ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย – บทที่ 216 ฉันท้องเเล้ว

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

เธอเงยหน้าขึ้น เเละเห็นสีหน้าของโม่ถิงเซียวตกตะลึงไปนิดหน่อย เธอจึงพูดถามเขา: ” คุณเป็นอะไร? ”

โม่ถิงเซียวอ้าปากอยากจะพูด กลับพบว่าตัวเองพูดไม่ออกสักพัก

มู่นวลนวลสังเกตได้ถึงความผิดปกติของโม่ถิงเซียว ในน้ำเสียงของเธอจึงมีความกังวลที่ไม่สามารถปกปิดได้อยู่ในนั้น: ” ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? ”

ผ่านไปสองวินาที โม่ถิงเซียวถึงจะหาเสียงของตัวเองเจอ: ” ไม่เป็นอะไร ”

เขาลองขยับร่างกายที่เเข็งทื่อของตัวเองนิดหน่อย หลังจากนั้นก็พยุงมู่นวลนวลขึ้นมา

ตอนนี้ด้านข้างก็มีคนมารวมตัวกันเเล้ว โม่ถิงเซียวจึงพามู่นวลนวลกลับมาที่รถ

โม่ถิงเซียวมองไปที่รถที่ชนเข้ามาก่อนหน้านี้ผ่านทางหน้าต่างรถ

เมื่อสักครู่ เห็นได้ชัดว่ารถคันนั้นจงใจขับเข้ามา ด้วยความเร็วนั้นคงเหยียบคันเร่งจนมิดอย่างแน่นอน เเละคงกะเอามู่นวลนวลให้ตายเลยทีเดียว

ในตาของเขาเผยให้เห็นความโหดเหี้ยมอำมหิต เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาซือเย่: ” มาที่ร้านอาหารจินติ่งหน่อย ”

หลังจากนั้นเขาก็โทรหาอีกสองสาย

มู่นวลนวลได้ยินเขาพูดอย่างเลือนลาง: ” ไม่ต้องเเจ้งตำรวจ จัดการกันเอง ดูคนให้ดีๆ ”

รอจนเขาวางสาย มู่นวลนวลถึงจะมีโอกาสพูดถามเขา: ” เมื่อสักครู่…… ”

” ไปโรงพยาบาลก่อน ” โม่ถิงเซียวพูดขัดจังหวะเธอ

เธอสังเกตเห็นว่าสีหน้าของโม่ถิงเซียวขาวซีดมาตั้งเเต่เมื่อสักครู่จนถึงตอนนี้ เธอจึงคิดว่าเขาไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า เเต่บนตัวเขาก็ไม่มีคาบเลือดหนิ เดินก็ปกติดี คงไม่เป็นอะไรร้ายแรงหรอกมั้ง ดังนั้นเธอจึงไม่ถามอะไรมากมาย

ผลสุดท้ายพอถึงโรงพยาบาล มู่นวลนวลก็ถูกเขาผลักเข้าไปในห้องตรวจ

” ตรวจร่างกายทั้งตัว ”

มู่นวลนวลหันไปมองเขาอย่างงุนงง: ” ฉันไม่ได้ป่วยตรงไหน ฉันสบายดี…… ”

โม่ถิงเซียวกลับตอบเธอไม่ตรงคำถาม: ” ถ้าคุณไม่อยากมีลูก ตอนนี้เราก็ยังไม่ต้องมีก่อนก็ได้ ”

” อ๊ะ? ”

ครั้งนี้เขาไม่สนใจข้อสงสัยของมู่นวลนวลอีก เขาเร่งหมอให้ไปตรวจร่างกายให้มู่นวลนวล

มู่นวลนวลจับหน้าผากของตัวเองเเละปรึกษากับหมอ: ” หมอคะ ไม่ต้องตรวจก็ได้ค่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไร อีกเดี๋ยวพอออกไป หมอก็แกล้งทำเป็นว่าตรวจเสร็จเเล้วนะคะ ”

