เสี่ยวไป๋ที่ได้นินเฟยหลงเรียกชื่อสมุนไพรวิญญาณนี้ออกมาจึงมองอย่างสัยเเล้วพยามเดินเข้าไปใกล้ทีละนิด
เเต่เเล้วตอนนั้นเองที่เฟยหลงได้สัมผัสถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามาอย่างฉับพลันเเล้วกล่าวเตือนเสี่ยวไป๋ว่า
” เสี่ยวไปหยุดอย่าเข้าไปใกล้สมุนไพรนั้นเด็จขาด ”
เเต่ดูเหมือนว่าสิ่วที่เฟยหลงกล่าวบอกนั้นจะช้าไปเสี้ยววินาทีเท่านั้นทำให้เสี่ยวไป๋ได้ก้าวเข้าไปใกล้เเล้ว
” ตู้ม ”
กลิ่นอายเเห่งความกดดันเเละจิตสังหารได้ก่อตัวขึ้นมาพร้อมกับปรากฏร่างเงาที่ด้านบนของโครงกระดูกนั้นเป็นสัตว์อสูรคนหนึ่ง
ได้คำรามใส่เสี่ยวไป๋เเละเสียงคำรามนั้นมีพลังอำนาจอย่างมากซึ่งทำให้รอบๆนั้นสั่นสะเทือนอย่างรุนเเรง
” โฮกกกกกกกกกกกกก ”
เสี่ยวไป๋ที่อยู่ใกล้กับภาพเงาที่ปรากฏขึ้นนั้นก็ได้กระเด็นออกไปด้วยความเร็วสูงอย่างมากเเล้วไปกระแทกกับผนังถ้ำอย่างรุนเเรง
” ตู้มมมมม ”
เฟยหลงที่อยู่ไม่ไกลจากเสี่ยวไป๋มากนักก็ได้รับผลกระทบไปไม่น้อยซึ่งเสียงคำรามนั้นสามารถทำให้เฟยหลงถอยหลังออกไปนับสิบก้าว
เเละตรงมุมปากก็ได้มีเลือดไหลออกมาสายหนึ่ง
เเต่เฟยหลงไม่ได้สนใจก่อนที่จะวิ่งเข้าไปยังจัดที่เสี่ยวไป๋โดนเสียงคำรามนั้นโจมตีก่อนจะตะโกนออกมาว่า
” เฮ้……….. เสี่ยวไป๋เจ้าเป็นอะไรไหม ”
ฝุ่นควันได้กระจายเต็มไปทั่วเฟยหลงได้ใช้สัมผัสวิญญาณตรวจสอบดูก็พบว่าเสี่ยวไปเเละเมื่อควันเหล่านั้นได้จางลงไป
ก็พบกับเสี่ยวไป๋ที่กำลังก้าวเดินออกมาช้าด้วยความทุลักทุเลเล็กน้อยโดยที่เจ้าตัวนั้นส่งเสียงบ่นออกมาอย่างโกรธเเค้น
” เวรเอ้ยเจ้าวิญญาณบ้าตายไปเเล้วยังห่วงของอีกทั้งที่เจ้าก็ไม่สามารถใช้มันได้อีกเเล้ว ”
เมื่อเฟยหลงมองดูก็พบว่าตามตัวเสี่ยวไป๋ที่เคยเป็นสีขาวบริสุทธิ์ตอนนี้นั้นมีสีเหมือนกับไปตกลงในบึงโคลนที่ไหนสักแห่งมา
เฟยหลงที่เห็นดังนั้นจึงกล่าวสั่งสอนออกมาพร้อมกับใบหน้าที่ดูเหมือนจะตำหนิความใจร้อนของเสี่ยวไป๋
” ข้าเคยเตือนเจ้าเเล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าทำอะไรใจร้อนเพราะว่าเหล่าผู้บ่มเพาะที่ใจร้อนเเละมีความอยากรู้อยากเห็นโดยที่ไม่ได้คำนึงถึงความปลอดภัยของตนเอง ”
” ถ้าโชคดีอาจจะบาดเจ็บสาหัสเเต่ถ้าโชคร้ายละก็อาจจะเป็นการนำชีวิตไปทิ้งโดยปล่าวประโยชน์ ”
” จงคิดไตร่ตรองให้รอบคอบก่อนจะลงมือทำไม่งั้นจุดจบของเจ้าในอนาคตที่ต้องเข้าไปเผชิญกับสถานที่อันตรายต่างๆไม่ว่าจะเป็นโบราณสถานจากยุคโบราณหรือเเดนสืบทอดที่เปิดให้เข้าทดสอบตั้งเเต่สมัยโบราณละก็………………”
เสี่ยวไป๋ที่ตอนนี้กำลังนั่งฟังเฟยหลงกล่าวตักเตือนอย่างสงบเพราะตัวมันก็รู้ว่าตนได้ทำเรื่องผิดพลาดลงไปอย่างมาก
โดยหลังจากที่เฟยหหยุดกล่าวตักเตือนก็ได้เปิดถุงมิติเเล้วโยนเม็ดยามมห้เสี่ยวไป๋ฟื้นฟูอาการบาดเจ็บก่อนจะกล่าวทิ้งท้ายว่า
” ข้าหวังเพียงว่าเหตุการณ์ครั้งนี้นั้นจะเป็นบทเรียนของเจ้าเพื่อที่จะไม่ทำผิดพลาดอีกในวันข้างหน้า ”
เสี่ยวไป๋ที่ำด้ยินดัวนั้นก็กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอันเเผ่วเบาเหมือนรู้สึกผิดอย่างมาก
” ข้าทราบเเล้ว ”
เฟยหลงที่ได้ยินดังนั้นก็ได้กล่าวออกมาว่า
” ทางข้าขอฟื้นฟูอาการบาดเจ็บก่อนดูเหมือนว่าครั้งนี้นั้นจะได้รับผลกระทบไม่มากเเต่รวมกับอาการบาดเจ็บที่ได้รับก่อนหน้านี้เเล้วยังไม่ได้ฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์ ”
เมื่อเฟยหลงกล่าวจบก็ได้นั่งลงเเละฟื้นฟูอาการบาดเจ็บของตนเอง
เวลาผ่านไปห้าชั่วยามอาการบาดเจ็บต่างๆของเฟยหลงได้ฟื้นฟูอย่างมากเพราะทีเม็็ดยาที่มีคุณภาพสูงเเละสถานที่นี้ซึ่งเต็มไปด้วยพลังปราณธรรมชาติ
” ฟู่ ”
เฟยหลงได้ผ่อนลงหายใจออกมาเเละเปิดตาขึ้นก่อนที่จะเห็นว่าเสี่ยวไป๋นั้นกำลังดูดซับพลังปราณจากธรรมชาติเเละเม็ดยาฟื้นฟูตนเองอยู่ก็ไม่ได้เข้าไปรบกวน
เเต่กลับจ้องมองโครงกระดูกที่อยู่ข้างๆสมุนไพรต้นนั้นก่อนจะกล่าวออกมาว่า
” ไม่คิดเลยว่าจะมีจิตวิญญาณหลงเหลืออยู่เเละดูเหมือนจะทรงพลังไม่น้อยเลย ”
เฟยหลงได้หรี่ตาลงเเละครุ่นคิดบางอย่าง
” มีวิธีไหนบ้างถึงจะเเย่งสิ่งนี้จากจิตวิญญาณที่หลงเหลืออยู่ของสัตว์อสูรตัวนี้ได้บ้าง…………………”
