“3 วินาที… เทพพระเจ้าแห่งสงคราม…” เบบี้ยกนิ้วโป้งให้ลู่เฟย
“เอาล่ะ เกมของเราต้องดำเนินต่อไป.. ทีมสีเหลืองบุก”
เติ้งเชาเล่นเองอีกครั้ง เป็นอินทรีโจมตีทีมสีฟ้า ครั้งนี้เติ้งเชาไม่ได้ทำให้ทีมสีเหลืองผิดหวัง 30 วินาทีต่อมาเขาก็สามารถคว้าป้ายชื่อของหลี่เฉินออกมาได้ หลี่เฉิน Out ทำให้เหลือทีมสีฟ้าเพียงแค่ 2 คน แค่เบบี้กับลู่เฟยเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่
การโจมตีถูกเปลี่ยนฝั่ง ครานี้ลู่เฟยบุก ลู่เฟยโจมตีทีสีเหลืองในฐานะอินทรี ปลายแถวของสีเหลืองคือหานเกิง เมื่อสัญญานเริ่ม ดังขึ้น ลู่เฟยก็วิ่งทันที เขาวิ่งโค้งเป็นวนและตัดตรงเข้าด้านข้างของหานเกิง ฟ่านปิงปิงก็ยังไม่ทันตอบสนองอะไร ลู่เฟยก็ไปโผล่ที่ด้านหลังเธอแล้ว
“คนอยู่ที่ไหน? หาย.. หายไปไหน?” ฟ่านปิงปิงถามอย่างตกใจ
“อ๊ะ!? … ช่วยด้วย !!!” หานเกิงตะโกนไม่ทันจบดี ลู่เฟยก็ดึงป้ายชื่อเขาออกทันที
“ช่ายย.. ผมชนะไปอีกราย”
ทุกคนสับสนกันไปหมด
“อ๋า นี่มันอเมซิ่ง”
“ถ้าแพ้ แล้วแพ้ได้ไง?” ฟ่านปิงปิงวิตกกังวลแล้ว
“ไม่เป็นไร ฉันจะฉีกลู่เฟยเป็นชิ้นๆ คราวนี้ทีมสีฟ้าก็จบ พอฉันดึงป้ายชื่อของลู่เฟยออก เขาก็ไม่มีอำนาจในการโจมตีเราได้อีก” เติ้งเชาเดินไปด้านหน้า ครานี้เป็น ตาของเติ้งเชาโจมตี
สัญญานเริ่มอีกครั้ง เติ้งเชาจู่โจม… ลู่เฟยจับเสื้อของเบบี้ วิ่งเป็นวง เพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของเติ้งเชา
“ออกไปน้าา” เบบี้ยังคงโบกมือไปมา จนมือเธอตบไปโดนหน้าของเติ้งเชา แม่มเอ๊ย เติ้งเชาน้ำตาแทบไหล แล้วเขาก็ถูกเบบี้หยุดไว้ได้
เวลาผ่านไป เขาไม่มีโอกาสเข้าด้านหลังของลู่เฟยเลย… จนหมดเวลา
“โอเค ตาสีฟ้าเริ่มโจมตี” ผกก.ดำเนินรายการต่อ มีความช็อคมากมายอยู่บนใบหน้าของเขา วันนี้ลู่เฟยทำให้ทุกคนตกใจมากเกินไป ความเร็วและความแข็งแกร่งของเขา แม่มโคตรผิดปกติ
ลู่เฟยก้าวไปด้านหน้า เขาจ้องเขม็งไปที่ฟ่านปิงปิงและเติ้งเชา ตอนนี้ทีมสีเหลืองเหลือเพียง 2 คน คนหนึ่งคือปิงปิง อีกคนคือเติ้งเชา ทันทีที่เขาดึงป้ายชื่อของเติ้งเชาได้ ก็เหลือเพียงคนเดียว
“เติ้งเชา พี่ตายแน่คราวนี้ 5555” ลู่เฟยอหังกาเล็กน้อย
“เริ่มเกม!!” ผกก.เฉินซิงให้สัญญาน
ลู่เฟยยิ้มจางๆ จากนั้นเขาก็พุ่งไปที่เติ้งเชา
“โธ่เอ๊ย ไปให้พ้นฉันนะ ไปให้พ้น” ฟ่านปิงปิงต้องการหยุดลู่เฟย เธอกอดร่างของลู่เฟยไว้แน่น(กอดแล้วเว่ย) ลู่เฟยรู้สึกหดหู่อยู่พักหนึ่ง เขายื่นมือออกมาแล้วผลักฟ่านปิงปิงออกไป ร่างของฟ่านปิงปิงล้มลงกับพื้นทันที(โหไอ้โหด) เติ้งเชาที่อยู่ด้านหลังก็รู้สึกหดหู่เช่นกัน เขาไม่สามารถจับเสื้อของฟ่านปิงปิงไว้ได้ ตามกฏของเกม ลู่เฟยจึงสามารถคว้าเติ้งเชาได้อย่างง่ายดายแล้วดึงป้ายชื่อเขาออก
