‘อัลเปี้ยนจัดให้มดต่อสู้ทั้งหมดประจำการอยู่ใกล้ ๆ พวกเขาควรมาถึงทันทีหากถูกเรียกให้ต่อสู้ นอกจากนี้ให้นำมดทองและแมงชนิดพิเศษมาที่ห้องนี้ด้วย’
‘ข้าเข้าใจแล้ว นายท่าน’
‘อัลเปี้ยนคุเจ้ารู้ไหมว่ามีอะไรอยู่ที่นั่น?’
‘ข้าไม่รู้ สิ่งที่รู้คือสิ่งที่ตกทอดมาจากแต่ละรุ่น ซึ่งไม่ใช่การขุดผ่านจุดนี้’
เสาอากาศของอัลเปี้ยนกระดกขึ้นและลง ขณะที่นางคิดลึก ๆ
‘แล้วอดีตราชาล่ะ?’
‘ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจ สิ่งที่อยู่ข้างล่างเราเลย’
‘ดี. ดูเหมือนว่ามีสิ่งมีชีวิตอยู่ด้านล่างเรา ‘
‘ฮะ?’
‘อืม … ‘ อัลเปี้ยนอาจจะลังเลที่จะตอบ เมื่อรู้ถึงจิตวิญญาณการผจญภัยของผม
‘ข้าจะตามล่าพวกมัน!’
ด้านล่างของรังมด มีมอนสเตอร์ที่เรียกว่า ประตูโมฆะ
หน้าสถานะของพวกเขา ระบุว่าพวกเขาอยู่ในอันดับ D มันเป็นอันดับสูงสุดที่ผมเคยเห็น ถ้าเรายกเว้นโซเลสเต้ ดูเหมือนว่าเพราะพวกเขาอยู่ในขอบเขตของอาณาเขตของผม ผมจึงสามารถระบุชื่อและอันดับของพวกเขาได้ แต่ไม่สามารถระบุข้อมูลอื่น ๆ ได้ ถึงกระนั้นก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังเก็บเกี่ยวน้ำทิพย์จากราก ส่วนหนึ่งก่อนที่มันจะมาถึงเรา
‘ท่านเรียกพวกเราหรือไม่’
คนแรกที่มาถึงคือเอริน เธอเป็นคนเอาแต่ใจ แต่เป็นคนขยัน ดังนั้นผมจึงไม่ดุเธอมากนัก ต่อไปที่จะมาถึงคือเจนน่ามดทอง ตอนนี้ดีกว่าระหว่างพวกเขาและพวกเขาจะทะเลาะกันน้อยลงมาก ผมมองไปรอบ ๆ ห้องและเริ่มให้คำแนะนำเมื่อคนอื่น ๆ เข้าร่วม
‘ด้านล่างเรามีมอนสเตอร์มากมายที่เรียกว่า ประตูโมฆะ พวกมันคือเป้าหมายต่อไปของเรา เพราะพวกมันขโมยน้ำทิพย์ของเรา เจ้าเข้าใจสถานการณ์หรือไม่? นี่คือการลงโทษเพื่อนำตัวโจรเหล่านั้นมาสู่ความยุติธรรม! ‘
อันที่จริงขึ้นอยู่กับว่าคุณถามใคร เป็นเรื่องยากที่จะตัดสินว่าใครเป็นเจ้าของสินค้าล้ำค่า ดังกล่าวอย่างถูกต้อง แต่ผมอ้างสิทธิ์ความเป็นเจ้าของเพราะอะไรก็ตามที่มาถึงบ้านของผมก็เป็นของผมโดยชอบธรรม!
‘ผมสงสัยว่าเราจะสามารถจัดการกับพวกเขาได้หรือไม่’
ผมได้สัมผัสหน้าสถานะของพวกเขาครั้งแรก เมื่อผมจมอยู่ในสระน้ำทิพย์ฝึกฝนและค้นพบทักษะใหม่ ๆ ตอนแรกผมกังวลเกี่ยวกับอันดับ D ที่สูงของพวกเขา แต่หลังจากการแสดงร่วมกับทูต ผมก็มีความมั่นใจขึ้นมา
‘อัลเปี้ยนเริ่มต้นในอุโมงค์ทำให้ลึกและแคบ’
‘รับทราบ นายท่าน’
เขาส่งคนงานไปเริ่มขุดดิน มันค่อนข้างใกล้เพราะผมตัดสินว่าเราห่างกันเพียง 10 เมตรจากดินและหิน เมื่อคนงานลงไปลึกประมาณ 8 เมตรผมก็หยุด
‘ลีกอล, เอรีน, แฮททัน สร้างใยแมงมุมที่แข็งแกร่งรอบตัวข้า เพื่อใช้เป็นสายรัด’
‘ตามที่ขอ.’
