กัลยกรถือว่ายังมีความเป็นคนอยู่บ้าง เป็นถึงขนาดนั้นแล้ว เธอยังไม่หลุดปากพูดถึงธินิดา
เธอยังมีความหวังเล็กน้อย ก็หวังว่าต่อไปธินิดาสามารถที่จะนึกถึงความดีของเธอ หมอบความช่วยให้กับเธอ ยังไงซะตอนนี้คนที่ชลธีชอบนั้นเป็นธินิดา มุกดาก็ได้รู้สึกสดใหม่ชั่วคราวเท่านั้น ทุกคนก็รู้ว่าชลธีชอบธินิดามาตั้งแต่เด็ก
ธินิดาได้ยินว่าชลธีได้ไล่กัลยกรออกเพื่อมุกดา แล้วก็รู้เพิ่มว่ากัลยกรได้ถูกจันวิภากับโธรณีรุมกระทืบมา ตอนนั้นมีหลายคนมากที่เห็นเหตุการณ์ ชลธีก็อยู่ แต่กลับไม่ห้าม มุกดาคนนี้เป็นนางแพศยาจริงๆ
เดิมทีได้วางแผนมาอย่างดีแล้ว แต่ว่าทั้งหมดก็ถูกมุกดาทำพังไป สามารถที่จะอัปคลิปขึ้นเน็ตได้แล้วแท้ๆ ทำให้มุกดามีประวัติไม่ดี ให้ชลธีตายใจ
ในมือได้ถือดินสอ หน้าของธินิดาเสียจนหน้านั้นแทบที่จะสามารถหยดน้ำออกมา
มุกดานะมุกดา เธอโชคดีจริงๆ ลิ้นก็กัดขาดไปแล้ว กลับยังไม่ตาย เธอตายไปแล้วไม่ว่าอะไรก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?
คราวนี้เรื่องทำไม่สำเร็จ กลับได้เอากัลยกรเข้าแลก มือช้วยข้างหนึ่งของตัวเองก็ได้ถูกมุกดาตัดไปแล้ว
ไม่ได้ จะให้มุกดาอยู่ดีไม่ได้
ชลธีเปิดประตูเข้ามาให้ห้องทำงาน ธินิดาก็ได้รีบเปลี่ยนสีหน้ากลับมา ได้กลับไปมีสีหน้าที่สวยและอ่อนโยนแบบของเธอ
“ชล นายกลับมาแล้วเหรอ? ฉันไปชงน้ำชาให้นาย” ธินิดาก็ได้รีบลุกขึ้น เดินไปข้างหน้าชลธี ช่วยชลธีปัดฝุ่นบนตัวที่ไม่มีอยู่จริง
ชลธีก็ได้คว้ามือของธินิดาเลยทันที ธินิดาหน้าได้แดงขึ้น ก้มหน้าลงไปด้วยความเขินอายแบบสุดขีด
“ชล” ธินิดาได้ใช้เสียงที่อ่อนหวานของเธอ พูดด้วยความเขินอาย สีหน้าแบบนี้ของเธอสามารถทำให้พวกผู้ชายทนหวั่นไหวไม่ได้เล็กน้อย
ธินิดาเงยหน้าขึ้น แววตาที่เต็มไปด้วยความฉ่ำน้ำของเธอ แก้มอมชมพู ริมฝีปากสีชมพูอ่อน ก็ได้มองชลธีแบบนั้น
แต่ว่าชลธีไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรเลยสักนิด กับเรื่องที่งดงามแบบนี้ พวกนี้เป็นเรื่องที่เขาเคยฝันที่ได้มันมามาก่อน
“น้ำผึ้ง ต่อไปเรื่องพวกนี้เธอไม่ต้องทำแล้ว” ชลธีก็ได้ปล่อยมือของธินิดา
ธินิดากลับกอดเอวของชลธี เธอร้องไห้ขึ้นมา
“ชล ฉันรู้ว่าตอนนั้นเป็นฉันเองที่ไม่ดี แต่ว่าพอฉันถึงต่างประเทศแล้วก็ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่คิดถึงนาย ตอนนี้ฉันได้ละทิ้งการงานของฉันไปหมด แล้วกลับมา ฉันรู้ว่าฉันผิดแล้ว นายให้อภัยฉันเถอะ” ธินิดาร้องไห้อย่างอ่อนแรง ทำให้คนคิดว่าเธอนั้นสามารถที่จะสลบไปตอนไหนก็ได้ แล้วอยากปกป้องเธอ