(ปล.กฏที่ว่าก็คือ ถ้าผู้เล่นฝั่งไก่ เผลอทำเสื้อของคนข้างหน้าหลุดมือ ผู้เล่นด้านหน้าทั้งหมดที่เหลือจะไม่สามารถช่วยเหลือผู้เล่นที่ทำเสื้อหลุดมือได้ ฝั่งอินทรีสามารถล่าไก่ตัวสุดท้ายได้โดยตรง)
“ไอ่หยา ปิงปง ทำไมเธอถึงล้มลงไปกับพื้นหล่ะ” เติ้งเชาทอดถอนใจอย่างช่วยไม่ได้
ทุกคนปล่อยก๊ากกันอย่างเต็มสูบ
“555! เหลือแค่พี่สาวปิงปิงคนเดียว”
“ต่อไปเป็นทีมสีเหลืองโจมตี ฟ่านปิงปิง โจมตีทีมสีฟ้า” ลู่เฟยจับเสื้อของหยางอิ่ง ฟ่านปิงปิงเริ่มการต่อสู้ครั้งสุดท้าย เธอบินโผเข้าหาลู่เฟย แต่สิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึงก็คือ เบบี้และฟ่านปิงปิงเทพธิดาทั้ง 2 กอดกัน 2 เทพธิดาใหญ่เริ่มตีกันเอง
“อ๋าาา ห้ามผ่านนะ ห้ามผ่าน” เบบี้พูดไปเรื่อยๆ เธอคอยผลักฟ่านปิงปิงตลอด พลังการต่อสู้ของเบบี้มีมากเกินมาตรฐานของเธอ เธอทุ่มเต็มที่เพื่อชัยชนะครั้งสุดท้าย
เทพธิดาทั้งสองพัวพันกันจนแทบจะเป็นด้ายแล้ว ลู่เฟยก็จับเสื้อของเบบี้ที่ด้านหลัง เฝ้ามองดูความตื่นเต้น ไม่นานเวลาหนึ่งนาทีก็หมดลง
“หมดเวลาแล้ว จากนี้ทีมสีฟ้าจะเป็นฝ่านโจมตีทีมสีเหลือง หากป้ายชื่อของปิงปิง ถูกดึงออก ทีมสีฟ้าจะเป็นผู้ชนะในที่สุด” ผกก.อธิบายกฏซ้ำ
ใบหน้าของฟ่านปิงปิง เต็มไปด้วยความท้อแท้และเศร้าโศก เธอเสียใจมาก และเซ็งที่เธอไม่เลือกลู่เฟยให้เข้าทีมพวกเธอ
“ลู่เฟย คราวนี้ฉันจะเป็นอินทรีฉันจะสู้กับพี่ปิงปิงเอง ถ้าฉันแพ้นายก็รับช่วงต่อไป” เบบี้เดินขึ้นมาอย่างมั่นใจ ครั้งนี้เธอจะฝ่ายโจมตี และฟ่านปิงปิงจะเป็นฝ่ายป้องกัน ถึงยังไงทีมสีฟ้าก็ยังมี 2 คน
การต่อสู้เริ่มขึ้น ฟ่านปิงปิงและเบบี้ต่อสู้กันอีกครั้ง สาวทั้งสองปะทะกันอย่างหนักหน่วง ในขณะที่เบบี้ดูเหมือนจะต้องการมอบความอัปยศให้กับฟ่านปิงปิง เพราะเธอโดนปิงปิงรังแกที่แท่นสังเวียน ดูเธอต้องการจะตอบโต้อย่างดุเดือดกับฟ่านปิงปิง
ฟ่านปิงปิงไม่สะดุ้งสะเทือนนัก แต่เธอสามารถปัดป้องหลีกเลี่ยงมุมของเบบี้ได้ทุกครั้ง
“ว้าว ไม่ใช่ว่าพวกเขาสู้กันจริงๆ นะ?” เติ้งเชาอุทาน
การต่อสู้ของเทพธิดารุนแรงเกินพอ ทุกคนในที่นี้ดูฉากนี้กัน เสียงแห่งความตื่นเต้นยังคงดำเนินต่อไป หลังจากผ่านไปหลายสิบวินาที เบบี้ก็รวบขาของปิงปิงในช่วงสุดท้าย จากนั้นปิงปิงก็ลื่นล้มลงพื้นอย่างแรง
“อ๊าา…” ปิงปิงอุทาน เบบี้ได้กระชากป้ายชื่อที่หลังของฟ่านปิงปิงอย่างรุนแรงทันเวลาพอดี
“เย้เย้… ฉันชนะแล้ว ทีมสีฟ้าของเราชนะ เย้ !!! ฉันเป็นเทพธิดาตัวจริง !!”
ผู้ชมถึงกับเงิบ เฟสแม่ว เบบี้ชนะแบบนี้ก็ได้หรอ? แต่การต่อสู้ของผู้หญิงทั้ง 2 คนก็ยอดเยี่ยมมาก เป็นการต่อสู้ของเทพธิดาที่มันส์ที่สุด
“ขอแสดงความยินดีกับทีมสีฟ้าสำหรับความสำเร็จของ Athena ตัวจริงคือเบบี้! ต่อไปเราจะไปที่รวบรวมชุดเซ็ตศักสิทธิ์ที่เป็นของเทพี Athena” หัวหน้าผกก.ทำการตัดสินให้กับผู้ชนะก็คือเบบี้
ตอนนี้ทุกคนโล่งใจกันมาก ทุกคนเหนื่อยมากจากการเล่นกันมาทั้งวัน ฟ่านปิงปิงยิ้มอย่างมีพลัง แต่เธอก็รู้สึกหดหู่อยู่พอสมควร คิดว่าครั้งนี้เธออายที่แพ้ให้กับเบบี้
ภายใต้ผู้เป็นสักขีพยานทุกคน เบบี้เทพี Athena ที่แท้จริงเปิดกล่องของขวัญ
“สวยมากเลย…” เบบี้ตะโกนด้วยความประทับใจ
ลู่เฟยหยิบของขึ้นมา ปรากฏว่าของรางวัลที่ได้ด้านนั้นคือ ฟิกเกอร์เทพธิดา Athena จาก เซนต์เซย่า ดูเหมือนทำมาจากทอง แต่แน่นอนมันไม่ได้ทำจากทองจริง
“ผมว่า มีเครื่องประดับทองและเงินอยู่ในนั้นอีกนะครับ” ลู่เฟยถอนหายใจด้วยรอยยิ้ม
มีมงกุฎล้อมรอบฟิกเกอร์ทองคำซึ่งเป็นของผู้มีชัย
เบบี้หยิบมงกุฎ : “มันสวยมากเลย มาเร็วลู่เฟย สวมให้นายเอง”
“ขอบคุณนะเบบี้”
เบบี้สวมมงกุฎให้ลู่เฟย จากนั้นเธอก็สวมให้กับสมาชิกทีมสีฟ้าคนอื่นๆ แล้วสุดท้ายเธอก็สวมมงกุฎให้กับตัวเอง เหลือหนึ่งชิ้น เธอมอบให้กับฟ่านปิงปิงแขกรับเชิญ
ไม่นาน บรรลังก์ของเทพี Athena ก็เริ่มปรากฏแสงศักดิ์สิทธิ์ส่องสว่าง เบบี้ถือฟิกเกอร์เทพี Athena สวมมงกุฎบนศีรษะ และนั่งลงบนบรรลังก์
“ฮิฮิ ฮ่าฮ่า…” เบบี้หัวเราะ เธอโพสท่าทางไปหลายท่า บนบรรลังก์ กล้องก็ถ่ายช็อตนี้ยาวมาก
ตอนนั้นเองลู่เฟยก็เริ่มร้องเพลงประกอบของ Saint Seiya เขาร้องได้ดีกว่าเจิ้งข่ายมาก..
ด้วยเสียงของลู่เฟย ทุกคนกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง(น่าจะหมายถึงผู้ชม)
หลังจากลู่เฟยร้องเพลงจบ กัปตันเติ้งเชาก็กล่าวสุนทรพจน์ครั้งสุดท้าย
เติ้งเชาโปรโมตภาพยนตร์ของฟ่านปิงปิงและหางเกิงเป็นครั้งแรก แล้วแขกทั้งสองคนก็มาร่วมโปรโมตภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วย จากนั้นทุกคนก็ยก An Muxi ของซัพพอร์ตเตอร์และส่งเสียงเชียร์ : “Running Man Athena”
“Running Man”
===============