‘เจนน่า, ทากัน, เมียร์ สร้างบ่อน้ำใกล้หลุมและเติมพิษ’
‘ตามที่ ท่านสั่ง’
เรากำลังเตรียมคลังแสงของเราด้วยใยแมงมุมพิษและบ่อของเหลวพิษ
‘ตามคำสั่งของข้า โจมตีศัตรูด้วยทุกสิ่งที่เจ้ามี!’
‘อัลเปี้ยนถอยกลับไปไม่จำเป็นต้องให้ เจ้าเข้าร่วมในการต่อสู้ครั้งนี้’
‘นายท่าน โปรดให้ข้าเป็นพยานในช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์นี้’
ผมพยักหน้าเล็กน้อยดูเหมือนว่า อัลเปี้ยนจะมีนิสัยขี้สงสัย
ผมก้าวไปที่ขอบหลุมลึก 8 เมตรและเตรียมใจ
“ แรงโน้มถ่วง! แรงโน้มถ่วง! แรงโน้มถ่วง!”
แม้ว่าผมจะสามารถควบคุมคาถาไม่ให้ส่งผลกระทบต่อผมได้ แต่ผมก็เลือกที่จะไม่ทำในกรณีนี้เพราะผมไม่สามารถแยกความสนใจได้ ในระหว่างการต่อสู้ที่กำลังจะมาถึง เป็นเพราะผมถูกสร้างขึ้นจากกระดูก แม้ว่าแรงโน้มถ่วงจะเพิ่มขึ้น 8 เท่า แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อผมมากนัก
“ เคลือบธาตุไฟ”
ผมวาดดาบเอ็กคาลิเบอร์และเคลือบไฟใส่มัน มันถูกอาบไปด้วยไฟทำให้ห้องสว่างขึ้น
พึมพำ! พึมพำ! พึมพำ! พึมพำ!
มดรุมกระทืบพื้นโดยพร้อมเพรียงกันเหมือนตีกลอง ดูเหมือนทุกคนจะตื่นเต้นกับการสู้รบที่กำลังจะมาถึงคล้ายกับกองทัพที่มีขวัญกำลังใจสูง ก่อนสงคราม
ผมชี้มือลงไปข้างล่างแล้วร่ายเวทย์
“อินโฟโน่!”
วาฟฟฟฟฟ
ระหว่างอำนาจการยิงของมันและผลสูญญากาศ มันได้ขว้างหินใน 2 เมตรสุดท้าย ในที่สุดก็เชื่อมทั้งสองช่องว่าง ผมได้ดูสิ่งเหล่านี้เป็นครั้งแรกที่เรียกว่า ประตูโมฆะ
‘หุหุหุ … พวกมันดูเหมือนแมลงสาบจริงๆน่าขยะแขยง!’
พวกมันเป็นสัตว์คล้ายแมลงสาบสีทองขนาดใหญ่ยาวประมาณ 70 ถึง 90 ซม. เมื่อสังเกตเห็นความวุ่นวายที่เกิดจากอินโฟโน่ พวกเขาทั้งหมดจึงรีบไปที่ทางเข้าใหม่
ผมใช้เวทมนตร์ที่แข็งแกร่งที่สุดเพื่อทักทายฝูงที่เข้ามา
“เมเทโอ!”
กุ๊กกุ๊กกู๋จง! กว๊ดดดด!
‘บ้าชิบ!’
เวทมนตร์นั้นแข็งแกร่งเกินไป สำหรับรูแคบและทั้งถ้ำก็สั่นสะเทือน ในที่สุดขอบที่ผมยืนอยู่ก็พังลงและผมก็ดิ่งลงเหมือนก้อนหิน
‘นายท่าน!’
‘นายท่าน!’
อ้าววว!
ในกรณีนี้แรงโน้มถ่วง8เท่า เป็นความคิดที่แย่มาก! ใยแมงมุม ซึ่งควรจะเป็นสายรัดและเส้นชีวิตของผมขาดออกอย่างง่ายดาย
‘บูโฮ่ง! บูโฮ่ง! ‘
มดสีทองบินขึ้นไปในอากาศเตรียมจะรีบไปช่วย แต่ผมก็โบกมือให้
‘ล้อมด้านบน แต่อย่าลงมา รอสัญญาณของข้า ทำให้กรดของเจ้าจางลง ‘
ผมลงไปบนพื้นอย่างแรงจมลึกเกือบเข่าลงไปในหินแข็ง ผมได้ตกลงไปในสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นถ้ำใหม่ ซึ่งอยู่ใต้อาณาเขตของผม
สัตว์ร้ายหลายร้อยตัวใช้โอกาสนี้เข้ามากัดผม ด้วยความเป็นห่วง ผมเปิดสถานะเพื่อตรวจสอบเลือดของผม แต่ก็รู้สึกยินดีที่รู้ว่าความเสียหายนั้นเล็กน้อย
‘โชคดีที่พวกเขาไม่สามารถทำลายการป้องกันของการป้องกันทางกายภาพของผมได้’
“ โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า!”
