หยางเทียนและเฟยหลงได้เริ่มเข้าปะทะกันอีกครั้งโดยที่ไม่มีใครยอมใคร
” ตู้ม ตู้ม ตู้ม ”
การปะทะก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้งโดยที่ผนังรอบข้างได้เริ่มเเตกร้าว
เเต่หยางเทียนไม่ได้สีงเกตเลยว่ารอบๆของตนนั้นเเม้จะปะทะกันเสียงดังเเค่ไหนหรือเเม้เเต่กระทั่งทำให้
กำแพงเเตกร้าวแต่ก็ไม่ได้มีคนในตระกูลออกมา
เเต่ถ้าดูจากเสียงจากการปะทะอีกไม่นานก็คงมากัน
เฟยหลงก็ได้กล่าวว่า
” แกต้องตายหยางเทียน ”
เฟยหลงได้รวบรวมพลังทั้งหมดเพื่อตัดสินครั้งสุดท้ายหยางเทียนก็ได้เตรียมรวบรวมพลังปราณที่เหลืออยู่เพื่อคงสภาพ
และเเบ่งไปเพื่อใช้โจมตี
” ย้าก…………. ”
” หมัดทลายศิลา ”
หยางเทียนก็ได้นวบรวมพลังทั้งหมดเะื่อที่จะปลิดชีพเฟยหลงไว้และระเบิดออกมาในชั่วพริบตา
” ตายซะเถอะไอสารเลว ”
และเเล้วเสียงระเบิดก็ได้เกิดขึ้นและบริเวณพื้นได้เเตกร้าวตรงจุดที่ทั้งสองได้ยืนอยู่
” ตู้ม ”
ฝุ่นควันได้กระจายออกไปรอบด้านครอบคลุมตัวของเฟยหลงและหยางเทียน
เวลาได้ผ่านไปชั่วครู่ฝุ่นควันทั้งหลายที่เกิดจากการปะทะได้เริ่มหายไปจากสถานที่ที่ทั้งสองได้ปะทะกัน
โดยที่ปรากฏร่าเงาทั้งสองร่างที่ยืนอยู่อยู่เมื่อฝุ่นควันหายไปได้ปรากฏหนางเทียนที่สภาพชุดขาดยับเยิน
และมีเลือไหลออกมาจากมุมปากโดยที่หยางเทียนได้กระอักเลือกออกมาและกล่าวว่า
” ข้าไม่คิดว่าตัวข้าหยางเทียนผู้นี้จะพ่ายเเพ้เเก่เด็กสารเลวคนหนึ่งเท่านั้นเเต่แกก็ไม่น่าหนีรอดจากคนใน…………………… ”
เมื่อหยางเทียนไม่ได้กว่าจนจบก็ได้หมดลมหายใจสุดท้ายของตนไป
ด้านหนึ่งได้ปรากฏเฟนหลงยืนอยู่ถึงเเม้ว่าจะเหลือพลังปราณอยู่บ้างแต่ก็ได้ใช้ไปเป็นตำนสนมากกับการป้องกัน
การโจมตีครั้งสุดท้ายโดยที่ได้มีร่องรอยบาดเจ็บเเล็กน้อยเต็มไปทั่วร่างกาย
แต่ที่บาดเจ็บมากที่สุดคงจะเป็นที่มือของเฟยหลงซึ่งเห็นรอยแผลที่มีเลือดไหลออกมาไม่ขาดสาย
” ดูเหมือนข้าจะคิดผิดไปเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้คลาดเคลื่อนมากนัก ”
เฟยหลงได้หยิบเม็ดยาออกมาจากขวดหยกใบหนึ่งเเละได้กลืนลงไปเพื่อเพิ่มพลังปราณที่ตนได้เสียไป
โดยใช้พลังปราณที่เหลืออยู่ค่อยๆห้ายเลือด
เเต่ก็ได้มีเสียงตะโกนมากมายดังขึ้น
” มีผู้บุกรุก ”
” อยู่ตรงไหนผู้บุกรุกอยู่ตรงไหน ”
” พวดข้าได้ยินเสียงมากจากทางห้องของผู้นำตระกูล ”
” เร็วเข้ารีบไปรายงานพวกผู้อาวุโสในตระกูล ”
เหล่าคนหลากหลายหน้าตาได้รีบวิ่งมาทางบ้านพักจองผู้นำตระกูล
เฟยหลงที่เห็นนอย่างนั้นก็ได้กล่าวออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ว่า
” มากันเเล้วหรือ……. ข้าต้องรีบไปให้เร็วที่สุดไม่อย่างนั้นพวกคนที่เเข็งแกร่งพอๆกับหยางเทียนอาจจะมา ”
เฟยหลงได้ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากถุงมิติและสวมพร้อมกับเร้นกายไปกะบความมืดอย่างรวดเร็ว
เหล่าผู้อาวุโสที่มีผมสีขาวทั้งศรีษะของตระกูลหยางที่ได้มาเห็นหยางเทียนผู้นำตระกูลรุ่นปัจจุบันได้ตายลงจึงกล่าวออกมาด้วยความโกรธว่า
” ใครกันที่บังอาจยั่วยุตระกูลหยางเรา ”
ผู้อาวุโสคนหนึ่งก็ได้กล่าวสั่งการแก่เหล่าคนในตระกูบที่รับหน้าที่เฝ้าประตูเมือง
” ไม่ว่าอย่างไรจงตามหาให้ทั่วเมืองเร็วเข้าดูจากร่องรอยการต่อสู้แล้วอีกฝ่ายคงบาดเจ็บไม่น้อยเหมือนกันรีบไป ”
” ขอรับ ”
ผู้อาวุโสคนนั้นก็ได้กล่าวต่อไปอีกว่า
” เรื่องที่ผู้นำตระกูลของเราได้ตายพวกเจ้าจงไปปลอบพวกคนที่อยู่ในตระกูลเราซะ ”
” และช่วยกันหาทางรับมือพวกตระกูลเฉินด้วยถ้าพวกมันรู้ข่าวที่ผู้นำตระกูลหยางของเราตาย”
” คงไม่ปล่อยโอกาศดีๆแบบนี้ไปง่ายๆเเน่ ”
………………………
เฟยหลงได้หนีออกมาจากตระกูลหยางได้สำเร็จถึงเเม้ว่าเลือดจากบาดแผลจะหยุดไหลไปแล้วเเต่พลังปราณที่สูญเสียไปมีมากเช่นกัน
ซึ่งไม่อาจที่จะฟื้นฟูได้รวดเร็วในขณะนั้นเฟยหลงก็ได้กลับไปถึงบ้านพักของตน
” ในที่สุดข้าก็มาถึงแล้ว “
