นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา บทที่ 19 กินกากไขมัน
“ไม่เป็นไร ข้าทำได้”โจวกุ้ยหลานยังลงมือทำอย่างต่อเนื่อง
แต่คิดไม่ถึงว่า สวีฉางหลินคว้าเอาเลื่อยในมือของนางไป ยื่นถ้วยให้กับนางพร้อมพูดขึ้นว่า “นี่ไม่ใช่งานที่ผู้หญิงควรจะทำ”
โจวกุ้ยหลานเม้นริมฝีปาก ช่างมีอุดมการณ์ ชายเป็นใหญ่ เสียจริง
แล้วก็มองดูถ้วยในมือ แล้วพบว่าถ้วยในครั้งนี้ใหญ่กว่าถ้วยสามใบก่อนหน้านี้อย่างมาก เห็นได้ชัดว่าเอาหนังของไม้ออก ขูดหลุมตรงกลาง แล้วไสเป็นรูปร่าง
ถึงแม้ช่างมีอุดมการณ์ ชายเป็นใหญ่ เสียจริง แต่ผู้ชายคนนี้ก็มีความสามารถจริงๆ
โจวกุ้ยหลานอดไม่ได้ที่จะครุ่นคิด จากนั้นก็รีบกลับไป ตักน้ำมาล้างให้สะอาด หลังจากตากแห้งไว้ด้านข้างแล้ว ค่อยกลับไปทอดน้ำมันต่อ
หลังจากนางตักน้ำมันออกมาหมดแล้ว สวีฉางหลินก็เอาถ้วยที่ใหญ่เท่ากันมาให้อีกสี่ใบ
โจวกุ้ยหลานเอาไปล้างจนสะอาดแล้ว ก็วางตากไว้ด้านข้าง แล้วก็ไปทอดน้ำมันต่อ
สามคนทั้งครอบครัว ต่างทำงานของตนเองอยู่อย่างเงียบๆ ไม่มีใครพูดกับใคร รอบๆฟุ้งไปด้วยกลิ่นหอม เจ้าก้อนน้อยแอบกลืนน้ำลายอยู่บ่อยครั้ง
รอเมื่อโจวกุ้ยหลานทอดน้ำมันเสร็จแล้ว มีกากไขมันเหลือเล็กน้อย ภายในหม้อที่ร้อน โรยเกลือลงไปเล็กน้อยคนให้เข้ากัน แล้วตักใส่จาน หยิบตะเกียบแล้วเดินไปหาเจ้าก้อนน้อย นั่งยองๆ ใช้ตะเกียบคีบกากไขมันให้เจ้าก้อนน้อยทาน
“ลูกรัก ลองชิมดู”
เจ้าก้อนน้อยเงยหน้าขึ้น จมูกเล็กขยับเล็กน้อย กลิ่นหอมนั่นทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย พยายามหันหน้าไปจากกากไขมัน พร้อมพูดขึ้นอย่างน่ารักน่าชังว่า “ให้ท่านแม่กิน”
เด็กคนนี้ทำไมว่าง่ายจังเลย?
ในใจโจวกุ้ยหลานรู้สึกอบอุ่น เอากากไขมันนั่นใส่เข้าไปในปาก กลิ่นหอมนั่นฟุ้งเต็มปาก
นางไม่มีเวลาลิ้มรส รีบคีบชิ้นกากไขมันชิ้นหนึ่งใส่ปากเจ้าก้อนน้อย เจ้าก้อนน้อยค่อยเคี้ยวกินขึ้นมา
กลิ่นหอมฟุ้งนั่นทำให้เขาแทบไม่อยากเคี้ยว เพียงแค่เลียด้วยลิ้นเล็กน้อยเท่านั้น
อร่อย อาหารที่ท่านแม่ทำอร่อยจริงๆ
“รีบกิน ในหม้อยังมีเยอะ”
โจวกุ้ยหลานเคี้ยวกากไขมันในปากจนหมด แล้วก็คีบอีกหนึ่งชิ้นยื่นให้เจ้าก้อนน้อย
เจ้าก้อนน้อยค่อยเคี้ยวกากไขมันในปาก เมื่อกลืนหมดก็กินกากไขมันที่โจวกุ้ยหลานยื่นมาให้ พยายามเคี้ยวอยู่อย่างนั้น ดวงตาแป๋วสองข้างมองดูโจวกุ้ยหลานอยู่อย่างระมัดระวัง พร้อมพูดขึ้นด้วยเสียงเบาว่า “พ่อ….”
นี่หมายความว่าอยากให้พ่อของเขาทานด้วยหรือ?
ไอโย้ เด็กคนนี้รู้เรื่องอย่างมากจริงๆ รู้เรื่องจนนางเอ็นดู
โจวกุ้ยหลานรีบก้าวเดินไปหาผู้ชายที่กำลังทำงานอยู่ แล้วก็ยื่นกากไขมันให้กับสวีฉางหลิน
สวีฉางหลินเงยหน้าขึ้น บนใบหน้าสีแทนนั้นมีความประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็รับทานกากไขมันที่โจวกุ้ยหลานใช้ตะเกียบคีบยื่นมาให้
“อร่อย”
โจวกุ้ยหลานที่ได้รับคำชมเป็นเสียงเดียวกัน ก็ดีใจเป็นอย่างมาก
“ใช่ไหม? งั้นพวกเจ้าไม่ต้องทำงานแล้ว รีบมาทานกัน ลูกรัก ไปล้างมือแล้วมากินกากไขมันกัน”
โจวกุ้ยหลานร้องพูดกับเจ้าก้อนน้อยที่อยู่ไม่ไกล ก็เดินไปที่เตาไฟ
สวีฉางหลินก็ไม่ปฏิเสธ วางเครื่องมือในมือ แล้วก็ไม่รับถ้วยของโจวกุ้ยหลาน รีบเดินไปที่ข้างโอ่งน้ำ แล้วตักน้ำขึ้นมาล้างมือ
เจ้าก้อนน้อยก้าวเท้าเล็กน้อยเดินมา ให้สวีฉางหลินช่วยล้างมือน้อยๆทั้งสองข้างจนสะอาด แล้วเดินกลับไปที่เตาไฟ
ช่วงเวลาเพียงครู่เดียว โจวกุ้ยหลานก็ตักกากไขมันชามโตเรียบร้อย ยังเตรียมตะเกียบไว้สามคู่
ทั้งสามคนนั่งล้อมอยู่ข้างเตาไฟ ต่างก็คีบกินกากไขมัน จนไม่สนใจที่จะพูดคุยกัน
ต่อให้เป็นโจวกุ้ยหลาน ก็ยังรู้สึกว่ากากไขมันอร่อย
หากไม่คิดถึงเศษปนเปื้อนในเกลือ จะยิ่งอร่อยอย่างมาก
ทั้งสามคนกินกากไขมันในถ้วยนั้นหมดแล้ว โจวกุ้ยหลานก็ไล่พวกเขาทั้งสองกลับไปทำงานของตนเอง
เมื่อนางทอดน้ำมันเสร็จ ก็ตักกากไขมันออกมา
เพิ่งทำเสร็จ แล้วปิดฝาหม้อ เจ้าก้อนน้อยก็หอบอ่างไม้อันนั้นวิ่งมาอย่างโซเซ ใบหน้าเปื้อนไปด้วยดินไม่น้อย
“ท่านแม่ ให้ท่านแม่”
โจวกุ้ยหลานมองดูแววตารอคอยอย่างมีความหวังของเจ้าก้อนน้อย รวมทั้งไส้เดือนที่เคลื่อนไหวอยู่ในอ่างนั้น แล้วก็ยิ้มพร้อมพูดขึ้นว่า “ขอบใจลูกรัก”
พูดเสร็จ แล้วก็รับเอาอ่างนั้นมา พร้อมลูบหัวเจ้าก้อนน้อย เจ้าก้อนน้อยดีใจมาก
ท่านแม่ชอบไส้เดือนจริงๆ เขาจะขุดไส้เดือนให้ได้เยอะๆ
