หลังจากที่มู่นวลนวลออกจากคฤหาสน์ได้ไม่ไกล เธอก็ได้ยินเสียงแตรของรถที่อยู่ข้างหลังเธอ
มู่นวลนวล หันกลับมาและรถก็หยุดอยู่ข้างๆเธอ
หน้าต่างของรถเลื่อนลงมา เผยให้เห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของ “’โม่เจียเฉิน” แต่มันกลับดูว่าน่า รังเกียจอย่างสิ้นเชิงในสายตาของมู่นวลนวล
เขาหรี่ตาเล็กน้อยและพูดด้วยน้ำเสียงต่ำว่า：” ขึ้นรถ ฉันจะส่งเธอไปที่ทำงาน”
“ไม่ต้อง” มู่นวลนวลปฏิเสธโดยตรงๆ เธอไม่อยากจะถูกจับตามองอีกแล้ว
เธอสามารถจินตนาการได้แล้วว่า เมื่อ “โม่เจียเฉิน” ส่งเธอไปที่บริษัท เธอจะถูกจับตามองอย่างแน่นอน จากนั้นก็จะมีข่าวลือมากมาย
“โม่เจียเฉิน” ยิ้มอย่างฉับพลัน ดวงตาของเขาเปิดเผยลมปราณที่น่ากลัวเล็กน้อยและพูดด้วยเสียงต่ำว่า：” คุณกลัวอะไร”
กลัวอะไร
มู่นวลนวลถึงกับผงะ เมื่อรู้ว่าเธอปฏิบัติต่อ “โม่เจียเฉิน” อย่างเย็นชาทั้งรู้ตัวหรือไม่รู้ตัว แต่จริงๆแล้วคือเธอกลัว
แม้ว่าเธอจะทำตัวให้เกลียดเขามาตลอด แต่เธอก็ต้องยอมรับว่าเขาเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยมมาก
ความหยิ่งผยองของเขาดูเหมือนจะอยู่กับเขามานาน ทำให้ผู้คนคิดว่าผู้ชายอย่างเขา น่าจะมีความมั่นใจ ราวกับไฟส่องสว่างตามธรรมชาติซึ่งจะต้องสะดุดตา
บางทีเขาก็แย่นิดหน่อย แต่เมื่อเขาดีกับเธอมันก็เป็นเรื่องจริงเช่นกัน
ผู้ชายแบบนี้ จะง่ายมากที่จะทำให้ผู้หญิงโดนใจ
ดังนั้น มู่นวลนวล มักจะหลบเลี่ยงเขาอย่างตั้งใจและปฏิบัติต่อเขาอย่างเย็นชา
เธอถูกติดป้ายว่าเป็นนายหญิงตระกูลโม่ และป้ายนี้อาจติดตามเธอไปตลอดชีวิต ดังนั้นเธอจึงรู้ดีว่าต้องรักษาหน้าที่ของเธอไว้
เธอกลัวว่าเธอจะไปตกหลุมรักเขา
เมื่อเห็นมู่นวลนวลพูดล่าช้า โม่ถิงเซียว： ก็ยังคงเพิ่มน้ำหนักเสียงของเขาเพื่อกระตุ้นเธอว่า “หรือเธอคิดอะไรกับฉัน … ”
“เปล่า”มู่นวลนวล ตอบโต้เขาทันที
เมื่อเธอเธอได้สติกลับมา เธอได้เปิดประตูและนั่งลงที่ข้างเขา
“โม่เจียเฉิน” มองไปข้างหน้าโดยไม่เหล่ตา สีหน้าของเขาดูสงบและไร้อารมณ์ใด ๆ
แต่มีร่องรอยที่แผนชั่วสำเร็จซ่อนอยู่ในดวงตาของเขา เปิดเผยความคิดของเขาออกมา
มู่นวลนวล ไม่ได้มองเขาด้วยใจฝ่อ หันหน้าไปมองออกไปนอกหน้าต่างพูดว่า：” รถของคุณราคาเท่าไหร่”
“โม่เจียเฉิน” บอกก่อนว่า：” มันไม่แพง”
มู่นวลนวลแปลกใจเล็กน้อย รถนี้หายาก ตอนเธอยังเรียนอยู่ ทายาทคนรวยหลายคนจะขับรถไปรับผู้หญิงที่ประตูโรงเรียน ในหมู่พวกเขามีรถที่มีชื่อเสียงหลายคัน รวมถึงเบนท์ลีย์ แต่ ฉันไม่เคยเห็นแบบรถนี้
เธอคิดว่ารถคันนี้น่าจะค่อนข้างแพง
โม่ถิงเซียวเหลือบมองเธอว่า：” แต่มันถูกยกเลิกการผลิตไปเมื่อไม่กี่ปีก่อน”
“ฉันก็แค่ … “ถามเฉยๆ
โม่ถิงเซียวพูดอย่างตรงๆว่า：” ถ้าคุณอยากได้ ก็พูดดีๆกับผม ผมอาจจะพิจารณาแล้วส่งให้คุณก็ได้”
เมื่อรู้สึกว่าสี่หน้าของมู่นวลนวลเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน โม่ถิงเซียว ก็ตระหนักว่าเขาพูดอะไรไว้
ในฐานะโม่ถิงเซียวไม่มีอะไรผิดปกติที่จะส่งรถให้มู่นวลนวล แต่ถ้าในฐานะ “โม่เจียเฉิน” ก็จะไม่เหมาะสมไปหน่อย
หลังจากนั้น จนถึงบริษัททั้งสองคนก็พูดคุยกัน
เมื่อลงจากรถมู่นวลนวล ก็พูดกับเขาว่า：” ขอบคุณค่ะ”
น้ำเสียงของเธอสุภาพมาก แต่มีความรู้สึกแปลกแยก
เธอปิดประตูรถ พอหันมาก็ปะทะกับมู่หวันฉี
มู่หวันฉีมองเธออย่างเย้ยหยัน แล้วมองไปที่รถที่อยู่ข้างหลังเธอว่า：” ดูเหมือนเธอและลูกพี่ลูกน้องของโม่ถิงเซียวจะเข้ากันได้ดีนะ รับส่งเธอมาทำงาน กลมกลืนจัง”
“เราเป็นครอบครัวเดียวกันและแน่นอนว่าเราต้องอยู่ด้วยกันอย่างกลมกลืน หรือต้องเหมือนพี่ … ” มู่นวลนวล เดินไปข้างหน้าสองก้าวเข้าใกล้ มู่หวันฉีและพูดด้วยน้ำเสียงที่ได้ยินเพียงสองคนว่า：” สถานที่อย่างคลับจือจิน ไม่ใช่สถานที่ที่ทุกคนชอบไปเล่น คราวหน้าพี่สาวอย่าแกล้งโกหกฉันไปอีก”
สีหน้าของมู่หวันฉีแข็งไปเล็กน้อย แต่เธอก็ฟื้นกลับเป็นปกติได้อย่างรวดเร็ว：” ฉันไม่รู้ว่า เธอกำลังพูดถึงอะไร”
มู่นวลนวลยิ้มอย่างสดใสพร้อมกับคำขู่ในน้ำเสียงของเธอว่า：” พ่อไม่ชอบให้พี่ไปที่คลับจือจิน พี่ต้องระวังหน่อยนะ”
มู่ลี่หยานไม่สนใจมู่นวลนวล. แต่เขาชอบหลอกใช้เธอ. ในฐานะนายหญิงตระกูลโม่. เธอมีประโยชน์มาก ถ้ามู่ลี่หยานรู้ว่ามู่หวันฉีทำอะไรกับมู่นวลนวล เขาก็จะด่ามู่หวันฉีแน่นอน
มู่นวลนวลเข้าใจเรื่องนี้ และมู่หวันฉีก็เข้าใจด้วย
แต่เห็นได้ชัดว่ามู่หวันฉีไม่กลัวการคุกคามของมู่นวลนวล เธอพูดอย่างลำพองใจว่า：” ไม่พูดเปล่า ใครจะเชื่อฌะอ”
“มู่นวลนวล เลิกงานกี่โมง ฉันจะมารับเธอ”
เสียงของ “โม่เจียเฉิน” ดังมาอย่างเย็นชาและมู่นวลนวลก็มองกลับไปที่เขาอย่างงงงวย พร้อมกับการแสดงออกที่ชัดเจนในดวงตาของเธอว่า：” ทำไมนายยังไม่ไป”
