The Divine Nine Dragon Cauldron – ตอนที่ 1276 – แมลงมัธยเทพ

　　 จริงของเจ้า 

　　ถ้าหากหม้อเก้ามังกรไม่เตือนเขาคงจะต้องเจอกับอันตรายที่หนักหนากว่าที่ได้เจอมเื่อครู่

　　ไม่แปลกเลยที่เมฆาอสูรจะหวาดกลัวมัน

　　ซือหยูมองแมลงวิญญาณมรณะและถาม

　　 เทพปีศาจมันคืออะไรกัน? 

　　 เจ้าเคยได้ยินเรื่องนภาจรัสมาแล้วใช่ไหม? 

　　เทพปีศาจกล่าวอย่างลึกลับ

　　ซือหยูพยักหน้า

　　 ข้าเคยได้ยินมีเรื่องเล่าถึงสิ่งมีชีวิตหลายพันชนิดบนท้องนภา 

　　 จำนวนหมื่นเป็นเพียงจำนวนที่จินตนาการมันมีมากกว่านั้น ว่ากันว่ามีมากกว่าหนึ่งล้าน!  　　เทพปีศาจแสยะยิ้มให้ซือหยูเมื่อบอกสิ่งที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน

　　 ดวงวิญญาณหลายล้านดวงแบ่งเป็นสามขั้นตามพลังภายในแต่ละขั้นแบ่งเป็นสามขั้นย่อย

　　ซือหยูเคยได้ยินเทพปีศาจกล่าวถึงเรื่องนี้มาก่อนดูเหมือนมนุษย์จะเป็นเผ่าพันธุ์ชั้นล่าง 

　　 มีสิ่งมีชีวิตเก้าระดับในธารดาราอย่างนั้นรึ?หนอนวิญญาณมรณะอยู่ในอันดับสูงกว่าสินะ? 

　　ซือหยูเริ่มเข้าใจความหมายของเทพปีศาจแล้ว

　　แต่เทพปีศาจกลับส่ายหน้า

　　 เจ้าเข้าใจผิดสองเรื่องอย่างแรกคือทุกสิ่งในธารดาราอยู่ในชั้นล่างสุด ที่เจ้าเรียกว่ามนุษย์คือขั้นเก้า ส่วนน้อยอย่างเทพเจิ้งและฑากิณีนั้นเป็นเผ่าพันธุ์อันดับแปด ส่วนอสูรเป็นเผ่าพันธุ์อันดับเจ็ด  　　 ส่วนเรื่องที่สองแมลงวิญญาณมรณะมิเพียงแต่จะมีอันดับสูง แต่เป็นอันดับสูงมาก! มันอยู่ในอันดับสูง! 

　　ซือหยูตกตะลึงเผ่ามนุษย์เป็นผ่าพันธุ์ล่างสุดจริง ๆ

　　ยิ่งไปกว่านั้นอสูรยังอยู่เหนือทุกเผ่าพันธุ์ในธารดารา เป็นเหตุที่อสูรแข็งแกร่งนัก

　　มนุษย์ช่างอ่อนแอ

　　 แมลงวิญญาณมรณะตัวนี้พิเศษมากมันถูกแช่แข็งมาหมื่นปี พลังชีวิตหายไปเกือบหมด แต่ก็ยังเหลือสติรู้คิดอยู่ข้างใน ไม่ต้องพูดถึงเจ้า หากจักรพรรดิอสูรพยายามตามล่ามัน จักรพรรดิอสูรจะตายไปเกินครึ่งตัว! 

　　ซือหยูตกใจ

　　 น่ากลัวนักแล้วทำไมเทพคนนั้นถึงให้มันกับข้ามาตั้งแต่แรกเล่า? 

　　ซือหยูถาม

　　เทพปีศาจตอบ

　　 เจ้านั่นมีตาหามีแววมันรู้เพียงว่าหนอนนี่คือแมลงวิญญาณมรณะ แต่มันไม่รู้ว่าเจ้าหนอนน่ะเสียพลังไปชั่วคราว! 

　　 มันเสียพลังอะไรไป?มันจะรอดไหม? 

　　เทพปีศาจกลอกตาและพูดอย่างล้ำลึก

　　 เทพก็แบ่งเป็นช่วงเวลาต่ำสูงในช่วงชีวิตเป็นธรรมดาที่พลังจะผันผวน เจ้าหนอนตัวนี้ติดอยู่ในการเป็นมัธยเทพและล้มเหลวในคราสุดท้าย 

　　 มัธยเทพรึ? 

　　ซือหยูได้ยินคำเดิมอีกครั้ง

　　เทพปีศาจตอบ

　　 เทพแบ่งเป็นเทพชั้นต่ำมัธยเทพ และเทพชั้นสูง แต่ทั้งหมดก็ล้วนเป็นเทพ แต่ความต่างระหว่างพลังนั้นไม่ต่างจากก้นบึ้ง 

　　 เจ้ารู้แค่ว่าเทพชั้นต่ำจะถูกมัธยเทพควบคุมและมัธยเทพจะถูกเทพชั้นสูงควบคุม 

　　ซือหยูตาเป็นประกาย

　　หรือว่าทุกเรื่องที่เกิดขึ้นจะถูกบงการโดยมัธยเทพ?

　　 มีมัธยเทพกี่คนในจักรวาลหรือ?จักรพรรดิอสูร เทพแห่งความตาย กับฑากิณีรึ? 

　　ซือหยูถาม

　　 ฮ่าๆๆๆๆๆ! 

　　 พวกมันเป็นมัธยเทพงั้นเรอะ?พวกมันยังไม่มีคุณสมบัติขั้นต่ำสุดในการเป็นมัธยเทพเลย! 

　　 ส่วนเรื่องที่เจ้าถามว่ามีมัธยเทพกี่คนในธารดารา…คำตอบก็คือศูนย์ 

　　เทพปีศาจกล่าวอย่างใจเย็น

　　 ธารดาราเล็กเกินไปที่จะรองรับมัธยเทพ 

　　จักรพรรดิอสูรผู้แข็งแกร่งและเทพแห่งความตายเป็นเพียงเทพชั้นต่ำรึ?มัธยเทพแข็งแกร่งเพียงใดกัน?

　　 แมลงวิญญาณมรณะเป็นหนอนมัธยเทพที่ล้มเหลวในการข้ามวิบัติพลังตอนที่มันมีชีวิตอยู่น่ะ…ไม่ต้องไปพูดถึงจักรพรรดิอสูรหรือเทพแห่งความตายหรอก ต่อให้มันตาย เสี้ยววิญญาณที่เหลืออยู่ก็คร่าชีวิตของพวกมันได้แล้ว 

　　เทพปีศาจจ้องน้ำแข็งทมิฬด้วยความริษยา

　　 เจ้าได้กำไรแล้วในครั้งนี้!มันไม่ต่างกับของป้องกันตัว แต่น่าเสียดายที่มันใช้ได้ครั้งเดียว เจ้าต้องระวังให้ดี 

　　หลังจากรู้จนกระจ่างซือหยูเก็บแมลงวิญญาณมรณะอย่างระมัดระวัง มันคือเครื่องมือสังหารอย่างดีที่ไม่มีใครรู้จักมันนัก หากใช้มันเมื่อใด ผลที่ได้ก็คง…

　　ความมั่นใจของซือหยูเพิ่มขึ้นมาก

　　ต่อมาคือกะโหลกชมพูมันคือสมบัติศักดิ์สิทธิ์ปลอมที่มีพลังจิตแข็งแกร่ง หากเทพไม่แข็งแกร่งอาจสับสนเพราะมันได้

　　ขั้นตอนการเปลี่ยนให้เป็นของเขาเองนั้นไม่ยากนักซือหยูชำระล้างมันอย่างง่ายดาย　　ผ่านไปครึ่งเดือนซือหยูหายใจออกเบา ๆ

　　 ถึงเวลาแล้ว 

　　ซือหยูเข้าสู่มุกวิญญาณเก้าหยกในสวน เกิดหน่อสีทองแตกแขนงออกมา ไม่ต่างกับสลักทองคำ

　　บริเวณจุดที่มันเจริญเติบโตนั้นจะมีชั้นเพลิงอ่อนๆ ให้เห็นอยู่ด้วย

　　 นายท่านนี่มันคืออะไรกัน? เจ้าผีเสื้อเอาแต่มองมันไม่หยุดเลย ถ้าไม่มีข้ามันก็คงจะกินไปแล้ว 

　　จางตี๋เก้อมองด้วยความสงสัย

　　ซือหยูดีใจเล็กน้อย

　　 อย่างนั้นก็ดีแล้วตอนนี้ให้ผีเสื้ออดทนไปก่อน พอมันโตจนเก็บเกี่ยวเมล็ดได้มากพอ ถึงตอนนั้นค่อยปลูกให้มันเพิ่ม 

　　ซือหยูมองไปที่สวนอีกแห่งไผ่เงินกล้วยไม้สวรรค์สูงตระหง่านขึ้นตรงอัดกันแน่น

　　ซือหยูมองดูต้นที่แข็งแรงที่สุดหลังจากปลูกมันมาหลายปี ซือหยูไม่เคยขยับไผ่หน่อแรกแม้แต่ครั้งเดียว เขาอยากจะรู้ขีดจำกัดของมันหลังจากเติบโตเต็มที่

