เฟยหลงที่ได้เห็นปราณกระบี่พุงตรงมายังตำแหน่งที่ตนเองกำลังอยู่ด้วยความรู้สึกที่รับรู้ถึงความตายที่แผ่ออกมาจึงได้ก้มตัวลงต่ำและหลบปราณกระบี่สองสายที่พุ่งเข้ามาจากด้านหน้าและด้านหลัง
เมื่อเฟยหลงกำลังจะยืนขึ้นแต่กับมีปราณกระบี่หนึ่งสายได้พุ่งลงมาใส่เฟยหลงด้วยในวินาทีนั้นเฟยหลงได้กลิ้งตัวหลบปราณกระบี่นั้นได้อย่างฉิวเฉียด
เมื่อเฟยหลงที่ได้กลิ้งตัวออกห่างจากปราณกระบี่แล้วจึงรีบลุกขึ้นแล้วตอนนั้นเองได้มีปราณกระบี่สองเล่มได้พุ่งตรงมายังเฟยหลงที่กำลังวิ่งหาที่หลบปราณกระบี่อีก
จังหวะนั้นเองที่เฟยหลงได้กระโดดไปหลบหลังต้นไม้ต้นหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตัวเขาต่อมาปราณกระบี่ได้พุ่งใส่ต้นไม้และทำให้ต้นไม้หักโค่นลงมา
เฟยหลงที่กำลังหนีปรษรกระบี้ใ่ที่ยิงเข้าใส่ไม่ขาดสายก็ได้แต่สาปแช่งคนเปิดค่ายกล
” อย่ามห้บิดาผู้นี้รู้ว่าใครมันเปิดค่ายสังหารบิดาจะทุบตีมันให้เดอนกลับบ้านไม่ถูกเลย ”
ซึ่งเฟยหลงตอนนี้ได้แต่กัดฟันและหลบไปเรื่อยไท่ว่าจะหลบตรงไหนบ้างครั้งก็หลังต้นไท้บ้างครั้งก็หลังก้อนหินศึ่งเเต่ละครั้งก็จะโดนปราณกระบี่ไล่ล่าเพื่อที่จะสังหารเฟยหลงที่เป็นผู้ติดอยู่ในค่ายกล
ซึ่งระหว่างการวิ่งหลบปราณกระบี่หลากหลายเล่มที่ยิงเข้าใส่เฟยหลงได้มองหาแกนกลางของค่ายกลซึ่งซึ่งวิ่งไปมาจนได้เห็นพื้นที่หนึ่ง
เฟยหลงได้ลองใช้ความรู้สึกเพื่อรับรู้ถึงพลังงานที่ไหลออกมาเพื่อลองเพ่งความรู้สึกดูดีๆก็พบแกนกลางของค่ายกล
” ในที่สุดข้าก็พบแกนกลางแล้ว ”
เฟยหลงไช้เวลาที่จะแก้ไขค่ายกลจึงเลือกใช้วิธีที่เรียบง่ายที่สุดนั้นก็คือการพังค่ายกลนี้ทิ้งด้วยพลังทั้งหมดที่มี
เฟยหลงได้รวบรวมพลังปราณไว้ที่หมัดและหลบปราณกระบี่ไปด้วยและตอนนั้นเองที่เฟยหลงได้ระเบิดพลังปรษรแล้วใช้หมัดนั้นพุ่งใส่แกนกลางค่ายกลสังหาร
เมื่อไปหมัดที่เต็มไปด้วยพลังปราณจากเฟยหลงได้กระแทกลงไปบนพื้นดินที่เฟยหลงคาดว่าน่าจะเป็นแกนกลางของค่ายกลกระบี่สังหารและตามมาด้วยเสียงระเบิดดังขึ้น
‘ บึ้ม ‘
หมัดของเฟยหลงได้ทำลายพื้นดินตรงจุดนั้นและมีหลุดเล็กๆเกิดขึ้นเมื่อมองลงไปยังก้นหลุมนั้นเฟยหลงลงได้เห็นผลึกซึ่งเป็นแกนกลางค่ายกลกระบี่สังหารที่ฝังอยู่จนแตกออกเป็นเศษเล็กเศษน้อยแล้ว
ซึ่งผลึกที่แตกแล้วไม่สามารถนำกลับมาใช้ได้อีกครั้ง
ปราณกระบี่ที่กำลังพุ่งเข้าใส่เฟยหลงได้ช้าลงและค่อยๆหายไปเมื่อไม่มีแกนกลางที่คอยให้พลังงานแก่ค่ายกล
เฟยหลงที่ได้เห็นว่ากำแพงล้อมรอบที่แห่งนี้ไว้ได้หายเเล้วเหมือนกันได้ถอนหายใจและพูดว่า
” ในที่สุดก็จบสักทีข้าจะได้ขึ้นไปทำภารกิจต่อได้แล้ว ”
ทางด้านบ้านหลังหนึ่งซึ่งอยู่บนภูเขาในห้องที่มืดและมีหม้อปรุงยาสมุนไพรต่างๆมากมายและมีชายชราคนหนึ่งนั่งทดลองปรุงยาแบบแล้วเล่าได้ยินเสียงเหมือนอะไรแตก
‘ เพ้ง ‘
ชายชราที่กำลังนั้งทดลองปรุงยาได้ยินเสียงนั้นก็ได้หยุดมือลงและลวงผลึกบางอย่างออกมาซึ่งเหมือนกับผลึกที่เฟยหลงได้ทำลายลงไปได้แตกหักเหมือนกัน
ชายชราที่เห็นผลึกแตกแล้วก็ได้แต่รู้สึกว่ามึนงงอยู่ชั่วครู่และรีบเดินออกจากห้องและเดินไปลนถึงหน้าประตูบ้านซึ่งตอนนั้นมีเฟยหลงที่ได้ยืนรออยู่
ชายชราเห็นว่าเป็นคนผู้หนึ่งที่ใส่ชุดคลุมสีดำยืนมองรอบๆด้านจึงมองเฟยหลงที่ยืนอยู่และถามว่า
” เจ้าคือคนที่จะมาขโมยสูรตเม็ดยาของข้าใช่ไหมข้าขอบอกไว้ก่อนเลยว่าเจ้าฝันไปเถอะถ้าอยากขโมยสูตรเม็ดยาของข้า ”
เฟยหลงที่ยืนรออยู่ได้ยินเสียงของชายชราจึงหันหน้ามาเพื่อดูว่าใครซึ่งเฟยหลงได้ยินคำพูดที่ชายชราใส่เสื้อขาดและไส้หนวดเครายาวตรงหน้าได้พูดออกมาจึงได้เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดและถามชายชรากลับอย่างใจเย็น
” งั้นท่านก็คือคนที่เปิดค่ายกลกระบี่สังหารใช่ไหมและน่าจะยังเป็นคนที่ติดประกาศภารกิจไว้ที่ศาลาโอสถว่าใครสามารถสร้างสูตรเม็ดยานี้ให้สมบูรณ์แล้วท่านจะให้รางวัลตามที่เขียนไว้ใช่ไหม ”
เฟยหลงที่ยืนรออย่างสงบเพื่อฟังคำตอบชายชรา
” เจ้ารู้ด้วยเหรอว่าข้าติดประกาศภารกิจไว้งั้นแปลว่าเจ้าต้องเป็นนักปรุงยาของศาลาโอสถใช่หรือไม่ ”
เฟยหลงได้ตอบสั้นว่า
” ใช่ ”
ชายชราที่ได้ยินอย่างนั้นได้เเต่มองเฟยหลงและถามว่า
” งั้นเจ้ามีบัตรของปรุงยาของศาลาโอสถหรือหลักฐานอย่างอื่นก็ได้ให้ข้าดูหน่อยสิ ”
เฟยหลงได้ยื่นบัตรที่ได้มาจากการผ่านการทดสอบที่ศาลาโอสถให้ชายชราดูและเห็นว่าเฟยหลงเป็นแค่นักปรุงยาระดับสีแดงเเค่นั้นจึงได้แต่ถอนหายใจและพูดว่า
” เจ้าช่วยข้าไม่ได้หรอกเจ้าเป็นแค่นักปรุงยาระดับสีแดง ”
และนำบัตรนั้นคืนให้กับเฟยหลงซึ่งเฟยหลงก็รับบัตรนั้นมาอย่างสบายและพูดว่า
” ต่อให้ท่านใช้สมุนไพรต่างๆมากมายแค่ไหนเพื่อปรุงเม็ดยานั้นก็คงจะไม่ได้ผลและล้มเหลวตามเคยเพราะสมุนไพรวิญญาณและหญ้ากักวิญญาณมันไม่เข้ากับสมุนไพรที่ท่านนำมาใช้เลยสักนิด ”
เมื่อชายชราได้ยินสิ่งที่เฟยหลงกล่าวจึงตกใจและถามว่า
” เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าลองใช้สมุนไพรต่างๆมากมายเพื่อให้มันมาทดเเทนส่วนที่ขาดหายไปของสมุนไพรวิญญาณและหญ้าวิญญาณ ”
เฟยหลงได้ตอบกลับว่า
” ข้าแยกแยะกลิ่นสมุนไพรที่ติดบนตัวท่านออกและรู้วิธีทำให้สูตรเม็ดยานี้สมบูรณ์แต่ข้าไม่อยากทำมันแล้วลาก่อน ”
เมื่อพูดจบเฟยหลงก็ได้เดินออกไปซึ่งเมื่อชายชราเห็นว่าความหวังของเขากำลังหลุดลอยไปจึงรีบตามเฟยหลงไป
