ตอนที่มุกดากำลังจะเปิดน้ำ ด้านหลังของเธอมีมือข้างหนึ่งยื่นออกมา กดที่เปิดก๊อกน้ำเอาไว้
มุกดาหันกลับไปดู เป็นผู้หญิงตัวสูงคนหนึ่ง รูปร่างผอมแห้ง แต่ใบหน้ากลับโหดร้ายดุดัน
“ฉันชอบก๊อกนี้ เธอไปหาที่อื่นเถอะ” ผู้หญิงคนนั้นพูดกับมุกดา
“เพราะอะไร ฉันมาตรงนี้ก่อน แม้แต่ตำแหน่งก็เป็นฉันที่อยู่ด้านใน เธอมีสิทธิ์อะไรถึงบอกว่าเป็นของเธอ?” มุกดาไม่ยอมอ่อนให้
“ฉันบอกว่าเป็นของฉันก็ต้องเป็นของฉัน เธอจะทำไม?” ผู้หญิงผอมแห้งคนนั้นคิดจะยื่นมือเข้าไปคว้าแล้วดึงมุกดาออกมา แต่มุกดากลับหลบ
เหมือนจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นยืนได้ไม่มั่นคง โงนเงนอยู่ที่ด้านหน้าของมุกดาเล็กน้อย ด้วยความที่มุกดาตาไวมือไวจึงประคองเธอเอาไว้ คิดๆแล้วก็ช่างมันเถอะ ถ้าหากเธอล้มลงมา เธอเองจะซวยไปด้วย
“ก็ได้ เธออยู่ที่นี่ไปเถอะ ฉันจะไปหาที่อื่น” มุกดาถือของของตนเองจะเดินไป แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับดึงเธอเอาไว้
“ช่วยถูหลังให้ฉัน!” ผู้หญิงผอมแห้งกำลังสั่งมุกดา นี่ทำให้มุกดาไม่พอใจมากๆ เดิมทีก็ยอมถอยให้เธอแล้ว ไม่นึกว่าได้คืบจะเอาศอกเช่นนี้ ทำให้เหลืออดเหลือทนจริงๆ
“โทษที ฉันไม่มีแรง ฉันจะไปที่อื่นแล้ว เธอไปหาคนอื่นเถอะ” มุกดาผลักผู้หญิงคนนั้นออก ตนเองจึงเดินไปที่อื่น ผู้หญิงคนอื่นๆเห็นการโต้เถียงของพวกเธอทั้งหมด แต่กลับไม่มีใครเข้ามาช่วยเธอเลย
มุกดามองดูอีกที ในโรงอาบน้ำก็ไม่มีที่ว่างแล้ว มีแค่พี่อุ่นที่ควักมือเรียกเธอ มุกดาจึงเดินไปทางพี่อุ่น
สองคนใช้สายยางอันเดียวกัน เวลาอาบน้ำก็น้อยมาก ทุกคนอาบกันพอประมาณ สระผมให้สะอาดก็พอแล้ว บนร่างกายก็อาบๆอย่างไม่ใส่ใจ มุกดาอาบเสร็จแล้ว ตอนที่ยังไม่ได้เริ่มใส่เสื้อผ้า ผู้หญิงผอมแห้งคนนั้นก็เข้ามาหาถึงที่
“เธอนี่เอง ที่ผลักฉันเมื่อกี้ นังจิ้งจอก อาศัยที่ตัวเองหน้าตาสะสวย ก็เลยหยิ่งยโสไม่เห็นคนอื่นในสายตางั้นเหรอ? ลงมือ!” เสียงของผู้หญิงผอมแห้งออกคำสั่ง เธอพาผู้หญิงอีกหลายคนจู่โจมเข้ามา เริ่มลงไม้ลงมือกับมุกดา
ตอนนี้ผู้คุมโดนพวกเธอเบี่ยงเบนความสนใจ มุกดาโดนผู้หญิงหลายคนไล่ต้อนเข้าไปในมุม เธอยังไม่ได้สวมเสื้อผ้า ร่างเปลือยเปล่าในตอนนี้ที่กำลังรับมือกับผู้หญิงพวกนี้ เธอจึงค่อนข้างเสียเปรียบแล้ว
“รับไว้!” จู่ๆก็มีคนโยนเสื้อผ้าของมุกดาเข้ามา แค่มุกดาเงยหน้าก็รับเสื้อผ้าเอาไว้ได้ เธอพลางรับมือกับผู้หญิงพวกนั้น พลางสวมเสื้อผ้าของตนเองอย่างรวดเร็ว
“พวกเธอตายไปแล้วเหรอไง? ลงมือสิ ถ้าตีตายฉันรับผิดชอบเอง!” ผู้หญิงผอมแห้งคำรามใส่ผู้หญิงพวกนั้น ผู้หญิงหลายคนตบตีกับผู้หญิงคนเดียว ยังทำให้เธอมีเวลาใส่เสื้อผ้าอีก มันน่าอับอายขนาดไหน
ได้ยินเสียงคำรามของผู้หญิงผอมแห้ง ผู้หญิงพวกนั้นก็รู้ว่าหัวหน้าของตนเองโมโหแล้ว พวกเธอจึงยิ่งเข้าไปตบตีมุกดาอย่างเต็มกำลัง
แม้ทักษะการป้องกันตัวของมุกดาจะพอใช้ได้ แต่อีกฝ่ายคนเยอะเกินไป ทั้งยังมีความชำนาญเบื้องต้นกันอยู่บ้างด้วย บวกกับแรงเยอะอีก มุกดาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่อีกฝ่ายยังคงไม่ยอมเลิกรา
พี่อุ่นที่อยู่ด้านข้างทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว ตอนที่อยากจะเข้าไปช่วย พี่กิ๊กกลับดึงเธอเอาไว้ ส่ายหน้าใส่เธอ
พี่อุ่นถึงรู้สึกว่าตนเองเกือบจะทำผิดมหันต์เพราะวู่วามซะแล้ว
ทำได้เพียงมองมุกดาโดนตีจนล้มลงไปอย่างหมดหนทาง โดนผู้หญิงหลายคนนั้นเตะกลิ้งไปบนพื้นเปียกๆตั้งหลายรอบ
ตอนนี้ผู้คุมได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวแล้วในที่สุดก็มาสักที เธอเห็นว่ามีคนกำลังทะเลาะกัน แต่ตอนที่รอให้เธอเดินเข้ามาใกล้ๆ กลับเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มุกดาโดนผู้หญิงหลายคนนั้นประคองขึ้นมา
“เป็นอะไรไป? เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” ผู้คุ้มณิชาถามนักโทษหญิงพวกนั้น
“อ้อ เธออาบน้ำแล้วล้มลงไป พวกฉันจึงประคองเธอขึ้นมาน่ะค่ะ” ผู้หญิงหลายคนนั้นยังช่วยมุกดาปัดผม จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยด้วย
ผู้คุ้มณิชามองดูเล็กน้อย แต่ไม่ได้ว่าอะไร เธอแค่เตือนทุกคนให้ระมัดระวังตอนอยู่บนพื้นเปียกๆ แล้วเธอก็เดินไป
มุกดาโดนคนพวกนั้นล้อมรอบเอาไว้ ต่อยท้องอย่างแรงไปอีกหลายหมัด สุดท้ายแล้วก็ทิ้งเธอไว้บนพื้น เดินออกไปกับผู้หญิงผอมแห้งคนนั้น
รอให้ผู้หญิงพวกนั้นเดินไปแล้ว พี่อุ่นกับพี่กิ๊กถึงได้ประคองมุกดาขึ้นมา มองมุกดาที่เต็มไปด้วยบาดแผล พี่อุ่นกำหมัดด้วยความโมโหบีบแน่นจนจะแตกออกมาอยู่แล้ว
“อย่าวู่วาม เราประคองเธอกลับไปกัน” พี่กิ๊กพูดกับพี่อุ่น แล้วทั้งสองคนก็ประคองมุกดากลับไปที่ห้อง
เมื่อเข้ามาในห้อง แค่ประตูดัง “คลิก” ก็ล็อกในทันที
ประคองมุกดาไปบนเตียง ให้เธอนอนดีๆแล้ว พี่อุ่นก็ล้วงยาขวดหนึ่งออกมาจากในตัว เริ่มใส่ยาให้มุกดา ถึงมุกดาจะบาดเจ็บ แต่สติยังคงชัดเจนดีมาก ตอนที่ยานั้นเทลงบนบาดแผล ยังทำให้เธอร้อง “ซี๊ด” ออกมา
“เจ็บไหม? พวกเราไม่ได้ช่วยเธอ เธอจะตำหนิพวกเราไหม? ในใจต้องเกลียดที่พวกเราไม่ได้ช่วยเธอใช่ไหม?” ปกติพี่อุ่นพูดน้อยมาก แต่ตอนนี้เธอกลับพูดเยอะขึ้นมา
“ไม่เลยค่ะ ฉันก็ไม่หวังให้พวกพี่เข้ามาช่วยฉัน ถ้าพวกพี่เข้ามาช่วยฉัน พวกเธอก็จะตบตีพวกพี่ไปด้วย ตอนนี้ใครจะประคองฉันกลับมาล่ะ ใครจะใส่ยาให้ฉัน ถ้าพวกพี่โดนทำร้ายจนบาดเจ็บ ฉันก็ต้องมาดูแลพวกพี่อยู่ดีไม่ใช่เหรอ?” มุกดาโดนตบตีจนกลายเป็นอย่างนี้แล้ว เธอยังพูดเล่นกับพี่สองคนได้อีก
พี่อุ่นแสบจมูกขึ้นมาแล้ว เธออยากจะร้องไห้ ยัยเด็กคนนี้จิตใจดีจัง ไม่ได้ช่วยเธอเธอไม่เพียงไม่โกรธ แต่ยังรู้สึกว่าเป็นเรื่องดีๆด้วยซ้ำ
ใส่ยาให้มุกดาแล้ว พี่อุ่นก็ควานหาลูกอมช็อกโกแลตออกมาจากในกระเป๋าของตนเองราวกับเล่นมายากล แม้จะค่อนข้างละลายแล้ว แต่ทว่าตอนที่ป้อนให้มุกดา มุกดากลับรู้สึกได้ถึงความหวานมากๆ หวานไปถึงใจเลย
“อร่อยไหม?” พี่อุ่นถามมุกดา
“อร่อย หวานมาก” บนร่างกายของมุกดามีบาดแผลมากมาย แค่ขยับเล็กน้อย หรือพลิกตัวก็เจ็บไปหมด แต่บนใบหน้าของเธอกลับไม่มีรอยอะไรเลย คนพวกนั้นทำร้ายร่างกายได้อย่างมีทักษะ ไม่ลงมือบนใบหน้า ไม่ให้ผู้คุมจับได้
ยาของพี่อุ่นมีประสิทธิภาพมาก แม้เย็นวันแรกร่างกายของมุกดาจะปวดมาก แต่เช้าวันที่สอง ก็ไม่ได้ปวดมากแล้ว
“มา ที่ฉันยังมีช็อกโกแลตอีกชิ้นหนึ่ง เธอกินมันไปเลย ถ้ายังไม่กินจะละลายแล้ว ฉันก็ไม่ชอบกินหรอก แค่คนที่บ้านส่งมาให้น่ะ บอกว่ากลัวฉันหิว” ตอนที่ลุกจากเตียงตอนเช้าตรู่ พี่อุ่นก็หาช็อกโกแลตอีกชิ้นออกมา ให้มุกดากิน
มุกดาจึงกินช็อกโกแลตชิ้นนั้นไป เธอชอบกินช็อกโกแลตมาก บวกกับช็อกโกแลตอันนี้อร่อยมากด้วย หลังจากกินไปแล้วก็รู้สึกว่าบนร่างกายไม่ได้ปวดมากเท่าไหร่
ตอนกินอาหารเช้า มุกดาเห็นผู้หญิงผอมแห้งคนนั้นอีกครั้ง ตำแหน่งของเธอห่างจากตนเองมาก แต่ก่อนไม่ได้สังเกตเห็นเธอเลย แค่หลังจากผ่านเรื่องเมื่อวานมา มุกดาถึงได้สังเกตเห็นเธอ ตอนที่มุกดามองผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็กำลังมองเธอพอดี ตอนที่ทั้งสองคนสบสายตากัน ท่ามกลางอากาศก็ปรากฏประกายไฟออกมา!