　　แต่นอกจากขนาดอันใหญ่โตที่เกินกว่าบันทึกแล้วนั้นก็ไม่มีอะไรพิเศษ

　　เขาละสายตาและกลับเข้าสู่กายหยาบ

　　ทันทีที่เขากลับไปผีเสื้อโกลาหลก็รีบบินกลับมาที่สวนอีกครั้งและกลืนกินอาหาร

　　ในสวนนอกจากไม้ต้องห้ามเพลิงทองคำ สิ่งเดียวที่มันสนใจจะกินก็คือไผ่เงินกล้วยไม้สวรรค์

　　แต่ซือหยูไม่รู้ตัวและจางตี๋เก้อก็ไม่รู้ตัวเช่นกัน ผีเสื้อโกลาหลนั้นกินไผ่เงินกล้วยไม้สวรรค์ทุกต้นแต่เลี่ยงต้นที่ใหญ่ที่สุดและยังทิ้งระยะห่างอีกด้วย

　　ต่อมาซือหยูเรียกภูเขาห้าธาตุมาเพื่อบ่มเพาะ

　　ในตอนนั้นเองหอคอยหลากสีก็ได้ลอยออกมาโดยที่เขาไม่ได้สั่งการ มันลอยวนรอบตัวซือหยู

　　เอ๋?ซือหยูเลิกคิ้วมองมังกรเขียวจากคอหอย

　　 เจ้าจะออกมาทำไม?ข้าไม่ได้เรียกเจ้า! 

　　เมื่อได้รับคำเตือนจากเทพใต้ท้องภูเขาห้าธาตุซือหยูนั้นระแวงต่อมังกรเขียวมากเป็นพิเศษ

　　นับแต่วันนั้นเขาไม่เคยใช้คุกเทวะห้าธาตุอีกเลย

　　 เจ้าหนูมาตกลงกับข้าดีกว่า 

　　มังกรเขียวมีรูปร่างที่ชัดเจนกว่าเดิมมาก

　　เมื่อมันปรากฏตัวมันพูดกับซือหยูอย่างตรงไปตรงมา

　　 เจ้าจะตกลงอะไรกับข้าได้? 

　　 แน่นอนสิข้าทำได้! เช่นเมื่อใดที่เจ้าต้องการความช่วยเหลือ ข้าจะใช้พลังห้าธาตุสามในสิบส่วนช่วยเจ้าให้พ้นภัย 

　　สามส่วนรึ?ซือหยูหรี่ตา ทีแรก มังกรเขียวใช้พลังของคุกเทวะห้าธาตุเพียงส่วนเดียวเพื่อสยบเซียนขั้นสูงสุดได้อย่างง่ายดาย

　　แต่ตอนนี้พลังจะเพิ่มเป็นสามเท่า!

　　ดูเหมือนว่ามังกรเขียวจะใช้วิธีที่เขาไม่รู้ในการฟื้นฟูร่างและควบคุมคุกเทวะห้าธาตุได้ดีขึ้น!

　　แต่ซือหยูก็ไม่บอกมังกรเขียวมานานแล้วว่าเขาศึกษาอักษรเกินสามส่วนไปแล้วเขาใช้พลังได้เกินห้าส่วน

　　การแข่งควบคุมคุกเทวะห้าธาตุเริ่มต้นขึ้นแล้วและมังกรเขียวอาจจะเอาชนะซือหยูไม่ได้

　　และตอนนี้มันยังออกมาด้วยตัวเองนั่นหมายความว่ามันจะต้องมีแผนอะไรบางอย่าง

　　 แล้วเจ้าต้องการให้ข้าทำอะไร? 

　　มังกรเขียวตอบ

　　 ไม่ยากเอาข้าออกไปยังธารดารา และจากนี้ไป ข้าจะไม่เกี่ยวข้องกับเจ้าอีก 

　　 ได้สิ  　　ซือหยูตกลงในไม่นาน

　　ลึกในแววตามังกรเขียวแปลกไปเมื่อได้รับคำตอบจากซือหยู

　　มังกรเขียวกลับเข้าไปยังคุกเทวะห้าธาตุซือหยูแววตาเยือกเย็น

　　 ถ้าเจ้าซื่อสัตย์และซื่อตรงกับข้าทุกอย่างจะเป็นไปตามข้อตกลง แต่ถ้าเจ้าคิดเป็นอื่น ข้าจะลบเจ้าให้หายไปตลอดกาล! 

