เฟยหลงที่เห็นดังนั้นก็ได้ใช้สายตามองสำรวจร่างชั่วคราวที่ตัวเขาสร้างให้กับเศษเสี้ยวจิตวิญญาณตระกูลพยัคฆ์ตัวนี้ด้วยสายตาที่ไม่ค่อยจะมีความพอใจเท่าไหร่
” ถึงมันจะสร้างมาสำเร็จก็เถอะเเต่ร่างนี้คง
เเสดงพลังได้เเค่ขอบเขตหลอมรวมส่วนร่างจริงของเจ้านั้นคงจะมีพลังมากกว่านี้ ”
” อย่างเเน่นอนเเต่ถ้าเทียบกับร่างที่มีเพียงเเค่เศษเสี้ยวจิตวิญญาณที่ใช้พลังได้เพียงเล็กน้อยเเล้วนี้ก็ถือว่าดีกว่าเยอะ ”
เศษเสี้ยวจิตวิญญาณของตระกูลพยัคฆ์ตนนั้นได้ยินสิ่งที่เฟยหลงกล่าวออกมาก็ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
” อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่มีร่างกายใช้ก็เเล้วกัน ”
เฟยหลงที่ได้ยินเช่นั้นก็ได้พยักหน้าของตนอย่างรวดเร็ว
” ก็จริงตามที่เจ้ากล่าวออกมานั้นเเหละ ”
เมื่อเฟยหลงกล่าวจบก็เห็นว่าเศษเสี้ยวจิตวิญญาณตระกูลพยัคฆ์ตนนั้นได้พุ่งเข้าใสกลุ่มทหารซากศพเเละฉีกพวกมันเป็นชิ้นอย่างรส
วดเร็ว
” โฮกกกกกกกกกกกกกกก ”
การต่อสู้ในตอนนี้นั้นกองทัพของอาณาจักร
สายลมเริ่มที่จะได้เปรียบพวกกองทัำซากศพมากขึ้นจนตอนนี้ได้ผลักดันพวกมันออกห่างไปจากกำแพงเมืองได้เเล้ว
จ้าวเฉินที่เห็นสถานการณ์ของฝั่งพวกเขาเริ่มดีขึ้นมาก็ได้ถอนหายใจออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
” พลังเเห่งปฎิหาริย์ก่อเกิดขึ้นเเล้ว ”
เมื่อกล่าวจบข้าวเฉินก็ได้มองไปทางเฟยหลงที่กำลังยืนอยู่ตรงศูนย์กลางที่ล้อมรอบไปด้วยพวกซูซ่านที่กำลังต่อสู้อยู่
ซูซ่านที่กำลังล่อทหารซากศพมารวมกันให้เศษเสี้ยวจิตวิญญาณตระกูลพยัคฆ์ตนนั้นถูกสังหารโดยมันเรื่อยๆจนจำนวนที่โอบล้อมพวกเขาในตอนนี้เบาบางลงอย่างเห็นได้ชัด
เฟยหลใที่เฝ้าสังเกตุเห็นการเปลี่ยนเเปลงนี้ก็ได้กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอันเเผ่งเบา
” ดูเหมือนใกล้เเล้วสินะ…………….. ข้าคิดว่าเจ้าคงไม่ทนรอให้กองทัพที่ใช้ความพยายามสร้างมาถูกทำลายไปมากกว่านี้เเล้ว ”
เมื่อเฟยหลงกล่าวจบก็ได้มองไปทางด้านหลังสุดของกองทัพที่ว่างเปล่าเเต่ด้วยสัมผัสของเขานั้นรับรู้ได้ถึงพลังปราณรอบๆเเถวนั้นกำลังถูกบิดเบือน
โดยพลังงานบางอย่างอยู่ซึ่งน่าจะเป็นหุ่นเชิดเงาปีศาจอย่างเเน่นอนเเละตอนนี้มันกำลังสังเกตุการณ์เรื่องราวทั้งหมดอยู่
เเละเฟยหลงก็คาดการณ์ได้ถูกต้อง
” เจ้ามนุษย์อันเเสนต่ำต้อยคนนั้นอีกเเล้วมันบังอาจทำลายกองทัพข้าไปขนาดนี้เเล้วอย่าหวังเลยว่าพวกเจ้าจะมีชัยเหนือข้าได้ ”
เมื่อมันกล่าวจบก็ได้เคลื่อนไหวอย่างเงียบเชียบโดยที่ตอนนี้มันค่อยๆเข้าใกล้เฟยหลงเเล้วเหลืออีกเพียงไม่กี่ก้าว
” เจ้ามนุษย์คราวนี้เเหละเจ้าไม่รอดอย่างเเน่นอน ”
มันก็จะสามารถลอบโจมตีให้มนุษย์ที่มันเกลียดชังคนนี้หายไปตลอดการเเต่เเล้วกลับมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาว่า
” คิดจะเล่นซ่อนเเอบเเบบนั้นไม่ถึงเมื่อไหร่ ”
หุ่นเชิดเงาปีศาจที่ได้ยินเช่นนั้นก็ได้รู้เเล้วว่าตัวมันโดนมนุษย์นั้นจับได้เเล้วว่าเเอบลอบเข้ามาโจมตีเพื่อสังหารมันเเต่ตัวหุ่นเชิดเงาปีศาจที่ได้ยินดังนั้นก็ไม่ตื่นตระหนกเละคิดว่า
มนุษย์คนนั้นมีพลังเพียงเเค่ขอบเขตวิญญาณอันต่ำต้อยในสาบตาของมันจะรับรู้ถึงตัวตนของมันได้อย่างไร
” มันไม่มีทางรรับรู้ถึงตัวตนของข้าอย่างเเน่นอนมันอาจจะกลัวว่ามีคนแอบโจมตีเเละกล่าวออกมาอย่างนั้นก็ได้………………… ใช่ต้องเป็นเเบบนั้นเเน่นอน ”
เเต่เเล้วตอนนที่มันกำลังคิดจะลงมือต่อกลัลได้ยินเสียงของเฟยหลงกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มบางเบาที่มุมปาก
” ในเมื่อเเกไม่ออกมาง่ายๆข้าจะลากเเกออกมาเอง ”
เมื่อเฟยหลงกล่าวจบก็ได้มีเเสงพุ่งขึ้นจากใต้เท้าของตัวเขาเเละบริเวณรอบๆตัวของเฟยหลงก็ได้มีเเสงสว่างเกิดขึ้นก่อตัวเป็นโซ่สีทองออกมาเเละพันธนาการร่างกายของหุ่นเชิดเงาปีศาจอย่างรวดเร็ว
ซึ่งตัวหุ่นเชิดเงาปีศาจที่รู้ว่าตัวเองโดนจับได้เเล้วนั้นก็ตะโกนออกมา
” แก…………กล้าหลอกข้า ”
