อย่างไรก็ตาม “โม่เจียเฉิน” เป็นผู้ชายตัวใหญ่ที่มีความสูงเกือบ 1.9 เมตร และเมื่อมู่นวลนวลยืนอยู่ตรงหน้าโม่เจียเฉิน ก็ไม่สามารถต้านทานไว้ใบหน้าของเขาได้
มู่หวันฉีเหลือบมองไปที่มู่นวลนวลอย่างดูถูก จากนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าและมองตรงไปที่ “โม่เจียเฉิน”：คุณโม่ เราเจอกันอีกแล้วนะ ”
โม่ถิงเซียวเหลือบมองไปที่มู่หวันฉีจากนั้นก็มองไปที่มู่นวลนวลที่ขวางเขาอยู่และเข้าใจได้ทันทีว่าทำไมมู่นวลนวลถึงขวางเขา
จำสิ่งที่เธอพูดเมื่อครั้งก่อนที่เธอต่อกรกับเขา “พี่สาวคนโตก็เหมือนแม่” .พฤติกรรมของเธอกำลังทำเหมือนปกป้องลูกชายเหรอ?
พอโม่ถิงเซียวคิดถึงตรงนี้ หน้าของเขาก็เมินเฉยมาก
สายตาเขาไม่ได้มองไปที่มู่หวันฉีเลยแม้แต่นิดเดียว
มู่หวันฉีรู้สึกอายเล็กน้อย ที่เห็น”โม่เจียเฉิน”ไม่สนใจเธอ
มู่ลี่หยานพูดออกมา “ก่อนจะคุยเรื่องอะไร เราหาร้านอาหารแล้วค่อยๆพูดกันดีกว่ามั้ย”
………
พวกเขามาถึงร้านอาหารสำหรับกินข้าว
เมื่อได้ที่นั่ง ทุกคนจงใจให้ “โม่เจียเฉิน” นั่งก่อน
อย่างไรก็ตาม “โม่เจียเฉิน” ไม่ได้นั่งลงก่อน แต่ดึงเก้าอี้ออกไปก่อน และพูดกับมู่นวลนวลว่า “นั่งลงเถอะ”
มู่นวลนวลไม่เข้าใจว่าเขากำลังทำอะไรอยู่กันแน่ แต่เธอรู้สึกว่า “โม่เจียเฉิน” จะไม่ทำร้ายเธอ ดังนั้นเธอจึงนั่งลงอย่างเชื่อฟัง ทันทีที่เธอนั่งลง “โม่เจียเฉิน” ก็นั่งลงข้างๆเธอเช่นกัน
มู่ลี่หยานขยิบตาให้มู่หวันฉีทันที และมู่หวันฉีก็เข้าใจ และนั่งลงอีกด้านหนึ่งของ “โม่เจียเฉิน” ทันที
มู่นวลนวลคิดว่า “โม่เจียเฉิน” จะพูดอะไรบางอย่างบ้าง แต่เขาไม่ได้พูดอะไรราวกับว่าเขาไม่ได้เห็นมู่หวันฉีนั่งลงข้างๆเขา
มู่นวลนวลคิดในใจอาจเป็นไปได้ว่าเธอคิดผิด แม้ว่า “โม่เจียเฉิน” จะดูห่างเหินแต่จริงๆแล้วเขาก็ไม่ได้ใจร้ายไปซะทีเดียว
ในไม่ช้า อาหารก็พร้อมและลี่หยานก็พูดอะไรบางอย่างเป็นครั้งคราวเพื่อให้บรรยากาศผ่อนคลาย มู่หวันฉียังตักอาหารหลายอย่างใส่ในจาน”โม่เจียเฉิน”เขาไม่ปฏิเสธ แต่ก็ไม่ได้กิน
มู่นวลนวลรู้สึกว่า วันนี้โม่เจียเฉินแปลกๆ ตั้งแต่นั่งลง เธอรู้สึกว่าความกดอากาศในร่างกายต่ำ แถมเขายังไม่ปฎิเสธอาหารที่มู่หวันฉีตักมา มู่นวลนวลไม่เชื่อ เขาต้องชอบมู่หวันฉี!
มู่หวันฉีมีความสุขในใจ เธอยิ้มเบา ๆ “คุณโม่ ทานเยอะๆสิคะอาหารในร้านนี้อร่อยหลายอย่างเลย”
“อืม”โม่เจียเฉินตอบแบบไม่มีน้ำเสียงอะไร แต่เขาก็ยังไม่ขยับตะเกียบ
มู่หวันฉีไม่สนใจ และถามเขาต่อ “คุณโม่ มีแฟนหรือยังคะ?”
เป็นคำถามที่ไม่มีการอ้อมค้อมอะไรทั้งนั้น ไม่มีสีหน้าโกรธบนใบหน้าของ”โม่เจียเฉิน” แต่เขากลับหันไปถาม “ไม่มี คุณมู่ล่ะ?”
“พูดตามตรงฉันเองก็ยังไม่มีเหมือนกัน อันที่จริงฉัน… ” มู่หวันฉีทำหน้าตาเขิน ๆ “ฉันชอบคุณโม่มาตลอด”
“จริงเหรอ?” ริมฝีปากของโม่ถิงเซียวปรากฏรอยยิ้มโค้งงอจนเก็บไม่มิดยาวไปถึงด้านล่างของดวงตา แต่โม่ถิงเซียวกลับมีลมหายใจที่เศร้าหมองปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขาและเสียงต่ำของเขาก็มืดมนอย่างมาก: “แต่ผมชอบผู้หญิงที่มีใบหน้าใหญ่ คุณมู่หน้าเล็กเกินไปน่ะ”
ดวงตาของมู่หวันฉีเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ ราวกับดวงตาทั้งสองของเธอกำลังจะหลุดออก
มู่นวลนวลที่อยู่นั่งด้านข้างเพิ่งดื่มน้ำจากปากทางแทบจะพุ่งออกมาด้วยความตกใจ
นี่”โม่เจียเฉิน”กำลังพูดเรื่องอะไรอยู่กันแน่
เธอมองไปที่ชายคนนั้นข้างๆเธอ และเธอก็เห็นเพียงใบหน้าด้านข้างที่สวยงามของเขาพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย และดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องตลกแต่อย่างใด
“ฉันสามารถเพิ่มน้ำหนักและทำให้ใบหน้าของฉันอ้วนได้” มู่หวันฉีตัวสั่นด้วยความตื่นเต้นและเธอก็ไม่ลืมที่จะมองไปที่มู่นวลนวลอย่างมีชัย
เธอจะต้องเป็นที่ชื่นชอบของ “โม่เจียเฉิน” อย่างแน่นอน.
มู่นวลนวลหันศีรษะกลับ เพราะเบื่อที่จะมองเธอ
“จริงเหรอ” โม่ถิงเซียวลดเปลือกตาลงเล็กน้อยปิดตาของเขาอย่างเย็นชา และพูดอย่างเป็นกันเอง”มีวิธีที่รวดเร็วกว่านั้น คุณมู่จะลองดูก็ได้นะ”
มู่หวันฉีเชื่อว่ามันเป็นความจริงและถามอย่างรวดเร็ว: “วิธีการอะไรหรอคะ?”
โม่ถิงเซียวหันมาสบมองไปที่มู่นวลนวล “ก็เหมือนมู่นวลนวลล่ะ”
มู่หวันฉีมองไปที่มู่นวลนวลและไม่ได้ตอบสนองสักพัก แต่มู่ลี่หยานเข้าใจอะไรบางอย่างในทันที และพูดไปรอบ ๆ “คุณโม่ ล้อเล่นเก่งจังเลย เรารีบกินกันเถอะ ไม่งั้นอาหารจะเย็นหมด”
โม่ถิงเซียวไม่ได้ให้มู่ลี่หยานอยู่ในสายตาของเขาเลย การแสดงออกบนใบหน้าของเขาเย็นลงอย่างสมบูรณ์ เดิมเขาหล่อมากและดุดันอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ใบหน้าของเขากลับเย็นชา.
พลังของเขาแข็งแกร่งเกินไป และไม่มีใครกล้าพูดอีกต่อไป ในขณะที่โม่ถิงเซียวนิ่งไม่ไหวติงจ้องมองมู่หวันฉีอย่างเย็นชาด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “ผมจะไม่ทำร้ายผู้หญิง คุณจัดการเอง”
“ คุณโม่ มุกตลกนี่มันไม่ตลกเอาซะเลยนะ … ”
“เรื่องตลกเหรอ?” โม่ถิงเซียวโค้งริมฝีปาก.แต่ไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้าของ แต่กลับมีความชั่วร้ายที่น่ากลัวเล็กน้อย: “คุณคิดว่า ตระกูลโม่ใช้เงินสามร้อยล้านหยวนแต่งนายหญิงเข้า ก็คือแค่ให้พวกคุณล้อเล่นเหรอ?”