โม่ถิงเซียว มองไปเธอ ราวกับว่าเขาไม่เข้าใจสายตาของเธอ เขายืนอยู่ตรงนั้น ดูเหมือนว่าเขายืนยันจะไม่ไปโดยไม่ได้รอคำตอบที่น่าพอใจ
มู่นวลนวลทำอะไรเขาไม่ได้ เธอจึงพยักหน้าว่า：” โอเค”
โม่ถิงเซียวได้รับคำตอบที่น่าพอใจ ก็มองมู่หวันฉีอย่างเย็นชา พร้อมกลับไปที่รถและขับรถไป
มู่หวันฉีรู้สึกตัวสั่นเมื่อเขามองตัวเอง แต่มีความโลภปรากฏขึ้นในสายตาของเธอ
ถ้ารู้ว่าโม่ถิงเซียว มีลูกพี่ลูกน้องที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ หากเธอแต่งงานกับโม่ถิงเซียว “โม่เจียเฉิน” จะมาส่งเธอที่ทำงานไหมนะ
เมื่อเธอนึกถึงบัตรแพลตตินัมที่มู่นวลนวลหยิบออกมาตอนที่อยู่จินติงในวันนั้น ดวงตาของเธอก็เกือบจะพ่นไฟ
เธอเริ่มเสียใจเล็กน้อย เธอน่าจะเป็นคนที่น่าจะแต่งงานกับโม่ถิงเซียว
มู่เนวลนวลหันหน้ามาก็มองเห็นมู่หวันฉี มองอย่างโลภไปยังทางที่ “โม่เจียเฉิน”
เธอพูดอย่างเย้ยหยันว่า：” ตอนนี้พี่สาวเสียใจที่ไม่ได้แต่งกับคู่หมั้นของพี่หรอ แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ แม้ว่าโม่ถิงเซียวจะยอมหย่ากับฉัน เขาก็จะไม่มีวันแต่งงานกับพี่”
แม้ว่าความวุ่นวายของวิดีโอที่หยาบคายของมู่หวันฉีจะผ่านไปแล้ว แต่ชื่อเสียงของเธอก็ถูกทำลายลงแล้ว ตระกูลโม่จะปล่อยให้ผู้หญิงที่มีชื่อเสียงอย่างนี้เข้าตระกูลโม่ได้ยังไง
เมื่อถูกมู่นวลนวลพูดความคิดของเธอออกมา สีหน้าของมู่หวันฉีก็ดูแย่มากขึ้น
แต่สีหน้าของเธอกลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว เธอปัดผมของเธอและพูดอย่างลำพองใจว่า：” ฉันไม่ต้องการแต่งงานกับคนพิการอย่างโม่ถิงเซียว”
คนที่เธอต้องการคือ “โม่เจียเฉิน”
ผู้ชายที่ดีเด่นอย่าง “โม่เจียเฉิน” ถ้าได้อยู่กับเขาครั้งหนึ่งก็ดีใจมากๆแล้ว
ถึงแม้ว่ามู่นวลนวลจะสวยขึ้น แต่เมื่อรับมือกับผู้ชายก็ไม่ได้ดีกว่าฉันแน่นอน
มู่นวลนวลยังเป็นคนบริสุทธิ์อยู่ ไม่สามารถเดาได้ว่ามู่หวันฉีกำลังคิดอะไรอยู่ เพียงแต่คิดว่า เธอดูเหมือเป็นบ้าแล้ว
แต่เธอก็ไม่พอใจที่มู่หวันฉีว่าโม่ถิงเซียวเป็นคนพิการ
“สามีฉันจเป็นคนพิการแล้วยังไง สามีของฉันไม่ใช่คนที่พี่นินทาได้” หลังจากมู่นวลนวลพูดจบ ก็ยังคงรู้สึกไม่สบายใจ เธอก็เหนียบเท้าของมู่หวันฉีอย่างรุนแรง แล้วเดินเข้าไปที่บริษัท
มู่หวันฉีกรีดร้องและตามไปว่า：” มู่นวลนวล นังสารเลว”
ในขณะนี้ โม่ถิงเซียว ซึ่งควรไปนานแล้ว เดินออกมาจากด้านหลังเสาข้างๆอย่างใบหน้าไร้อารมณ์
