เทพจักรพรรดิ​สงคราม – ตอนที่ 21 ชายชราเฉิงหรง(1)

พนักงานคนนั้นได้เดินอย่างเร่งรีบไปและขึ้นไปยังชั้นสามที่ไม่มีคำอนุญาต​ก็ไม่สามารถขึ้นไปได้แล้วพนักงานคนนั้นได้เดินต่อจนมียามที่เฝ้าอยู่ดักทางพนักงานคนนั้นเอาไว้พูดว่า

” เจ้าไปสามารถผ่านทางนี้ไปได้โปรดกลับลงไปยังทางที่เจ้าเดินมา​ ”

เมื่อพนักงานคนนั้นได้ยินจึงรีบหยิบใบภารกิจที่เฟยหลงนำออกมาให้ยามคนนั้นและพูดว่า

” เจ้าเอาใบนี้แล้วก็นำไปรายงานให้ท่านเฉิงหรงให้หน่อยว่าในที่สุดก็มีคนทำสิ่งนั้นสำเร็จแล้ว​ ”

” เจ้าบอกทุกคำที่ข้าได้บอกเจ้าไปอย่างได้ขาดหรือแต่งเติมเข้าไปเข้าใจไหม​ ”

เมื่อยามคนนั้นได้ยินว่าเป็นเรื่องด่วนและต้องรายงานท่านเฉิงหรงซึ่งเมือรวมกับท่าทีของผู้มายื่นใบนี้ให้แล้วจึงไม่ประฏิเสธแล้วตอบกลับไปว่า

” ข้าจะรีบนำเรื่องนี้ไปเเจ้งให้ท่านเฉิงหรงเร็วที่สุดและบอกทุกอย่างเกี่ยวคำพูดของเจ้าให้ท่านเฉิงหรงฟังทั้งหมด​ ”

เมื่อพนักงานคนนั้นได้ยินว่ายามที่ยืนขวางตนนั้นจะไปรายงานท่านเฉิงหรงตามที่ตนบอกอย่างเร่งีรบและไม่รีรอจึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

” เฮ้อ… คิดว่าจะไม่ทำตามที่ข้าพูดแล้วเพราะว่าเรื่องนี้ที่มีคนทำภารกิจนั้นที่เเม้เเต่ท่านเฉิงหรงก็ไม่สามารถทำได้สำเร็จเลยสักครั้ง​ ”

” คราวนี้​ศาลาโอสถของพวกเราจะได้มีนักปรุงยาที่มีความสามารถที่น่าจะพอๆกับท่านเฉิงหรง​เพิ่มขึ้นมาอีกคนแล้ว ”

ทางด้านยามที่ได้เฝ้าทางขึ้นได้เดินขึ้นไปยังชั้นสามและได้เดินไปหาชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องปรุงยาห้องหนึ่งอย่างเงียบสงบแล้วกำลังหลับตาอยู่อย่างนอบน้อม

เมื่อชายวัยกลางคนคนนั้นเห็นว่ามีคนเดินเข้ามาทางตนจึงพูดขึ้นมาว่า

” เจ้าจะไปไหนก็ไปแต่ตรงนี้ห้ามผ่านถ้าเจ้าอยากลองดูก็ได้และอย่าหาว่าข้าไม่เตือนก็แล้วกัน​ ”

เมื่อเห็นว่ามีชายวัยกลางคนเดินมาขวางทางเข้าห้องปรุงงยาไว้และไม่ให้ให้ยามที่กำลังเดินมาอย่างเร่งรีบเข้าใกล้ได้แล้วยังเตือนอีกด้วยว่าอย่าเข้ามาใกล้ไม่งั้นอาจจะโดนชายวัยกลางคนที่ยืนขวางหน้าประตูทุบตีอย่างไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น

เมื่อยามคนนั้นเห็นว่าชายวัยกลางคนที่เฝ้าประตูอยู่นั้นได้เดินมายืนขวางทางเข้าและยังเตือนไม่ให้ตนเข้าใกล้จึงรีบพูดขึ้นมาว่า

” ท่านช่วยแจ้งให้ท่านเฉิงหรงทราบว่าในที่สุดก็มีคนทำสิ่งนั้นสำเร็จแล้วและท่านรับม้วนกระดาษ​อันนี้ไปให้ท่านดูด้วย​ ”

เมื่อชายวัยกลางคนตรวจสอบม้วนกระดาษ​แล้วก็พบว่าไม่มีอะไรน่าสงสัยจึงหันมาพูดกับยามคนนั้นที่นำม้วนกระดาษ​มาให้

” ข้าตรวจสอบแล้วว่าไม่มีสิ่งผิดปกติยังไงข้าจะนำไปบอกกับท่านเฉิงหรงที่อยู่ข้างในเองส่วนเจ้าก็กลับไปทำหน้าที่ได้แล้ว​ ”

เมื่อยามคนนั้นได้ยินสิ่งที่ชายวัยกลางคนพูดออกมานั้นจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอกขึ้นมาและโค้งคำนับชายวัยกลางคนแล้วกล่าวลาชายวัยกลางคนอย่างให้เกียรติ​ว่า

” ขอบคุณ​ท่านมากข้าต้องขอตัวไปทำหน้าที่ต่อแล้วข้าขอลา​ ”

ชายวัยกลางคนนั้นได้โบกมือให้เหมือนบอกว่าไม่ต้องทำอะไรต่อไปได้แล้ว

ยามคนนั้นได้เขาใจสิ่งที่ชายวัยกลางคนได้สื่อออกมาทางท่าทางจึงรีบจากไปและกลับไปยืนประจำตำเเหน่งหน้าที่การงานของตน

ส่วนทางด้านชายวัยกลางคนนั้นได้เปิดประตูห้องปรุงยาข้างหลังแล้วเดินเข้าไปข้างในเมื่อชายวัยกลางคนนั้นได้เดินเข้ามาในห้องปรุงยาก็ได้กลิ่นสมุนไพรหอมกรุ่น​ออกมาซึ่งทำให้ผ่อนคลาย

ด้านหน้าของตนตอนนี้มีหม้อปรุงยาตั้งอยู่และข้างนั้นมีสมุนไพรต่างๆมากมายตั้งเรียงรายไว้อยู่

ไม่ไกลจากหม้อปรุงยาและกองสมุนไพรมีชายชราคนหนึ่งนั้งหันหลังอยู่ซึ่งแผ่กลิ่นอายที่สงบเหมือนคนปกติแต่ชายวัยกลางคนนั้นไม่กล้าล่วงเกินชายชราที่นั่งอยู่จึงพูดอย่างนอบน้อมว่า

” ท่านเฉิงหรงมีคนฝากม้วนกระดาษ​นี้มาและบอกว่าในที่สุดก็มีคนทำสิ่งนั้นสำเร็จแล้ว​ ”

เมื่อชายชราได้ยินสิ่งที่ชายวัยกลางคนนั้นพูดก็ได้พูดออกมาอย่างแปลกใจว่า

” ไม่น่าเชื่อ​ว่าจะมีคนทำสำเร็จจริงด้วยมันช่างน่าสนใจจริงๆ​ ”