The Rise of Otaku – ตอนที่ 25

ตอนที่ 25

บทที่ 25 ข้อตกลงทางธุรกิจ

ลัทธิเต๋าที่ถูกคุมขังได้กลายเป็นไอดีที่สำคัญและเป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับทีมพัฒนาเกมอินดี้คนอื่นในเว็บไซต์ฉันเป็นโอตาคุ หลังจากการโฆษณารอบที่ผ่านมา เกมจำลองการทำฟาร์มลู่หัวและตำนานของหมู่บ้านลู่หัวก็ได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ และมันยังมีกลิ่นอายที่จะทำลายสถิติอีกด้วย

เห็นได้ชัดว่าผู้ดูแลเว็บไซต์ฉันเป็นโอตาคุได้ตั้งให้ไอดีเกมลู่หัวเป็นตัวอย่างคลาสสิก เกมของเขาทั้งคู่ไม่ใช่เกมคุณภาพสูง แต่มันก็ดีพอที่จะเป็นเกมเชิงพาณิชย์ได้ รวมทั้งเกมทั้งสองได้สร้างการสนทนาจำนวนมากขึ้นมา

อย่างไรก็ตามมันเป็นความอัปยศที่จนถึงตอนนี้ผู้ใช้ไอดีลัทธิเต๋าที่ถูกคุมขังยืนยันว่าจะไม่เปิดเผยใบหน้าของเขาต่อสาธารณชน เขาไม่ต้องการเปิดเผยชื่อจริงของเขาต่อสาธารณะ

สิ่งนี้ไม่ใช้เรื่องแปลกใจเลย เนื่องจากบนเว็บไซต์นี้ก็มีผู้สร้างเกมจำนวนมากที่ไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนต่อสาธารณะ บางทีโอตาคุทั้งหมดก็ชอบที่จะไม่เปิดเผยตัวตนเมื่อติดต่อกับผู้อื่น

น่าแปลกที่ในเวลานี้เกมที่สามของไอดีลัทธิเต๋าที่ถูกคุมขังได้ออกมาแล้ว

สิ่งที่ผู้คนต่างก็ประหลาดใจก็คือความเร็วและคุณภาพของเกมที่อีกฝ่ายมี

เกมหมู่บ้านสงครามลู่หัวได้ถูกอัปโหลดเพียงไม่ถึงครึ่งเดือนหลังจากอัปโหลดเกมล่าสุดไป

ผ่านช่องพรีเมียมที่ทางเว็บไซต์ได้จัดทำขึ้น จึงทำให้เกมใหม่นี้ของโจวหยูได้จะเข้าสู่กระบวนการตรวจสอบขั้นสุดท้ายโดยตรง ผู้ดูแลระบบของไซต์ทั้งหมดต่างก็สับสนงงงวย เพราะไม่มีใครคาดคิดว่าเกมที่สามนี้จะออกมาอย่างรวดเร็วแบบนี้

พวกเขาต่างก็ไม่สามารถหาเหตุผลอะไรได้นอกจากที่ว่าเกมนี้อาจเป็นเกมที่ได้รับการพัฒนามาแล้วในอดีตและมันพึ่งจะประสบความสำเร็จเร็วๆนี้เท่านั้น

เมื่อเปิดเกมขึ้นมาผู้ดูแลเว็บไซต์ก็ตกใจกับภาพเคลื่อนไหว CG ทันที ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันมีคุณภาพสูงกว่าเกมก่อนหน้านี้อย่างเกมตำนานของหมู่บ้านลู่หัว ไม่มีใครรู้ว่าเหตุใดคุณภาพของเกมของลัทธิเต๋าที่ถูกคุมขังนั้นถึงสูงขึ้นทุกครั้งที่ออกมา พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้ว่าทีมพัฒนาของอีกฝ่ายจะต้องทำงานหนักขนาดไหนหว่าจะได้เกมที่มีประสิทธิภาพนี้ขึ้นมาในเวลาสั้นๆ

ยิ่งกว่านั้นผู้ใช้ไอดีลัทธิเต๋าที่ถูกคุมขังดูเหมือนว่าจะชอบหมู่บ้านลู่หัวเป็นอย่างมาก ดูได้จากทั้งสามเกมของเขานั้นต่างก็มีพื้นฐานมาจากหมู่บ้านนั้น

จนถึงตอนนี้ผู้ดูแลเว็บไซต์รู้เพียงอย่างเดียวว่าทีมงานของไอดีลัทธิเต๋าที่ถูกคุมขังนั้นอยู่ในหมู่บ้านลู่หัว นี้อาจจะเป็นเพียงเรื่องเดียวที่พวกเขารู้ก็ได้?

หลังจากผู้ดูแลระบบเสร็จภารกิจทั้งหมดในเกม พวกเขาต่างก็มีความคิดตรงกันว่าเกมนี้มันควรจะได้คะแนน 8 คะแนน ด้วยกราฟิกของสนามรบสมจริง 3D อุปกรณ์ทางทหารที่หลากหลาย มันเป็นเกมที่ผู้ที่ชื่นชอบการทหารไม่ควรพลาด

เรื่องราวและภารกิจเองก็มีทั้งอารมณ์ขันและน่าสนใจ และยังไม่หมดแค่นั้นตัวเกมยังเต็มไปด้วยกลิ่นอายของนิทานทุกชนิด มันสามารถตอบสนองผู้เล่นที่ชื่นชอบเรื่องราวของเกมได้อย่างแน่นอน

ในช่วงเวลาของการตรวจสอบนั้น แผนกตรวจสอบได้ส่งอีเมลล์ไปยังโจวหยูโดยตรง เพื่อที่ว่าอีกฝ่ายจะไม่ทำการปล่อยตัวเกมนี้ฟรีอีกครั้ง และพวกเขายังได้สัญญาว่าจะเร่งกระบวนการตรวจสอบนี้ให้เร็วที่สุด ดังนั้นพวกเขาหวังว่าอีกฝ่ายจะมีความอดทนซักเล็กน้อย

ในความเป็นจริงแล้วพวกเขาไม่จำเป็นต้องส่งข้อความถึงโจวหยูเลย เพราะด้วยประสบการณ์การเล่นเกมมานานหลายปี เขาสามารถบอกได้ว่าเกมนี้สามารถมีคุณสมบัติที่จะเป็นเกมเชิงพาณิชย์ได้ และมันจะเป็นการดีที่สุดถ้าเขาจะหวังพึ่งเกมนี้เพื่อทำเงินให้เขา ถ้าเกิดว่าเขาสามารถทำแบบนั้นได้พ่อแม่ของเขาก็จะไม่ต้องมาคอยกวนใจของเขาอีกต่อไป แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คุณภาพชีวิตของเขาเอง เขาหวังว่ามันจะดีขึ้นไปกว่าดี ดังนั้นเขาไม่สนใจที่จะรออีกสองสามวัน

หลังจากการตรวจสอบเสร็จสิ้น เขาก็ยังคงไม่สามารถวางจำหน่ายเกมได้ทันที ประการแรกเว็บไซต์จำเป็นต้องส่งเอกสารตัวเกมที่เกี่ยวข้องไปยังหน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้องเพื่อขออนุมัติ จนกว่าจะได้รับการอนุมัติตัวเกมจึงจะสามารถเผยแพร่สู่สาธารณะได้

นอกจากนี้ยังมีโฆษณาอื่นๆอีกด้วย พวกมันทั้งหมดถูกจัดการโดยเว็บไซต์ ในการแลกเปลี่ยนพวกเขาจะรับเปอร์เซ็นต์ของกำไรของเกมเป็นค่าตอบแทน นี่เป็นกฎที่รู้จักกันดีในอุตสาหกรรมเกม

สำหรับโจวหยูที่ขี้เกียจเกินกว่าที่จะรับมือกับเรื่องธุรกิจทุกชนิด นี่เป็นสิ่งที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขา ในอนาคตถ้าเขาไม่มีเงิน เขาก็แค่ต้องขายเกมไปเขาก็สามารถใช้เวลาทั้งหมดของเขาเพื่อสนองความสนใจของเขาได้ นี่คือชีวิตที่มีความสุขที่เขาต้องการอย่างแท้จริง

ในแง่ของการขยายบริษัทของเขาเพื่อเพิ่มรายได้จำนวนมาก เขาขอพูดตามตรงว่าเขาไม่สนใจเลย ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ได้อยู่ที่บ้านเกือบตลอดเวลา

จนในที่สุดก็มีปัญหาเกิดขึ้น และมันเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นในเกม

“ คุณลัทธิเต๋าที่ถูกคุมขัง เพราะเกมที่คุณสร้างขึ้นมีชื่อของหมู่บ้านจริงและผู้คนในหมู่บ้านนั้นจริงๆ มันจะเป็นการดีกว่าที่เราจะได้รับการอนุญาตจากพวกเขาก่อน ไม่เช่นนั้นเมื่อเราเริ่มเรียกเก็บเงินจากคน เราอาจมีปัญหาขึ้นได้”

พนักงานที่รับผิดชอบในการสื่อสารรีบส่งข้อความถึงโจวหยูทันที เกมเชิงพาณิชย์มีปัญหามากมาย มันอาจมีข้อพิพาทที่ซ่อนเร้นมากมายในอนาคต

เมื่อโจวหยูได้รู้เรื่องนี้ เขาก็ไม่มีทางเลือกที่จะต้องไปพบกับหัวหน้าหมู่บ้านและอธิบายทุกอย่างให้เขาฟังอย่างช่วยไม่ได้ เขาหวังว่าหัวหน้าหมู่บ้านจะสามารถช่วยเขาพูดคุยกับทุกคนที่ปรากฏในเกมได้ หากใครที่ไม่เห็นด้วยก็จะต้องแจ้งให้เขาทราบโดยเร็วที่สุด

หากว่าอีกฝ่ายไม่เห็นได้กับเรื่องนี้จริงๆ เขาก็วางแผนที่จะนำเกมนี้ไปลงฟรีและรอเกมถัดไปเพื่อทำเงิน ท้ายที่สุดเขาไม่ต้องการเงินในขณะนี้

โชคดีที่คนส่วนใหญ่ในเกมเป็นเด็กๆ พวกเขามีความสุขที่ได้มีตัวละครในเกม มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จำเป็นต้องได้รับการอนุญาตจากผู้ปกครอง

ท้ายที่สุดแล้วทุกคนก็มีวิถีชีวิตเป็นของตัวเองมี คนแปลกๆมากมายในโลกนี้ ตัวอย่างเช่นโจวหยูผู้ที่ไม่เคยใช้มือถือมาก่อน

หัวหน้าหมู่บ้านรู้สึกสับสนเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่โจวหยูพูดในตอนแรก เขาเองก็ได้อาศัยอยู่ในโลกนี้มานาน แต่จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่เคยพบปัญหานี้มาก่อน เขาไม่สนใจที่จะมีตัวละครในเกม อย่างไรก็ตามเขาไม่รู้เกี่ยวกับคนอื่น

ดังนั้นเขาจึงเรียกว่าลุงชิง อาจารย์หู และลุงจางอีกสามคนที่ได้ปรากฏตัวและมีชื่ออยู่บนเกมไปยังบ้านของโจวหยูโดยตรงเพื่อพูดคุยกับเรื่องนี้

เมื่อมาถึงบ้านของโจวหยู พวกเขาก็ได้ยินเสียงโจวเฮาทันที เสียงของเจ้าเด็กคนนี้เป็นเอกลักษณ์อย่างมาก ในขณะนี้อีกฝ่ายกำลังตะโกนออกมาขณะที่เล่นรถถังอย่างตื่นเต้นบนคอมพิวเตอร์ของโจวหยู และมีเด็กอีกสองสามคนที่เฝ้าดูเขาเล่นอยู่เช่นกัน และใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดล้วนเต็มไปด้วยความตื่นเต้นราวกับว่าพวกเขาได้เป็นคนเล่นเกมนี้เอง

แต่เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงไอจากด้านหลัง โจวเฮาก็เงยหน้าขึ้นมอง ก่อนที่เขาจะพบว่านั้นเป็นเสียงของปู่ของเขา เขาที่เห็นแบบนั้นก็รีบวิ่งมาหลบหลังพี่หยูทันที

เมื่อเห็นนักเรียนของเขากำลังเล่นเกมคอมพิวเตอร์อยู่แบบนี้ อาจารย์หูก็ถามได้อย่างเป็นปกติวิสัยว่า“ พวกเธอทำการบ้านเสร็จแล้วหรือยัง?”

เกือบจะเป็นเวลาเดียวกันที่เด็กๆทุกคนก็ตอบว่า“ เสร็จแล้วครับ … พี่ชายหยูกล่าวว่าหลังจากเราทำการบ้านเสร็จแล้วเท่านั้น ถึงพวกเราจะอนุญาตให้เล่นเกมได้”

โชคดีที่โจวหยูมีกฎนี้ ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะมีปัญหากับครูหูก็เป็นไปได้

อาจารย์หูที่ได้ฟังแบบนั้นก็พยักหน้าเป็นการรับรู้แล้วเริ่มมองเกมอย่างใกล้ชิด แน่นอนว่าภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้านั้นเป็นหมู่บ้านลู่หัวของพวกเขา ตัวละครสุ่มบางตัวเกือบจะเหมือนกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถบอกได้ว่าตัวใดเป็นตัวละครตัวไหน แต่มีตัวละครสำคัญบางตัวที่ใช้รูปลักษณ์ภายนอกที่แท้จริงของผู้คนที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านนี้ ตัวอย่างเช่นครูสอนทักษะหู เจ้าของฟาร์มปลาลุงชิง เจ้าของป่าผลไม้จาง หัวหน้าหมู่บ้าน พ่อมดแปลกโจวหยู

เมื่อลุงชิงได้เห็นฟาร์มปลาของเขาปรากฏในเกม เขาก็ถึงกับตะโกนออกมาด้วยความตกใจ เพราะฟาร์มปลาในเกมนั้นสวยมาก

มันมีดอกไม้และพืชอื่นๆที่สวยงามได้ตกแต่งรอบๆฟาร์มปลาของเขา และนั้นมันทำให้ฟาร์มปลาในเกมดูดีกว่าของจริงมาก เขาต้องยอมรับว่าเด็กที่มากจากเมืองคนนี้มีความสามารถอย่างแท้จริง เขาถึงกับรู้วิธีตกแต่งฟาร์มปลาของเขาให้ดูดีได้ ถ้าเขามีเวลาว่างละก็เขาคงต้องลองลงมือทำแบบนั้นดูบ้าง

สวนผลไม้ของลุงจางได้กลายเป็นสนามรบหลัก กระสุนและกลิ่นดินปืนทุกชนิดปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง ต้องบอกตามตรงว่าสนามรบนี้ได้เหมือนกับสวนของเขาเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุดในป่าของเขาได้ถูกเปลี่ยนเป็นเทพเจ้าในดินแดน เขาสามารถมองเห็นพื้นที่ที่เป็นสัญลักษณ์ซึ่งเคยถูกใช้เป็นจุดยึดต้นไม้

หัวหน้าหมู่บ้านเองก็สังเกตเห็นพลังของเทคโนโลยีนี้เช่นกัน ในขณะเดียวกันในฐานะทหารเกษียณเขาก็ยังถือเป็นทหารที่กระตือรือร้น ดังนั้นเมื่อเขาเห็นว่าเกมนี้มีอาวุธในประเทศมากมาย มันก็ทำให้เขารู้สึกภูมิใจในประเทศของเขามาก

“ เด็กโจว! เธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของคนในหมู่บ้านลู่หัวเลย หมู่บ้านของเราไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจอยู่แล้ว ดังนั้นเราจะไม่เรียกเก็บเงินสำหรับเรื่องนี้อย่างแน่นอน และเราก็ไม่ได้รังเกียจเรื่องที่เธอใช้ตัวละครเรา หากเธอต้องการคนเพิ่ม ฉันสามารถช่วยเธอคุยกับพวกเขา…” หลังจากได้ดูเกมนี้และประสิทธิภาพของมันแล้ว หัวหน้าหมูบ้านและคนอื่นก็ไม่มีอะไรติดใจอีกต่อไป

ไม่เพียงแต่พวกเขาไม่รังเกียจ แต่พวกเขายังยกย่องโจวหยูอีกด้วยที่ทำเกมที่ดีเช่นนี้ออกมา

หลังจากได้ยินเรื่องนี้โจวหยูก็รู้สึกโล่งใจในที่สุด

แน่นอนว่าเขาจะต้องให้อะไรตอบแทนกลับไป แต่มันเป็นเพียงว่าตอนนี้เขาไม่มีเงินมากในขณะนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถให้อะไรได้เลย แต่เขาจะจำเรื่องนี้เอาไว้ในใจ

The Rise of Otaku

The Rise of Otaku

เรื่องย่อย

โจวหยูเป็นโอตาคุที่รักสันโดษ ซึ่งเขานั้นเป็นคนที่ไม่ชอบออกจากบ้านของตัวเอง

แต่เขาก็ถูกบังคับให้ออกจากบ้านโดยเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดในวันหนึ่ง…

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท