เมื่อชลธีพูดออกมาว่ามุกดาเป็นภรรยาของเขานั้น ทำให้เมธพรและธีรเมทต้องตะลึง
ยังคงเป็นธีรเมทตอบสนองได้เร็ว เขาพูดกับชลธีอย่างเหยียดหยาม “ฮาฮาฮา ประธานชลธี คุณเป็นคนยโสโอหังอย่างยิ่งในพระนคร ทำไมถึงไปเก็บรองเท้าเก่าของผมล่ะ?” ช่วงนี้โครงการการร่วมงานของเขากับบริษัทฮอนดากรุ๊ปล้มเหลวแล้ว ในใจของเขารู้สึกเกลียดแค้นชลธีมาตลอด ทำให้เขาไม่มีศักดิ์ศรีในว่องประเสิรฐการกรุ๊ปเลย
ได้ยินคำพูดของธีรเมท ชลธีก็สีหน้าไม่ดีทันที
ในใจเมธพรถึงจะรู้สึกว่าคำพูดของธีรเมทระบายความโกรธได้มีมาก แค่ว่าเธอเห็นสีหน้าของชลธีแล้ว ก็รีบดึงตัวเขา
ธีรเมทในตอนนี้สูญเสียการควบคุมสติแล้ว ในใจของเขามีเพียงความอิจฉา มุกดาที่สวยขนาดนี้เขาไม่เคยได้แตะต้องเลย สามปีแล้ว แม้แต่ริมฝีปากของเธอเขายังไม่เคยได้แตะต้อง ช่างขาดทุนเป็นบ้าเลย
“มุกดา คุณกลับมาเถอะ ผมยังรักคุณอยู่ ไม่ว่าคุณจะเคยแต่งงานกับคนมากแค่ไหน ผมก็ยังรักคุณ” ธีรเมทอยากไปดึงตัวมุกดาในอ้อมกอดชลธี
เมธพรได้ยินคำพูดของธีรเมทแล้ว เธอก็รู้สึกเสียหน้ามาก ต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ ธีรเมทมึนไปแล้วใช่ไหม? ไม่รู้จักดูสีหน้าของชลธีหน่อย
“ไปให้พ้น” ชลธีถีบธีรเมทไปหนึ่งที ถีบเขาออกไป
ชลธีกอดมุกดาเดินจากไป
ธีรเมทถูกถีบจนล้มอยู่กับพื้น เมธพรไปพยุงตัวเขา
“คุณหลีกไป ผู้หญิงแพศยา คุณไปไกลๆจากผมเลย มุก มุก ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้วจริงๆ ผมรักคุณนะ คุณก็รักผมเหมือนกัน คุณรักผม” ธีรเมทตะโกนเสียงดัง ดึงดูดผู้คนไปดูเขามากมาย
เมธพรดึงตัวเขาจะออกไป ธีรเมทยังรู้สึกเสียดายมุกดา เขายังไม่ยอมไป
“ไล่คนของว่องประเสิรฐการกรุ๊ปออกไป จากนี้ไปไม่ร่วมงานกับว่องประเสิรฐการกรุ๊ปอีก” คุณโจนส์มองจากไกลๆเห็นว่าธีรเมทไม่เคารพมุกดา สั่งกับคนที่อยู่ข้างกายเขา
ไม่นานก็มีคนไปไล่ธีรเมทออกไปจากงาน ธีรเมทยังดื้อรั้น ปรากฏว่าถูกคนหามออกไปโดยตรง
เมธพรถือรองเท้าข้างหนึ่งที่หลุดออกมาของธีรเมท เดินตามออกไป ก่อนที่เธอออกไป ยังหันกลับมาสาบาน มุกดา เธอต้องชดใช้กับสิ่งที่เธอทำในวันนี้
เมธพรนึกว่ามุกดาเป็นคนให้คนมาไล่ธีรเมทและเธอออกไป
“ประธานชลธี คุณอย่าจูงมือฉัน ธินิดากำลังมองอยู่ คุณไม่กลัวเธอโกรธแล้วเหรอ” สำหรับการที่ชลธีจูงมือเธอตลอด มุกดารู้สึกไม่คุ้นเคย เธอไม่เคยใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้ชายแบบนี้มาก่อน
“คุณเป็นภรรยาผม ผมจูงมือคนก็เป็นเรื่องปกติ มุก คุณไม่ชอบผมเหรอ?” ชลธีขยับเข้าไปพูดข้างหูมุกดา ลมร้อนที่พ่นออกมานั้นทำให้หูของมุกดาจักจี้ เธอจึงหัวเราะ
ตอนแรกธินิดาก็กลัดกลุ้มใจมากอยู่แล้ว มองเห็นมุกดาหัวเราะจนเห็นฟันขาวแบบนี้ ชลธียังพูดอะไรอยู่ข้างเธอ ในใจของเธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้นกว่าเดิม
มุกดาคนนี้ เพราะเธอคนเดียว ต้องโทษเธอทั้งนั้น ถ้าหากไม่มีเธอคอยยุยง ชลธีต้องไม่ทิ้งเธอไปแน่นอน นางแพศยาจริงๆ
เมื่อถึงจุดไคลแมกซ์ของงานเลี้ยง ก็เริ่มการประมูลเพื่อการกุศล บอกว่าระหว่างการประมูล จะมีรางวัลลึกลับชิ้นหนึ่ง
คุณโจนส์เอาของสะสมล้ำค่ามากมายออกมา หลังจากการประมูลแล้ว เตรียมเอาเงินที่ได้ไปบริจาคให้โรงเรียนและโรงพยาบาล
สำหรับของมีค่าเหล่านั้น มุกดาไม่กล้าคิด เธอก็ไม่อยากได้ เอามาแล้วก็ไม่ได้ใช้ประโยชน์จริงอะไร
ถึงเวลากลางดึกห้าทุ่ม เวลานี้รางวัลลึกลับจะเปิดแล้ว
“รางวัลลึกลับของพวกเราในคืนนี้ใช้วิธีการจับฉลากในการตัดสิน ทุกคนไปเอากระดาษที่หน้าประตู บนกระดาษจะมีหมายเลขของแต่ละคน อีกสักครู่จะจับฉลากโดยคุณโจนส์ของเรา จับโดนคนไหน รางวัลนี้ก็เป็นของคนนั้น ทุกคนอยากรู้ไหมว่ารางวัลคืออะไร?” พิธีกรกำลังปลุกระดมอารมณ์ของทุกคน
“อยาก อยาก” คนข้างล่างต่างก็พากันตอบสนอง
“ฉันก็อยาก ฮาฮาฮา โอเคค่ะ ไปรับหมายเลขของตัวเองที่หน้าประตูเลยค่ะ หวังว่าความโชคดีจะหล่นมาบนตัวของทุกคนนะคะ” พิธีกรพูดจบ ก็มีคนมาควบคุมระเบียบ ให้ทุกคนเข้าแถวรับหมายเลข
ชลธีได้รับหมายเลข18 มุกดาได้รับหมายเลข21 เป็นอายุของตัวเองพอดี
ไม่นานทุกคนต่างก็ได้รับหมายเลขของตัวเองแล้ว ก็รอคุณโจนส์มาจับรางวัล
ไฟส่องที่บนตัวของคุณโจนส์ ทุกคนต่างก็กลั้นลมหายใจ รางวัลลึกลับของคุณโจนส์ทำให้คนตื่นเต้น
คุณโจนส์ก็ยื่นมือเข้าไปในกล่องหมายเลข เขาหมุนอยู่ข้างในสักครู่ สุดท้ายก็เลือกหมายเลขหนึ่งหยิบออกมา
คุณโจนส์เอาหมายเลขให้พิธีกร เขาก็ยืนไปด้านข้าง
พิธีกรหยอกล้ออยู่สักพัก สุดท้ายตอนที่เขาจะประกาศหมายเลข ทุกคนในงานต่างก็ยืดคอยาวแล้วยาวอีก
มุกดากลับไม่ได้สนใจเรื่องบนเวที เธอกำลังต่อสู้อยู่กับมือของชลธี
“ผู้โชคดีก็คือหมายเลข21 หมายเลข21 หมายเลข21ในวันนี้คือใคร คุณคือผู้โชคดีในวันนี้” ในที่สุดพิธีกรก็ประกาศหมายเลขผู้โชคดีที่ได้รางวัลออกมาแล้ว
ทุกคนต่างก็พูดออกมาด้วยเสียงที่น่าเสียดาย แต่ว่าใครกันที่เป็นหมายเลข21? ทุกคนต่างก็หวังอยากดูสักหน่อย
แต่ทั้งงานเงียบกริบไร้เสียง ไม่รู้ว่าใครคือหมายเลข21
“ขอเชิญหมายเลข21ออกมารับรางวัลลึกลับด้วย” พิธีกรพูดสามรอบแล้ว แต่ก็ไม่มีคนขึ้นไป
ชลธีมองมุกดาไปทีหนึ่ง ก็เลยถามเธอ “หมายเลขของคุณคืออะไร?”
มุกดาถึงได้เอากระดาษในมือมาดู “หมายเลข21” เธอพูดอย่างเรียบเฉย
“ไป ผมพาคุณไปรับรางวัล คุณได้รางวัลแล้ว” ชลธีรู้สึกว่ามุกดานี่ช่างเลอะเลือนจริงๆ ตัวเองได้รางวัลแล้ว เธอยังไม่รู้ นี่มันซื่อใช่ไหม?
“หา? ฉันได้รางวัล?” มุกดานึกไม่ถึงแม้แต่น้อยว่าตัวเองจะได้รางวัล ตั้งแต่เล็กจนโตไม่ได้รางวัลเลยสักครั้ง วันนี้กลับได้รางวัลลึกลับ
ชลธีจูงมือมุกดาขึ้นไปรับรางวัลบนเวที มุกดาตื่นเต้นมาก คาดไม่ถึงว่าตัวเองจะได้รางวัล ดีมากเลย ดีมากเลย โชคร้ายน่าจะถือว่าจบสิ้นไปแล้ว
“โอ้ หมายเลข21ยังเป็นสาวงามท่านหนึ่ง เชิญ คุณผู้หญิงท่านนี้ชื่ออะไรคะ” พิธีกรพูดอะไรต่ออีกมากมาย แต่ว่ามุกดาฟังอะไรไม่เข้าสักอย่าง ในใจของเธอคิดแค่เพียงว่ามีของขวัญลึกลับอะไร
พิธีกรพูดจบแล้ว ก็เป็นคุณโจนส์ที่มามอบรางวัลลึกลับ
ถือถาดใบหนึ่งขึ้นมา ข้างบนยังครอบด้วยผ้ากำมะหยี่สีแดง ลึกลับจริงๆ
