ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย – บทที่ 21 แต่ตอนนี้ฉันเป็นคนตระกูลโม่แล้ว

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

โม่ถิงเซียวมองไปที่ใบหน้าสีแดงของเธอด้วยความโกรธ การแสดงออกบนใบหน้าของเธอยังคงเลอะเทอะ และน้ำเสียงก็เบา: “เจอปัญหาเหรอ?”

มู่นวลนวลกำผ้านวมและมองเขาอย่างเย็นชา: “ไม่ใช่ธุระอะไรของนาย”

เธอมีใบหน้าที่เย็นชามองไปที่ดวงตาของโม่ถิงเซียว เธอไม่มีพลังใด ๆ

“มันไม่ใช่เรื่องของฉันก็จริง แต่ถ้าเธอขอร้องฉัน ฉันสามารถช่วยเธอได้” โม่ถิงเซียวมองดูเธออย่างลึก ซึ้งโดยไม่ปิดบังความตั้งใจที่ไม่ดีของเขา

แน่นอนว่ามู่นวลนวลจะไม่ขอร้องเขา

โม่ถิงเซียวมองเธออย่างลึกซึ้งจากนั้นก็หันกลับไปและออกไป

เขาเดินไปไม่ถึงสองก้าว ก็พบกับซือเย่

ซือเย่พยักหน้าเล็กน้อย และถามความคิดเห็นของเขา: “เจ้านายจะจัดการกับข่าวเกี่ยวกับภรรยาของคุณทางอินเทอร์เน็ตอย่างไร”

โม่ถิงเซียวนึกถึงสิ่งที่มู่นวลนวลพูดก่อน หน้านี้เขาโค้งริมฝีปากรอยยิ้มไม่อบอุ่น น้ำเสียงไม่แยแส:“ เกี่ยวอะไรกับฉัน ถ้านายต้องการช่วยเธอ ก็ขึ้นอยู่กับว่าคนต้องการให้นายช่วย หึ! ”

หลังจากที่โม่ถิงเซียวพูดจบ เขาก็ตรงไปที่ห้องหนังสือ

ซือเย่มองไปที่ด้านหลังของเขา และตระหนักด้วยการเข้าใจถึงคำหลังว่า “หึ” ของเจ้านายดูเหมือนจะหายใจไม่ออก?

……

มู่นวลนวลไม่ได้คิดที่จะให้ความสนใจกับข่าวบนอินเทอร์เน็ต

ทำไมมู่หวันฉีถึงทำแบบนี้ เธอไม่รู้ และเธอก็ไม่อยากเดา

สิ่งที่เธอรู้ก็คือเซินเหลียงรู้อยู่แล้วว่าเธอได้แต่งงานกับตระกูลโม่แทนมู่หวันฉี แล้วเซินเหลียงอาจฆ่าเธอโดยตรง

แม้ว่าเธอจะรู้ว่าเซินเหลียงต้องการฆ่าเธอ แต่เธอก็ยังอยากเจอเซินเหลียง

ทั้งสองนัดกันที่ร้านกาแฟที่ค่อนข้างห่างไกล

ท้ายที่สุดเซินเหลียงก็เป็นนักแสดงตัวเล็กที่มีแฟน ๆใน Weibo 700 หรือ 800 คนและสถานที่ที่มีคนมากมายก็ต้องกังวลว่าจะถูกจดจำ

เมื่อเธอมาถึงร้านกาแฟเซินเหลียงก็มาถึงแล้ว

เซินเหลียงสวมหน้ากากผมยาวของเขามัดเป็นหางม้า และเสื้อแจ็คเก็ตสีขาวธรรมดา ๆ เธอดูสะอาดและเรียบร้อย และประกอบกับรูปลักษณ์ที่ไม่เป็นทางการของเธอ ผู้คนมักมองมาที่เธอ

ตั้งแต่สมัยเรียน เซินเหลียงเป็นแบบนี้ ทุกที่ที่เธอไปเธอจะกลายเป็นจุดสนใจและดึงดูดความสนใจของผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย

มู่นวลนวลนั่งลงตรงข้ามเธอ กล่าวด้วยน้ำเสียงขอโทษ“ รอนานแล้วเหรอ”

เซินเหลียงกอดอก และเอนตัวลงบนโซฟามองไปที่เธอแล้วค่อยๆพูดว่า “คุณคือนายหญิงโม่ คนต่ำต้อยอย่างฉันก็ต้องมารอเธอ”

มู่นวลนวล:“……”

