ไกรเลิศทำโทษลูกสาวสุดที่รักอย่างทุกข์ทรมาน แต่ณภัทรกลับกกกอดอยู่กับมีนาและพูดคุยกันอย่างสบายอารมณ์
เขาจ้องมองไปยังมีนาที่สวมใส่ชุดราตรี ดวงตามีรอยยิ้มที่สดใสปรากฏ เขาก้มหน้าลงกัดไปที่หูของเธอแล้วพูดว่า “สวยมาก ผมอยากจะจัดการคุณเสียที่นี่เลย”
แก้มของมีนาร้อนฉ่า ผู้ชายที่ไร้ยางอายคนนี้ แต่ท่าทีที่เขาจัดการเรื่องวุ่นๆให้เธอก็ช่างน่ารักจริงๆ
เธอยกยิ้มแล้วคล้องแขนไปที่คอของเขา เขย่งปลายเท้าแล้วจูบไปที่ใบหน้าของชายหนุ่ม “นี่คือรางวัล”
เขาจูบกลับอย่างลึกซึ้งมากขึ้น“ได้ กลับไปแล้วผมขอทบต้นทบดอกเลยนะ”
ทุกคนต่างตะลึง โอ้พระเจ้า นี่คือพลเอกณภัทรยมราชหน้าตายคนนั้นจริงๆเหรอ ? ตามใจผู้หญิงขนาดนี้เลยเชียวเหรอ คำเดียวเลย ‘หล่อมาก’！
หญิงสูงศักดิ์ทั้งหลายต่างอดไม่ได้ที่จะพากันส่งเสียงกรี๊ดออกมา
“หยุดก่อน！”
มีเสียงร้องห้ามดังขึ้น การันต์ค่อยๆเดินเข้ามาจากประตู
ตอนที่เขาเดินมาถึงตรงหน้าของณภัทร จ้องมองสบตาเขาอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็มีกลิ่นของดินปืนคละคลุ้งกระจายไปทั่ว
ชายที่ยอดเยี่ยมทั้งสองคนและมีหน้าตาที่หล่อเหลา เพียงแต่การันต์นั้นสุภาพเรียบร้อยแต่ณภัทรโดดเด่นและเป็นที่รู้จัก
“เขมิกาเป็นภรรยาของผม ยังไงก็ขอท่านนายพลณภัทรอภัยให้ด้วย ”
ณภัทรยกยิ้มมุมปาก “ งั้นก็ต้องขึ้นอยู่ที่ผู้หญิงของคุณจะตัดสินใจแล้ว ”
เขมิกาในตอนนี้ถูกไกรเลิศตบจนใบหน้าปูดบวม พูดกระตุกกระตักขอความเมตตา “ เป็นความผิดของฉันเอง เพราะฉันจ้างวานผู้หญิงคนนี้เพื่อให้มาใส่ร้ายพี่”
ทุกคนพากันแตกตื่น แล้วต่างก็ชี้นิ้วตำหนิเขมิกา
“ดูแล้วข่าวลือที่ว่าคุณหนูรองใช้วิธีสกปรกเพื่อแย่งคู่หมั้นของคุณหนูใหญ่นั้นจะเป็นเรื่องจริง”
“ว้าว คุณหนูรองดูภายนอกเป็นคนที่น่าสงสารมากแต่ใครจะไปคิดว่าเธอจะเลวได้ขนาดนี้ ”
“ใครได้เธอเป็นเมียคงทำกรรมมาแต่ชาติปางก่อน น่าเสียดายแทนคนที่มีความสามารถอย่างรองนายกเทศมนตรีการันต์จริงๆ”
เขมิกาโกรธจนควันออกหู คนพวกนี้ช่างเหยียบย้ำซ้ำเติมคนเป็นจริงๆ เมื่อครู่ยังยิ้มแย้มและพูดชมเธออยู่เลยว่าแต่งงานมีชีวิตครอบครัวที่ดี ทำไมแค่พริบตาเดียวก็เหยียบย่ำเธอราวกับเป็นก้อนขี้หมาไปได้ ? ทั้งหมดนี้เป็นเพราะมีนาเป็นต้นเหตุ！
ใครจะไปคิดว่าแค่พริบตาเดียวเธอจะปีนป่ายไปหาณภัทรได้ ตอนนี้เขาก็ยังยกย่องเธออีก คิดมาถึงตรงนี้หญิงสาวก็ต้องกำมือแน่นด้วยความกรุ่นโกรธ มีนา ระหว่างเรายังมีเวลาอีกมาก！
แต่ตอนนี้เธอต้องให้ณภัทรคลายอารมณ์โกรธให้ได้ก่อน และกู้สถานการณ์ตอนนี้ด้วย เพราะยังไงตอนนี้เธอก็เป็นสะใภ้ของอัครโภคิน เข้าบ้านอัครโภคินมาได้เพียงสามวันก็สร้างหายนะให้อัครโภคินแล้ว แล้วแบบนี้เธอจะใช้ชีวิตอยู่ที่อัครโภคินได้ยังไงกัน ?
เธอหยิกไปที่ต้นขาของตัวเอง เดินไปหามีนาด้วยน้ำตาที่เอ่อล้น ยื่นมือไปจับแขนของเธออย่างรักใคร่ แล้วพูดน้ำเสียงนุ่มนวลว่า“ ยังไงเราก็เป็นพี่น้องกัน หวังว่าพี่จะพอมีเมตตา อย่างถือสาน้องสาวคนนี้สักครั้ง”
มีนายกยิ้มแล้วดึงมือกลับ“ยกโทษให้เธอ เหรอ? ได้สิ แต่เธอต้องรับมันให้ได้นะ ”
ในตอนที่เขมิกากำลังตกตะลึง แรงตบที่หนักหน่วงก็ฟาดลงใบหน้าของเธอ
“ตบนี้เป็นการยกโทษให้เธอที่เธอคิดวางแผนแย่งคู่หมั้นของฉัน”
ในตอนที่เธอเห็นการันต์ปลอดภัยไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเธอก็เข้าใจได้ในทันที เธอถูกเขมิกาแม่ลูกวางแผนเอาไว้ หากไม่เจอกับณภัทร เธอเองก็อาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองนั้นตายยังไง เดิมทีคิดว่าสองแม่ลูกคู่นี้คงจะคำนึงถึงคำว่าครอบครัวบ้าง แต่ในความเป็นจริงแล้วช่างเลือดเย็นนัก จนเธอต้องยอมจำนน
ป้าบ！เสียงตบไปที่ใบหน้าของเขมิกาดังขึ้นมาอีกฉาดหนึ่ง ตบจนเธอหน้ามืดตามัว ไม่รู้ทิศทาง
“ตบนี้เป็นการสิ้นสุดความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องของเรา ต่อไปเธอก็ไม่ต้องเรียกฉันว่าพี่อีก มันทำให้ฉันนึกรังเกียจมาก ”
เขมิกาโกรธจนแทบคลั่ง แต่เพราะสัมผัสถึงดวงตาที่เย็นชาของณภัทรได้ จึงทำได้เพียงอดทนกับความเจ็บปวดที่ใบหน้า
เธอหลับตาลงและรอรับการลงโทษจากมีนา ใครจะไปคิด ว่าจะมีไวน์แดงขวดหนึ่งเทราดรดลงบนศีรษะของเธอ ใบหน้าที่บวมแดงก็ทำให้เจ็บปวดมากขึ้นไปอีก
มีนาหรี่ตาแล้วโน้มตัวลง ประชิดไปที่ข้างใบหูของเธอ น้ำเสียงนุ่มนวลแต่ก็เต็มไปด้วยความเย็นเยือกที่กัดกินกระดูก“ โอ้ ขอให้มีความสุขกับการแต่งงาน ขอให้ใช้ชีวิตเสพสุขกับความมั่งคั่งของอัครโภคิน วันนี้เพื่อเห็นแก่หน้าของการันต์ฉันจะปล่อยเธอไป แต่หากเธอยังกล้าที่จะทำอะไรฉันอีก ฉันจะเอาคืนเธอเป็นเท่าตัวอย่างแน่นอน ！”
เขมิกาจ้องมองไปที่มีนา ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านไปทั้งตัว พี่สาวที่ไม่สู้คนและยอมอะไรง่ายๆทำไมแค่พริบตาเดียวก็เปลี่ยนเป็นคนโหดร้ายและเย็นชาได้ขนาดนี้ ? ดูแล้วเธอกับแม่คงถูกหลอกเข้าแล้ว หากรู้ว่าจะเป็นแบบนี้ เมื่อสิบเอ็ดปีก่อนเธอน่าจะลงมือฆ่าเขาไปเสียตั้งแต่ตอนนั้นซะ
ณภัทรเอื้อมมือคว้าตัวมีนาเข้ามาโอบไว้ในอ้อมแขน กัดหูแล้วพูดอย่างเสน่หาว่า“ ผู้หญิงของผม ช่างดุเด็ดถึงใจจริงๆ”
การันต์ที่เห็นภาพนี้ ในใจก็เจ็บปวดเล็กน้อย มองภาพที่ณภัทรพาตัวมีนาแล้วจากไป เขารีบเดิมตามไปแล้วคว้าแขนของมีนาเอาไว้“มีนา อยู่ต่อเพื่อดื่มด้วยกันสักแก้วเถอะนะ ดื่มให้กับความสัมพันธ์ที่ผ่านมาของเรา”
ดวงตาของณภัทรจับจ้องมองไปที่แขนของเขา เย็นเยือกราวกับใบมีด ที่กรีดเข้าไปที่กระดูก
การันต์จำต้องปล่อยมือออกโดยไม่รู้ตัว ในตอนที่เขากำลังจะสิ้นหวัง ก็ได้ยินเสียงอันแผ่วเบาของมีนาดังขึ้น “ก็ได้ ”
ณภัทรขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็เคารพการตัดสินใจของเธอ สวมกอดเธอแล้วพากันเดินเข้าไปที่งานเลี้ยง
ใบหน้าของไกรเลิศก็เป็นไปอย่างประจบเอาใจ เอาใจจนเหมือนเป็นตัวตลก คอยเดินตามไปมาอยู่รอบๆตัวของณภัทร
ใบหน้าของณภัทรเต็มไปด้วยความดูถูก แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธการเอาอกเอาใจของเขา และจงใจทำให้เขากลายเป็นตัวตลกมากขึ้น
ไกรเลิศรินไวน์แดงให้เขาเต็มแก้ว ใบหน้าประจบเอาใจอย่างที่สุด“ลูกเขย ต่อไปเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว อย่าลืมพูดชมพ่อตาต่อหน้าประธานาธิบดีสักคำสองคำด้วยนะ ”
ณภัทรเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงเย็นชา “เหรอ ? เมื่อกี้มีนาบอกว่าเธอตัดขาดความเป็นพี่น้องกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว นั่นก็หมายความว่าตัดขาดกับพรหมพิริยะด้วยเหมือนกัน แล้วความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับผมมันจะเกิดขึ้นมาได้ยังไง ？”
รอยยิ้มบนใบหน้าของไกรเลิศแข็งค้างไปเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ขยิบตาย่นจมูกไปทางมีนา “ เจ้าเด็กคนนี้ทำไมถึงไม่รู้ความเอาซะเลย ? สายเลือดเดียวกันบอกจะตัดก็ตัดกันง่ายๆได้เลยรึไง？”
มีนายิ้มเยาะ “พ่อ เมื่อก่อนพ่อก็ชอบพูดขู่ว่าจะไล่หนูกับทิวาออกจากพรหมพิริยะอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ ？”
หากตอนนั้นเธอไม่ได้หมั้นหมายอยู่กับการันต์ คิดว่าเธอกับทิวาคงไม่มีที่ยืนในครอบครัวนี้แล้ว
สีหน้าของไกรเลิศพะอืดพะอม ฉีกยิ้มออกมาอย่างไม่รู้สึกละอาย “มันก็แค่คำพูดในตอนโกรธ ลูกเป็นลูกของพ่อ พ่อรักลูกมากลูกก็รู้ จะไล่ลูกไปได้ยังไง ？”
มีนายิ้มเยาะออกมาอย่างเฉยชา จากนั้นก็หันหลังแล้วเดินจากไป เธอรับไม่ได้กับใบหน้าที่ประจบประแจงของไกรเลิศ มองแล้วมันช่างน่าขยะแขยงนัก บางครั้งเธอเองก็คิด ไกรเลิศเป็นพ่อของเธอจริงๆใช่ไหม แต่เธออยู่ในบ้านพรหมพิริยะมานานถูกใช้เป็นเครื่องมือมาโดยตลอด ไม่เคยรู้สึกถึงความรักของพ่อเลยสักครั้ง
เธอเดินไปที่ดาดฟ้าเพื่อรับลมเย็น ดูแล้วคงจะมีแค่วินาทีนี้ เธอค่อยๆถอนหายใจ บรรยากาศที่ด้านล่างช่างอึดอัดเกินไป ใบหน้าที่จอมปลอม และการประจบเอาใจเหล่านั้นมันทำเธอสะอิดสะเอียนจริงๆ
“มีนา คุณเกลียดผมไหม？”
ท่ามกลางแสงสว่าง มีร่างที่หล่อเหลาค่อยๆเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ เมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย เธอทำได้เพียงเม้มปากแล้วยกยิ้ม“การันต์ ขอให้คุณมีความสุขในการแต่งงาน”
