จอมพลที่รัก – บทที่ 70 คุณกระดกก้นขึ้น ผมก็เข้าใจทันที

จอมพลที่รัก

ไม่ทำเรื่องนั้น? หรือว่าคนที่ชอบทานเนื้อเป็นชีวิตจิตใจอย่างท่านนายพลณภัทรจะเปลี่ยนไปกินเจแล้ว? มีนามองเขาด้วยความสงสัย เขาเพียงรู้สึกว่าท่าทางแบบนี้ของเธอน่ารักมาก จึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม: “อย่าจ้องผมแบบนี้สิ ระวังผมอดไม่ได้เอาคุณอยู่ที่นี่นะ”

ซี๊ด……เรื่องแบบนี้เขาทำมันได้จริง ๆ เธอรีบเก็บสายตากลับมาทันที แต่ภายในใจเหมือนกับมีมือคอยแกะเกาอยู่ไม่หยุด วิ่งไปครึ่งทางในที่สุดเธอก็ทนไม่ได้ จึงหอบหายใจพลางเอ่ยขึ้นมา: “ณภัทร คุณเตรียมของขวัญอะไรไว้ให้ฉันกันแน่?”

ขายิ้มอย่างมีเลศนัย เหมือนกับว่าตั้งใจที่จะยั่วความสนใจของเธอ

เธอรู้ว่าเขาชอบความอ่อนโยนแต่ไหนแต่ไรมา จึงยิ้มอย่างอ่อนหวานให้กับเขา: “บอกหน่อยนะ”

หึ ๆ ……ปีศาจน้อยติดเบ็ดแล้ว เขายกมือขึ้นชี้ไปที่แก้มของตัวเอง เธอเห็นว่ารอบ ๆ ไม่มีคนอยู่จึงเขย่งเท้าขึ้นไปจูบเขาอย่างรวดเร็ว

“ไม่พอ ข้างนี้ด้วย”

เพื่อสนองความอยากรู้อยากเห็นของตัวเอง เธออดทนเอาไว้ จากนั้นก็ขยับเข้าไปใกล้เพื่อเตรียมที่จะจูบอีกข้าง คิดไม่ถึงกลับถูกเขากอดเอวเอาไว้ ทันใดนั้นก็หัวหน้ามาและจูบเธออย่างแรง ดูดดื่มองอาจ รุนแรงเร่าร้อน จูบจนร่างของเธออ่อนฮวบลง

“หึ ปีศาจน้อย คุณจุดไฟอยู่ตรงนี้ เตรียมจะสู้กับผมในป่าหรือไง?

เธอถึงถลึงตาใส่เขาด้วยความโมโห: “ตอนนี้บอกฉันได้หรือยัง?”

เขามีท่าทางภาคภูมิใจ: “บอกใบ้ให้คุณหน่อยแล้วกัน คุณจะตกหลุมรักทันทีที่มี และสามารถจุดความรักความสนใจทั้งหมดในตัวของคุณได้”

เธอหน้าแดงขึ้นมาและมองลงไปที่ตรงกลางระหว่างง่ามขาของเขา ให้ตายสิ หมายถึงแบบนั้นชัด ๆ ยังจะพูดให้ลึกลับแบบนี้อีก!

เขามองความคิดของเธอออก และพลันหัวเราะขึ้นมา: “ความหมายใกล้เคียง แต่คุณคิดลึกไปแล้ว”

แก้มสองข้างของเธอร้อนผ่าวขึ้นมาทันที แดงจนแทบจะมีเลือดหยดออกมา เธอกล่าวอย่างตะกุกตะกัก: “ใคร……ใครคิดเรื่องแบบนั้นกันล่ะ? คุณสิถึงคิดลึก!”

เขาพลันดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอด และพูดที่ข้างหูของเธออย่างมีเลศนัย: “ดูสิ ทันทีที่คุณกระดกก้นขึ้น ผมก็รู้เลยว่าคุณคิดจะพูดอะไร”

เธอกัดฟัน: “ไสหัวไปเลย!”

“ฮ่า ๆ ……ท่านี้ไม่เลว ตอนเย็นกลับไปต้องลองดูหน่อยแล้ว”

เป้าหมายสูงสุดของเขาก็คือต่อไปแค่ส่งสายตา เธอก็รู้ทันทีเลยว่าตัวเองต้องการปลดล็อกท่าไหน

มีนาโมโหจนแทบกระอักเลือด ที่แท้หมอนี่กำลังแกล้งเธอเล่นอยู่นี่เอง เธอทำเป็นไม่สนใจเข้า และวิ่งไปข้างหน้าด้วยความโมโห

เขายกมือขึ้นแล้วตีลงไปบนก้นของเธอ น้ำเสียงอ่อนโยน: “อย่าดื้อน่า ตอนเย็นเดี๋ยวคุณก็รู้แล้ว”

เธออยากจะด่าเขาเป็นน้ำไหลไฟดับจริง ๆ ตอนนี้เธอเหนื่อยแทบตายอยู่แล้ว ตอนเย็นจะมีแรงไปเล่นกับเขาซะที่ไหนกัน?

เขาเปลี่ยนวิธีให้กำลังใจเธอมาตลอดทาง แต่ในน้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความรุนแรง ลามก ตามสไตล์ของเขา

“ปีศาจน้อยเร็ว ๆ หน่อย คุณกระดกก้นช้าแบบนี้ อยากให้ผมเอาคุณอยู่ที่นี่หรือไง?”

“ใกล้จะถึงจุดหมายแล้ว เดี๋ยวผมจะให้คุณกิน……กล้วย”

“ว้าว ไม่เลวนี่ ขาสองข้างนี้แรงดีไม่เบา พอให้ผมเล่นไปตลอดชีวิตแล้ว”

เธอหันหน้าไปและกล่าวด้วยความโมโห: “ณภัทร คุณหุบปากซะ!”

เธอตกหลุมรักคนโรคจิตอย่างณภัทรได้ยังไงเนี่ย ทั้งลามกทั้งรุนแรง แถมยังไร้อารมณ์ความรู้สึก

ในที่สุดก็มาถึงจุดหมาย ภายใต้เสียงโห่ร้องของเหล่าทหาร เขาอุ้มเธอขึ้นมาหมุนอยู่หลายรอยด้วยความดีใจ

ตอนนี้เธอเหนื่อยจวนจะตายอยู่แล้ว ไม่มีแม้แต่แรงจะด่าเขา ทำได้เพียงปล่อยให้เขาอุ้มกอดตามอำเภอใจ ตามแผนการเดิม หลังจากที่พักผ่อนสักพักแล้ว พวกเขาต้องเดินเท้ากลับไปที่ฐาน

ถึงยังไงณภัทรก็ห่วงใยเธอ อีกอย่างนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเข้าร่วมการฝึกร่างกายแบบนี้ จะหักโหมไปเอาได้ง่าย ๆ เขาแบกเธอขึ้นมาบนบ่า แบกไปจนถึงฐานทัพ ทำให้พรรคพวกพี่น้องเหล่านั้นอิจฉาสุดขีด

“เชรด! ลูกพี่นี่เท่ไปเลย”

“ออร่าความเท่ฟุ้งกระจาย!”

“พี่สะใภ้โชคดีจริง ๆ ถูกลูกพี่รักทะนุถนอมราวกับได้ขึ้นสวรรค์แนะ”

มีนารู้สึกว่าแรงของตัวเองถูกดูดออกไปหมดแล้ว นอนอยู่บนเตียงแม้แต่นิ้วมือยังไม่อยากจะขยับ ณภัทรนำอาหารมาวางไว้ที่หัวเตียงของเธอ เห็นท่าทางแบบนี้ของเธอแล้วรู้สึกเจ็บปวดหัวใจมาก แต่เขารู้ว่าเธอเป็นคนที่เข้มแข็ง เมื่อตัดสินใจแล้วก็จะทำให้ถึงที่สุด เลยกล่าวด้วยน้ำเสียงยั่วอารมณ์: “ทนไม่ไหวเร็วขนาดนี้เชียว? งั้นต่อไปก็รอผมอยู่ที่บ้านอย่างว่าง่าย”

เธอพลันลุกขึ้นมา และถลึงตาใส่เขาอย่างแรง: “คุณคิดจะอ่อยพวกผู้หญิงอยู่ข้างนอกลับหลังฉันใส่ไหม? ฝันไปเถอะ!”

ต่อไม่เธอจะต้องติดตามณภัทรทุกย่างก้าว ตัดความคิดนั้นของเขาซะ และตัดความเพ้อฝันของผู้หญิงเหล่านั้นด้วย

“แต่ว่าวันเวลาแบบนี้ยังอีกนานเลยนะ อย่างน้อยสองเดือน ร่างกายบอบบางของคุณจะทนไหวเหรอ?”

“ขอแค่ตอนกลางคืนคุณไม่ทรมานฉัน ฉันก็ทนได้”

มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อย นี่จะให้เขาอดทานเนื้องั้นเหรอ? จู่ ๆ เขาก็รู้สึกเหมือนกับยกหินทับขาตัวเอง

“สองเดือน? คุณต้องอยู่ที่นี่สองเดือนเหรอ?”

“ใช่ ยังไงก็ต้องจัดการเรื่องข่าวลือให้กับท่านประธานาธิบดีให้เรียบร้อย และมีเวลาในการกำจัดพวกลูกสมุนที่ชั่วร้าย”

“ก็หมายความว่า ข่าวลือนั่นเป็นละครที่คุณและท่านประธานาธิบดีร่วมกันแสดงงั้นเหรอ?”

“จะว่าแบบนั้นก็ได้”

มีหน้าพลันใช้มือปิดใบหน้าของตัวเองเอาไว้ แย่แล้ว ๆ เธอตบหน้าของท่านประธานาธิบดีไปเต็มแรง แล้วต่อไปจะมีหน้าอยู่ที่ประเทศซีดานได้ยังไง?

ณภัทรยกอาหารค่ำมาตรงหน้าของเธอ: “ทานอะไรหน่อย เพิ่มพลังงานให้กับร่างกาย”

อาหารค่ำของพวกเขาต่างก็เป็นอาหารที่หาจากพื้นที่ ส่วนมากเป็นอาหารป่าประจำท้องถิ่น ทานครั้งสองครั้งยังพอว่า แต่ถ้าทานเยอะเกินไป แค่ได้กินก็อยากจะอ้วกแล้ว

เธอทานไม่ลงแล้วจริง ๆ จึงโบกมือ: “ฉันยังไม่ทานหรอก”

เขาลากเธอขึ้นมา: “คุณผอมแห้งบอบบางแบบนี้จะไม่ทานอะไรได้ยังไง? แล้วต่อไปผมจะเย็xคุณอย่างสบายใจได้เหรอ?”

มุมปากของเธอกระตุก หมอนี้ถ้าไม่ได้พูดติดลามกสักสองสามประโยคก็จะคันไปหมดทั้งตัว เขาอุ้มเธอขึ้นมาและพาเดินออกไปด้านนอก

“นี่ คุณจะทำอะไรน่ะ?”

“ให้รางวัลคุณไงล่ะ”

เขายัดเธอเข้าไปในเฮลิคอปเตอร์ และขึ้นไปนั่ง จากนั้นก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมอก และสตาร์ทเครื่องอย่างมาดเท่

เธอบิดตัวไปมาอย่างประหม่าเล็กน้อย เสียงต่อว่าต่ำ ๆ ของเขาลอยมาที่ข้างหู: “ปีศาจน้อย อย่าเล่นกับไฟ”

เขาคงจะไม่……บนเครื่องบินอีกหรอกนะ เมื่อนึกถึงเรื่องที่พวกเขาเคยอยู่ด้วยกันบนเครื่องบินสามวันสามคืน เธอก็หน้าแดงขึ้นมาทันที

เขาเงยหน้ามองผ่านกระจกเห็นใบหน้าขาว ๆ ของเธอแดงระเรื่อราวกับลูกท้อ กัดริมฝีปากเล็กน้อย ท่าทางเขินอายและมีเสน่ห์ หัวใจของเขาพลันเต้นตึกตักขึ้นมา จากนั้นก็ก้มลงไปจูบริมฝีปากของเธอ

ทันใดนั้นเครื่องบินก็พลันหมุนอยู่ในอากาศ เธอจับแขนทั้งสองข้างของเขาไว้แน่น: “สารเลว คุณจะฆ่าฉันหรือไง?”

มือของเขาขยับเล็กน้อย เฮลิคอปเตอร์กลับมาบินได้อย่างราบรื่นหลังจากที่ตีโค้งในอากาศได้อย่างสวยงาม ในเวลานี้เป็นช่วงอาทิตย์อัสดง พระอาทิตย์มืดครึ่งสว่างครึ่ง แสงสายัณห์สาดส่องไปทั่วท้องนภา ในตอนที่เครื่องบินขับผ่านไปในอากาศได้ทิ้งรอยโค้งรูปหัวใจที่สวยงามเอาไว้

“ว้าว……สวยจังเลย”

“น่าตื่นเต้นหวาดเสียวมากใช่ไหมล่ะ?”

“หึ! ทุกวันที่อยู่กับคุณ ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่หวาดเสียว”

เขาหันไปมองเธอและยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์: “เปลี่ยนเสื้อผ้า อีกเดี๋ยวมีอะไรที่หวาดเสียวกว่านี้อีก”

เธอหันไปมอง ที่ด้านหลังเป็นกล่องที่สวยงามละเอียดอ่อน ข้างในเป็นชุดราตรีสีม่วงอ่อน และยังมีชุดเครื่องประดับพลอยสีม่วง

เมื่อเห็นท่าทางงงงวยของเธอ เขาก็ได้จูบลงไปบนแก้มของเธอ และกล่าวกึ่งล้อเล่น: “อีกเดี๋ยวจะพาคุณไปเอารางวัลที่ทำให้คุณปฏิเสธไม่ได้ จุดประกายความสนใจในตัวของคุณ”

จอมพลที่รัก

จอมพลที่รัก

Status: Ongoing
ครั้งแรกที่เจอเธอ เธอไล่เขาไป เจอกันครั้งที่สอง เธอถือมีดผ่าตัดจ่อที่คอของเขา……แต่ไม่รู้ทำไม เขาถึงรักเธอได้ถึงขนาดนี้ แม้จะโดนหลอกยังไงก็ตาม เขาก็จะเอาเธอมาเป็นภรรยา

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท