เเละตอนนั้นเองที่สัมผัสวิญญาณได้ขยายออกไปโดนแผ่นศิลาแห่งโอสถก็ได้เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้นมา
รอบตัวของเฟยหลงได้มืดลงเเละมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
” เห้…………. เจ้าได้ยินที่ข้าพูดไหม ”
เฟยหลงที่ได้ยินเสียงนั้นก็ได้กล่าวถามกลับไปว่า
” เจ้าเป็นใครกัน ”
เฟยหลงไม่ได้ยินเสียงตอบกลับจึงครุ่นคิดเเละกล่าวออกมา
” งั้นถ้าเจ้าไม่ตอบก็ให้ข้าลองทายดูไหมละ………….. จิตวิญญาณแผ่นศิลาแห่งโอสถ ”
เสียงนั้นที่เงียบหานกงไปก็ได้กล่าวจึ้นมาด้วยความแปลกใจ
” เจ้าไม่กลัวข้าเลยหรือ ”
เฟยหลงได้กล่าวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงลึกล้ำ
” มีหลายสิ่งที่ข้าอาจจะกลัวเเต่หนึ่งในนั้นมันต้องไม่ใช้เจ้าอย่างเเน่นอน ”
จิตวิญญาณของแผ่นศิลาเเห่งโอสถที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวออกมาเเบบนั้นก็ได้กล่่วถามกลับไป
” เพราะอะไรละเจ้าถึงไได้ไม่กลัวข้า ”
เฟยหลงได้กล่าวตอบจิตวิญญาณแผ่นศิลาแห่งโอสถด้วยเสียงราบเรียบ
” ข้อเเรกเจ้าเป็นเพียงเเต่เศษเสี้ยววิญญาณเท่าานั้นใช้ไหมละ ”
จิตวิญญาณแผ่นศิลาแห่งโอสถได้ยินสิ่งที่เฟยหลงกล่าวออกมาก็ได้เเสดงท่าทีเเปลกใจเเล้วกล่าวว่า
” เจ้ารู้ได้ยังไงว่าจ้าเป็นเเค่เศษเสี้ยวของจิตวิญญาณ ”
เฟยหลงได้ตอบกลับไปด้วยใบหน้าเรียบเฉย
” บางเรื่องเจ้าก็ไม่ต้องรู้จะดีที่สุด………….. เอาง่ายๆละกันข้าเเค่มีความรู้มากมายมหาศาลเเม้จะไม่ทั้งหมดเเต่ข้าก็คิดว่ามันมากกว่าคนของศาลาโอสถเเห่งนี้ละกัน…………… ”
โดยที่เฟยหลงไม่ได้พูดประโยคต่อไปออกมา
” เเต่ถ้าให้เทียบกันเเล้วเเม้ว่าคนทั้งศาลาโอสถทุกสาขาจะรวมความรูัทั้งหมดเจ้าด้วยกันนั้นก็ยังไท่อาจเทียบกับเฟยหลงได้ทั้งหมด ”
จิตวิญญาณจองแผ่นศิลาเเห่งโอาถได้เงียบหายไปชั่วครู่เเละกล่าวตอบกลับไปว่า
” เจ้ามั่นใจในตัวเองอย่างยิ่งสินะ ”
เฟยหลงได้ตอบกลับไปสั้นเเต่เต็มไปด้วยความเเน่วเเน่ดุจขุนเขา
” ถ้าจ้ากล้าพูดออกมามันนั้นย่อมเป็นความจริงเสมอไม่ว่าเจ้าจะเชื่อข้าหรือไม่ ”
จิตวิญญาณของแผ่นศิลาเเห่งโอสถได้ครุ่นคิดเเละกล่าวออกมาด้วยนำ้เสียงที่ปนไปด้วยความสนใจในตัวของเฟยหลง
” เจ้านี่มันช่างเเปลกกว่าทุกคนที่ข้าเคยเจอมาก่อนเลย ”
เฟยหลงได้กล่าวตอบกลับไปด้วยความสงบว่า
” ทุกคนย่อมมีเส้นทางที่เเตกต่างกันข้าก็ด้วยเเต่สุดท้ายเเล้วจุดหมายของเส้นทางที่เบือกเดินนั้นจะนำพาไปสู้อนาคตเเบบไหนกันตัวข้าก็ไม่อาจทราบได้เลย ”
จิตวิญญาณของแผ่นศิลาเเห่งโอสถที่ได้ยินคำกล่าวของเฟยหลงก็รู้สึกว่าเด็กหนุ่มที่คุยกับตัวมันนั้นเป็นปีศาจเฒ่าตนหนึ่งที่อยู่มานานมาก
” เจ้าช่างไม่เหมือนเด็กหนุ่มเลยจิตใจของเจ้านั้นลึกล้ำยิ่งกว่ามหาสมุทรเเม้เเต่ข้าก็ไม่อาจยั่งถึง ”
เฟยหลงที่ได้ยินคำกล่าวจิตวิญญาณของแผ่นศิลาเเห่งโอสถก็ได้กล่าวตอบกลับไปด้วยความสงสัย
” จะว่างั้นก็ได้เเต่จ้ามีข่้อสงสัยบางอย่าง ”
จิตวิญญาณจองแผ่นศิลาเเห่งโอสถนั้นได้ตอบเฟนหลงกลับไป
” เจ้ามีเรื่องอะไรจะถามก็ถามมาเถอะข้าจะตอบเฉพาะเรื่องที่ข้ารู้เเละสามารถตอบได้เท่านั้น ”
เฟยหลงที่ได้ยินดังนั้นจึงกล่าวถามอย่างรวดเร็ว
” งั้นข้าขอถามเจ้าหน่อยได้ไหมว่าใครกันที่เป็นคนสร้างเจ้าขึ้นมา ”
เมื่อจิตวิญญาณของแผ่นศิลาเเห่งโอาถได้ยินคำถามของเฟยหลงก็ได้เงียบไปจนเฟนหลงได้ถามออกมาว่า
” ไม่ได้งั้นเหรอ ”
จิตวิญญาณของเเผ่นศิลาเเห่งโอสถนั้นได้ถอนหายใจออกมา
” เฮ้อ………………… ไม่ใช่ว่าไม่ได้เเต่ว่าข้าไม่รู้ชื่อของคนที่สร้างข้าจึ้นมา ”
เฟยหลงที่ได้ยินคำตอบนั้นก็กล่าวออกมาด้วยความเเปลกใจ
” เจ้าต้องจำได้สิคนที่สร้างเจ้าขึ้นมานะเจ้าจะลืมมันไปได้ยังไวเว้นเเต่ว่า………………….. ”