หมอดันกรอบเเว่นนิดหน่อย: ” เอาเเบบนั้นหรอ? ”

” ค่ะ ” มู่นวลนวลพยักหน้า

ร่างกายเธอเเข็งเเรงดี เมื่อสักครู่ก็ไม่ได้เเตะต้องอะไรเลยด้วยซ้ำ จะให้ตรวจร่างกายไปทำไม ยุ่งยากเกินไป

หมอขมวดคิ้วคล้ายกับกำลังพิจารณาถึงความเป็นไปได้ในคำพูดของมู่นวลนวล

สุดท้าย ภายใต้ดวงตาที่คาดหวังของมู่นวลนวล หมอกลับส่ายหน้านิ่งๆ: ” ไม่กล้าครับ ”

มู่นวลนวล ” …… ” เธอดูไม่ออกเลยว่าปัจจุบันจะยังมีหมอที่มีจรรยาบรรณหมอแบบนี้อยู่อีก

เเละในตอนนี้หมอก็ได้พูดเสริมขึ้นมาเงียบๆ: ” นี่คือโรงพยาบาลเอกชนภายใต้การบริหารของตระกูลโม่ ถ้าผมกล้าทำเเบบนั้นก็คงต้องถูกไล่ออกอย่างเเน่นอน ”

มู่นวลนวลรู้ว่ากิจการภายใต้การบริหารของตระกูลโม่มีมากจนนับไม่ถ้วน เเต่เธอไม่คิดว่าจะมีโรงพยาบาลรวมอยู่ในนั้นด้วย

ถ้าเป็นแบบนั้น หมอคนนี้ก็ต้องรู้จักกับโม่ถิงเซียวสิ เเละคงจะรู้ข่าวก่อนหน้านี้เเล้วเช่นกัน?

เเต่หมอคนนี้พูดจาได้อย่างตรงไปตรงมามาก

……

ถึงเเม้ว่ารายการที่ต้องตรวจจะมีเยอะ เเต่มู่นวลนวลเป็นคุณหญิงของตระกูลโม่ ในโรงพยาบาลของตระกูลโม่ เธอจึงได้รับการดูเเลอย่างทั่วถึงเเละได้รับการเอาใจใส่เป็นธรรมดา

คนทั่วไปตรวจร่างกาย ถ้าเป็นโรงพยาบาลดีๆหน่อยก็ต้องนัดล่วงหน้า ตรวจร่างกายทั้งหมดก็ต้องใช้เวลาไม่น้อย

เเต่มู่นวลนวลตรวจแป๊ปเดียวก็เสร็จเเล้ว

โม่ถิงเซียวอยู่กับเธอตลอดการตรวจร่างกาย ยังดีที่ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้เรียกหมอให้มาช่วยเธอโกง

มู่นวลนวลตรวจร่างกายเสร็จเเล้ว เเต่ผลยังไม่ออก

มู่นวลนวลหันไปมองโม่ถิงเซียว: ” คุณก็ตรวจสักหน่อยไหม? ”

” ไม่ต้อง ” โม่ถิงเซียวปฏิเสธ

เเละไม่รู้ว่าเขานึกอะไรได้ น้ำเสียงของเขาจึงผ่อนคลายลงเล็กน้อย: ” ฉันนัดเวลาตรวจร่างกายเป็นประจำทุกปี ไม่เป็นไร ”

” อ้อ ” พอคิดไปคิดมาก็ใช่ ตอนนี้คนส่วนมากก็มักจะนัดเวลาตรวจร่างกายเป็นประจำทุกปีกันทั้งนั้น

มู่นวลนวลจำสิ่งที่มู่ถิงเซียวพูดก่อนที่เธอจะไปตรวจร่างกายได้ จึงพูดถามเขา: ” ก่อนหน้านี้ที่คุณบอกน่ะหมายความว่ายังไงหรอ? ”

สีหน้าของโม่ถิงเซียวไม่ได้เปลี่ยนไปสักเท่าไหร่ เเต่น้ำเสียงของเขากลับขึงตึงอย่างชัดเจน: ” ก็หมายความเหมือนที่คุณเข้าใจ ”

ช่วงนี้เขาอยากให้เธอท้อง จึงไม่ปล่อยเธอออกจากบ้าน มาตอนนี้อยู่ๆก็หยุดบังคับเธอสะอย่างนั้น?