“น้ำผึ้ง ฉันไม่เคยที่จะโทษเธอมาก่อน เธออย่าคิดมากไป ฉันยังต้องทำงาน” ชลธีก็ได้ลูบหัวของธินิดา ตั้งแต่เด็กเขาก็ชอบที่จะลูบผมของธินิดา
การกระทำแบบนี้ของเขา ทำให้ธินิดารู้สึกเหมือนว่าได้กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ชลธีเป็นคนที่หัวโบราณคนหนึ่ง ตั้งแต่คบหากับธินิดา ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็หยุดแค่ที่จับมือกับกอดเท่านั้น
เขาที่เป็นแบบนี้มักทำให้ธินิดารู้สึกว่าเป็นเพราะตัวเองไม่มีเสน่ห์พอหรือเปล่า ตอนที่ถามเขา ชลธีกลับตอบเธอด้วยความรักเอ็นดูว่า “น้ำผึ้ง ฉันอยากจะเก็บความงดงามนั้นไว้ในวันที่พวกเราแต่งงานกัน”
ในตอนนั้น ธินิดารู้สึกว่าความรักที่ชลธีมีให้ตนนั้นมันยั่งยืน ไม่มีทางที่จะถูกคนอื่นมาแทนที่ได้แน่นอน
แต่ว่า ตอนนี้ชลธีคนเดียวกันก็ได้รักเอ็นดูเธอมากเหมือนกัน แต่กลับทำให้เธอรู้สึกไม่คุ้นเคย
“อืม ชล ฉันไปรินน้ำให้นาย” ธินิดาก็ได้เช็ดน้ำตาของตัวเอง
ชลธีก็ไม่ได้รักตัวเองเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ถ้าเกิดเป็นเมื่อก่อนธินิดาร้องไห้ล่ะก็ ชลธีจะปวดใจเอามากๆ แต่ว่าตอนนี้เขาสามารถที่จะทำเป็นมองไม่เห็นได้
“ได้ ขอบใจนะ” ชลธีได้เดินไปตรงหน้าโต๊ะทำงานของตัวเอง เขาได้เฝ้ามุกดาทุกวัน งานก็ได้กองมาเยอะมาก เขาต้องรีบจัดการให้เรียบร้อย คืนนี้จะได้ไปเยี่ยมมุกดา
“ชล นายช่วงนี้เหมือนเหนื่อยๆ นะ มุกเป็นยังไงบ้าง? ยังดีไหม เป็นเด็กที่น่าสงสารเลยคนหนึ่งจริงๆ เอางี้คืนนี้พวกเราไปเยี่ยมหาเธอกันเถอะ” ธินิดาเทน้ำให้ชลธี ใบหน้าของเธอก็เหมือนว่าเป็นห่วงมุกดามากๆ
“น้ำผึ้ง เธอก็เป็นคนมีจิตใจที่ดีแบบนี้มาตลอด มุกตื่นขึ้นมาแล้ว ไม่มีอะไรแล้ว เธอก็ไม่ต้องไปเยี่ยมดูหรอก คืนนี้ฉันยังมีธุระ รอเสร็จธุระแล้ว ดูว่ามีเวลาค่อยไปเถอะ” ชลธีไม่ได้รับปากที่จะไปเยี่ยมดูมุกดากับธินิดา
ในใจของชลธี มักรู้สึกว่าตัวเองนั้นถ้าพาผู้หญิงคนอื่นไปเยี่ยมหามุกดา ก็เหมือนเอาชู้ไปอวดยังไงอย่างงั้น
“แต่ว่าฉันไม่วางใจ งั้นบ่ายนี้ฉันไปเยี่ยมหาเธอ เป็นเพื่อนร่วมงานกัน เกิดเรื่องที่ใหญ่แบบนี้ ฉันไปเยี่ยมดูดีกว่า” ธินิดาก็ได้พูดอย่างเป็นมิตร
ชลธีเห็นว่าเธอนั้นเป็นห่วงมุกดาขนาดนี้ ก็ได้ตกลง
