พนักงานคนนั้นได้เดินนำเฟยหลงไปจนได้พบกับแผ่นศิลาองขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ตรงกลางห้องโถงของศาลาโอสถ
เเละมีพลังวิญญาณรายล้อมอยู่รอบๆเฟยหลงที่เห็นดังนั้นจึงกล่าวถามพนักงานออกมาด้วยความสนใจ
” เเผ่นศิลานั้นมันมีไว้ทำอะไรงั้นเหรอ ”
พนักงานที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวถามเกี่ยวกับเเผ่นศิลาก็ได้มองเขาด้วยสายตาเเปลกใจเเล้วกล่าวถามกลับไปว่า
” คุณชายไม่ท่านไม่เคยเจอเเผ่นศิลาแห่งโอสถหรือ ”
เฟยหลงได้ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสบายๆ
” ข้าเคยเจอสิ่งของที่คล้ายกับเจ้าเเผ่นศิลานี้เเต่ว่ามันมีจุดประสงค์ในการใช้เเตกต่างกัน……… ส่วนอันนี้ข้าเดาว่ามันน่าจะเอาไว้ใช้สลักข้อความอะไรลงไป ”
พนักงานที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวออกมาก็แปลกใจเล็กน้อยเพราะว่าเหล่านักปรุงยาหรือผู้บ่มเพาะที่ผ่านมาเห็นก็ได้กล่าวถาม
เกี่ยวกับศิลาเเผ่นนี้ด้วยความสนใจเหมือนกับเฟยหลงเเต่มีคนจำนวนหนึ่งที่รู้ว่ามันใช้ทำอะไรได้ซึ่งพนักงานคนนี้ก็ได้รู้ดหมือนกันว่ามันไว้ใช้ทำอะไรเเละกล่าวตอบเฟยหลง
” มันก็ไม่ใช่ความลับอะไรด้วยข้าจะบอกท่านละว่ากันว่ามันเป็นแผ่นศิลาที่บันทึกเรื่องราวของโอสถต่างๆไว้มากมายมีกระทั้งเม็ดยาที่สามารถท้าทายสวรรค์ได้ ”
” หรือเเม้เเต่เม็ดยาที่ไม่สมบูรณ์ซึ่งถ้ามีใครสามารถทำให้มันสมบูรณ์เเบบได้นั้นผลลัพธ์ที่ได้อาจจะเป็นเม็ดยาที่มีความสามารถที่พิศดารก็ได้ ”
เฟยหลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็ได้กล่าวถามออกมาด้วยความสนใจว่า
” มันมีเพียงเเค่เเผ่นเดียวเหรอ ”
พนักงานที่ได้ยินคำถามของเฟยหลงก็ได้กล่าวตอบกลับไปด้วยน้ำไเสียงมั่นใจ
” ไม่ศิลาเเห่งโอสถนั้นมีอยู่ในศาลาโอสถหลายสาขาย่อยเเต่ละศาลาโอสถจะมีเพียงหนึ่งซึ่งอย่างน้อยก็ต้องผ่านเงิ่อนไขบางอย่างที่จะสามารถมีเเผ่นศิลาไว้ในสาขานนั้นได้ ”
เฟยหลงก็ได้กล่าวถามต่อไปว่า
” เเล้วเงื่อนไขที่ว่าคืออะไรหรือ ”
พนักงานได้กล่าวต่อไปโดยที่ในสายตาของเขาตอนนั้นมีความเคารพอยู่อย่างมากมาย
” ท่านผู้นั้นได้เข้าไปที่สาขาศาลาโอสถเเห่งหนึ่งซึ่งมีแผ่นศิลาแห่งโอสถนี้อยู่เหมือนกันเเละพบกับสูตรเม็ดยาที่ไม่สมบูรณ์ ”
” เเละท่านผู้นั้นได้ปรับปรุงแก้ไขสูตรเม็ดยาจนสมบูรณ์ทำให้ศาชาโอสถแห้งนี้มีแผ่นศิลาแห่งโอสถที่ได้มาจากสำนักงานใหญ่ของศาลาโอาถซึ่งเป็นสาขาหลักได้ส่งมันให้กับพวกเรา ”
เมื่อพนักงานได้กล่าวถึงช่วงนี้ก็ถอนหายใจด้วยความเศร้าหมอง
” หลังจากท่านผู้นั้นหายตัวไปก็ไม่มีใครที่จะสามารถได้รับสูตรเม็ดยาที่ไม่สมบูรณ์หรือสตูรเม็ดยาที่สมบูรณ์เเล้วจากแผ่นศิลาแห่งโอสถเลยเเม้เเต่คนเดียว ”
เฟยหลงที่ได้ยินเเล้วก็วิเคราะห์เรื่องราวเเล้ววิเคราะห์ทั้งหมดพร้อมกับกล่าวถามด้วยความสงสัย
” เจ้าบอกว่าได้รับจากแผ่นศิลาเเห่งโอสถงั้นเหรอ ”
พนักงานที่ได้ยินคำถามของเฟยหลงก็กล่าวตอบกลับไป
” ใช่ได้รับเพราะว่าแผ่นศิลาแห่งโอสถนี้จะแสดงสิ่งต่างๆขึ้นมาด้วยตัวของมันเองไม่มีใครรู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร ”
” เเต่ว่าเมื่อมีคนที่เหมาะสมมันจะมีเเสงเปร่งประกายเจิดจ้าออกมาห่อหุ้มคนๆนั้นไว้เมื่อพวกเขาอญุ่ใกล้แผ่นศิลา ”
เฟยหลงที่ได้ยินสิ่งที่พนักงานกล่าวออกมาก็ได้มีประโยคหนึ่งดังจึ้นในความคิดของเฟยหลง
” แผ่นศิลาแห่งโอสถนี้มัน…………….. มีจิตวิญญาณ ”
พนักงานที่เห็นว่าเฟยหลงได้เงียบไปจึงกล่าวต่อไปอีกว่า
” ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมานั้นศาลาโอสถของเราเฝ้ารอมาตลอดว่าตะมีคนที่สามารถทำให้แผ่นศิลาเเห่งโอสถเปร่งประกายได้มาเยือน ”
เฟยหลงได้จ้องมองเเผ่นศิลาเเห่งโอสถอย่างละเอียดโดยที่พนักงานคนนั้นไม่รู้ว่าเฟยหลงได้ใช้สัมผัสวิญญาณทั้งหมดที่ร่างกายของตัวเขาในตอนนี้รับได้ออกไป