ปาซ ซิค!
แม้ว่าผมจะไม่รู้ว่ามันจะสร้างความเสียหายมากแค่ไหน แต่ผมก็มั่นใจว่าผลมึนงงจะผ่านไปได้ ตัวที่โดนสกิลของผมล้มลงบนหลังของพวกเขา ในสภาพมึนงง ผมแทงด้วยดาบเอ็กคาลิเบอร์เจาะโครงกระดูกภายนอกของพวกเขาเหมือนมีดร้อนผ่านเนย
‘คว้าววว’
[+10478 คะแนนประสบการณ์]
[ได้รับความรู้เกี่ยวกับ ประตูโมฆะ]
ของเหลวสีทองกระเด็นไปทุกทิศทางเป็นการสังหารด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!
ดุ๊ดดดดดด
สัตว์ร้ายตัวอื่นลังเลอยู่ครู่หนึ่งรู้สึกประหลาดใจกับแสงโซ่ของผม แต่ในไม่ช้าพวกมันก็พุ่งเข้าหาผมอีกครั้ง
“ โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า!”
ทันทีที่คู่ต่อสู้รอบข้างตกตะลึง ผมจึงมีโอกาสตรวจสอบสถานะของพวกเขา
★
ชื่อ: N / A
เพศ: N / A
สถานะ: ได้รับพรจากน้ำทิพย์ของรากโลก
เผ่าพันธุ์ : ประตูโมฆะ
คลาส: พ่อมด
อันดับ: D-
ระดับ: 34/50
เลือด: 6255/8762
มานา: 1099/1099
โจมตี: 100
ป้องกัน: 1999
ความคล่องตัว: 315
ความฉลาด: 50
✧ทักษะเฉพาะ
[พื้นที่มืด ระดับ6] [การแบ่ง ระดับ3] [จำศิล ระดับ1] [ขโมยมานา ระดับ2] [ตะกละ ระดับ4]
★
แม้ว่าพวกเขาจะมีสถิติที่ตรงกับอันดับของพวกเขา แต่ทักษะของพวกเขาก็ยังขาดอย่างมาก ถึงกระนั้นเนื่องจากพวกเขามี ขโมยมานา หากเข้าใกล้ผมมากเกินไปมันอาจกลายเป็นปัญหาได้
‘สิ่งนี้อาจจะลำบากเล็กน้อย แต่ประสบการณ์ควรจะคุ้มค่ามาก’
“ โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า!”
ประตูโมฆะตกตะลึงและอยู่บนหลังของพวกเขา เมื่อมองจากด้านบนพวกเขาทำอะไรไม่ถูกเลย เพราะพวกเขารอแค่การทำลายล้างที่นั่น
‘การโจมตีแต่ละครั้งจากโซ่สายฟ้า จะสร้างความเสียหายประมาณ 300 ~ 400 ดาเมจและพวกมันอาจได้รับสายฟ้า 5-6 ครั้งพร้อมกับผลลัพธ์ลูกโซ่ ซึ่งมีค่าประมาณ 1300 ดาเมจ ผมควรจะกำจัดมันได้ด้วยคาถา 6 ครั้ง ‘
เมื่อผมคำนวณความเสียหายทั้งหมดในหัวเสร็จแล้ว ผมก็ส่งคำสั่งให้โจมตี
‘เดี๋ยวนี้! มุ่งเป้าไปที่พวกเขาทั้งหมดที่หงายท้อง! นำออกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ‘
มอนสเตอร์เหล่านี้อาจเสียสละเพื่อประสบการณ์ของผม แม้ว่าการป้องกันของพวกเขาจะสูง แต่พวกเขาแทบจะไม่มีการต้านทานเวทย์และการโจมตีของพวกเขาแทบจะไม่เหลือรอยขีดข่วน
“ โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า! โซ่สายฟ้า!”
ชวู่! พทุย!
ลูกน้องของผมทำให้พวกเขาตก อินโฟโน่ พิษ ใยแมงมุมเย็นและเปลวไฟรวมทั้งบ่อที่มีฤทธิ์เป็นกรดจากมด ถูกเทออกมาทิ้งระเบิดใส่สัตว์ร้ายที่ทำอะไรไม่ถูก ผมคาดว่าจะมีประมาณ 400 ตัว รอบตัวผมที่นี่
‘ตอนนี้เป็นเวลาสำหรับการระเบิดครั้งสุดท้าย!’
“เมเทโอ!”
ผมขยายพื้นที่การโจมตีของเมเทโอให้กว้างขึ้น เพื่อให้แน่ใจว่าจะโดนประตูโมฆะที่ได้รับบาดเจ็บทั้งหมด
[+10,478 คะแนนประสบการณ์]
[ได้รับ ｟ฉายา: ความเศร้าของประตูโมฆะ ระดับ1｠]
[+20,956 คะแนนประสบการณ์]
[+41,912 คะแนนประสบการณ์]
[ได้รับ ｟ฉายา: ความเศร้าของประตูโมฆะ ระดับ2｠]
…
[ได้รับ ｟ฉายา: ความเศร้าของประตูโมฆะ ระดับ5｠]
[เลเวลเพิ่มขึ้น 36 ➢ 50]
[เลเวลถึงสูงสุดแล้ว]
[วิวัฒนาการได้แล้ว]
[คุณสามารถเรียนรู้เวทมนตร์ใหม่ได้แล้ว]
[ภูมิปัญญาของปราชญ์ ระดับ 1 ➢ 2]
‘ดี ในที่สุดผมก็สามารถใช้ภูมิปัญญาของปราชญ์ได้อีกครั้ง ในตอนนี้ที่เลเวลขึ้นแล้ว’
หลายข้อความเติมเต็มมุมมองของผม รวมถึงข้อความหนึ่งที่มีคะแนนประสบการณ์มากมายอย่างไม่น่าเชื่อ อย่างไรก็ตามเท่าที่ตาสามารถมองเห็นสัตว์ร้ายอีกนับไม่ถ้วน กำลังเข้ามาหาผม คาถาแรงโน้มถ่วงของผมหมดลง ดังนั้นผมจึงคิดว่าถึงเวลาที่ต้องถอยและย่อยผลกำไรของผม
‘อัลเปี้ยนบอกพวกเขาให้มาช่วยยกข้าขึ้นแล้วปิดกั้นหลุมนี้’
‘ตามที่ท่านสั่ง’
บูวูซอง! บ๊วยอูยอง!
พวกมันหลายสิบตัวบินลงมาและจับตัวผมไว้ แล้วยกผมไปที่ปลอดภัย มดทำงานอย่างหนักอย่างรวดเร็วเพื่ออุดรูด้วยหินและดิน แน่นอนว่ามีสัตว์ร้ายไม่กี่ตัวที่ผ่านเข้ามาและฆ่ามดงานไปบางส่วน แต่หลังจากเกือบ 30 นาทีในการทำงานร่วมกันเพื่อขับไล่ผู้บุกรุก เราก็สามารถปิดหลุมนั้นได้ แม้ว่าจะต้องเสียค่าใช้จ่ายเป็นชีวิตของมดงานหลายตัว แต่ผมก็รู้สึกว่าการสูญเสียเป็นสิ่งที่ยอมรับได้
โชคดีที่เมื่ออุดหลุมแล้ว ประตูโมฆะดูเหมือนจะหมดความสนใจในอุโมงค์ลึกลับและไม่พยายามผ่านมา
‘ใช้เวลาพักผ่อนให้แน่ใจว่าเราเตรียมพร้อม สำหรับการต่อสู้รอบต่อไป’
ลูกน้องทั้งหมดของผมดูเหมือนจะได้รับประโยชน์อย่างมาก จากการต่อสู้และการพัฒนา แม้แต่อัลเปี้ยนที่เข้าร่วมในนาทีสุดท้ายในการโจมตีก็พร้อมที่จะพัฒนา ผมใช้เวลาในการตรวจสอบหน้าต่างสถานะของพวกเขา แต่ต้องเผชิญกับตัวเลือกมากมาย
‘อืม … ผมควรจะเลือกวิวัฒนาการของพวกเขาดีไหม?’
ดูเหมือนว่ากระบวนการวิวัฒนาการของพวกมันจะไม่ง่ายเหมือนของผม มีสามสาขาที่แตกต่างกันและมีความเป็นไปได้ในการวิวัฒนาการสูงถึง 10 แบบ
‘ฮึทำไมมีทางเลือกมากมาย? ซับซ้อนเกินไปผมจะดูสถานะของผมก่อน
สับสนกับตัวเลือกทั้งหมด ผมตัดสินใจยกเลิกการตัดสินใจในภายหลัง ผมตื่นเต้นมาก ผมเปิดหน้าต่างของตัวเอง
‘อา…. ดูเหมือนว่านี่จะเป็นก้าวสำคัญครั้งแรกของผม ในการเอาชนะ โซเลสเต้ควรเลือกอันไหนดี?
หลังจากตรวจสอบสถานะของผม ผมก็กรีดร้องในใจ
‘โอเลห์!’
