เหล่ามือสังหารชุดดำได้เข้ามายังบ้านของเฟยหลงได้อย่างง่ายดายจึงกล่าวว่า
” งานที่ง่ายดายเเบบนี้มาให้พวกข้าทำ…. ”
เเต่เมื่อยังไม่ได้กล่่าวจบก็ได้มีมีเงาสีขาวพุ่งออกมาเหล่ามือสังหารก็ได้เตรียมตัวโจมตีเป้าหมาย
เเต่เมื่อมองดีๆก็เห็นว่าเป็นลูกพยัคฆ์เมฆาศึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงที่อยู่ตามรานงานที่ได้รับมา
เหล่ามือสังหารจึงถอนหยาใจและกล่าวว่า
” ใครไปจัดการลูกพยัคฆ์เมฆาซักคนหนึ่งหน่อยแล้วพวกเราที่เหลือจะได้เดินทางต่อ ”
” อย่าให้มีเสียงเเล้วเป้าหมายหลักของภารกิจรู้ตัวละ ”
ในกลุ่มของมือสังหารก็ได้ก้าวออกมาคนหนึ่งแล้วกล่าวว่า
” ข้าทำเองมันก็เเค่ลูกพยัคฆ์เมฆาจะเก่งสักเเค่ไหนมันก็ยังไม่โตเต็มที่ ”
” เเล้วก็เอาเนื้อมันมาย่างกินดีกว่าน่าจะอร่อย ”
เสี่ยวไป๋ก็ได้ส่งเสียงขู่ออกมา
” โฮก……………. ”
เมื่อเหล่ามือสังหารได้ยินเสียงคำรามของเสี่ยวไป๋จึงหน้าเปลี่ยนสีเเล้วตะโกนว่า
” เร็วจเข้ารีบปิดปากมันซะเป้าหมายน่าจะรู้ตัวแล้ว ”
” ไม่นึกเลยว่าเป็นเเค่ลูกพยัคฆ์เมฆาเเต่เสียงคำรามก็ยังดังกึกก้องแบบนี้ ”
มืองสังหารชุดดำที่เป็นเหมือนหัวหน้ากลุ่มก็ได้กล่าวกับเหล่ามือสังหารคนอื่น
” แยกกันไปกลุ่มเเรกตามเด็กหนุ่มที่ชื่อเฟยหลงส่วนอีกกลุ่มตามหญิงสาวที่อยู่ในบ้านหลังนี้ ”
เหล่ามือสังหารก็ได้ตอบพร้อมกันว่า
” รับทราบ ”
เเต่เมื่อกำลังจะเเยกกันก็ได้ยินเสียงที่เต็มไปด้วยจิตสังหารอันเยือกเย็นเหมือนหลุดมาจากขุมนรกกล่าวออกมาจากความมืดมิดที่ไหนสักแห่ง
” จะรีบไปไหนละข้ารอพวกเจ้าอยู่นานแล้ว ”
เหล่ามือสังหารชุดดำได้ผ่านความตายมามากมายเเต่เมื่อได้ยินเสียงก็ต้องรู้สึกเสียวสันหลังเมื่อได้ยินเสียงดังกล่าว
หัวหน้าของมือสังหารชุดดำก็ได้เอาชนะความและกล่าวว่า
” เจ้าเป็นใครกัน ”
เสีนงเเห่งนั้นก็ได้หัวเราะอย่างบ้าคลั้ง
” ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้าเป็นใครงั้นหรือ ”
” ข้าเป็นปีศาจที่จะลากพวกเจ้าลงไปยังขุมนรกที่หนาวเหน็บและเยือกเย็นที่สุดยังไงละ ”
หัวหน้าของมือสังหารก็ได้กล่าวปลอบขวัญลูกน้องว่า
” อย่าไปกลัวมันก็แค่ขู่เราเท่านั้นตัวจริงต้องส่อนอยู่ตรงไหนสักแห่ง ”
แต่ต่อมาก็ได้มีเสียงของมือสังหารคนหนึ่งก็ได้กล่าวอย่างตื่นตระหนก
” เดี๋ยวก่อนลูกพยัคฆ์เมฆาที่อยู่ตรงนั้นเมื่อกี้มันหายไปไหนแล้วละข้าหามันไม่เจอ ”
หัวหน้าและเหล่ามือสังหารคนอื่นๆก็ได้หันหน้ากลับมามองและก็ต้องหน้าเปลี่ยนสี
เพราะว่าลูกพยัคฆ์เมฆาที่อยู่ใกล้ขนาดนี้เเต่กลับหายไปได้โดยที่ไม่มีใครรู้สึกได้ยังไง
หัวหน้าของเหล่ามือสังหารก็ได้กล่าวว่า
” จับกลุ่มกันไว้อย่าแยกกันเด็จขาดเพราะว่าคนที่เฝ้าดูพวกเราอยู่จาก……….. ”
แต่เมื่อจะกล่าวจบก็รู้สึกว่าลำคอของตนนั้นรู้สึกเย็นขึ้นมาอย่างกระทันหันและเมื่อนำมือมาจับดูก็ได้พบกับเลือดสีเเดงที่ยังร้อนอยู่
ไหลออกมาจากลำคอของตนเองและศรีษะของหัวหน้ามือสังหารชุดดำก็ได้หล่นลงกับพื้นโดยที่ดวงตาของเขานั้นเต็มไปด้วยคำถาม
เหล่ามือสังหารชุดดำที่ได้ยินว่าเสียงนั้นขาดหายไปและจู่ๆศรีษะของหัวหน้าพวกตนก็ได้หล่นลงบนพื้นความกลัวก็ได้ครอบงำพวกเขา
และมีเสียงเดิมดังขึ้นมาอีกครั้ง
” ข้าบอกพวกเจ้าแล้วว่าอย่าได้คิดที่จะมีชีวิตรอดออกไปในเมื่อพวกเจ้าได้เข้ามายังที่เเห่งนี้แล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ”
ได้มีมือสังหารคนหนึ่งคิดว่าด้วยความเร็วของตนจะหนีได้จึงหาโอกาศแล้ใใช้พลังปราณพร้อมกับทักษะยุทธ์ประเภทความเร็ววิ่งออกไปสุดชีวิต
แต่เมื่อก้าวไปได้ไม่กี่ก้าวก็ได้รู้สึกเย็นที่ขาแล้วล้มลงเมื่อลองมองดูก็พบว่าขาทั้งสองข้างของตนได้ถูกตัดออกไปแล้ว
และเสียงนั้นก็ได้กล่าวว่า
” แต่ข้ามีข้อเสนอถ้าพวกเจ้าเหลือคนครึ่งหนึ่งจากตอนนี้ข้าจะปล่อยพวกเจ้าที่เหลือออกไปส่วนวิธีนั้นข้าคงไม่ต้องบอกหรอกใช่ไหม ”
