ชายคนนั้นยกเท้าเตะเธอไปหลายครั้ง : “บ้าเอ๊ย เธอกล้าหลบหรือ ทำให้ฉันต้องเสียเงินเพิ่มอีกหนึ่งล้าน ดูซิว่าฉันจะจัดการกับเธออย่างไร !”
มีนาพยายามลุกขึ้น แต่กลับรู้สึกชาไปทั้งตัว จนไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ เธอกัดริมฝีปาก และจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่แดงก่ำ แล้วพูดเตือนว่า : “ทางที่ดีแกอย่างแตะต้องฉันจะดีกว่า ไม่อย่างนั้นจะได้ตายอย่างน่าอนาถแน่”
“นังตัวร้าย ฉันจะจัดการกับเธอเดี๋ยวนี้ !”
ขณะที่ชายคนนั้นกำลังจะดึงเข็มขัด จู่ ๆ จอภาพขนาดใหญ่ก็สว่างขึ้น สิ่งนี้เรียกว่าเต็มจอ จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อมีผู้ซื้อเสนอราคาที่สูงกว่าราคาประมูลรวมทั้งหมด
ทุกคนต่างตกตะลึง ราคาประมูลของผู้หญิงคนนี้ถือว่าสูงไม่น้อย มูลค่าประมูลของทุกคนรวมกันอย่างน้อยก็ได้ราว ๆ หนึ่งร้อยล้าน นั่นแสดงว่ามีผู้ซื้อที่ยอมจ่ายในราคาอย่างน้อยหนึ่งพันล้านเพื่อซื้อผู้หญิงคนนี้ไปสามวันสามคืน ช่างสุดยอดจริง ๆ!
สติสัมปชัญญะของมีนาค่อย ๆ เลือนราง และล้มตัวลงบนแพยางอย่างไร้เรี่ยวแรง รอจนกระทั่งเธอฟื้นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องโดยสารสุดหรูเรียบร้อยแล้ว
“คุณมีนาเธอฟื้นแล้วหรือ ?”
เธอรู้สึกเพียงว่าเสียงนี้ฟังดูคุ้นหู จากนั้นจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เมื่อเห็นไปหน้าของคน ๆ นั้นอย่างชัดเจน เธอก็รู้สึกโล่งใจทันที : “ทำไมถึงเป็นนาย ?”
“ฮ่า ๆ……มีเพียงฉันที่จะกล้าทุ่มเงินจำนวนมากขนาดนี้เพื่อซื้อเธอ จะว่าไปแล้ว เหมือนเราจะมีวาสนาต่อกันนะ”
ชายที่ยืนถือแก้วไวน์ด้วยใบหน้าภาคภูมิใจตรงหน้าเธอก็คือสมิธ
เขาจ้องมองไปที่มีนาแล้วพูดขึ้นว่า : “สวรรค์ช่างเมตตาฉันจริง ๆ คิดไม่ถึงเลยว่าเพียงแค่ออกมาหาความสุข ก็จะพบเข้ากับผู้หญิงของณภัทร ดูเหมือนว่าศัตรูของเขาคงมีอยู่ไม่น้อย ฉันว่าเธออยู่กับฉันจะดีกว่า อย่างน้อยก็ไม่ต้องถูกใครนำไปเร่ขายเหมือนวัวเหมือนควาย”
มีนายิ้มเล็กน้อย : “ขอโทษด้วย ฉันฟังภาษาของวัวควายไม่รู้เรื่อง”
เขาสาดไวน์แดงใส่หน้าของเธอทันที แล้วตะคอกออกมา : “วันนี้ฉันจะรวบยอดคิดบัญชีกับณภัทร! เธอรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงไม่ยอมลงมือตอนที่เธอหมดสติ ? เพราะฉันต้องการให้เธอจดจำความอัปยศในครั้งนี้ได้อย่างชัดเจน เช่นนี้ทุกครั้งที่เธอมีอะไรกับณภัทร ก็จะต้องนึกถึงฉัน ฮ่า ๆ……”
เขาหัวเราะร่าแล้วถอดเข็มขัดออก เหลือไว้เพียงแค่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียว : “เป็นอย่างไรบ้างล่ะ รูปร่างของฉันก็ไม่ต่างจากณภัทรเท่าไหร่หรอกใช่ไหม เธอวางใจเถอะ ฉันนุ่มนวลกว่าเขาแน่นอน จะต้องทำให้เธอพอใจได้แน่”
เขาโน้มตัวเข้ามาทันที แล้วนอนทับมีนาเอาไว้ด้านล่าง จากนั้นจึงมองดูร่างกายอันบอบบางที่อยู่ด้านล่าง และรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว
“เธอถนัดท่าไหนมากที่สุด ผู้ชายอยู่บนผู้หญิงอยู่ล่าง หรือว่าผู้หญิงอยู่ล่างผู้ชายอยู่บน ? หือ ?”
มีนายิ้มอย่างมีเสน่ห์ เขารู้สึกราวกับวิญญาณถูกดูดออกจากร่าง
ในขณะที่เขากำลังตกอยู่ในภวังค์ เธอก็พลิกตัว แล้วกดเขาเอาไว้ด้านล่างทันที
“เหอะ ๆ……สรุปว่าเธอถนัดท่าผู้หญิงอยู่บนผู้ชายอยู่ล่างสินะ”
เธอยิ้มออกมาแปลก ๆ และยกมือทั้งสองข้างของเขาไปไพล่ไว้เหนือศีรษะ แล้วใช้เข็มขัดมัดแขนทั้งสองข้างเอาไว้
สมิธรู้ได้ในทันทีว่าเหตุการณ์ไม่ปกติ : “คุณมีนาฉันขอเตือนให้เธอฉลาดสักหน่อย ด้านนอกคือคนของฉันทั้งนั้น เธอไม่มีทางหนีพ้นหรอก”
เธอยกมือขึ้นดึงเคราของเขา : “พวกเรามาเล่นเกมกันหน่อย”
“เอ๊ะ ? ฉันชักจะอยากรู้แล้วสิ”
มีนายิ้ม แล้วใช้หมอนปิดลงไปบนหน้าของเขา จากนั้นจึงหยิบมีดปอกผลไม้ที่อยู่บนหัวเตียงขึ้นมา
“คุณถามฉันว่าถนัดอะไรมากที่สุดไม่ใช่หรือ ? วันนี้ฉันจะบอกคุณให้นะ สิ่งที่ฉันถนัดก็คือการผ่าตัดคน !”
เธอกดหมอนลงทันที ขณะที่สมิธกำลังจะขาดอากาศหายใจ เธอก็ยกมีดขึ้นมา
“เมื่อกี้ไม่รู้สึกเจ็บเลยใช่ไหม ?”
สมิธรู้สึกเพียงแค่ขาทั้งสองข้างเปียกชื้น และทันใดนั้นก็ร้องลั่นออกมา : “นังตัวดี แกทำอะไรกับฉันกันแน่ ?”
“เหอะ ! ฉันเป็นหมอ แน่นอนว่าไม่คิดจะฆ่าคน จึงทำแค่เพียงยึดอาวุธในการก่ออาชญากรรมของแก”
เธอตอนเขา !
สมิธตะโกนออกมาเสียงดังด้วยความโกรธ : “นังตัวดี บ้าเอ๊ย ฉันจะฆ่าแก !”
มีนาทำหูทวนลม เธอถอดถุงเท้าของเขาออก แล้วใส่เข้าไปในปากของเขา
ดวงตาของเขาเบิกโพลง และใช้ขาตะเกียกตะกายไม่หยุด
เธอหันกลับมาแล้วส่งเสียงเย้ยหยันเขา : “แกยิ่งออกแรงดิ้นรน เลือดตรงส่วนล่างก็จะยิ่งไหลเร็วขึ้น ไม่ช้า แกก็จะสูญเสียเลือดจนตาย”
สมิธรู้สึกตกใจมาก และจ้องมองไปที่เธอด้วยความเจ็บปวดและโกรธแค้น แต่กลับทำได้เพียงมองดูเธอเดินจากไป
เธอพบเสื้อคลุมอาบน้ำในห้องน้ำ จากนั้นถึงใช้อาวุธมีคนแงะหน้าต่างด้านหลังห้องน้ำ โชดดีที่รูปร่างของเธอผอมเพรียว จึงสามารถลอดผ่านออกไปได้พอดี
เธอกระโดดออกมาจากหน้าต่าง จากนั้นจึงเดินย่องเข้าไปในห้องห้องหนึ่ง พบว่าด้านในมีเสื้อผ้าของสาวใช้ผู้หญิงวางอยู่หลายชุด จึงได้นำมาสวม
ตอนนี้ทุกคนบนเรือสำราญต่างกำลังเสพสุขอยู่กับสุราและสาวงาม ทำให้มีบรรยากาศของความเพลิดเพลินและเมามายแทรกซึมอยู่ทั่วทุกแห่ง
มีนาแสร้งถือถาด แล้วค่อย ๆ เดินตรงไปยังประตูทางออกอย่างช้า ๆ
ตอนนี้มีชายสองคนกำลังยืนพูดคุยกันอยู่บนดาดฟ้า นั่นก็คือไบร์ทและลูกสมุนของเขา
“ณภัทรออกมาจากกองทัพเพียงคนเดียวครับ แต่เป็นเพราะผมไร้ความสามารถ จึงไม่สามารถสะกดรอยตามได้สำเร็จ”
“เรื่องนี้คงไม่โทษพวกแก เขาเป็นทหารตั้งแต่อายุสิบสองปี ใช้ชีวิตอยู่ในกองทัพและสนามรบมากว่าสิบหน้าปี มีความสามารถในการลาดตระเวนที่แข็งแกร่ง บนโลกไปนี้คนที่จะต่อกรกับเขาได้มีเพียงไม่กี่คน”
“ดูเหมือนหัวหน้าจะรู้จักเขาดีนะครับ”
มีแววตาแปลก ๆ ปรากฏขึ้นในดวงตาของไบร์ท จากนั้นเขาก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนา : “ดูแลแขกพิเศษของเราท่านนั้นให้ดี ๆ เขาเปรียบเสมือนปลาใหญ่ หลังจากนี้ยังต้องร่วมมือกันอีกหลายอย่าง”
“ได้ยินมาว่าคุณสมิธท่านนี้ก็มีความแค้นส่วนตัวกับณภัทร เขาจะจัดการกับผู้หญิงคนนั้นจนถึงตายหรือไม่ ?”
“ไม่มีทาง ด้วยนิสัยของเขา เขาจะต้องเก็บผู้หญิงคนนี้เอาไว้ทรมานณภัทร และนี่เป็นเหตุผลที่ฉันยินดีที่จะทำการซื้อขายครั้งนี้ด้วยความเต็มใจ
“หัวหน้าฉลาดจริง ๆ ครับ”
ไบร์ทยกแก้วไวน์ที่อยู่ในมือขึ้นดื่มจนหมด เขาวางแก้วเปล่าลงบนถาดของสาวใช้หญิง ในขณะที่สาวใช้หญิงกำลังหันหลังเดินจากไป จู่ ๆ เขาก็เรียกให้เธอหยุด : “รอเดี๋ยว”
มีนาก้มหน้า แล้วค่อย ๆ หันหลังกลับมา : “คุณผู้ชายมีอะไรจะสั่งอีกคะ”
แววตาของไบร์ทเย็นชา : “เงยหน้าขึ้น”
เธอขนลุกไปทั้งตัว แย่แล้ว เกรงว่าเธอต้องถูกจับได้แน่นอน ในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน เธอหยิบมีดปอกผลไม้จ่อเข้าไปที่คอของเขาทันที : “อย่าขยับ ไม่อย่างนั้นฉันจะตัดเส้นเลือดใหญ่ของแกซะ !”
คนบนเรือตระหนักได้ในทันที จากนั้นคนชุดดำก็ค่อย ๆ กรูกันเข้ามาล้อมเอาไว้
“ถ้าไม่อยากให้หัวหน้าของแกตายไปพร้อมกับฉันก็รีบถอยออกไปซะ !”
ทุกคนค่อย ๆ ถอยห่างออกไป
ดวงตาของไบร์ทปรากฏแววตาของความชื่นชมขึ้นมา เขาแสยะยิ้มแล้วพูดว่า : “คุณมีนาคุณอยู่กับผมจะดีกว่า”
เธอออกแรงเล็กน้อย ก็มีคราบเลือดปรากฏขึ้นบนคอของเขา
“คุณหนีไม่รอดหรอก”
“เหอะ ! หากตอนที่ฉันตายสามารถดึงคนชั่วลงนรกไปด้วยได้ ฉันว่าก็คุ้มแล้ว”
จู่ ๆ เธอก็รู้สึกเจ็บปวด แล้วล้มลงไปนอนกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง บ้าเอ๊ย มีคนยิงยาสลบมาจากด้านหลังของเธอ
สมิธเดินออกมาด้วยความโกรธแค้นโดยมีลูกสมุนคอยประคอง เขาออกแรงเตะเธอไปหลายครั้ง จากนั้นจึงย่อตัวลงแล้วหยิบขวดยาสีขาวออกมา จากนั้นจึงบีบปากของเธอ แล้วออกแรงป้อนยาเข้าไปในปาก
“นังตัวดี ในเมื่อแกกล้าเล่นลูกไม้กับฉัน อีกเดี๋ยวก็จะถึงตาแกบ้าง !”
เขาสั่งบรรดาลูกสมุนที่ยืนอยู่ด้านหลัง : “รอให้ยาในตัวของผู้หญิงคนนี้ออกฤทธิ์ เธอก็จะเป็นของพวกแก เชิญพวกแกเล่นสนุกกันตามสบาย แต่อย่าลืมถ่ายคลิปวิดีโอเอาไว้ให้ชัดเจนล่ะ !”
ยาออกฤทธิ์อย่างรวดเร็ว มีนารู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัวเหมือนถูกย่างอยู่บนเตาไฟ ทำให้เธอฉีกเสื้อผ้าที่สวมใส่ออกโดยไม่รู้ตัวความปรารถนาเหมือนสัตว์ป่าเข้าครอบงำจิตใจของเธอจนขาดสติ เธอแค่ต้องการ ต้องการ และต้องการ……
