เฟยหลงก็ได้กล่าวตอบกลับไปว่า
” เข้ามาเถอะ ”
ซูซ่านที่ได้ยินเเบบนั้นก็ได้เปิดประตูเข้ามาเเล้วกล่าวกับเฟยหลง
” ท่านพี่เฟยหลงข้าได้ยินข่าวมาจากพี่สาวเจียงว่าสัตว์อสูรกำลังเข้ามาบุกโจมตีอีกครั้ง ”
เฟยหลงไที่ได้ยินเช่นนั้นก็ได้กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ
” โอ้……………. ไม่นึกว่าพวกมันจะเริ่มบุกโจมตีอีกครั้งรวดเร็วอย่างนี้ ”
ซูซ่านก็ได้กบ่าสตอบเฟยหลงกลับไป
” ท่านพี่เฟยหลงพี่สาวเจียงกำลังจะไปหาท่านเเม่ทัพจ้าวซึ่งเป็นลุงใหญ่ของนางที่พวกเราเจอกันครั้งที่เเล้ว…………… ท่านพี่เฟยหลงจะตามไปด้วยไหม ”
เฟยหลงที่ได้ยินซูซ่านกล่าวเเรื่องนี้ออกมาจึงกล่าวตอบกลับไปอย่างไม่ลังเล
” ไปกันเถอะ ”
ซูซ่านก็ได้กล่าวตอบกลับไป
” ค่ะท่านพี่เฟยหลง ”
ระหว่างที่กำลังเดินขึ้นรถม้าที่ลากโดยสัตว์อสูรนั้นก็ได้พบกับเสี่ยวไป๋ที่กำลังนอนหมอบอยู่ตั้วเเต่ตอนไหนไม่มีใครรู้
” อ๋าว ”
” ข้าจะไปกับพวกท่านด้วย ”
ซูซ่านที่ได้รู้ความหายเกี่ยวกับเสียงร้องของเฟยหลงก็ได้พยักหน้าให้ส่วนเฟยหลงไม่ต้องรู้ความหมายเเต่ก็พอจะเดาได้
เจียงหงที่ยืนรอพวกเจาอยู่นั้นก็ได้กล่าวออกมา
” ออกเดินทางกันเถอะ ”
รถม้าที่ถุกลากโดยสัตว์อสูรได้มุ่งตรงไปยังป้อมปราการที่อยู่ติดกับกำแพงเมือง
โดยตอนี้มีทหารจำนวนมากกำลังเดินผ่านไปมาซึ่งบางกลุ่มไปทางกำแพงเมืองเเละกำลังขนย้ายอุปกรณ์หรือกล่องบางอย่างออกมา
รอบด้านมีกล่องต่างๆมากมายเฟยหลงได้ใช้สัมผัสวิญญาณตรวจสอบดูก็รู้ว่า
กล่องที่วางอยู่พวกนี้คือกล่องอาวุธเเละอุปกรณ์ต่างที่ใช้ในการป้องกันกำแพงเมืองชายเเดนที่กำลังถูกสัตว์อสูรบุกโจมตีเข้ามา
พวกเยหลงได้มุ่งหน้าไปยังห้องที่จ้าวเฉินอยู่ทหารยามที่เฝ้าอยู่หน้าห้องนั้นไม่ได้หยุดพวกเขาเเละกล่าวออกมา
” ท่านเเม่ทัพจ้าวเฉินกำลังอยู่ในห้องขอรับ ”
เจียงหงได้ตอบกลับไปว่า
” อืม ”
เพราะว่าเเม่ทัพจ้าวเฉินนั้นเป็นที่รู้จักกันอย่างดีว่ามีหลานสาวคนหนึ่งซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าต้องเป็นคนๆนี้อย่างเเน่นอนด้วยบรรยากาศที่สง่างามเเละดื้อดึงที่ปล่อยออกมานั้น
เป็ยบรรยากาศที่ไม่สามารถลอกเลียบเเบบได้โดยคนอื่น
” ท่านลุงใหญ่ ”
เจียงหงได้เปิดประตูเข้าไปก็ได้กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่าปกติ
จ้าวเฉินที่ยืนอยู่ในห้องนั้นเมื่อได้ยินเสียงของเจียงหงก็ได้กล่าวออกมาว่า
” อ่า…………… นิสัยของเจ้านี้ยังไม่เปลี่ยนไปเลยนะปู่เจ้าน่าจะเคยบอกเเล้วไม่ใช่หรือว่าต้องทำตัวให้เรียบร้อยสมกับเป็นหญิงสาวหน่อย ”
เจียงหงที่ได้ยินจ้าวเฉินกล่าวเเบบนั้นก็ได้ตอบกลับไปว่า
” ท่านจะกล่าวทักทายก่อนที่จะดุด่าข้าก่อนไม่ได้หรือ ”
เมื่อจ้าวเฉินได้ยินเเบบนั้นก็ได้เเต่ส่ายหน้าของตนเเละถอนหายใจพร้อมกับกล่าวออกมา
” ชั่งเถอะ……………….. มาๆเจ้ามีเรืาองอะไรถึงมาหาข้าเหรอ ”
เจียงหงที่ได้ยินเเบบนั้นก็ได้กล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจ
” ทำไมท่านกล่าวเหมือนกับว่าถ้าข้าไม่มีเรื่องก็จะไม่มาหาท่านอย่างนั้นเเหละ ”
จ้าวเฉินได้เเต่กล่าวใจคนเดียว
” ก็เจ้าเป็นเเเบบนั้นตลอด ”
เฟยหลงที่ยืนดูอยู่นั้นก็ได้กล่าวออกกมาว่า
” ท่านเเม่ทัพจ้าวข้าจะไปยังกำแพงเมืองอีกครั้งได้หรือไม่ ”
จ้าวเฉินที่ได้ยินเเบบนั้ก็ได้หรี่ตาลงเเล้วกล่าวถามเฟยหลง
” เจ้าจะไปอีกเหรอ ”
เฟยหงได้ตอบกลับไปอย่างราบเรียบ
” ใช่ข้าจะไป ”
เสี่ยวไป๋ที่ยืนอยู่บนไหล่ของเฟยหลงก็ได้ร้องออกมา
” อ๋าว ”
” พี่ใหญ่ไปไหนข้าไปด้วย ”
ซูซ่านที่ได้ยินเสียงของเสี่ยวไป๋เเบบนั้นเเล้วก็ได้กล่าวออกมาว่า
” ท่านพี่เฟยหลง…………. ข้าจะไปด้วย ”
