ธินิดาลืมตาขึ้นมาในเช้าวันต่อมา เธอเห็นอนุชิตนั่งอยู่ตรงหัวเตียง เขากำลังยิ้ม และมองมาที่เธอ
“เป็นยังไงบ้าง คงจะเพลียสินะ” อนุชิตถามธินิดาอย่างห่วงใย
ธินิดาพยักหน้าอย่างเขินอาย เมื่อคืนเธอเมาไม่เป็นท่า แต่ร่างกายและจิตใจของเธอ กลับมีความสุขมาก อนุชิตเก่งมาก เขาฟัดเหวี่ยงเธอทั้งคืน
“มาดื่มรังนกสักหน่อยสิ ผมให้คนตุ๋นตั้งนาน มันบำรุงร่างกายนะ” อนุชิตพูดอย่างเจ้าเล่ห์ ทำให้ธินิดายิ่งแน่ใจว่าอนุชิต พอใจกับการแสดงออกของตัวเองเมื่อคืน
ธินิดาดื่มรังนก เมื่อเธอสวมเสื้อผ้าเรียบร้อย เธอพบว่าตัวเองอยู่ในห้อง ที่ตั้งอยู่ในสวนดอกไม้ ที่นี่เงียบมาก คิดไม่ถึงว่าอนุชิตจะรู้จักหาสถานที่
“ฉันจะกลับแล้ว ฉันไม่กลับบ้านเมื่อคืน พี่ใหญ่ต้องเป็นห่วงฉันแน่ๆ” ธินิดาดื่มรังนก และจะกลับบ้าน อนุชิตไม่ได้รั้งเธอไว้ และให้คนขับรถไปส่งเธอ
“วิดีโอเมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง อัดไว้เรียบร้อยแล้วใช่ไหม โอเค ดีมาก ส่งให้อุไรภัสร์ได้เลย ใส่อะไรลงไปในรังนกมากพอแล้วใช่ไหม” อนุชิตถามลูกน้อง
“ครับ คุณชายอนุชิต เราทำตามที่คุณสั่งเรียบร้อยครับ” ลูกน้องรีบตอบกลับทันที
“โอเค ดีมาก ไม่เสียแรงที่ช่วงนี้ฉันเหนื่อยมาเยอะ กลยุทธ์หนุ่มรูปงาม ก็ใช้ออกมาหมดแล้ว” อนุชิตลูบหน้าตัวเอง ยังดีที่ใบหน้าของตัวเอง สามารถสังหารคนอื่นได้
อุไรภัสร์กำลังประชุมผ่านวิดีโอคอนเฟอเรนซ์ จู่ๆ ก็มีวิดีโอหนึ่ง ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ หญิงสาวในวิดีโอ คือน้องสาวของเขา แต่ผู้ชายในวิดีโอมีตั้ง 10 คน! 10 คนเต็มๆ ! ผู้ชายสิบคนกำลังล้อมน้องสาวของเธอ แถมผู้ชายพวกนั้นร่างกายเปลือยเปล่า น้องสาวของเธอดูมีความสุขมากอีกด้วย
เขาเห็นแล้ว อีกทั้งคนอื่นในบริษัท ก็เห็นเหมือนกัน เขารีบปิดวิดีโอทันที
“ไปสอบถามเดี๋ยวนี้ มันเกิดอะไรขึ้น” เขายังไม่ทันได้พูดจบ ก็มีคนโทรเข้ามา
“ฮัลโหล อุไรภัสร์ใช่ไหม คงได้เห็นวิดีโอแล้วสินะ เป็นยังไง น้องสาวของนายดูมีเสน่ห์มากใช่ไหมล่ะ เรือนร่างที่มีเสน่ห์เช่นนี้ ฉันว่าเราไม่ควรจะเก็บซ่อนเธอเอาไว้ ต้องประกาศให้โลกรู้!” คนที่โทรมาเป็นผู้ชาย น้ำเสียงของเขาทำให้อุไรภัสร์หมั่นไส้
“พวกแกต้องการอะไร ทำไมถึงทำแบบนี้กับน้องสาวฉัน” อุไรภัสร์ตวาดใส่อีกฝ่าย
“เราไม่ต้องการอะไร แต่เพราะพวกนายสองพี่น้อง ทำเรื่องที่ทำให้คนเกลียดชัง คิดไม่ถึงว่าจะไม่สนใจชีวิตของคน เมื่อเราเห็นความไม่ชอบธรรม จึงยื่นมือเขามาช่วย นายดูวิดีโอจบหรือยัง ช่วงท้ายมันยิ่งน่าตื่นเต้นนะ น้องสาวนายรับมือได้ตั้ง 10 คน สุดยอดจริงๆ ฮ่าๆๆ!” อีกฝ่ายหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง และตัดสายไป
อุไรภัสร์รีบให้คนไปสืบที่มาของวิดีโอนั่น แต่กลับสืบไม่ได้ ตอนที่เขาเปิดวิดีโอดูอีกครั้ง ภาพโสมมในวิดีโอทำให้เขาหดหู่มาก แต่ธินิดากลับมีท่าทางมีความสุข เธอต้องโดนคนวางยาอย่างแน่นอน
“ไม่ได้การแล้ว พวกนายรีบไปสืบมา ต้องหาต้นตอมาให้ได้!” อุไรภัสร์พูดอย่างโมโห
แต่ทว่าขณะที่เขากำลังหาต้นตอ จู่ๆ ลูกน้องของเขาก็รายงานว่า
“แย่แล้วครับ ประธานอุไรภัสร์ วิดีโอของคุณธินิดา ถูกปล่อยลงบนอินเทอร์เน็ตแล้วครับ คุณดูสิครับ!” ลูกน้องยื่นมือถือให้อุไรภัสร์ ภาพในวิดีโอเห็นน้องสาวเธออย่างชัดเจน ส่วนผู้ช่วยคนอื่นหันหลังอยู่ ไม่เห็นแม้แต่ด้านข้าง
“ปัง” อุไรภัสร์ใช้หมัดกระแทกลงบนโต๊ะ มือของเขามีเลือดไหลออกมา
“ใครกันแน่ที่ทำแบบนี้” อุไรภัสร์นั่งลงอย่างหดหู่ แผนที่เขากับน้องสาว วางไว้อย่างแยบยล ยังมีคนรู้อีกหรือไง
“ตอนนี้ยอดเข้าชมวิดีโอนี้เกินล้านแล้วครับ และมันยังสูงขึ้นเรื่อยๆ! พวกเราไม่สามารถควบคุมได้แล้วครับ” ลูกน้องรีบรายงาน ตอนแรกว่าจะบล็อกวิดีโอเอาไว้ แต่ฝั่งนั้นเป็นคนเก่ง และมีวิดีโอปรากฏตามที่ต่างๆ บนอินเทอร์เน็ต
“ช่างเถอะ พวกนายควบคุมไม่ได้แน่ ครั้งนี้พวกเราน่าจะรับมือไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวฉันกลับไปหาน้ำผึ้ง พวกนายคอยจับตาดูเอาไว้” อุไรภัสร์บอกให้คนที่มาประชุม กลับไปก่อน เขาจะกลับไปคุยกับธินิดา
แต่ตอนที่อุไรภัสร์กลับถึงบ้าน เขาไม่เจอธินิดา โทรหาก็ไม่รับ เขาร้อนใจจนแทบบ้า และรีบให้ลูกน้องตามธินิดากลับมา
บนอินเทอร์เน็ต เต็มไปด้วยคำตำหนิ แต่ทว่าธินิดากลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย ตอนกลับมาถึงบ้าน เธอรู้สึกมึนหัวเล็กน้อย ทำอะไรก็รู้สึกอ่อนเพลียไปหมด แถมยังรู้สึกว่าลืมเรื่องอะไรบางอย่างไปด้วย
เมื่อคืนวานเธอไปที่ไหนมานะ ทำไมถึงกลับมาบ้านตอนนี้ เธอคิดตั้งนานก็คิดไม่ออก เธอรู้สึกว่าในร่างกายของเธอมีเลือดออก
ธินิดาตกใจ รีบไปโรงพยาบาล เพื่อตรวจร่างกาย ช่วงนี้ไม่ใช่ช่วงที่เธอมีประจำเดือน
เมื่อหมอในโรงพยาบาลเห็นธินิดา ใบหน้าของเขาดูตกใจ หลังจากตรวจเสร็จ ก็บอกว่าส่วนนั้นของเธอฉีกขาด เพราะอาการรุนแรง จึงให้ยาราคาเกือบพัน
“ผู้หญิงควรรักตัวเองหน่อย ไม่มีเงินก็ยังมีสองมือไม่ใช่เหรอ การหาเงินจากร่างกายของตัวเอง มันไม่ยั่งยืนหรอก ถ้าเป็นโรคอะไรขึ้นมา ได้ไม่คุ้มเสียนะ” ตอนที่ตรวจธินิดาเสร็จ คุณหมอพูดกับเธออย่างจริงใจ
ธินิดารู้สึกว่าหมอพูดจาแปลกๆ เธอถลึงตาใส่หมอ และเดินถือถุงยาออกมา เธอคิดจะโทรหาอุไรภัสร์ แต่คิดได้ว่ามือถืออยู่บนรถ
เมื่อมาถึงลานจอดรถ เธอเห็นว่ามีสายไม่ได้รับสิบกว่าสาย
“พี่ใหญ่โทรหาฉันทำไมเหรอ” ธินิดาโทรกลับไปหาอุไรภัสร์
“โอ๊ย น้ำผึ้ง ในที่สุดเธอก็โทรกลับมา เธอไปไหนเนี่ย ฉันร้อนใจแทบแย่”
หลังจากอุไรภัสร์รับสายธินิดา เขาถึงกับโล่งใจ เขากลัวว่าน้องสาวจะคิดสั้น
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ พี่เป็นอะไรไป” ธินิดาคิดว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับอุไรภัสร์
“ฉันไม่ได้เป็นอะไร ค่อยคุยกัน ตอนที่เธอกลับมา” อุไรภัสร์วางสาย ขอแค่เจอตัวธินิดาก็พอแล้ว
“พี่ใหญ่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่” ธินิดากลับถึงบ้าน ก็รีบเขาไปถามอุไรภัสร์
“เมื่อคืนเธอไปไหนมา” อุไรภัสร์ถามเธอ
“เมื่อคืนเหรอ เมื่อวานฉันไปไหนมานะ ฉันอยู่บ้านไม่ใช่เหรอ” ธินิดาถามด้วยสีหน้าสับสน