　　เวลาผ่านพ้นซือหยูบ่มเพาะด้วยคุกเทวะห้าธาตุหนึ่งเดือนเต็ม

　　เขาชำระล้างภูเขาห้าธาตุจนถึงขั้นสุดท้ายแล้วอีกไม่นานเขาจะใช้พลังสูงสุดของมันได้

　　และในหนึ่งเดือนนี้เมล็ดไม้ต้องห้ามเพลิงทองคำยังเติบโตขึ้นมาก ตอนนี้มันสูงหนึ่งศอกแล้ว มันเติบโตเร็วกว่าที่คิด

　　และในหนึ่งเดือนนี้เหล่ารัชทายาทที่ดูไร้การเคลื่อนไหวยังปฏิบัติการตามแผนอย่างลับ ๆ　　เจ้าเมืองในดินแดนของตนเคลื่อนไหวบ่อยครั้งเจ้าเมืองบางคนจัดการหน้าที่อยู่ห่าง ๆ เจ้าเมืองบางคนก็ถูกรัชทายาทเรียกตัว

　　แตรอันเงียบเชียบของสงครามกำลังดังเสียงเอื่อยในโลกอสูร

　　ครึ่งเดือนผ่านไป…

　　ระยะเวลาสองเดือนจบลงแล้ว

　　ไค่หลินไม่รอช้านางปรากฏตัวหน้าห้องลับของซือหยูในทันที

　　 หมดเวลาแล้วไปหามเหสีหยุนเซี่ยกับข้า! 

　　 ขออภัยด้วยข้ากำลังถึงเวลาสำคัญและต้องบ่มเพาะอีกสองเดือน 

　　ซือหยูพูดเบาๆ จากในห้องลับ

　　ไค่หลินคิ้วขมวดใบหน้านางไม่เหลือความเป็นมิตรอีกต่อไป

　　 อสูรขนนกเจ้ากล้าดียังไง! มเหสีหยุนเซี่ยต้องการพบเจ้า แต่เจ้ากลับบ่มเพาะพลังอยู่ที่นี่  　　 เจ้ากำลังจะจับตัวข้าสินะ? 

　　ซือหยูไม่ตอบคำถามแต่ถามนางกลับไป

　　ไค่หลินแผ่จิตสังหารนางไม่ใช่คนใจดีอยู่แล้ว ในหลายปีที่ผ่านมา นางลอบสังหารเทพที่ไม่ภักดีต่อมเหสีหยุนเซี่ยไปมากมาย

　　แต่ซือหยูนั้นต่างออกไป

　　มเหสีหยุนเซี่ยจงใจสั่งไค่หลินให้ไม่ลงมือ

　　 เดือนเดียว!หลังจากหนึ่งเดือน ถ้าเรายังไม่ได้ออกเดินทาง เจ้าจะต้องได้รับบทลงโทษ! 

　　ไค่หลินขู่

　　จากรอยยิ้มในวันแรกได้กลายเป็นคำขู่ในวันนี้ธาตุแท้ของนางเปิดเผยแล้ว

　　ซือหยูแววตาเย็นชา

　　เขากำลังรอ…รอไม้ต้องห้ามเพลิงทองคำ!

　　ไม้ต้องห้ามเพลิงทองคำกำลังเติบโตมันสูงเกือบสามศอกแล้ว

　　ดูจากสถานการณ์มันจะโตเต็มที่ในอีกสามเดือน

　　ถ้าหากเขามีไม้ต้องห้ามเพลิงทองคำหลายอย่างจะง่ายดายยิ่งขึ้น!

　　ด้วยพลังใหม่ที่ได้มาพลังของภูเขาห้าธาตุได้เพิ่มขึ้นไปอีกระดับ

　　 เวลากระชั้นชิดข้าไม่รู้ว่าจะรออีกสามเดือนได้หรือไม่ 

　　ซือหยูพูดเบาๆ กับตัวเอง

　　สามเดือนต่อมาจะเป็นเวลาเดียวกับที่เหล่ารัชทายาทก่อการยึดอำนาจ

　　ในขณะเดียวกันในธารดารา เรือรบลำใหญ่แล่นผ่านธารดารามุ่งหน้าไปยังทิศประจิม

　　บนเรือนั้นมีเทพเจิ้งเจิ้งหยวนชิง และเหล่าเทพที่ร่วมการจู่โจมโลกเสี้ยววิญญาณ

　　หลังออกมาจากโลกเสี้ยววิญญาณพวกนางได้กลับสู่พันธมิตรบูรพา ซึ่งพวกนางได้คำสรรเสริญจากทุกคนในพันธมิตร

　　คนหลายพันทรมานด้วยน้ำมือชาวเสี้ยววิญญาณตอนนี้แดนชั่วร้ายถูกทำลายไปอย่างที่หวังแล้ว

　　ซึ่งมันยังทำให้พันธมิตรบูรพามั่นใจยิ่งขึ้นในการรับมือต่อการรุกรานของเผ่าอสูรเทพหลายคนหารือกันเพื่อหาทางต่อสู้กับอสูร

　　ที่สำคัญที่สุดก็คือการรวมกำลังทั้งหมดให้เป็นหนึ่งเดียว…ถ้าหากเป็นไปได้

　　มาถึงตรงนี้กำลังสองทัพถูกเคลื่อนย้ายออกไป