ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย – บทที่ 208 กูจื่อหยานเปิดตัวเป็นเกย์?

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

มู่นวลนวลโกรธโม่ถิงเซียวอยู่ในใจ มือของเธอจึงหนักขึ้น และเธอก็ไม่ได้อ่อนใจเลยสักนิด

แต่ดูเหมือนว่าโม่ถิงเซียวจะไม่เจ็บไม่ปวดและยอมจำนน ทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังทุบตีฝ้ายนุ่มๆ และเธอก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

ในที่สุดมู่นวลนวลก็หยุดแล้วหันไปด้านข้าง ไม่พูดกับโม่ถิงเซียวและไม่ลงมือแล้ว

โม่ถิงเซียวมองลงไปที่เธอด้วยสีหน้าสงบนิ่ง และมองเธออย่างสงบเยือกเย็น

ตั้งแต่เรื่องนั้นถูกเปิดเผยเมื่อวานจนถึงตอนนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้มองมู่นวลนวลอย่างจริงจัง

ความสามารถในการทนรับความกดดันของเธอฟื้นตัวเร็วกว่าที่เขาคิดไว้ ทำให้เขารู้สึกพ่ายแพ้อย่างหนัก

มู่นวลนวลเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวมาก

นั่นหมายความว่าการที่เธอจะพึ่งพาเขานั้นลดลงมาก

บางทีเขาอาจจะผิดตั้งแต่แรก

เขากับซือเฉิงยวี่โตมาด้วยกัน และความสัมพันธ์ของเขากับซือเฉิงยวี่ก็ลึกซึ้งมาก

ครั้งที่สองที่ซือเฉิงยวี่ตกเป็นหัวข้อประเด็นร้อน โม่ถิงเซียวก็สืบรู้แน่ชัดถึงสถานะของซือเฉิงยวี่

ถึงแม้ว่าในใจของเขาจะยังเชื่อในตัวซือเฉิงยวี่ แต่เขาก็รู้ชัดเจนดีว่าคนอย่างซือเฉิงยวี่ก็ทำเรื่องแบบนั้นได้ และไม่ใช่เพราะเขาเลอะเลือนชั่วขณะ

นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้น

และสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาก็เป็นไม่ตามที่เขาคาดไว้

เขาปล่อยซือเฉิงยวี่ไป และไม่ได้หงายไพ่ที่อยู่ในมือ เพราะอยากจะรู้ว่าซือเฉิงยวี่จะทำอะไรได้มากแค่ไหน

และเขาคาดไว้ว่าซือเฉิงยวี่จะลงมือกับมู่นวลนวลที่เป็นจุดอ่อน แต่ไม่คิดว่าเขาจะโหดร้ายได้ถึงขนาดนี้

เขาคิดว่าต่อให้ซือเฉิงยวี่ใช้มู่นวลนวลเพื่อจัดการกับเขา เขาก็จะสามารถรับมือได้อย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้เขาพบว่า

ไม่ว่าเรื่องอะไรเขาก็สามารถรับมือได้ แต่มู่นวลนวลไม่สามารถรับได้

ดูเหมือนไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็รู้สึกว่ามันยังไม่ดีพอ

มู่นวลนวลรู้สึกว่าผู้ชายที่อยู่ข้างๆกำลังมองตัวเองอยู่

เธอเม้มริมฝีปาก และหันกลับมามองเขา:“คุณ……”

โม่ถิงเซียวจับมือของเธอไว้ ในขณะนี้คิ้วที่หล่อเหลานั้นเย็นชาอยู่ตลอด แต่กรามที่เกร็งไว้แน่นแสดงให้เห็นถึงอารมณ์ของเขาในตอนนี้

ดูเหมือนว่ากำลังตึงเครียดและไม่สบยใจ แต่หลังจากดูดีๆแล้วก็พบว่าไม่มีอะไร

“คุณชาย คุณหญิง ถึงแล้วครับ”

เสียงของซือเย่ดังมาจากด้านหน้า

มู่นวลนวลได้สติกลับมา และเอามือของตัวเองออกจากมือของโม่ถิงเซียว

“ถึงแล้ว” เธอเหลือบไปมองโม่ถิงเซียว ลงจากรถและเดินนำไปที่คฤหาสน์ก่อน

ซือเย่สังเกตเห็นท่าทางและความสัมพันธ์ของโม่ถิงเซียวกับมู่นวลนวลที่ดูแข็งทื่อ

เขางจากรถและพบว่าโม่ถิงเซียวยังคงนั่งอยู่ในรถ เขาจึงเรียกอย่างระมัดระวัง:คุณชาย……”

โม่ถึงเซียวยกมือขึ้นบอกใบ้ไม่ให้เขาพูด

ซือเย่จึงหันหลังจากไป

หลังจากที่ไม่ได้กลับมาคืนหนึ่ง เมื่อมู่นวลนวลก้าวเข้ามาในคฤหาสน์ ก็รู้สึกเหมือนกับว่าอยู่คนละโลก

เมื่อกลับมาถึงที่ห้อง เธอก็เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา

เรื่องนี้ร้อนแรงมาก โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับโม่ถิงเซียวและซือเฉิงยวี่ หัวข้อนั้นก็จะได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ แต่จู่ๆข่าวและหัวข้อประเด็นร้อนก็ถูกระงับ และเนื้อหาก็กลับตาลปัตร

แต่เมื่อเธอเห็นหัวข้อประเด็นร้อนล่าสุด เธอก็รู้สึกสับสน

#กูจื่อหยานประกาศเปิดตัวเป็นเกย์#

กูจื่อหยาน……เปิดตัวเป็นเกย์???

มู่ถิงนวลตะลึงอยู่นานก่อนที่จะตอบสนองและเดินลงไป

มู่นวลนวลตะลึงอยู่นานก่อนที่จะตอบสนองและถือโทรศัพท์ลงไปหาโม่ถิงเซียวที่ชั้นล่าง

บอดี้การ์ดบอกมู่นวลนวลว่าโม่ถิงเซียวอยู่ที่ห้องหนังสือ

เมื่อเธอผลักประตูเข้าไปก็ได้กลิ่นควันบุหรี่ในห้องหนังสือ

“เปิดตัวเป็นเกย์……”

มู่นวลนวลสำลักควันและไอ

เธอเห็นโม่ถิงเซียวยืนหันหลังสูบบุหรี่อยู่ที่หน้าต่าง หลังจากได้ยินเสียงเขาก็หันหน้ามาและตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็รีบดับบุหรี่ในมือทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นโม่ถิงเซียวสูบบุหรี่

โมถิงเซียวพูดอย่างอึมครึม:“เป็นอะไร?”

“กูจื่อหยานเผยตัวตนแล้ว?” มู่นวลนวลพูดจบก็คิดได้ว่าโม่ถิงเซียวเป็นคนตรงไปตรงมา อาจจะไม่รู้ว่า “เปิดตัวเป็นเกย์” คืออะไร เธอจึงอธิบายว่า:“เปิดตัวเป็นเกย์ก็คือ……”

“ฉันรู้” โม่ถิงเซียวพูดขัดจังหวะเธอเบาๆ:“ฉันให้พวกเขาซื้อหัวข้อประเด็นร้อน”

“กูจื่อหยานเป็นเกย์คือหัวข้อประเด็นร้อน?”

“อืม”

มู่นวลนวล:“……”

โม่ถิงเซียวหันกลับมาและเดินไปที่หลังโต๊ะทำงาน และอธิบายกับมู่นวลนวลต่อว่า:“เป็นการเบี่ยงเบนความสนใจของชาวเน็ตพวกนั้น จากนั้นอีกสองวันค่อยแถลงข่าว”

น้ำเสียงของเขาสงบนิ่งและราบเรียบ

มู่นวลนวลเงียบไปชั่วขณะและถามเขาว่า:“กูจื่อหยานไม่ขัดข้อง?”

โม่ถิงเซียวได้ยินอย่างนั้นก็ตะลึง จากนั้นเขาก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า:“ไม่เห็นด้วยแล้วยังไง?”

แม้ว่าเธอจะรู้ว่าที่โมถิงเซียวทำอย่างนี้เพื่อปกปิดกระแสของเธอ แต่เธอก็ยังอดไม่ได้ที่จะเห็นใจกูจื่อหยาน

ที่เป็นเพื่อนกับโม่ถิงเซียวคนที่โหดร้ายกินคนแล้วไม่คายกระดูก ตลอดทั้งชีวิตของกูจื่อหยานคงไม่เคยสั่งสมบุญกุศลแน่ๆ

และในขณะนี้โทรศัพท์ของมู่นวลนวลก็ดังขึ้น

มู่นวลนวลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู แล้วทำปากบอกใบ้ว่า:“กูจื่อหยาน”

“อ่อ” โม่ถิงเซียวตอบและยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์ของเธอเพื่อวางสาย

เรียบง่ายและป่าเถื่อน โดยไม่ลังเลและรู้สึกผิดแม้แต่น้อย

“……”

ทันใดนั้นมู่นวลนวลก็รู้สึกอึดอัดใจ

เธอสูดหายใจเข้าลึก:“โม่ถิงเซียว ขอแค่มันมีประโยชน์กับคุณ และเป็นคนที่สามารถใช้งานได้ ไม่สนว่าจะเป็นเพื่อนหรือญาติ คุณก็ไม่ใจอ่อนเลยใช่ไหม?”

เมื่อคำพูดนั้นออกมา บรรยากาศในห้องก็เย็นลงทันที

สีหน้าของโม่ถิงเซียวเปลี่ยนเป็นเศร้าหมอง และภายในห้องเต็มไปด้วยความกดอากาศต่ำที่ทำให้หายใจไม่สะดวก

หลังจากนั้นไม่นานโม่ถิงเซียวก็พูดด้วยน้ำเสียงที่สงบ:“ในใจเธอ คิดว่าฉันเป็นแบบนั้นหรอ?”

“ไม่อย่างงั้นล่ะ?” มู่นวลนวลเม้มริมฝีปากเป็นการแหนบแนม

เธอไม่ได้เสียจ แต่มีอุปสรรคในใจที่ข้ามไปไม่ได้

โม่ถิงเซียวเม้มริมฝีปากแน่น สีหน้าของเขาเหมือนเห็นพายุที่กำลังจะมาถึง

มู่นวลนวลคิดว่าเขาจะโกรธ จึงยื่นมือออกไปโบกสะบัด

แต่สุดท้ายโม่ถิงเซียวก็ลดสายตาลงและพูดว่า:“ต่อไปเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก”

น้ำเสียงของเขาสงบนิ่งเป็นปกติ แต่คำพูของเขาดูหนักแน่น

เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก?

จะไม่หลอกใช่เธออีก แล้วก็จะไม่ทำให้เธอเป็นหัวข้อประเด็นร้อนอีกใช่ไหม?

ดวงตาของเธอมีความสงสัยอย่างเห็นได้ชัด จนทำให้โม่ถิงเซียวอึดอัดใจ เขาเดินไปตรงหน้าเธอ เขาจับเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา และก้มลงจูบเธอ

เมื่อคืนเขาไม่ได้หลับตาเลยแม้แต่น้อย ไม่ใช่เพราะไม่มีเวลานอน แต่ในห้องไม่มีมู่นวลนวลอยู่ เขาจึงหลับไม่ลง

เขาประเมินตำแหน่งของมู่นวลนวลในใจของเขาต่ำเกินไป

……

เมื่อข่าวที่กูจื่อหยานเปิดตัวเป็นเกย์ออกมา สื่อมวลชนก็แย่งกันเสนอข่าว และกระแสก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เมื่อมู่นวลนวลกำลังปัดโมเมนต์ ก็เจอโมเมนต์ของเซินเหลียง:โอ้ ผู้ชาย!

มู่นวลนวลส่งข้อความหาเซินเหลียง:“หัวข้อประเด็นร้อนกับข่าวเป็นเรื่องไม่จริง อีกไม่นานกูจื่อหยานก็จะแถลงข่าว”

เซินเหลียงตอบกลับมู่นวลนวล:“เพศเดียวกันถึงจะเป็นรักแท้ เธอลองพิจารณาฉันหน่อยไหม?”

มู่นวลนวล:“……เธอถูกกระทบกระเทือนจิตใจจนปัญญาอ่อนแล้วหรอ?”

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

Status: Ongoing
พี่สาวลูกครึ่งของหมู่นวลนวลไม่ต้องการแต่งงานกับคู่หมั้นที่น่าเกลียดและไร้มนุษยธรรม มารดาผู้ให้กำเนิดคุกเข่าขอร้องเธอ:“ พี่สาวของคุณสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่า คุณช่วยเธอได้” เขารู้สึกเศร้ามาก แทนพี่สาวแต่งงาน. ในคืนแต่งงาน ชายหนุ่มรูปงามขมวดคิ้วและมองมาที่เธอ: “มันน่าเกลียดเกินไป” เธอคิดว่าทั้งสองจะเคารพซึ่งกัน แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะครอบงำเธอโดยตรง: “ไม่ว่าจะน่าเกลียดแค่ไหนเธอก็เป็นผู้หญิงของผมด้วย” เธอจ้องเขา : “คุณ…คุณทำไม่ได้ … ” ชายคนนั้นถอดชุดชั้นในของเธอปลอมตัวออก มองใบหน้าที่สวยงามเดิมของเธอ แล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ: “ดูเหมือนว่าเราทุกคนจะมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับกันและกัน”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท