ไม่ช้าหน่วยอินทรีย์ก็ส่งคลิปวิดีโอมา เมื่อเห็นร่างที่ดูคุ้นเคยในคลิปวิดีโอ ใบหน้าของณภัทรก็เคร่งขรึมลงทันที
ทันทีที่ลงจากเครื่องบิน เขาก็สั่งให้ผู้ช่วยธนาพามีนากลับไปส่งที่คฤหาสน์ เขาบรรจงจูบลงบนหน้าผากของเธอเบาๆ : “กลับไปรอผมที่บ้านดี ๆ นะ”
เธอกลับจับมือของเขาเอาไว้แน่น จากนั้นจึงประสานมือกับเขา : “ฉันจะไปกับคุณ ฉันเคยบอกแล้วว่า ชาตินี้คุณอย่าคิดที่จะสลัดฉันทิ้งอีก ไม่ว่าเรื่องที่คุณจะทำ เป็นเรื่องที่ถูกต้องหรือผิดศีลธรรม ฉันก็จะขอยืนเคียงข้างคุณ”
หลังจากพูดจบ เธอก็หันไปยิ้มหวานให้เขาหนึ่งครั้ง เขารู้สึกใจสั่น จากนั้นจึงโน้มลงไปจูบที่คออันเรียวขาวของเธอ
รถมาจอดอยู่ที่ด้านหน้าคฤหาสน์ตระกูลยุกตานนท์ เมื่อพ่อบ้านเห็นว่าเป็นณภัทร ก็รีบเข้าไปต้อนรับด้วยความยินดี : “ที่แท้ก็นายพลณภัทรนี่เอง ผมจะรีบไปรายงานนายท่านเดี๋ยวนี้ครับ”
“ไม่ต้อง ! วันนี้ฉันไม่ได้มาพบอาจารย์”
เขาจูงมือมีนาแล้วเดินจ้ำอ้าวเข้าไป
เมื่อยิหวาเห็นณภัทรที่ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเธออย่างกะทันหัน เธอรู้สึกทั้งตกตะลึงทั้งดีใจในทันที จึงรีบวิ่งเพื่อจะโผเข้าไปในอ้อมกอดของเขา แต่กลับถูกณภัทรดึงแขนเอาไว้อย่างแรง : “มีเรื่องหนึ่งที่ฉันต้องการให้เธออธิบายให้ฉันฟังอย่างชัดเจน !”
ความตื่นเต้นยินดีของยิหวา ถูกความเย็นชาของเขาระงับไว้ในทันที เธอฝืนยิ้มแล้วพูดว่า : “ดูเหมือนว่าพี่ณภัทรจะไม่ได้มาในฐานะแขก แต่พาพี่สะใภ้มาสืบหาความผิด เพียงแต่ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าตนเองนั้นได้ไปล่วงเกินอะไรพี่สะใภ้เอาไว้ จนทำให้พี่ณภัทรโกรธถึงขนาดลืมความสัมพันธ์ครั้งก่อนเก่าของเรา”
มีนานึกดูถูกอยู่ในใจ ยิหวาช่างเสแสร้งเก่งเสียจริง ๆ ยิ่งไปกว่านั้นคำพูดเมื่อครู่ก็มีความหมายโดยนัยว่าคนที่ยุแยงตะแคงรั่วนั้นคือเธอ นี่เท่ากับผู้กระทำผิดชิงบิดเบือนข้อเท็จจริงเสียก่อน
ณภัทรสะบัดมือของยิหวาออกทันที ดวงตาของเขาฉายแววของความรังเกียจออกมาอย่างโจ่งแจ้ง : “เธอทำอะไรเอาไว้ ย่อมรู้แก่ใจดี !ความสัมพันธ์ครั้งก่อนเก่า ? เหอะ ! ถ้าหากเธอยังพอหลงเหลือจิตสำนึกอยู่บ้าง ก็คงไม่มีวันทำเรื่องชั่วร้ายเช่นนี้ออกมา !”
ความรังเกียจในแววตาของเขาทำให้เธอใจสลาย ถึงขั้นรู้สึกโกรธแค้น เธอรักเขามานานขนาดนี้ แต่ตอนนี้เขากลับกล่าวโทษเธอเพื่อผู้หญิงคนอื่น ?
เธอมองเขาทั้งน้ำตา : “พี่ณภัทร เมื่อก่อนพี่ไม่เคยพูดกับฉันอย่างนี้ เมื่อก่อนพี่……”
ตุ้บ ! ณภัทรโยนโทรศัพท์ลงต่อหน้าเธอ แล้วพูดอย่างเย็นชา : “ดูเอาเองก็แล้วกัน !”
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูคลิปวิดีโอด้วยมือที่สั่นเทา เป็นคลิปวิดีโอขณะที่เธอกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ในตู้โทรศัพท์ เธอรู้สึกราวกับตกลงไปอยู่ในถ้ำน้ำแข็งทันที แต่ไม่ช้าก็สงบท่าทีลงได้อย่างรวดเร็ว เธอคุกเข่าลงต่อหน้าเขาแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น : “พี่ณภัทร ฉันถูกบังคับ พวกเขา……พวกเขา……ฮือ ๆ……”
เธอร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายฝนด้วยความโศกเศร้า หากเป็นผู้ชายคนอื่นคงจะต้องใจอ่อนอย่างแน่นอน แต่คนที่เธอต้องเผชิญหน้าคือณภัทร
มีนาพูดออกมาอย่างเฉยเมย : “คุณหนูยิหวา หากมีอะไรก็ขอให้พูดออกมาตามตรง เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงความลับที่รั่วไหลของประเทศ ณภัทรเองก็ไม่ได้มาด้วยเรื่องส่วนตัวเพียงอย่างเดียว”
ยิหวารู้สึกโกรธจนกัดฟันกรอด คำพูดของมีนามีความหมายโดยนัยว่า การเสแสร้งทำตัวน่าสงสารนั้นไร้ประโยชน์ ไม่ว่าจะเรื่องที่เกี่ยวพันถึงรัฐหรือเรื่องส่วนตัว เธอก็ล้วนแล้วแต่มีความผิดทั้งสิ้น ไม่สู้ยอมสารภาพออกมาเสียเองจะดีกว่า
เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงตัดสินใจออกมาทันที จากนั้นจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยท่าทีน่าสงสาร : “พี่ณภัทร ฉันถูกบังคับจริง ๆ ฮือ ๆ……”
ณภัทรเห็นคลิปวิดีโอในโทรศัพท์ก็หรี่ตาลงเล็กน้อย มองเห็นยิหวาถูกรังแกโดยกลุ่มชายฉกรรจ์ สีหน้าของเธอดูเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด พวกเขาดูถูกเธอ ตบตีเธอ ถึงขั้นบังคับให้เธอทำในสิ่งที่ใครก็ไม่อาจทนดูได้ แน่นอนว่าเขาไม่รู้ว่าคลิปวิดีโอนี้ เธอจงใจตัดต่อเอาไว้
เธอพูดพลางร้องไห้ : “หลังจากที่พวกเขาลักพาตัวฉันไปก็รุมโทรมฉัน ฉันกลัวว่าหากคลิปวิดีโอถูกเผยแพร่ออกไป จะกระทบถึงชื่อเสียงของคุณพ่อ กลัวว่าตัวเองจะถูกคนอื่นครหานินทา จึงทำได้เพียง……จึงทำได้เพียงต้องยอมทำตามคำสั่งของพวกเขา”
เธอร้องไห้จนแทบขาดใจ และคลานเข้าไปดึงขากางเกงของณภัทรเอาไว้ : “พี่ณภัทร ฉันไม่ได้ตั้งใจทำร้ายพี่สะใภ้จริง ๆ แต่ถ้าพี่ยังรู้สึกไม่สบายใจ ก็ฆ่าฉันให้ตายเสียเถอะ”
ณภัทรเหลือบมองเธออย่างเย็นชา : “คิดว่าฉันจะเชื่อเธอหรือ ?”
มีนากำลังตกอยู่ในอาการตื่นตะลึง สวรรค์ ยิหวาถูกรุมโทรมหรือนี่ ข่าวนี้ช่างน่าตกใจจริง ๆ แต่ตกใจก็ส่วนตกใจ แต่เธอเองก็ไม่ใช้คนไร้สมอง
“คุณหนูยิหวานี่ช่างอดทนเสียจริง ๆ ดูเหมือนเหตุการณ์ในคลิปวิดีโอจะเกิดขึ้นเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว เอ๊ะ คืนนั้นคุณยังไปร่วมงานเลี้ยงมื้อค่ำที่วังไพฑูรย์อยู่เลยไม่ใช่หรือ มิหนำซ้ำยังกลั่นแกล้งฉันด้วย โถ ๆ……คุณนี่ช่างมีจิตใจเข้มแข็งเสียจริง ๆ”
คำพูดของมีนาได้ฉีกหน้ากากที่เสแสร้งทำเป็นคนดีของเธอออก เธอโกรธจนกัดฟันกรอด แต่ทำได้เพียงแสร้งทำตัวน่าสงสารต่อไป : “พี่ณภัทร พี่ต้องเชื่อฉันนะคะ”
ณภัทรสลัดเธอออกทันที เขาใช้แววตาที่แหลมคมราวกับมีด กวาดไปทั่วร่างกายของเธอ : “คืนนั้นเธอสมรู้ร่วมคิดกับไบร์ทแล้วใช่ไหม !”
ยิหวาส่ายหัว น้ำตาไหลพราก : “ไม่ใช่นะคะ พี่ณภัทร……”
ณภัทรกัดฟัน : “เหอะ ! ไม่คิดเลยว่ารุ่นน้องของฉันจะเป็นนังอสรพิษที่หลับใหลมานาน !”
หัวใจของยิหวาแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ : “พี่ณภัทร……”
“อย่าเรียกฉันแบบนี้ มันน่าขยะแขยง ! ฉันไม่ทำร้ายผู้หญิง ดังนั้นฉันจะส่งเธอให้คนของสำนักงานความมั่นคงโดยตรง แล้วปล่อยให้พวกเขาจัดการเอง !”
ยิหวารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า ถ้าเธอเข้าไปในสถานที่เช่นนั้นจริง ๆ ก็เท่ากับเธอต้องจบเห่แน่นอน เธอจึงปิดตาลงแล้วแสร้งทำเป็นหมดสติไป
มีนาย่อตัวลงและหยิกเธออย่างแรง จากนั้นจึงยิ้มแล้วก้มลงกระซิบข้าง ๆ หูของเธอ : “การแสดงละครเช่นนี้ คุณหนูยิหวาเลิกคิดเสียเถอะ อย่างไรเสียคุณก็เทียบกับเขมิกาไม่ติดหรอก เธอกล้ากินอุจจาระ คุณกล้าหรือเปล่าล่ะ ?”
ยิหวาตัวแข็งทื่อ เธอแสร้งลืมตาขึ้นอย่างอ่อนโยน : “พี่ณภัทร ฉันจะบอกพี่ตามตรง ฉัน……ฉันถูกคนพวกนั้นทำให้แปดเปื้อน ดูเหมือนจะติดเชื้อเอชไอวี……ฮือ ๆ……”
มุมปากของมีนากระตุก เธอถึงขนาดอ้างเหตุผลเช่นนี้ออกมาได้ ช่างนับถือเธอจริง ๆ กฎหมายของประเทศซีดานกำหนดเอาไว้ว่า ผู้ป่วยโรคเอดส์จะถูกคุมตัวอยู่ในพื้นที่กักกัน เช่นนี้เธอก็ไม่จำเป็นต้องติดคุก แหม ๆ……ผู้หญิงคนนี้ช่างเจ้าเล่ห์จริง ๆ
ณภัทรยังคงนิ่งเงียบ : “เหอะ ! เหตุผลเช่นนี้ เธอเก็บให้ไว้บอกสำนักงานความมั่นคงเถอะ !”
เขารู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย จึงดึงมีนาเข้ามากอดเพื่อให้อยู่ห่างจากยิหวา ทำราวกับว่าตอนนี้เธอคือตัวเชื้อโรค
สิ่งนี้ทำให้ยิหวารู้สึกเจ็บปวดใจเป็นอย่างมาก
“พาตัวเธอไป !”
“เดี๋ยวก่อน !”
กำพลค่อย ๆ เดินลงมาจากชั้นบน ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นชั้นล่างเขาได้ยินทั้งหมด และเข้าใจที่มาที่ไปของสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจน
เขาถือไม้เท้าเดินเข้าไปหายิหวา จากนั้นจึงยกไม้เท้าขึ้น แล้วตีลงไปบนร่างกายของเธออย่างแรง เป็นการกระทำที่ดุร้ายและเด็ดขาด หลังจากถูกตีไปหลายครั้ง ในที่สุดกระดูกของเธอก็หัก บนใบหน้าของเธอเกิดรอยบาดแผลขึ้นหลายจุด
แต่เธอรู้ดีว่าตนเองทำได้แค่เพียงอดทน นี่เป็นวิธีที่กำพลใช้ปกป้องเธอ
“ฉันลงโทษเธอแล้ว นายพลณภัทรพอใจหรือยัง ?”
ณภัทรจ้องตาเขาอย่างเย็นชา : “อาจารย์เคยสั่งสอนพวกเราว่าให้จงรักภักดีต่อประเทศชาติ จงรักภักดีต่อคุณธรรมภายในจิตใจ เมื่อตัดเรื่องความแค้นส่วนตัวออก สิ่งที่เธอได้กระทำลงไปนั้น ถือเป็นความผิดฐานกบฏขายชาติ !”
เขาไม่สามารถปล่อยให้คนที่เป็นอันตรายต่อความปลอดภัยและชีวิตของมีนา คอยคุกคามเธออยู่ตลอดราวกับระเบิดเวลาได้
กำพลคิดไม่ถึงว่าเขาจะยืนกรานหนักแน่นเช่นนี้ จึงยิ้มออกมาจากเย็นชาแล้วหันมองมีนา : “คุณหนูมีนา ฉันกับแม่ของเธอเป็นเพื่อนเก่าแก่กัน ฉันว่ามีบางเรื่องที่เธอน่าจะอยากรู้”
มีนาใจเต้นแรง เพื่อนเก่า ? ทำไมเธอถึงไม่เคยรู้เลยสักนิด ? หรือจะเกี่ยวข้องกับการตายด้วยอุบัติเหตุของแม่ ?
