เทพจักรพรรดิ​สงคราม – ตอนที่ 135 การทดสอบนักปรุงยาระดับสีส้ม

จิตวิญญาณ​ของแผ่นศิลาเเห่งโอสถได้กล่าวถามเฟยหลงกลับไปว่า

” เว้นเเค่ว่าอะไรละ ”

เฟยหลงก็ได้ตอบกลับไปพร้อมกับท่าทางครุ่นคิด

” เว้นเเต่ว่าคนสร้างเจ้านั้นไม่ต้องการใช้เจ้าจดจำเขาได้หรือไม่ก็เกิดเหตุการณ์​บางอย่างระหว่างสร้างเจ้าขึ้นมาเเละอาจจะทำให้บางส่วนเสียหาย ”

จิตวิญญาณ​ของเเผ่นศิลาเเห่งโอสถได้เงียบไปราราวกับว่าตัวมันนั้นกำลังครุ่นคิดเรื่องราวต่างๆอยู่เเต่ผลสุดท้ายกลับไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง

” เฮ้อ…………….. ไม่ว่าข้าพยามนึกเพียงใดก็จำเรื่องราวเกี่ยวกับคนที่สร้างจ้าขึ้นมาไม่ได้จริงๆเเต่บางครั้งข้าเห็นชายคนหนึ่งซึ่งใบหน้านั้นข้าไม่สามารถจดจำได้เลยว่า ”

เฟยหลงที่ได้ยินดังนั้นจึงกล่าวตอบจิตวิญญาณ​ของแผ่นศิลาเเห่งโอสถกลับไปด้วยน้ำเสียงคาดหวัง

” ใช่นั้นเเล้วคนๆนั้นอาจจะเป็นคนสร้างเจ้าขึ้นมาพยามนึกให้ออกสิว่าหน้าตาเขาเป็นยังไง ”

จิตวิญญาณ​ของเเผ่นศิลาเเห่งโอสถได้พยามนึกเรื่องราวในความทรงจำทั้งหมดที่มีตามที่เฟยหลงกล่าวเเต่ว่าสุดท้ายเเล้วก็ยังเหมือนเดิม

” ชั่งเถอะข้าพยามเเล้วเเต่นึกไม่ออกจริงๆว่าคนที่สร้างข้าขึ้นมานั้นมีหน้าตาเเบบไหนกันเเน่ ”

เฟยหลงที่ได้ยินดังนั้นก็ไม่ได้กล่าวอะไรต่อมากมาย

” เอาบะในเมื่อเต้าตำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร…………. ซักวันเจ้าอาจจะหาคนสร้างเจ้าขึ้นมาพบก็ได้ ”

ติตวิญญาณ​ของแผ่นศิลาเเห่งโอสถได้เงียบไปชั่วครู่เเละกล่่าวขึ้นมาด้วยเสียงอันเเผ่วเบา

” ซักวันงั้นเหรอวันว่าจะเป็นเช่นนั้น ”

เเละจิตวิญญาณ​ของแผ่นศิลาเเห่งโอสถก็ได้กล่าวต่อไปอีกว่า

” ในเมื่อเจ้าแปลกปนะหลาดเเต่ให้ความรู้สึกลึกลับเเละไท่อาจหยั่งถึงได้งั้น……………… ถ้าตัวข้ามีเวลาเราจะมีโอกาศไว้เจอกันอีกคราวหน้า ”

เฟยหลงก็ได้ตอยกลับไปว่า

” เจ้าก็เช่นกัน ”

หลังจากนั้นเสียงขอจิตวิญญาณ​จองเเผ่นศิลาเเห่งโอสถได้หายเเละเฟยหลงที่ดูเหมือนยืนเหม่อลอยแอยู่ตรงหน้าเเผ่นศิลาเเห่งโอสถก็ได้กระพริบตา

พนัดงานคนนั้นที่เห็นเฟยหลงเหมือนยืนเหม่อลอยอยู่ตรงหน้าเผ่นศิลาเเห่งโอสถจึงกล่าวถามว่า

” ท่านเป็นไรหรือไม่ ”

เฟยหลงที่ได้สติกลับคืนมาทั้งหมดก็ได้กล่าวตอบพนักงานคนนั้น

” ไม่ข้าไม่ได้เป็นอะไรเเค่มีเรื่องราวบางอย่างที่ทำให้ข้าครุ่นคิดขึ้นมาได้อย่างฉับพลัน ​”

พนักงานที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวเชานั้นก็ไม่ได้กล่าวสืบความต่อเเต่อย่างใดเเล้วตอบกลับไปสั้นๆ

” โอ้……………….. งั้นพวกเราก็ไปต่อกันเถอะ ”

เฟยหลงได้พยักหน้าพร้อมกับตอบกลับไป

” ได้ ”

พนักคนนั้นได้นำเฟยหลงเดินต่อไประหว่างเดินออกไปนั้นเฟยหลงได้กลับไปมองแผ่นศิลาเเห่งโอสถอีกครั้ง

พนักงานที่รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงเท้าจองเฟยหลงหยุดลงก็ได้ฟันกลับมาพร้อมกับกล่าวว่า

” ท่านยังมีข้อสงสัยอะไรเกี่ยวกับเเผ่นศิลาเเห่งโอสถอย่างนั้นหรือ ”

เฟยหลงก็ได้กล่าวตอบกลับไปโดยที่ได้ไม่ได้หันกลับมามองพนักงานคนนั้น

” ปล่าว………. ข้าเเค่รู้สึกว่าคนที่สร้างเเผ่นศิลาเเห่งโอสถนี้มันช่าง………. ”

โดยที่เฟยหลงได้กล่าวประโยคหลังในจิตใจของตน

” เหมือนข้ารู้สึกคุ้นเคยราวกับเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ”

พนักงานที่ได้รอเฟยหลงมองแผ่นศิบาเเห่งโอสถนั้นจนพอใจก็ได้นำทางต่อไปยังสถานที่ทดสอบ

” นี้คือสถานที่ทดสอบในการยกระดับนักปรุงยาของท่าน ”

เมื่อเฟยหลงได้มองรอบซึ่งเป็นห้องที่กว้างใหญ่กว่าของศาลาโอสถของเมืองฟ้ากระจ่างโดยที่ห่างออกไปไม่มากนั้นมีเหล่าชายวัยกลางคนยืนอยู่กันกลุ่มหนึ่ง

เมื่อพวกเจาสังเกตุ​เห็นเฟยหลงที่เข้ามาในห้องทดสอบก็ได้เดินตามกันมาหาเฟยหลงเเบ้วกบ่าวว่า

” การทดสอบนักปรุงยาระดับสีส้มนั้นมันง่ายอย่างมากถ้าเจ้าสามารถปรุงยาระดับเดียวกับระดับนักปรุงยาสีส้มได้เป็นอันว่าผ่านการทดสอบโดยที่กดต่างๆนั้นเหมือนกับการทดสอบปรุงยาระดับสีเเดง “