“ก็ได้ เธอไปเถอะ ระหว่างทางระวังด้วยล่ะ” มุกดาได้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น ชลธีก็ได้รู้สึกว่าผู้หญิงออกจากบ้านต้องระวังตัวให้ดีๆ
“อืม ฉันรู้แล้ว ชล นายดีจริงๆ” ธินิดาพูดจบ ก็ได้กลับไปนั่งที่ของตัวเองอย่างดีใจ
ชลธีก็ได้ยิ้มให้กับธินิดา น้ำผึ้งของเขาก็ยังเป็นคนที่มีจิตใจดีแบบนี้ตลอด
ธินิดากลับไปนั่งที่นั่งของตัวเอง เธอได้เห็นข้อความที่กัลยกรส่งมาให้ตัวเอง ก็คือไจแอ้นคนนั้นโดนจัดการไปแล้ว ให้เธอระวังตัวหน่อย โดยเฉพาะของที่ได้ถ่ายไว้ ทิ้งไม่ได้ก็สามารถเก็บไว้รอโอกาส แล้วค่อยเอาออกมา
ธินิดาเห็นแล้วก็ได้ลบข้อความออก เธอได้ส่งข้อความให้กัลยกร บอกว่าได้รับข้อความแล้ว ให้เธอลบไปด้วย ไม่ต้องให้คนมาเห็นเข้า
แอบมองชลธีไปสักพัก เห็นว่าเขานั้นได้ยุ่งเรื่องงานไปแล้ว เขาไม่ได้มาทำงานหลายวัน นอกจากตอนไล่กัลยกรออกไปวันนั้น ชลธีก็ได้กลับมาสักพัก จากนั้นก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย สี่วันมานี้ ชลธีได้เฝ้าอยู่ที่โรงพยาบาลตลอด
ไม่ว่าจะเทียบยังไง มุกดาจะไปเป็นคู่แข่งของเธอได้ยังไง ต้องเป็นเพราะว่าชลธีรู้สึกสดใหม่แน่ๆ ผู้หญิงที่พูดจาเสียงดังแบบนั้น ไม่เหมือนกับตัวเองเลยสักนิด รอให้ความรู้สึกสดใหม่นี้ผ่านไป ชลธีต้องกลับตัวกลับใจแน่
ธินิดาก็ได้ปลอบใจตัวเอง แต่ว่าเธอจะเบาใจไม่ได้ ต้องใช้วิธีอะไรบางอย่าง บังคับให้ชลธีแต่งงานกับตัวเองถึงจะดี
มุกดาหลับไปสี่วันแล้ว วันนี้ตอนกลางวันเธอก็ไม่ได้ง่วงเท่าไหร่ ร่างกายก็ได้ดีขึ้นแล้ว สามารถที่จะเดินไปเดินมาได้แล้ว ก็แค่พูดไม่ได้ ได้ยินจันทร์พูด ลิ้นของตัวเองนั้นเย็บไปยี่สิบกว่าเข็ม ตอนนั้นตนก็ไม่ได้คิดที่จะมีชีวิตอยู่จริงๆ
ชลธีได้จัดห้องคนไข้ที่ดีที่สุดให้มุกดา นี่ทำให้มุกดารู้สึกขอบคุณเขาพอสมควร ค่าใช้จ่ายบริษัทฮอนดากรุ๊ปเป็นคนออก
นั่งอยู่บนโซฟา มุกดาได้เปิดทีวีมาดู
ละครทีวีพวกนี้ต่างเป็นพวกละครที่ดูแล้วงดงามแต่ไม่เป็นความจริง เปลี่ยนไปกี่ช่อง ก็ไม่มีช่องที่ชอบ มุกดาก็ได้เปิดช่องข่าวมาดูเลย
“มุก เธอดีขึ้นมาบ้างหรือยัง?” มีคนเปิดประตูเข้ามา มือก็ได้ถือตะกร้าผลไม้ใหญ่ๆ
มุกดามองสักพัก เป็นธินิดา เธอก็ได้ดูทีวีต่อ
“มุก ได้ยินว่าลิ้นของเธอได้โดนกัดขาด เธอทำไม่ใจร้ายกับตัวเองแบบนี้ ทำใจกัดไปได้ยังไงน่ะ น่าสงสารจริงๆ” ธินิดาเห็นว่ามุกดาไม่สนใจตัวเอง ในใจก็ได้หงุดหงิดกว่าเดิม
