เทพจักรพรรดิ​สงคราม – ตอนที่ 169 เเต่นั้นก็เป็นเพียง

เจียงหงที่เห็นท่าทางของเฟยหลงก็ได้เเต่ยืนอยู่กับที่ด้วยวามโกรธเคือง

ซูซ่านที่ยืนดูทั้งสองกล่าวโต้เถียง​กันก็ได้มองเสี่ยวไป๋เเล้วกล่าวกับมัน

” เสี่ยวไป๋เจ้าคิดว่าข้าควรเข้าไปหยุดดีไหม ”

เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินเช่นั้นก็ได้ร้องตอบซูซ่าน

” อ๋าว ”

” ชั่งเถอะเดี๋ยวพี่ใหญ่ก็หยุดเองเเหละ ”

ซูซ่านที่ได้ยินเสี่ยวไป๋บอกมาเเบบนั้นก็ได้เเต่กล่าวตอบกลับไปสั้นๆ

” อืม ”

ทางด้านจ้าวเฉินเเละขายที่ถูกเรียกว่าเเม่ทัพขี้นเมานั้นได้ต่อสู้มาจนถึงช่วงท้ายเเล้ว

ตอนนี้ทางด้านสัตว์อสูรหมาป่าเเละสัตว์อสูรกิ่งก่าตัวนั้นมีบาดเเผลจากลูกธนูเเละขวานศึกจำนวนมาก

ส่วนทางด้านจ้าวเฉินเเละเเม่ทัพขี้เมานั้นมีบาดเเผลเล็กน้อยเเละส่วนมากจะเป็นชุดเกราะที่รับพลัโจมตีส่วนใหญ่จองสัตว์อสูรเหล่านั้นไว้

เฟยหลงมี่สังเกตุเห็นเรื่องนั้นก็ไดเกล่าวออกมาว่า

” โอ้…………….. ไม่นุกว่าเกราะที่หลอมขึ้นโดยอาณาจักรสายลมเเห่งนี้ยังพอมีดีอยู่บ้าง ”

เจียงหงที่ได้ยินเฟยหลงกล่าววิพากษ์วิจารณ์​เกราะที่สร้่งโดยช่างตีเหล็กของอาณาจักรสายลมดังนั้นจึงกล่าวตอบกลับไป

” อะไรคือพอมีดีอยู่บ้างของท่านกัน………….. เกราะนี้ถูกสร้างโดยช่างตีเหล็กของอาณาตักรสายลมซึ่งท่านน่าจะรู้ว่าช่างตีเหล็กนั้นได้รับความเคารพพอๆกัยเหล่านักปรุงยา ”

เฟยหลงได้กล่าวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

” สาวนน้อยเช่นเจ้ากล่าวได้ถูกต้องเเล้วละว่านักปรุงยากับช่างตีเหล๊กนั้นได้รับความเคารพพอๆกัน ”

เจียงหงที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวชื่นชมนางจึงรึ้สึกดีอย่างมากเเต่เเล้วความรึ้สึกเหล่านั้นต้องหายไปในเวลาไม่นาน

เฟยหลงก็ได้ต่อไปอีก

” เเต่นั้นก็เป็นเพียงพื้นฐานเท่านั้น…………….. ”

เจียงหงก็ได้กล่าวตอบเฟยหลงด้วยความโกรธเริ่มเพิ่มขึ้นอีกครั้ง

” งั้นท่านรู้อะไรอีกเกี่ยวกับช่างตีเหล็กละ ”

เฟยหลงได้กล่าวตอบเจียงหงด้วยท่าทีที่เเสดงออกมาราวกับว่าเป็นเรื่องง่ายดาย

” สำหรับความรู้เกี่ยวกับการปรุงยาเเละการหลอมอาวุธนั้นข้าล้วนมีมากกว่าที่เจ้าคิด ”

เจียงหงที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวโอ้อวดออกมาดังนั้นจึงกล่าวตอบกลับไป

” งั้นทำไมท่านไม่กว่าว่าเป็นนักปรุงยาเเละช่างตีเหล็กที่อยู่จุดสูงสุดเลยละ ”

เฟยหลงได้กล่างตอบเจียงหงกลับไป

” เจ้าจะกล่าวอย่างนั้นก็ใกล้เคียงอย่างมาก ”

เจียหงที่ได้ยินเเบบนั้นก็ได้เเต่หมดคำพูดที่จะกล่าวออกมาต่อไป

เเละกลับไปมองการต่อสู้ของลุงใหญ่

จ้าวเฉินที่รับการโจมตีของสัตว์อสูรหมาป่าตนั้นด้วยขวานก็ได้​กล่าวออกมาว่า

” เจ้านี้มันจะถึกทนไปไหนทำไมไม่ยอมล้มลงเเล้วตายไปแบบว่าง่ายละ ”

เเม่ทัพจี้เมาที่ได้ยินเช่นั้นก็ได้กล่าวเยาะเย้ยกลับไป

” ถ้าเป็นเเบบนั้นละก็พวกข้าจะมาช่วยเจ้าทำไมละเจ้าก็เเค่รอให้สัตว์อูรเหล่านี้ฆ่าตัวตายเองก็ได้”

เมื่อชายที่ถูกเรียกว่าเเม่ทัพขี้เมาพูดจยก็ได้ยิงธนูใส่สัตว์อสูรกิ่งก่าตัวนั้นอีกครั้ง

” ฉึก ฉึก ”

เสียงของลูกธนูที่โดนตัวของสัตว์อสูรกิ่งก่าเ

จ้าวเฉินก็ได้ใช้ขวานศึกของตนรวมเจ้ากับทักษะยุทธ์​ก่อให้เกิดรูปขวานขนาดใหญ่ขึ้นบนอากาศราวกับว่ามีคนวาดมันเอาไว้

เเละอาศัยจังหวะที่สัตว์อสูรหมาป่านั้นอ่อนเเอที่สุดก็คือตอนนี้นั้นเองำร้อมกับหวดใส่มันโดยไม่เก็บซ่อนพลังเเม่เเต่นิดเดียว

” ตู้มมมมมมมมมม ”

เสียงระเบิดเกินขึ้นทำให้สัตว์อสูรหมาป่าที่อยากจะหนีเเต่ไม่สามารถหนีออกไปได้เพราะขาของมันได้รับบาดเจ็บอย่างหนักจากขวานศึกของจ้าวเฉิน

ท่างด้านเเม่ทัพขี้เมานั้นได้้ง้างสายธนูพร้อมกับปล่อยลูกธนูที่เต็มไปด้วยพลังปราณซึ่งมันได้ปรากฏ​รูปร่างเหมือนกับอินทรีที่กำลังบินเข้าไปโจมตี

” ฉึก ”

เมื่อมีเสียงของลูกธนูโดนเข้าบริเวณศรีษะ​ของกิ่งก่าตัวนั้นการต่อสู้ของขอบเขตหลอมรวมก็ได้จบลง