ตอนนี้พวกเขาก็เข้าใจแล้วว่า “โม่เจียเฉิน” มีจุดประสงค์อะไรในการทานอาหารกับพวกเขาในวันนี้
มู่นวลนวลมองเขาด้วยความประหลาดใจ เธอไม่เคยคิดว่า “โม่เจียเฉิน” จะช่วยเธอ
เธอไม่รู้จนกระทั่งวันนี้ว่าตระกูลโม่ส่งเงินสามร้อยล้านหยวนให้ตระกูลมู่
แม้ว่าเงินสามร้อยล้านหยวนจะไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับตระกูลโม่แต่ก็เป็นเงินก้อนใหญ่สำหรับตระกูลมู่
โม่เจียเฉินทำให้เห็นได้ชัดว่ามู่ลี่หยานในฐานะพ่อของมู่หวันฉี เขาต้องการที่จะยืนหยัดปกป้องมู่หวันฉี: “อันที่จริงเรื่องเป็นแบบนี้ นวลนวลและหวันฉีเป็นพี่น้องกัน นวนนวลทำผิด หวันฉีรักน้องสาวมาก จึงให้บทเรียน… ”
“คุณมู่กำลังหูหนวกตาบอด คงยังไม่สามารถฟังคนอื่นได้ใช่ไหม?” โม่ถิงเซียวเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาของเขาเริ่มดุดัน
เมื่อมู่ลี่หยานได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที เขาไม่คาดคิดว่า “โม่เจียเฉิน” คนนี้จะหยิ่งผยองถึงขนาดนี้และเขาจะไม่ยอมน้อยหน้าเลย
เขามองอย่างอึดอัดและมองไปที่มู่นวลนวล:“ นวลนวล เรื่องนี้ … ”
มู่นวลนวลไม่สนใจ เธอเอื้อมมือไปหยิบพายฟักทองจากจานตรงหน้า แล้วกินด้วยตัวเอง
ทุกคนเข้าใจดีว่าเรื่องนี้ในวันนี้ ไม่สามารถเคลียร์กันได้
มู่ลี่หยานขมวดคิ้วและหยุดพูด แต่เสี่ยวชูเหอกล่าวว่า:“ คุณโม่ คุณคิดว่าฉันเป็นแม่ของนวลนวล คุณปล่อยหวันฉีเถอะ นวลนวล เธอว่า… ”
โม่ถิงเซียวหมดความอดทน: “การลงทุนครั้งใหญ่ครั้งล่าสุดของมู่กรุ๊ปล้มเหลวและห่วงโซ่ทุนขาดการอัดฉีดเงินทุนอีกครั้งเป็นเรื่องเร่งด่วน หากคนรอบข้างรู้ข่าวนี้พวกเขาจะทำอย่างไร”
ใบหน้าของมู่ลี่หยานซีดลง และเรื่องโซ่ทุนของมู่กรุ๊ปแตก นี่เป็นความลับภายใน. “โม่เจียเฉิน” จะรู้ได้อย่างไร?
หากคนรอบข้างรู้ข่าวนี้ พวกเขาจะทำให้สภาพของมู่กรุ๊ปแย่ลงอย่างแน่นอน
มู่ลี่หยานกัดฟันและพูดอย่างโหดร้าย: “หวันฉีจัดการตัวเอง!”
มู่หวันฉีไม่อยากจะเชื่อเลย: “พ่อ!”
เมื่อเห็นว่ามู่หวันฉีไม่ต้องการทำอะไร มู่ลี่หยานจึงลุกขึ้นและเดินไป และตบหน้ามู่หวันฉี
เพี้ย!
น้ำเสียงของโม่ถิงเซียวออกจะขี้เกียจ: “มีอีกด้านหนึ่ง”
มู่ลี่หยานตบของมู่หวันฉีอีกครั้ง และโม่ถิงเซียวก็เหลือบมองเขาและพูดว่า “หน้าข้างหนึ่งใหญ่ข้างหนึ่งเล็กใช่ไหม?ไม่สมดุลกัน”
ดังนั้น มู่ลี่หยานจึงตบมู่หวันฉีอีกครั้ง