เซินเหลียงเห็นว่า มู่นวลนวลไม่พูด และทนไม่ได้ที่จะพูดคำที่รุนแรง

เธอโยนหน้ากากไปด้านข้าง และพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า: “แม่แท้ๆของเธอทำเหมือนลูกคนอื่นเป็นนางฟ้า และเมินใส่ลูกสาวแท้ๆอย่างเธอ ไม่เคยสนใจเธอ ฉันเคยเตือนให้เธอระวังแล้ว ตอนนี้เป็นไง ติดกับดักและต้องแต่งงานกับตระกูลโม่แล้ว! ”

หลังจากที่ เซินเหลียงพูดจบ เธอก็หยิบน้ำที่อยู่ข้างๆและดื่มมันทั้งหมดภายในคราเดียว

มู่นวลนวลดันแว่นที่ดั้งจมูกแล้วเตือนเธอว่า“ ค่อยๆดื่มนะ”

เซินเหลียงจ้องมองเธอ: “ตระกูลโม่ ทำให้เธออับอายไหม?”

“ ไม่มีหรอก คนจากตระกูลโม่ … ค่อนข้างดี” ยกเว้น “โม่เจียเฉิน” ที่คอยตามหลอกหลอนเธอเสมอ แต่ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี

เซินเหลียงนึกถึงธุรกิจและการแสดงออกของเธอก็ตรงไปตรงมา: “เธอรู้ไหมว่าทำไมมู่หวันฉี ถึงต้องการซื้อการกระแสบนอินเทอร์เน็ตโดยบอกว่าเธอแย่งคู่หมั้นของเธอ *”

“ เธอรู้ได้อย่างไรว่ามู่หวั่นฉีซือกระแส” มู่นวลนวลหยุดรินน้ำให้เธออีกครั้ง

เซินเหลียงมองเธอเหมือนคนโง่: “สถานการณ์แบบนี้ใครจะมาจะสร้างข่าวเสียหายให้เธอถ้าไม่ใช่เพราะมันเป็นผลกำไร”

“ กำไรคืออะไร” มู่นวลนวลไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมมู่หวันฉีถึงทำเช่นนี้

เซินเหลียงหัวเราะเยาะและกล่าวว่า “ก่อนที่ฉันจะขึ้นเครื่องบิน ฉันขอให้เพื่อนปาปารัสซี่ของฉันสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ มู่หวันฉีทำสิ่งนี้เพื่ออยู่กับซินชูฮัน และซ้ำเติมเธอเป็นผลกำไร”

เมื่อฟังสิ่งที่เซินเหลียงพูด มู่นวลนวลก็เข้าใจ

แม้ว่าตระกูลโม่จะไม่สนใจว่ามู่หวันฉีจะแต่งงานกันหรือไม่ แต่ตระกูลโม่มีอิทธิพลอย่างแท้จริงในตลาดเซี่ยงไฮ้ และแยงซีน ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าอยู่กับมู่หวั่นฉี

ในเวลานี้ มู่หวันฉีจำเป็นต้องกำจัดตำแหน่งคู่หมั้นของโม่ถิงเซียว

ดังนั้นเธอจึงพุ่งไปที่ Weibo เพื่อซื้อกระแส เหยียบหมู่นวลนวลไว้ใต้เท้าแล้วสาดน้ำสกปรกเพื่อล้างตัวให้เป็นพี่สาวผู้ใจดี

มู่นวลนวลเม้มริมฝีปากและพูดว่า “เป็นความคิดที่สวยมาก”

“งั้นเหรอ เธอจะทำอะไร” หลังจากที่เซินเหลียงพูดจบเธอก็ถามเธอราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่าง “ฉันขอให้เธอแต่งงานกับโม่ถิงเซียวด้วยวิธีนี้ พวกเธอ … ”

“ เขาคิดว่าฉันขี้เหร่ และเราเมินเฉยต่อกัน” มู่นวลนวลรู้ว่าเธอถามอะไรเธอจึงพูดตามตรง

“มันน่าเกลียดจริงๆ ตัวเองน่าเกลียดแล้วยังทำให้คิดอื่นคิดว่าตัวเขาน่าเกลียด เธอไม่ต้องทำตัวน่าเกลียดแล้ว ใส่เสื้อผ้าและแต่งหน้า เพื่อปิดตาสุนัขอย่างเขา!” ฉากล่าสุดของเซินเหลียงเป็นการแก้แค้น ดังนั้นเขาจึงชอบเอากลับมาใช้ในชีวิตจริง

มู่นวลนวลหัวเราะ: “ไม่เป็นไร เป็นแบบนี้ดีแล้ว”

เฉยเมยต่อกันและไม่ก้าวก่ายกันก็สบายดีนะ

……

ไม่นานนัก เซินเหลียงก็ถูกผู้ช่วยของเธอเรียกตัวไป

เธอรีบจ่ายบิลก่อนที่เธอจะออกไป

มู่นวลนวลไม่สูงเท่าเธอ มือไม่ยาวเท่าเธอ จึงแย่งบิลมาไม่ได้

แม้ว่าปกติแล้วเธอจะเป็นคนขี้กังวล แต่เธอก็ยังระมัดระวังในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่เสมอ เมื่อรู้ว่ามูนวลนวลไม่ได้ร่ำรวยทางการเงิน เธอจึงจะหาวิธีจ่ายบิลก่อน

มู่นวลนวลรู้สึกอบอุ่นหัวใจและรู้สึกเศร้าเล็กน้อย

เซินเหลียงรู้ความลับทั้งหมดของเธอ และรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตระกูลมู่

เมื่อนานมาแล้ว เซินเหลียงกล่าวว่าเธอควรเลิกคาดหวังว่าเธอจะได้รับการยอมรับจากตระกูลมู่โดยเฉพาะเสี่ยวชูเหอ

แต่เธอไม่เชื่อ จนกระทั่งถูกบังคับให้แต่งงานกับตระกูลโม่

อย่างไรก็ตามถึงตอนนี้ พวกเขาไม่พอใจ แต่ก็ยังต้องใช้งานเธอ

คิดว่าเธอใช้งานได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?

เมื่อมู่นวลนวลกำลังจะนั่งแท็กซี่กลับไปที่คฤหาสน์ถิงเซียว เธอได้รับโทรศัพท์จากเสี่ยวชูเหอ

น้ำเสียงของเสี่ยวชูเหอนั้นอ่อนโยนอย่างหาได้ยาก: “นวลนวลคืนนี้กลับบ้านกันเถอะ”

ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อท่าทีของเสี่ยวชูเหออ่อนโยนมากที่จะเรียกเธอและจุดประสงค์ก็ชัดเจน

มู่นวลนวลปฏิเสธเสียงของเธอด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ“ ไม่ว่างค่ะ”

เสี่ยวชูเหอไม่คิดว่าเธอจะปฏิเสธโดยตรงและน้ำเสียงของเธอก็อดไม่ได้ที่จะเข้มงวดขึ้น:“ ตอนนี้เธอไม่มีงานเธอต้องมีธุระอะไร แค่กลับมาทานอาหารทั้งครอบครัวก็ … ”

” แต่ตอนนี้ฉันเป็นคนของตระกูลโม่แล้ว” มู่นวลนวลตัดคำพูดของเสี่ยวชูเหอตรงๆ

ครั้งนี้เสี่ยวชูเหอโกรธมากและระดับเสียงก็เพิ่มขึ้น“ เธอเคยคุยกับแม่แบบนี้ไหม!”

เธอไม่เคยพูดกับเสี่ยวชูเหอด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแสเช่นนี้มาก่อน และเสี่ยวชูเหอไม่เคยพูดกับ มู่หวันฉีด้วยน้ำเสียงที่ไม่อดทนเช่นนี้

ท้ายที่สุดมันเป็นเพียงเพราะฉันไม่สนใจ

เซียวชูเหอไม่สนใจเธอ ดังนั้นเธอจึงปฏิบัติกับเธอตามที่เธอพอใจ

เธอไม่สนใจ เสี่ยวชูเหออีกต่อไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่กระตือรือร้นต่อเธอ

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ไปหามู่หวันฉี เธอเป็นคนกตัญญูกว่าฉันและอ่อนโยนกว่าฉั นและเธอก็ดีกว่าทุกอย่าง” มู่นวลนวลวางสายโทรศัพท์ไปก่อน

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

Status: Ongoing
พี่สาวลูกครึ่งของหมู่นวลนวลไม่ต้องการแต่งงานกับคู่หมั้นที่น่าเกลียดและไร้มนุษยธรรม มารดาผู้ให้กำเนิดคุกเข่าขอร้องเธอ:“ พี่สาวของคุณสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่า คุณช่วยเธอได้” เขารู้สึกเศร้ามาก แทนพี่สาวแต่งงาน. ในคืนแต่งงาน ชายหนุ่มรูปงามขมวดคิ้วและมองมาที่เธอ: “มันน่าเกลียดเกินไป” เธอคิดว่าทั้งสองจะเคารพซึ่งกัน แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะครอบงำเธอโดยตรง: “ไม่ว่าจะน่าเกลียดแค่ไหนเธอก็เป็นผู้หญิงของผมด้วย” เธอจ้องเขา : “คุณ…คุณทำไม่ได้ … ” ชายคนนั้นถอดชุดชั้นในของเธอปลอมตัวออก มองใบหน้าที่สวยงามเดิมของเธอ แล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ: “ดูเหมือนว่าเราทุกคนจะมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับกันและกัน”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท