มีนาพลันหันกลับไป เมื่อมองผ่านกระจกที่หนาทึบออกไปเห็นเพียงสีสันแพรวพราวของยามค่ำคืน รถราขับอยู่บนท้องถนนไม่ขาดสาย นอกจากนี้แล้วก็ไม่พบอะไรอีกเลย
กอหญ้าเห็นสีหน้าของเธอผิดปกติ จึงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา: “คุณผู้หญิง เป็นอะไรไปเหรอคะ?”
“อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก”
หรือว่าจะเหนื่อยเกินไป จนประสาทหลอน? เธอดึงสายตากลับมา แล้วค่อย ๆ หลับตาลง
ภายในรถยนต์ธรรมดาสีดำคันหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก ผู้หญิงสวมผ้าคลุมหน้าคนหนึ่งกำลังถือกล้องส่องทางไกลขนาดเล็กมองดูผู้หญิงที่อยู่ในรถ ที่นั่งอยู่ข้างเธอนั้นก็คือไกรเลิศที่ปลอมตัวอยู่นั่นเอง เขายิ้มอย่างแปลก ๆ พลางกล่าว: “เด็กน้อย เธอดูหล่อนให้ดี ๆ หลังจากนี้จะเปลี่ยนชะตากรรมของตัวเองได้หรือเปล่านั้นขึ้นอยู่กับตัวเธอเองแล้ว”
หญิงสาวก้มหน้าพลางลูบคลำรูปภาพที่อยู่ในมือ ในภาพนั้นเป็นหนุ่มหล่อสาวสวยคู่หนึ่ง ผู้ชายโครงหน้าหล่อเหลาคมคาย โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้นที่แหลมคมราวกับเหยี่ยว ลึกล้ำอย่างกับเสือ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย ในความองอาจมีความนักเลงแฝงอยู่เล็กน้อย ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนได้เห็นต่างก็ต้องหลงใหลใจเต้น
“คุณบอกว่าฉันเป็นเหมือนหล่อนได้งั้นเหรอ?”
ไกรเลิศยิ้มพลางฉีกรูปถ่ายออกเป็นสองส่วน เขาเอารูปถ่ายของชายคนนั้นใส่เข้าไปในมือของหญิงสาว: “ถ้าเธอยินดี จะให้เขาเป็นของเธอแค่คนเดียวก็ได้”
“เหอะ? พวกเราจะหนีไปได้ไหมยังเป็นปัญหาอยู่เลย คุณเลิกคุยโวแบบนี้ได้แล้ว”
เพียะ! ไกรเลิศตบหน้าหญิงสาวคนนั้นเข้าไปอย่างแรง: “ในประเทศซีดานมีคู่อริทางการเมืองของไอ้ณภัทรอยู่ไม่น้อย ยิ่งไปกว่านั้นคนคนนั้นก็นับว่ามีอำนาจล้นฟ้า ต่อให้เป็นไอ้ณภัทรเองก็ยังต้องหวาดกลัวอยู่บ้าง มีเขาคอยช่วยเหลือ แผนการของพวกเราจะต้องสำเร็จอย่างราบรื่นแน่ ตอนนี้สิ่งที่เธอต้องทำก็คือทำตามที่ฉันสั่ง”
“ค่ะ คุณไกรเลิศ”
ไกรเลิศยิ้มพลางจับเนินอกที่อ่อนนุ่มของเธอ: “เรียกคุณพ่อ”
“คุณพ่อ……อุ๊ย……คุณอย่าทำแบบนี้สิคะ คุณบอกไม่ใช่เหรอว่าจะให้ฉัน……”
ไกรเลิศสวมเสื้อผ้าด้วยท่าทางไม่พอใจ: “เสียอารมณ์จริง ๆ!”
แต่พอนึกขึ้นมาได้ว่าผู้หญิงคนนี้ยังมีประโยชน์อยู่ ในดวงตาของเขาก็เปล่งประกายตื่นเต้นดีใจขึ้นมา
สายลมในยามค่ำคืนพัดผ่านหน้าต่างรถเข้ามา ผ้าคลุมหน้าของหญิงสาวถูกพัดเปิดออก ปรากฏให้เห็นใบหน้าที่ทั้งงดงามทั้งมีเสน่ห์ เหมือนกับผู้หญิงที่อยู่ในรูปคนนั้นไม่มีผิด……!
…………
มีนาหลับลึกพอสมควร รู้สึกว่าตัวเองได้ฝันอย่างยาวนาน แถมยังเป็นฝันเปียก ในฝันร่างกายกำยำที่ร้อนผ่าวของณภัทรแนบชิดติดเนื้ออยู่บนร่างกายของเธอ เขาจูบริมฝีปากของเธออย่างอ่อนโยนและเร่าร้อน พลังของร่างกายแสดงออกถึงความคิดถึงอย่างสุดซึ้ง ร่างกายของทั้งสองเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แต่ใครก็ไม่ยอมที่จะจากไป จึงพัวพันกันอยู่อย่างนี้ ปลดปล่อยความคิดถึงและความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกออกมา
เธอไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงได้ฝันเปียก เธอคิดว่าคงเป็นเพราะเธอคิดถึงมากเกินไป หัวใจคิดถึง ร่างกายเองก็คิดถึง ดังนั้นความฝันนี้ถึงได้เหมือนจริงมาก แม้แต่ความรู้สึกปวดเมื่อยบริเวณเอวอย่างในตอนนี้ก็เหมือนจริงมาก เธอลืมตาขึ้นเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยนั่นกำลังนอนหลับอยู่ เมื่อได้ยินเสียงเต้นของหัวใจที่คุ้นเคย เธอถึงพบว่าตัวเองฟันไปซะที่ไหนกัน?
เธอกัดฟันและพลิกตัวขึ้นไปนั่งบนร่างของเขา และเอาหมอนอุดใบหน้าของเขาเอาไว้อย่างแรง: “ณภัทร คุณมันสารเลว!”
“แม่สาวน้อย นี่คุณจะฆ่าสามีของตัวเองเหรอ!”
“นี่คุณแอบ……ลับหลังฉัน หึ! หน้าไม่อายจริง ๆ เลย!”
“หือ……เมื่อคืนคุณเป็นคนอ่อยผมนะ”
พอเขากลับมาถึงก็เข้าไปในห้องนอนแทบจะทันที กลับได้เห็นกับภาพล่อตาล่อใจ ลูกกลม ๆ ที่อ่อนนุ่มเนียนขาวสองลูกนั่น ขาขาวเรียวยาวคู่นั้น……ยั่วยวนจนเขาแทบเลือดกำเดาไหลทะลักออกมา ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้กินเนื้อมาแทบจะสองอาทิตย์แล้ว
ตอนนี้มีนาถึงนึกขึ้นมาได้ เธอชินกับการนอนโดยไม่ใส่อะไรแต่ไหนแต่ไรมา เพียงแค่ในตอนที่ณภัทรอยู่นั้น เธอกังวลว่ามือไม้ของเขามักจะอยู่ไม่เป็นสุข ก็เลยใส่ชุดนอนมาโดยตลอด ในตอนที่เขาไม่อยู่นั้น แน่นอนว่าเธอจะต้องปลดปล่อยร่างกาย คิดไม่ถึงว่าจะถูกเขาเห็นเข้าเต็ม ๆ เลย
จนมาถึงตอนนี้เธอก็ยังเปลือยกายอยู่ เธอรีบเอาผ้าห่มมาห่อตัวเองไว้ทันที จากนั้นก็กล่าวอย่างดุร้าย: “นี่คุณกำลังทำผิดกฎหมายอยู่นะ!”
ในตอนที่เธอกำลังจะลงจากเตียงไปนั่นเอง มือใหญ่ ๆ ของเขาก็จับเอวของเธอเอาไว้: “แม่สาวน้อย ให้ผมจัดให้อีกสักรอบไหม? ให้คุณได้สัมผัสอย่างชัดเจนอีกครั้ง?”
“ไปไกล ๆ เลย!”
“เอ? ใครกันนะที่บอกว่าจะใส่ชุดชั้นในเซ็กซี่เต้นรูดเสาให้ผมดู?”
หน้าของเธอแดงระเรื่อขึ้นมาทันที นั่นมันแค่คำพูดล้อเล่นแค่นั้นเอง คิดไม่ถึงว่าเขาจะบินกลับมาจริง ๆ
นิ้วมือของเขาเลื่อนเอวเล็ก ๆ ของเธอเบา ๆ และหยุดลงที่ก้นเด้ง ๆ ของเธอ แล้วหมุนวนอยู่บนนั้นอย่างเจ้าเล่ห์ ความรู้สึกชา ๆ เกิดขึ้นมาบนร่างกายของเธอ เธอก้มหน้าลงมองใบหน้าที่หล่อเหลานั่น ความคิดถึงในร่างกายถูกกระตุ้นขึ้นมา ปกคลุมสติเอาไว้ในทันที เธอก้มหน้าลงจูบริมฝีปากบาง ๆ ของเขา
จากนั้นไม่นาน ภายในห้องนอนก็เต็มไปด้วยสีสันของกามารมณ์
“เชี่ย แม่สาวน้อย ช้า ๆ หน่อย ผมจะหักอยู่แล้ว”
“อา……อา……อา อย่าหยุด”
เธอเป็นเหมือนกับม้าป่าหลุดจากบังเหียนที่วิ่งไปอย่างบ้าคลั่ง หยาดเหงื่อผุดขึ้นมาบนร่างกายของเธอ เส้นผมที่ปลิวว่อนตอนนี้แบนชิดติดหน้าอก เป็นภาพที่เย้ายวนชวนหลงใหล ส่วนเขาจมอยู่ในความน่าหลงใหล ความบ้าคลั่ง และทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ
สุดท้ายเธอเหนื่อยจนไม่ไหวแล้วจริง ๆ จึงนอนหอบหายใจอยู่บนหน้าอกของเขา เขาตบไหล่ของเธอเบา ๆ : “แม่สาวน้อย ขย่มต่อสิ”
เธอกล่าวอย่างเว้าวอน: “เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว”
“โอเค งั้นผมจะช่วยคุณเอง”
เขาจับเอวของเธอเอาไว้ แล้วออกแรงกระเด้า ร่างกายของทั้งสองคนได้มาจนถึงจุดสุดยอด
“อา……ณภัทร ปล่อยฉันลง ไม่ไหวแล้ว……ฉันจะไม่ไหวอยู่แล้ว”
“เรียกผัวสิ”
“ผัวขา ปล่อยฉันลงเถอะนะ อา……”
“จูบผม”
เธอก้มลงไปจูบเขา เขาพลิกตัวขึ้นมาอยู่ข้างบน: “ถึงทีผมอยู่ข้างบนบ้าง”
สุดท้ายเธอถูกเขาทรมานจนขยับไม่ได้แม้แต่นิ้วมือ อ่อนฮวบนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขา: “ณภัทร คุณกลับมาโดยพลการแบบนี้ ถือเป็นการละเลยหน้าที่หรือเปล่า?”
“มีใครจะสำคัญไปกว่าคุณอีกล่ะ?”
เธอยังไม่ทันได้ยิ้มออกมา ก็ได้ยินเขาพูดขึ้นมาที่ข้างหู: “มีเรื่องอะไรน่าสนใจไปกว่าการเย็xคุณอีกล่ะ”
“ถุย! คุณนี่มันไม่มีอะไรจริงจังเลยนะ!”
เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขน: “อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ ว่าคุณแอบไปสมัครสอบแข่งขันเป็นแพทย์สนาม วันสำคัญแบบนี้ ผมจะพลาดได้ยังไง?”
“แบบนั้นงานแต่งของพวกเราต้องเลื่อนออกไปอีกแล้ว คุณจะว่าฉันหรือเปล่า?”
“ถึงยังไงคุณก็เป็นภรรยาของผม ที่ผมจัดงานแต่งก็เพื่อให้คุณดีใจ คุณอยากทำยังไงก็ได้ทั้งนั้น”
ยิ่งไปกว่านั้นเขามักคิดว่าระหว่างดรณ์กับแม่สาวน้อยยังพอจะประนีประนอมกันได้อยู่บ้าง ถ้าหากทั้งสองคนลบล้างความเข้าใจผิดกัน งั้นยิ่งจะดีกว่า เพราะถึงยังไงเขาก็เป็นคุณพ่อของแม่สาวน้อย
เธอพลิกตัวกลับมากอดเขา: “ทำยังไงดี? ณภัทรคุณดีกับฉันแบบนี้จะทำให้ฉันนิสัยเสียเอาได้นะ”
“ผมจะดีกับคุณ รักและทะนุถนอมคุณไปตลอดชีวิต ต่อให้คุณนิสัยเสีย ก็ยังเป็นแม่สาวน้อยของผม ผมจะรับผิดชอบซ่อมแซมให้ฟรีตลอดชีวิต”
เธอเงยหน้ามองเขาด้วยดวงตาดั่งหยดน้ำคู่นั้น: “แล้วถ้าเกิดมีสักวันคุณไม่ต้องการฉันแล้วล่ะ?”
เขากุมมือของเธอละนำไปวางไว้แนบอก: “คุณอยู่ตรงนี้ คุณคิดว่าผมจะควักหัวใจตัวเองออกมาหรือยังไง?”
ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ห้องที่หรูหราที่สุดในโลกใบนี้ ก็คือคุณได้เข้าไปอยู่ในห้องหัวใจของผู้ชายคนหนึ่ง
