทั้ง ๆ ที่ตัวเองเตรียมการเอาไว้แล้ว ทำหลาย ๆ ครั้งแบบนี้ไม่ท้องให้มันรู้ไป เขาอายุสามสิบเอ็ดย่างสามสิบสองแล้วสมควรมีลูกได้ เขาอยากมีลูกกับกุ๊กไก่ใจแทบขาด คิดว่าถ้ามีลูกผู้หญิงหน้าตาสวยน่ารักเหมือนแม่คงจะดีไม่น้อย และมีลูกผู้ชายที่หน้าเหมือนกุ๊กไก่อีกคน
ลูกไม่ต้องหน้าเหมือนเขา ขอให้เหมือนแม่ก็พอแล้ว
“กุ๊กพี่อยากมีลูก”
เขาพูดเสียงเบา แต่กุ๊กไก่ได้ยินชัดเจน เธอตกใจเมื่อตอนนี้เขาดันท่อนเนื้อเข้ามาในตัวเธอแล้วกระแทกอย่างแรงจนกระทั่งหลั่งน้ำรักออกมาอย่างรวดเร็ว
“พี่เก่ง”
“พี่บอกแล้วว่าพี่ไม่ใช่คนดี พี่ไม่ยอมปล่อยกุ๊กไปไหนแน่พี่จะมัดกุ๊กเอาไว้ด้วยลูกของเรา คอยดูเถอะว่าจะหนีพี่ไปไหนได้”
“ฮึ คนเจ้าแผนการ”
กุ๊กไก่ด่าเขาเบา ๆ และได้รับบทลงโทษเป็นจูบที่บ้าระห่ำ กุ๊กไก่ถูกเก่งอุ้มขึ้นมาทั้ง ๆ ที่ตัวเขายังเสียบคาอยู่ในตัวเธอ เขาพาเธอเดินมาที่ริมระเบียง ทั้งกระแทกท่อนเนื้อเข้าหาร่างของเธอเป็นจังหวะ
“พี่เก่ง อื้อ เสียวค่ะ อ๊า ซี๊ด”
“ครางเรียกชื่อพี่เก่งสิคะคนดี ครางเรียกชื่อพี่”
“อ๊า พี่เก่งขา พี่เก่งของกุ๊ก ซี๊ด อ๊า พี่เก่ง”
เสียงครางดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เก่งเดินไปเปิดผ้าม่านเพื่อให้มองเห็นวิวทะเลที่สวยงามและสดใสในยามสาย แดดวันนี้ไม่ค่อยแรงมากมีเมฆก้อนใหญ่คลุมเต็มท้องฟ้า ท้องทะเลสีฟ้าที่กำลังสะท้อนแสงแดดส่องสว่างระยิบระยับจนตาพร่ามัว
“อ๊ะ พี่เก่งคะนี่มันระเบียงนะคะ”
เก่งพากุ๊กไก่มาเอาที่ระเบียงใหญ่ เธอกอดคอเขาอย่างหวาดผวา
“ไม่มีใครเห็นหรอก ที่นี่เป็นหาดส่วนตัวพี่เลือกมาอย่างดีที่สุด”
ที่แท้ก็เป็นแผนการณ์ของเขาอีกแล้ว กุ๊กไก่ทุบอกเอาแต่กลับถูกเขากระแทกแรง ๆ จนเข้ามาลึกสุดลำ
“อ๊า”
เขาพาร่างของกุ๊กไก่มาจนถึงราวระเบียง ดันแผ่นหลังของเธอให้ชิดแล้วยกขาของเธอขึ้นข้างหนึ่ง ถ้ำสวาทของเธอเปิดอ้ารับเอ็นยักษ์ที่กำลังถูกสะโพกสาวเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ พาเอาน้ำรักทั้งของเขาและของเธอไหลลื่นออกมาจนเปียกชุ่ม
“ขอพี่ดูดนมหน่อยค่ะ นมของกุ๊กไก่สวยและหวานมาก”
เก่งก้มลงในขณะที่กุ๊กไก่แอ่นตัวขึ้นให้เขาดูดได้เต็มที่ เธอมองไปด้านข้างรู้สึกใจเต้นระทึกเมื่อร่วมรักกับเก่งในที่เปิดเผยแบบนี้ มันให้อารมณ์ที่ร้อนแรงไปอีกแบบอย่างไม่น่าเชื่อ
“พี่ดุไปหน่อยนะคะ ทนไหวนะ ไม่รู้เป็นไงอยากเอากุ๊กไก่แรง ๆ ให้ครางจนเสียงแหบไปเลยคนดี”
เก่งดูดดื่มเม็ดทับทิมสีหวานแล้วตวัดลิ้นรัวที่หัวนมแผ่วเบา ขบเม้มดูดอย่างแรงพร้อมทั้งขยับสะโพกซอยเข้ามาอย่างรุนแรง มือของเขาขยำสะโพกของกุ๊กไก่จนเกิดรอยแดง ทั่วเต้านมถูกเขาทิ้งร่องรอยเอาไว้ทุกจุดจนกลายเป็นสีแดงช้ำไปแล้ว
เขาร่อนเอวอย่างแรง จับหญิงสาวให้หันหลังโก้งโค้งก้นงอนขึ้นมาจับเธอกางขาแล้วกระแทกเข้ามาจนลึก
“อ๊าพี่เก่งคะ”
“อืม แน่นเป็นบ้าเลย พี่ใจจะขาดแล้วคนดีของพี่ รัดพี่แรงแบบนี้พี่แย่แล้วนะคะ ขอเอาแรง ๆ เลยนะคะ”
เขาตบก้นของเธอแล้วกระแทกรัวเร็ว กุ๊กไก่เกร็งตัวเมื่อใกล้จะถึงจุดสุดยอด
“ซี๊ด พี่เก่งขา”
เขาก้มลงมากอดเธอแล้วโอบรอบร่างเล็กจับเต้านมเอาไว้พร้อมทั้งขยำแรง ๆ เก่งหยุดสาวสะโพกแล้วถอดท่อนเนื้อของตัวเองออก จับขาของกุ๊กไก่พาดกับราวระเบียงคุกเข่าลงมาแล้วเริ่มเลียความหยาดเยิ้มหวานหยดที่ไหลออกมาเป็นสาย
“อร่อยที่สุด หวานที่สุดเลยค่ะ พี่เลียแบบนี้ชอบหรือเปล่าคะ พี่ใช้ลิ้นเขี่ยเม็ดเสียวของกุ๊กแบบนี้ชอบหรือเปล่าคะ กุ๊กไก่ขาจับนมตัวเองสิคะ ขยำมันให้พี่ดูหน่อยพี่จะเลียไปดูไปให้อร่อยเลย”
“อ๊า พี่เก่งเร้าเก่งชะมัด”
เธอชมเขาด้วยใจจริงแล้วขยำหน้าอกตัวเองอย่างที่เก่งต้องการ ตาของเขาจับจ้องเป็นมัน สองมือแหวกกลีบกุหลาบให้แยกออกจากกันและละเลงลิ้นลงที่เม็ดเสียวสีหวานของเธอ
กุ๊กไก่ครางเสียวยิ่งบีบเคล้นตัวเองรุนแรงขึ้นท่าทางเซ็กซีอ้อนเซ็กส์ของเธอยิ่งทำให้เขาคลั่งใคล้เธอหนักขึ้น เขาตวัดลิ้นถี่ ๆ จนเธอขาสั่นและในที่สุดก็เกร็งตัวระเบิดน้ำออกมา
“อ๊า เสร็จอีกแล้วค่ะ”
น้ำหวานของกุ๊กไก่ไหลลงมาตามขา เธออยู่กับเก่งตั้งแต่เมื่อคืนเสร็จกับเขาจนนับครั้งไม่ได้ผู้ชายคนนี้เก่งสมชื่อ ทั้งคำพูดและการกระทำของเขาไม่ได้อ่อนโยนแต่สามารถเล้าโลมเธอให้ถึงสวรรค์และทำให้เธอร้อนขึ้นได้อย่างง่ายดาย
เก่งอุ้มร่างที่ไร้เรี่ยวแรงของกุ๊กไก่ขึ้นแล้วพาเธอไปนั่งที่เก้าอี้ชมวิว เขาจับเธอให้คล่อมร่างของเขาเอาไว้ สองคนหันหน้าเข้าหากันแล้วเธอก็ถูกเขาเร้าด้วยจูบดุเดือนร้อนแรงอีกครั้ง
กุ๊กไก่กลืนกินท่อนเอ็นของเขาเข้าไปในร่างกายจนมิด เธอบีดรัดเขาจนเก่งทำหน้าเหยเก
“ควบคุมพี่สิคะ บดลงมาค่ะคนดีแล้วแอ่นก้นให้พี่ขยำ พี่จะดูดนมกุ๊กของพี่ไปด้วยแล้วกุ๊กขยับตามชอบใจเลยนะคะ เอาให้พี่เสียวที่สุดเลยนะคนดี”
“อ๊าพี่เก่งขา กุ๊กบดแบบนี้เสียวหรือเปล่าคะ ดีหรือเปล่าคะ”
“ดีมากค่ะ พี่จะดูดนมให้เป็นรางวัลนะคะ”
กุ๊กไก่ร้องครางกับความเสียวซ่านที่เขาปล่อยให้เธอเป็นผู้ควบคุมเอง การร่วมรักของเธอและเก่งผ่านมาอย่างยาวนาน ในตอนนี้กุ๊กไก่กลับไม่รู้สึกกลัวและกดดันเรื่องท้องอีกต่อไปแล้ว
เวลาที่ผ่านมาเป็นปีมันพอให้เธอลืมความทุกข์ได้แล้วสินะ
