เมื่อเฟยหลงที่กำลังเดินกลับไปยังบ้านที่ได้ซื้อไว้นั้นก็สัมผัสได้ว่าตนกำลังโดนคนตามมาจึงเดินเข้าไปยังตรอกที่ห่งไกลจากผู้คนแล้วหยุดเดินพร้อมกล่าวว่า
” ข้าเป็นคนที่มีชื่อเสียงเรียงนามมากขนาดนั้นเลยเหรอถึงได้มีคนคอยแอบตามข้ามาหลายครั้งหลายคา ”
” แล้วเจ้าละต้องการอะไรจากข้า ”
เมื่อเฟยหลงกล่าวจบคนที่ได้ส่อนตัวก็รู้สึกว่าตนนั้นได้ถูกเฟยหลงพบเเล้วจึงก้าวเดินออกมาจากเงามืดและกล่าวว่า
” โอ้… เจ้านั้นมีสัมผัสที่เฉียบเเหลมยิ่งนักเเม้เเต่ข้าที่เป็นมือสังหารมาหลายสิบปีฝึกฝนโดยการก้าวข้ามผ่านความตายมาหลายครั้งหลายคาแต่กลับโดนเด็กหนุ่มคนหนึ่งจับได้ ”
เฟยหลงได้กล่าวตอบกลับไปว่า
” เจ้าจะพูดพล่ามอะไรนักหนาท่านปู่คนนี้ขี้เกียจฟัง ”
มือสังหารที่สวมชุดสีดำคนนั้นได้ยินเสียงที่เฟยหลงกล่าวออกมาอย่างดูถูกดูแคลนจึงโกรธและกล่าวว่า
” เหอะ… เจ้าคิดว่าจะรอดออกไปจากที่นี่หรือแต่ข้าผู้นี้เป็นคนใจดีจะบอกเรื่องบางอย่างให้เจ้ารู้ก่อนตาย ”
” คนที่จ้างข้ามาฆ่าเจ้าก็เพราะว่าเจ้าได้ไปล่วงเกินนายน้อยของตระกูลหยางเจ้าควรขอบคุณที่ข้าบอกเรื่องนี้กับเจ้าก่อนที่เจ้าจะตายจงสำนึกบุญคุณและอย่าขัดขืนจะดีที่สุด ”
เมื่อมือสังหารชุดดำกล่าวจบก็ได้ระเบิดพลังระดับก่อกำเนิดขั้นที่เจ็ด
‘ ตู้ม ‘
มือสังหารชุดดำได้ใช้มีดพุ่งเข้าโจมตีใส่เฟยหลงแต่ก่อนที่มีดเล่มนั้นจะได้ทำร้ายเฟยหลงได้ใช้ทักษะก้าวพริบตาและหนีออกไปจากจุดที่เคยอยู่และกล่าวว่า
” ความเร็วของเจ้าไม่เลวเลยที่เดียวถ้าเทีัยบกับคนในขอบเขตและขั้นพลังเดียวกันเเล้วแต่เเย่หน่อยที่เจ้าได้มาเจอกับข้า ”
เมื่อเฟยหลงได้พูดจบก็ได้ระเบิดพลังปราณระดับก่อกำเนิดขึ้นที่ห้าแต่ความบริสุทธิ์นั้นเทียบเท่าขั้นที่เจ็ดซึ่งพลังของเฟยหลงตอนนี้ไม่น้อยกว่านักฆ่าชุดดำเลย
เฟยหลงได้ใช้ทักษะยุทธ์หมัดทลายศิลาต่อยสอนกลับไป
‘ ตู้ม ‘
เสียงระเบิดดังขึ้นมือสังหารชุดดำได้ถูกเฟยหลงหมัดทลายศิลาของเฟยหลงซัดจนถอยหลังไปสองก้าวก่อนที่มือสังหารชุดดำจะตั้งตัวได้และได้สะบัดเเขนเสื้อปล่อยมีดสั้นที่ตนได้ซ่อนไว้ใต้เเขนเสื้อออกมาสามเล่มด้วยความเร็วจนได้ยินเสียงมัดที่แหวกอากาศพุ่งเข้าหาเฟยหลง
‘ พรึบ พรึบ พรึบ ‘
เฟยหลงที่ได้ยินเสียงแหวกอากาศจากมีดด้วยสัมผัสวิญญาณที่เฟยหลงแผ่ออกมาตั้งแต่นักฆ่าชุดดำเข้าโจมตี
มีดทั้งสามเล่มได้บินมาใกล้เฟยหลงได้ใช้หมัดทลายศิลาต่อยลงบนพื้นดินเสร้างให้แตกกเป็นก้อนหินหลายก้อนแล้วใช้มืออีกข้างปล่อยพลังปราณอแกมารอบฝ่ามือและพลักให้ลิยไปด้านมีดสั้นทั้งสามที่มือสังหารชุดดำได้ขว้างมา
‘ ตู้ม ตู้ม ตู้ม ‘
มีดสั้นทั้งสามได้โดนหินที่เฟยหลงขว้างออกไปด้วยพบังปราณทำให้มีดสั้นทั้งสามนั้นหล่นลงบนพื้น
มือสังหารชุดดำที่เห็นว่ามีดสั้นที่ตนขว้างไปนั้นไม่สามารถทำร้ายหรือปลิดชีวิตเฟยหลงได้เลยจึงแค่นเสียงแล้วกล่าวว่า
” หึ.. ไม่คิดว่าเจ้าจะพอมีฝีมืออยู่บ้างแต่ก็อย่าคิดว่าจะสามารถหนีจากเงื้อมมือข้าไปได้ ”
เฟยหลงก็ได้กล่าวตอบกลับไปว่า
” งั้นก็มารอดูกันว่าใครจะอยู่ใครจะไป ”
เมื่อทั้งสองได้พูดคุยกันจบก็ได้พุ่งเข้าโจมตีใส่กันโดยทีเมื่อทั้งสองได้ปะทะกันของพลังปราณได้เท่าเทียมแต่จากประสบการณ์ของเฟยหลง
ได้ใช้ใช้ขาเตะในแนวขวางใส่มือสังหารชุดดำซึ่งเมื่อมือสังหารชุดดำเห็นดังนั้นจึงกล่าาว่า
” อ่อนหัด ”
แต่ตอนที่มือสังหารชุดดำได้เตรียมป้องกันแต่เฟยหลงได้หยุดขาที่เตะอย่างกะทันหันและใช้เท้าข้างนั้นกระทืบลงบนพื้นพร้อมกับส่งตัวเฟยหลงขึ้นไปปบนผนังรอบข้างและพุ่งกลับลงมาพร้อมต่อยลงไปด้วยหมัดทลายศิลา
‘ ตู้ม ‘
มือสังหารชุดดำได้ตอบสนองโดยสัญชาตญาณที่ขัดเกลามาขตนโดยตวัดมีดขึ้นไปด้านบนแต่เฟยหลงได้ใช้พลังปราณเบี่ยงเบนวิถีของหมัดลงทำให้เฉียดมีดของมือสังหารชุดดำไป
หมัดนั้นของเฟยหลงได้ต่อยโดนศรีษะของมือสังหารชุดดำแต่ก่อนที่หมัดเฟยหลงจะโดนนักฆ่าได้สะบัดแขนเสื้อและปล่อยมีดสั้นออกมาหนึ่งเล่มแต่เฟยหลงหลบเบี่ยงตัวหลบได้โดยมีดได้เฉือนเส้นผมของเฟยหลงไปนิดหน่อย
มือสังหารชุดดำที่ได้โดนหมัดของเฟยหลงไปศรีษะของเขาได้ระเบิดออกโดยพลังของหมัดทลายศิลาและกระจายไปทั่ว
เฟยหลงที่ได้เห็นว่ามือสังหารชุดดำได้ตายไปแล้วจึงกล่าวว่า
” ไหนข้าอยากรู้จริงว่ามือสังหารอย่างเจ้ามีของมีค่าอะไรบ้าง ”
เมื่อเฟยหลงกล่าวจบก็ได้ค้นหาสิ่งมีค่าของมือสังหารชุดดำและทิ้งของขวัญบางอย่างเอาไว้ก่อนจากไป