นิสัยกลับไปกลับมาที่ผิดปกติแบบนี้เข้าใจยากกว่าผู้หญิงด้วยซ้ำ

ทั้งสองคนเงียบใส่กันสักพัก

เเละในตอนนี้หมอก็ออกมาพร้อมกับผลตรวจ ดูจากสีหน้าของเขาเเล้วเหมือนเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง เเต่สุดท้ายก็ไม่พูด

สีหน้าของโม่ถิงเซียวเย็นชาขึ้น น้ำเสียงของเขาเย็นเฉียบ: ” มีอะไรก็พูด ”

หมอดันกรอบเเว่นเล็กน้อย หลังจากนั้นก็กลืนน้ำลายเเละพูดอย่างระมัดระวัง: ” ร่างกายของคุณหญิงเเข็งเเรงดีครับ เเต่…… ”

โม่ถิงเซียวมองเขาอย่างเย็นชา: ” พูดให้จบในครั้งเดียวไม่ได้หรือไง? ”

” เหมือนเธอจะท้องน่ะครับ แต่ต้องมีการตรวจสอบที่เกี่ยวข้องถึงจะแน่ใจได้ครับ ” หมอพูดจบอย่างฝืนใจ หลังจากนั้นก็ก้มหน้าลงเเละไม่กล้าส่งเสียงออกมาอีก

นี่เป็นครั้งเเรกที่เขาเจอกับคุณชายและคุณหญิง คุณชายเย็นชาและน่ากลัวเหมือนที่เขาลือกันจริงๆด้วย……

ในห้องตกอยู่ในความเงียบสักพัก

มู่นวลนวลรู้สึกสับสนมาก

เธอท้องอย่างนั้นหรอ? หลังจากที่โม่ถิงเซียวบอกเธอว่าถ้ายังไม่อยากมีก็ไม่ต้องมีก่อนก็ได้เนี่ยนะ

” จริงหรอคะ? หมอแน่ใจนะว่าไม่ได้ดูผิด ” ถึงเเม้ว่าช่วงนี้เธอจะถูกโม่ถิงเซียวไม่ให้ออกจากบ้าน เเต่ช่วงระยะเวลานี้โม่ถิงเซียวก็ไม่ได้มีอะไรกับเธอเลย

หรือจะเป็นครั้งก่อนๆที่ไม่ได้ป้องกัน?

เเต่จะติดง่ายแบบนั้นได้ยังไง?

หมอพูดอย่างเคารพนอบนบ: ” ดังนั้นทางเราจึงต้องการตรวจร่างกายให้กับคุณหญิงอย่างละเอียดอีกรอบครับ ถึงจะสามารถยืนยันผลได้ ”

” ไปเถอะ ” น้ำเสียงของโม่ถิงเซียวฟังดูนุ่มนวลขึ้นไม่น้อยเลย เเละเผยให้เห็นความสุขที่ยากจะมองเห็น

มู่นวลนวลเม้มริมฝีปากแน่น เธอทำได้เพียงไปตรวจร่างกายอีกรอบ

สุดท้ายพอผลออกมา มู่นวลนวลก็รู้สึกงุนงงเล็กน้อย

” ดีใจด้วยครับคุณชาย คุณหญิงท้องจริงๆด้วย ”

โม่ถิงเซียวรับผลตรวจแผ่นนั้นไป สีหน้าของเขาไม่ได้เปลี่ยนไปสักเท่าไหร่ หลังจากที่เขาดูเสร็จ เขาก็พยักหน้า: ” อืม ”

มู่นวลนวลไม่มีกะจิตกะใจมาสนใจว่าเขามีสีหน้ายังไง

เธอถูกโม่ถิงเซียวพาออกจากโรงพยาบาลด้วยความงุนงง ตอนกลับมาที่รถ เธอก็ยังไม่ได้สติเล็กน้อย

ถึงเเม้ว่าเธอจะไม่อยากมีลูกตอนนี้ เเต่ถ้าเด็กคนนี้มาเเล้ว เธอก็ต้องคลอดเขาออกมา

เเต่ความรู้สึกแบบนี้ลึกซึ้งเกินไป

สุดท้ายก็เป็นโม่ถิงเซียวที่ทำสำเร็จ ถึงเเม้ว่าเขาจะเคยบอกว่าไม่ต้องมีก่อนก็ได้ก็ตาม

มู่นวลนวลหันออกไปมองนอกหน้าต่าง เเต่มือของเธอกลับไปจับที่ท้องน้อยโดยไม่รู้ตัว

ด้านข้างมีเสียงทุ้มของโม่ถิงเซียวดังขึ้น: ” ไม่ดีใจหรอ? ”

” คุณล่ะ? ไม่ดีใจหรอ? ” มู่นวลนวลหันไปมองเขาอย่างเย็นชา

โม่ถิงเซียวได้ฟังดังนั้น สีหน้าของเขาก็ตึงขึ้นทันที เเต่ไม่ได้พูดอะไร

เเละในตอนนี้ โทรศัพท์ของมู่นวลนวลก็ดังขึ้น

เป็นเซินเหลียงที่โทรมา

” พวกเธอไปไหน? ฉันอยู่ที่ร้านอาหารจินติ่งเเล้วเนี่ย! ”

” ฉันท้องเเล้ว ”

คำพูดแผ่วเบาของมู่นวลนวลทำให้เซินเหลียงระเบิดคำหยาบคายออกมาทันที: ” 艹!เธอว่าอะไรนะ? ไหนพูดอีกครั้ง! ฉันไม่เชื่อ! ”

น้ำเสียงของเธอเหมือนกูจื่อหยานมาก

มู่นวลนวลทำได้เพียงพูดอีกครั้ง: ” ฉันท้องเเล้ว ”

น้ำเสียงของมู่นวลนวลดูเหมือนจะไม่ได้เป็นการล้อเล่น เซินเหลียงจึงเชื่อเธอในที่สุด

” เเล้ว……เธอจะคลอดออกมาไหม? ”

” ไม่อย่างนั้นล่ะ? ” มู่นวลนวลโค้งริมฝีปากเเละเผยรอยยิ้มออกมา

เเต่เธอไม่ได้สังเกตเห็นมือที่กำแน่นของโม่ถิงเซียว

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

Status: Ongoing
พี่สาวลูกครึ่งของหมู่นวลนวลไม่ต้องการแต่งงานกับคู่หมั้นที่น่าเกลียดและไร้มนุษยธรรม มารดาผู้ให้กำเนิดคุกเข่าขอร้องเธอ:“ พี่สาวของคุณสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่า คุณช่วยเธอได้” เขารู้สึกเศร้ามาก แทนพี่สาวแต่งงาน. ในคืนแต่งงาน ชายหนุ่มรูปงามขมวดคิ้วและมองมาที่เธอ: “มันน่าเกลียดเกินไป” เธอคิดว่าทั้งสองจะเคารพซึ่งกัน แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะครอบงำเธอโดยตรง: “ไม่ว่าจะน่าเกลียดแค่ไหนเธอก็เป็นผู้หญิงของผมด้วย” เธอจ้องเขา : “คุณ…คุณทำไม่ได้ … ” ชายคนนั้นถอดชุดชั้นในของเธอปลอมตัวออก มองใบหน้าที่สวยงามเดิมของเธอ แล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ: “ดูเหมือนว่าเราทุกคนจะมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับกันและกัน”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท