อันที่จริงแล้ว ทุกอย่างล้วนทำไปเพื่อเธอ มีนา รู้สึกตื้นตันใจมาก เธอและเขาจูงมือประสานกัน : “ฉันจะไปกับคุณ เพื่อไม่ให้ผู้ชายของฉันถูกคนอื่นลวนลาม”
เขาโน้มตัวลงไปจุมพิตที่ใบหูของเธอ : “เด็กโง่ ผมอนุญาตให้คุณลวนลามได้คนเดียว”
ทั้งสองเดินจูงมือประสานกันเข้าไปในห้องผ่าตัด
บนใบหน้าของยิหวา ปรากฏสีหน้าแปลกประหลาดขึ้นมา สาเหตุที่เธอให้ณภัทรเข้ามา ก็เพื่อให้เขาได้เห็นความเจ็บปวดของตนเอง เพื่อทำให้เขาใจอ่อน แต่กลับคิดไม่ถึงว่าหญิงไร้ยางอายมีนาคนนี้ จะตามเข้ามาด้วย
เมื่อเห็นว่าหมอเริ่มลงมือผ่าตัดนำกระสุนออก เธอก็จงใจที่จะร้องออกมาเสียงดังด้วยความเจ็บปวด : “พี่ณภัทร เจ็บจังเลยค่ะ ฉันจะตายไหมคะ ?”
มีนาตอบอย่างจริงจัง : “คุณยิหวา วิสัญญีแพทย์ได้วางยาชาในปริมาณที่เหมาะสมให้กับคุณแล้ว ในขณะที่ทำการผ่าตัด คุณจะไม่รู้สึกเจ็บปวดแม้แต่น้อย”
เธอไม่สนใจคำพูดประชดประชันของมีนา จากนั้นจึงเหลือบมองณภัทรด้วยแววตาลึกซึ้ง : “พี่ณภัทร บนไหล่ของฉันต้องหลงเหลือรอยแผลเป็นทิ้งไว้ แต่ฉันก็ไม่เสียดาย เพราะฉันรู้ดีว่าพี่สะใภ้สำคัญกับพี่ขนาดไหน ขอเพียงแค่สามารถปกป้องพี่สะใภ้เอาไว้ได้ ก็เท่ากับสามารถปกป้องความสุขของพี่เอาไว้ได้เช่นกัน”
มีนา อยากปรบมือให้เฮเสียจริง ๆ ท่าทางที่ทั้งน่าสงสารและดูอ่อนโยนจิตใจงดงามเช่นนี้ มิหนำซ้ำยังเป็นสาวพรหมจรรย์ แต่ที่น่าเสียดายก็คือ เธอเลือกผิดคนเสียแล้ว
ใบหน้าของณภัทรไร้ความรู้สึก พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย : “ยิหวาไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ฉันกับพี่สะใภ้จะอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง”
แววตาของยิหวาเต็มไปด้วยความผิดหวัง เธอคิดว่าด้วยสภาพที่น่าเวทนาของเธอในตอนนี้ อย่างน้อยน่าจะเพียงพอให้เขาแสดงความเป็นห่วงเป็นใยต่อเธอออกมาบ้าง แต่น่าเสียดายที่เธอคิดผิด สิ่งที่เธอเห็นในแววตาของเขามีเพียงความเย็นชา เป็นเพราะผู้หญิงน่าเกลียดมีนาคนนั้นที่ทำให้เขาลุ่มหลงจนขาดสติ !
เธอ ๆ หันหน้าไปด้านข้าง ดวงตาของเธอแสดงออกถึงความเป็นปรปักษ์อย่างเปิดเผย สำหรับณภัทรแล้ว เธอจะต้องเอาชนะให้ได้ และสำหรับมีนาแล้ว เธอจะต้องกำจัดให้พ้นทางให้ได้ !
การผ่าตัดเสร็จสิ้นลงอย่างรวดเร็ว เธอถูกเข็นไปยังห้องวีไอพี
เสียงโทรศัพท์ของณภัทรดังขึ้น เขาจึงเดินออกไปด้านนอก ภายในห้องหลงเหลือมีนาและยิหวาเพียงสองคน สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งสองรู้อยู่แก่ใจดี เธอจึงไม่จำเป็นต้องเสแสร้งต่อไป”
เธอแสดงสีหน้าดูถูกออกมา ถึงขั้นแสดงสีหน้าภาคภูมิใจ : “ฉันกับพี่ณภัทรเติบโตมาด้วยกัน จึงย่อมรู้จักนิสัยของเขาเป็นอย่างดี เขาไม่ชอบติดค้างใคร แต่วันนี้กลับต้องติดค้างหนี้บุญคุณฉัน เธอว่าในอนาคตเขาควรชดใช้อย่างไรดีล่ะ ?”
มีนา ยิ้มเยาะ : “ณภัทรไม่ใช่คนโง่ เรื่องที่เธอทำ สักวันเขาจะต้องรู้”
“เหอะ ! เธอไม่มีหลักฐานยืนยัน แล้วใครจะไปเชื่อเธอ ? ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีใครยอมเสี่ยงชีวิตของตัวเองเพื่อช่วยเหลือคนที่ไม่มีความเกี่ยวข้องกันหรอกนะ”
มีนาหัวเราะพลางล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ จากนั้นจึงกดปุ่มเปิดฟังเสียงที่บันทึกไว้ บทสนทนาของทั้งสองคนเมื่อครู่ ถูกบันทึกเอาไว้อย่างชัดเจน
“เหอะ ๆ……น่าเสียดายที่คนโง่กลับเผยธาตุแท้ของตนออกมาเสียเอง”
ยิหวารู้สึกร้อนใจ จึงรีบโผเข้าไปและพยายามยื้อแย่งโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในมือของเธอ เพียงแต่เธอนั้นมองออกตั้งแต่ต้น จึงได้ปลีกตัวหลบ ทำให้ยิหวาคว้าไว้ได้เพียงแค่อากาศ และหล่นลงไปบนพื้นอย่างแรง ทำให้แผลบริเวณหัวไหล่ฉีกขาดอีกครั้ง และมีเลือดไหลซึมออกมา
“มีนา เธอมันช่างชั่วร้ายและไร้ยางอายจริง ๆ !”
มีนา หลุดขำออกมา แล้วพูดว่า : “ฉันก็แค่ใช้วิธีหนามยอกเอาหนามบ่งเท่านั้น”
ตอนนี้ประตูถูกเปิดออก ณภัทรและกำพลเดินเข้ามาจากด้านนอก
ยิหวา รีบเปลี่ยนสีหน้าทันที ทันใดนั้น ใบหน้าที่ชั่วร้ายของเธอ กลับมีน้ำตานองหน้า แล้วหันมองมีนาด้วยท่าทีน่าสงสาร : “พี่สะใภ้ ฉันรู้ดีว่าพี่อิจฉาในความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นยาวนานระหว่างฉันกับพี่ณภัทร แต่พี่ก็ไม่ควรทำเช่นนี้กับฉัน”
กำพลรีบเดินเข้าไปประคองเธอขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แล้วหันมองมีนาด้วยแววตาเย็นชา : “นี่คือการอบรมสั่งสอนของตระกูลพรหมพิริยะหรือ ผู้หญิงอย่างเธอจะคู่ควรกับณภัทรได้อย่างไร !”
“คุณลุงกำพล หนูไม่ได้แตะเธอแม้แต่ปลายเล็บด้วยซ้ำ”
ณภัทรคว้ามือของมีนาเอาไว้ทันที แล้วพาเธอมาหลบที่ด้านหลัง : “อาจารย์ ผมคิดว่าคงต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่นอนครับ”
เส้นเลือดบนหน้าผากของกำพลกระตุก : “ฉันให้เวลานายหนึ่งเดือน รีบหย่ากับผู้หญิงคนนี้ซะ ! ไม่อย่างนั้นฉันจะลงมือด้วยตัวเอง !”
ณภัทรเผยแววตาโกรธจัดออกมา แล้วพูดเสียงดังว่า : “อาจารย์ ผมสามารถรับปากคุณได้ทุกเรื่อง นอกจากเรื่องนี้เรื่องเดียวเท่านั้น”
“เหอะ ! นายมันปีกกล้าขาแข็งแล้วจริง ๆ ไปให้พ้น !”
ณภัทรจูงมือมีนาแล้วหันหลังเดินจากไป
มีนาที่เดินตามหลังเขามาพยายามกล่าวอธิบาย : “ณภัทร คุณต้องเชื่อฉันนะ ฉันไม่ได้เป็นคนทำจริง ๆ”
เขาหยุดเดินแล้วยิ้มเล็กน้อย : “ผมรู้ เพราะผู้หญิงของผมไม่มีทางโง่เขลาขนาดนั้นแน่นอน”
“อันที่จริงแล้ว ฉันรู้ว่าเธอคิดจะเล่นงานฉันตั้งแต่แรก เพียงแต่ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะยอมเอาชีวิตของเธอเข้ามาเสี่ยงเช่นนี้ ผู้หญิงคนนี้ช่างเลือดเย็นจริง ๆ”
จู่ ๆ เขาก็โผเข้าไปกอดเธอ : “มีนา ขอโทษด้วย เป็นเพราะผมประมาทเอง”
โชคยังดีที่เธอไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ มิฉะนั้นเขาคงไม่อาจให้อภัยตนเองได้ตลอดชีวิต
ตอนนี้ทั้งสองกอดกันแน่น ราวกับทุกสิ่งที่อยู่รอบ ๆ เป็นเพียงแค่วิวทิวทัศน์เท่านั้น
เมื่อได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงของเขา เธอก็ยิ้มออกมา : “ณภัทร ฉันก็เหมือนกับคุณ ไม่ใช่คนดีอะไรนัก คนประเภทนี้มักจะมีชีวิตที่ยืนยาว”
“เหอะ คุณหมายความว่า ในเมื่อพวกเราต่างก็เป็นคนเลว ก็ควรทนฝืนอยู่ด้วยกัน อย่าไปสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นอีก”
จู่ ๆ กับก็กัดติ่งหูของเธอ แล้วพูดด้วยเสียงกระเส่า : “กลับไปจะทำให้คุณได้รู้ว่าแบบไหนที่เรียกว่าคนเลวกันแน่”
แก้มทั้งสองข้างของเธอแดงก่ำ จู่ ๆ ภาพที่อยู่ตรงหน้าก็ดูเลือนราง เธอถูกเขากอดเอาไว้ในอ้อมแขนเรียบร้อยแล้ว
โถงทางเดินในตอนนี้ เต็มไปด้วยผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา
“นี่ ณภัทร ปล่อยฉันได้แล้ว คนที่ได้รับบาดเจ็บไม่ใช่ฉันสักหน่อย”
“อย่าขยับ ไม่อย่างนั้นผมจะจัดการคุณที่นี่เสียเลย”
ในที่สุดเธอก็ยอมอยู่นิ่งอย่างเชื่อฟัง และมุดหัวเข้าไปในอ้อมกอดของเขา
……
มีเสียงดังโครมครามออกมาจากห้องพักผู้ป่วย บนใบหน้าของยิหวาปรากฏรอยฝ่ามือสีแดง เธอกุมหน้าเอาไว้ แล้วก้มหน้าก้มตาด้วยความหวาดกลัวและตื่นตระหนก : “พ่อคะ หนูผิดไปแล้ว”
กำพลนั่งอยู่บนโซฟา แล้วหรี่ตาลงเล็กน้อย : “ผิดตรงไหน ? ลองพูดให้ฟังซิ”
“หนูไม่ควรใส่ร้ายมีนา อีกทั้งยังลงมือต่อหน้าผู้คนมากมายอีก เกือบทำให้พ่อต้องพลอยเสื่อมเสียไปด้วยค่ะ”
กำพลจิบน้ำชา : “แกมันใจร้อนเกินไป พ่อเคยบอกแล้วว่า สักวันณภัทรจะต้องเป็นของแกอย่างแน่นอน”
“แต่หนูไม่สบายใจนี่คะ พอหนูเห็นสีหน้าแสดงความภูมิใจของยัยนั่น หนูก็ทนไม่ไหวขึ้นมา”
กำพลค่อย ๆ เดินเข้าไปตบไหล่ที่บาดเจ็บของเธออย่าง “เป็นห่วงเป็นใย” : “ต่อไปจะทำอะไรให้ปรึกษาพ่อเสียก่อน เข้าในไหม ?”
ความรู้สึกเจ็บปวดเกิดขึ้นบนไหล่ของเธอ เธอกัดริมฝีปากแน่น และสูดหายใจเข้าเต็มปอด : “เข้าใจแล้วค่ะ”
“ดูแลตัวเองให้ดี พ่อหวังว่าลูกจะหายดีโดยเร็ว”
เขาลุกขึ้นและจัดเสื้อผ้าให้เป็นระเบียบ จากนั้นจึงเดินจากไป
ยิหวา บีบนิ้วของเธอแน่น ตอนนี้โทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น ยังคงเป็นเลขหมายที่ไม่ปรากฏเบอร์โทรศัพท์ เธอรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก และในที่สุดก็กดปุ่มรับสายด้วยมือที่สั่นเทา
“คุณยิหวา คุณชักจะไม่เชื่อฟังเสียแล้ว อีกสามนาทีให้หลัง ผมจะโพสต์คลิปสยิวของคุณลงบนสื่อออนไลน์ขนาดใหญ่ทุกสื่อ……เหอะ ๆ……คุณได้กลายเป็นคนดังอันดับหนึ่งบนโลกออนไลน์ของประเทศซีดานอย่างแน่นอน”
“อย่านะ……คุณอยากจับณภัทรไม่ใช่หรือ ? ครั้งนี้ฉันสามารถมอบข้อมูลจากหน่วยคราวกรองที่น่าเชื่อถือให้กับคุณได้”
ในเมื่อไม่อาจได้เขามาครอบครอง ถ้าอย่างนั้นก็ทำลายเขาซะ ! จะยอมเสียเปรียบผู้หญิงแพศยาคนนั้นไม่ได้เด็ดขาด !
