เทพจักรพรรดิ​สงคราม – ตอนที่ 308 หน้าที่ของเเต่ละคน

เฟยหลงเเละพวกที่อยู่ข้างในนั้นได้ยินเสียงตะโกนของเสี่ยวไป๋ร่างเงาถือกระบี่ได้เริ่มกระตุ้นค่ายกล

โซ่สีทองได้ออกมทจากสีทองโซ่เหล่านั้นมีทั้งหมดห้าเส้นบรรดาโซ่เเต่ละเส้นล้วนเปี่ยมไปด้วยพลังวิญญาณ​มหาศาลได้พุ่งเข้ารัดขาทั้งสี่ข้างของกิเลนเเละเส้นสุดท้ายได้พุ่งไปที่ส่วนหัว

” แกร็ก แกร็ก แกร็ก ”

เสียงโซ่กำลังรัดพันตัวของจิตวิญญาณ​เปลวเพลิงรูปแบบกิเลนที่ตอนนี้กำลังพยามดิ้นรนเพื่อหาทางหลุดพ้นจากพันธนาการ​นี้

” โฮกกกกกกกกกกกกกก ”

เสียงคำรามนี้นั้นได้เต็มไปด้วยความโกรธอีกฝั่งหนึ่งที่เหล่าผู้บ่มเพาะนั้นได้เห็นจิตวิญญาณ​เปลวเพลิงก็ได้ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ

” นั้นมันสัตว์อสูรอย่างนั้นเหรอ ”

” เดี๋ยวก่อน………….. รูปร่างมันเหมือนกิเลนเลยไม่ใช่เหรอข้าเคยเห็นในตำราที่บันทึกเรื่องราวของสายพันธุ์​สัตว์อสูร ”

” เเต่รูปร่างมันเเปลกว่าไหมเหมือนกับว่ามันถูกสร้างมาจากเปลวเพลิง ”

โซ่สีทองเเม้จะสามารถจับกุมตัวของจิตวิญญาณ​เปลวเพลิงได้นั้นเเต่สุดท้ายเเล้วไม่สามารถสะกดข่มมันได้อย่างสมบูรณ์​จนโซ่สีทองค่อยเเตกออก

ทางด้านร่างเงาถือง้าวที่เห็นดังนั้นจึงเริ่มที่จะเคลื่อนไหวเเล้วไปปรากฏ​ตัวอยู่ข้างจิตวิญญาณ​เปลวเพลิงร่างเงาที่ถือง้าวได้หันกลับมากล่าวกับโครงกระดูกเเละร่างเงาถือกระบี่

” พี่ใหญ่น้องเล็กดูเหมือนว่าข้าต้องขอตัวลาเเล้วละ ”

เมื่อกล่าวจบร่างเงาถือง้าวได้รวบรวมพลังวิญญาณ​เเละหยิบยืมพลังของปฐพีรอบด้านง้าวที่ตัวร่างเงานี้ถือได้เปร่งประกาย

ทางด้านร่างเงาถือกระบี่ที่ได้เห็นดังนั้นจึงกำลังจะเอ่ยปากกล่าวอะไรบางอย่างเเต่ท้ายที่สุดเเล้วนั้นก็เลือกที่จะปิดปากเเล้วเงียบไป

ทางด้านโครงกระดูกนั้นเเม้ว่าจะยืนนิ่งเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเเต่มือของเขาที่กำลังกำดาบนั้นสั่นอยู่เล็กน้อยถ้าสังเกตุดูดีๆ

ร่างเงาถือง้าวได้เริ่มรวบรวมพลังทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวเขามีไม่ว่าจะพลังวิญญาณ​ที่เหลืออยู่พลังของปฐพีล้วนเเล้วเเต่ตัวเขาเป็นจุศูนย์กลาง​กลางท่ามกลางพายุพลังนั้น

ตัวเขาได้มองร่างเงาถือกระบี่เเละโครงกระดูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะร่างเงาของจะหลอมรวมเข้ากับง้าวเล่มนั้น

” นี่คื​การโจมตีที่เหลืออยู่ทั้งหใดของข้าเเม้จะไม่เท่ากับตอนที่ข้ามีชีวิตอยู่เเต่อย่างน้อยมันก็…….. สามารจัดการงานนี้ได้เเน่นอน ”

พร้อมกับง้าวได้ที่ได้ฟาดลงมาใส่ตัวจิวิญญาณ​เปลวเพลิงอย่างรุนเเรงพลังทำบายมันนั้นทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางทาง

” ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ”

เสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังพร้อมกับหมอกควันที่กระจายเต็มไปหมดราวกับโดนพายุทะเลทรายกลืนกินลงไป

จิตวิญญาณ​เปลวเพลิงนั้นได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีนี้ทำให้เเรงต่อต้านได้ลดลงอย่างมากโซ่สีทองเส้นใหม่ได้เเพร่กระจายเเล้วผนึกตัวมันก่อนที่จะลากตัวจิตวิญญาณ​เปลวเพลิงตัวนั้นลงไปในพื้นดิน

ร่างเงากระบี่ที่เห็นดังนั้นจึงถอนหายใจออกมาก่อนที่จะเห็นง้าวเล่มหนึ่งตกอยู่บนพื้นเเต่ตัวง้าวกลับเต็มไปด้วยรอยเเตกร้าวเเละมันได้หักลงเป็นสองส่วนอีกด้วย

ราางเงากระบี่ได้กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย

” ลาก่อนพี่รอง ”

เเละทางจุดหมายของโซ่สีทองนั้นคือใต้ดินที่ๆมีอาวุธมากมายเต็มไปหมดกำลังถูกปักลงบนพื้นซึ่งพวกมันนั้นสูญเสียอำนาจดังเดิมไปหมดเเล้วกลายเป็นเพียงเศษเหล็กเท่านั้น

เมื่อจิตวิญญาณ​เปลวเพลิงเห็นว่าตนเองถูกนำมาทิ้งไว้ในสถานที่เเผ่งนี้จึงเริ่มอาละวาดไปทั่วเพื่อหาทางออกไปเเล้วตอนนั้นเองที่มางร่างเงาถือกระบี่ได้กล่าวกับโครงกระดูกว่า

” พี่ใหญ่ข้าขอตัวตามพี่รองไปก่อนท่านนะ ”

ราวกับว่าร่างเงาสีดำที่ถือกระบี่นั้นกำลังยิ้มให้โครงกระดูกก่อนที่จะพุ่งลงไปใต้พื้นดินเเล้วไปโผล่ตรงด้านที่จิตวิญญาณ​เปลวเพลิงกำลังอาละวาดอยู่ก่อนที่จะ

เริ่มผสานมือสร้างอักษร​โบราณกำลังลอยออกมาจากตัวเขาเเล้วเริ่มกลายเป็นวงกลมสีเหลืองครึ่งวงกลมได้ครอบลงไปยังตัวจิตวิญญาณ​เปลวเพลิงเเละสถานที่เเห่งนี้ทั้งหมด

ยิ่งสร้างอักษร​โบราณนั้นมากเท่าไหร่ร่างเงาก็เริ่มเลือนลางลงกเเล้วร่างเงาถือกระบี่ก็ได้กล่าวออกมาว่า

” พวกเจ้าอย่าคิดว่าจะสามารถหนีไปจากที่เเห่งนี้ได้ในเมื่อข้าใช้ทุกสิ่งทุกอย่างลงไปเเล้วผสานเข้ากับค่ายกลโบราณที่ข้าเจอ ”

เเล้วถ้าขุดดูใต้ดินนั้นก็ยังมีวงกลมอีกครั้งหนึ่งปิดกันทางออกอยู่เช่นกันเมื่อรวมเเล้วนั้นก็กลายเป็นลูกบอลสีเหลืองเมื่อร่างเงาถือกระบี่ได้ยินเช่นนั้นก็ได้กล่าวอะไรบางอย่างก่อนที่จะหายไป

” ที่เหลือฝากท่านด้วยละพี่ใหญ่ “