ฮีลเลอร์สุดเมพโดนไล่ออกจากตี้ (สุดกาก) ผันตัวมาเป็น ดาร์กฮีลเอร์ – ตอนที่ 82　ค่ำคืนงานฉลองในสลัม【２】

ตอนที่ 82　ค่ำคืนงานฉลองในสลัม【２】

ในงานเทศกาลกลางดึกในสลัม การต่อสู้ระหว่างหญิงสาวเพื่อสิทธิในการสารภาพรักกับเซนอสได้เริ่มต้นขึ้น

สถานที่แรกที่พวกเซนอสและผู้นำเผ่าลิซาร์ดแมนมาถึงก็คือบูธของลิซาร์ดแมน

「นี่ขอยืมคันธนูนั่นสักครู่จะได้ไหมคะ？」

โซเฟียตะโกนเรียกพนักงานในร้าน

เนื้อหาของเกมก็คือ

เล็งไปที่เป้าด้วยคันธนูและลูกธนูขนาดเด็กเล่น และยิงให้เข้าใกล้จุดศูนย์กลางมากที่สุด ยิ่งใกล้จุดศูนย์กลางมากเท่าไรคะแนนยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

ดูเหมือนว่าจะสามารถยิงได้ 3 รอบและรวมคะแนน

「อะไรนะ หัวหน้าจะมาเล่นด้วยตัวเองเลยเหรอ？」

「อา มีบางอย่างที่ฉันคนนี้จะยอมแพ้ไม่ได้อยู่น่ะ」

โซเฟียติดลูกธนู เล็งและปล่อยมัน

ทั้งสามดอกเข้ากลางเป้าอย่างสมบูรณ์แบบ และมีเสียงเชียร์เล็กน้อยดังขึ้นรอบตัว

「เฮ้อ สุดท้ายแล้วผลก็ออกมาแบบนี้ล่ะนะ」

「ให้ตายเถอะริงก้าไม่ยอมแพ้หรอกนะ」

รองลงมาคือริงก้า

อย่างไรก็ตามเข้าตรงกลางสองดอก อีกดอกพลาดเป้า

ริงก้าคุกเข่าลงด้วยความผิดหวัง

「อึกกกกกกกก……！」

「ฮ่าฮ่าฮ่า น่าเสียดายนะริงก้าต่อไปตาข้า」

ลีฟก้าวไปข้างหน้าและชักธนูออกมา แต่แรงนั้นมากเกินไปจนสายธนูขาด

「โอ้ มาย ก็อด……！」

「อาร่า ลีฟเสียใจด้วยนะแต่เธอคงไม่ได้ยิงลูกธนูแล้วล่ะหากมันขาดแบบนั้น」

「ฟุฟุฟุฟุ ลีฟได้ 0 คะแนน ว้ายคะแนนห่างจากริงก้าเลยน้า」

「บ้าเอ้ยยยยยยยย！」

ลีฟจับลูกธนูตรงๆและปามันไปที่เป้า

ด้วยเสียงคำรามลั่น ลูกธนูสองลูกปักลงตรงกลาง

มีเสียงเชียร์อันแสนตกใจกับพลังแขนของเธอ

「ให้ตายเถอะ เธอนี่มันดื้อด้านซะจริง แต่ยังไงฉันก็นำอยู่นะคะ！」

「อย่าเพิ่งตื่นตระหนกไปริงก้าคิดว่าการต่อสู้มันยังไม่จบ」

「อา ให้ตายเหอะพลาดซะแล้ว」

โซเฟียกำหมัดแน่น ขณะที่ริงก้าและลีฟก็เส้นเลือดปู๊ดขึ้นหน้า

「ทำไมถึงแสดงท่าทีสิ้นหวังกันขนาดนั้นฟะ……？」

「คุคุคุ….แล้วทำไมจะไม่ได้ล่ะหืม」

ลิลลี่ก้าวไปข้างหน้าอย่างประหม่าข้างๆเซนอสและคาร์มิลล่าที่บ่นอุบ

「ละลิลลี่เองก็จะเล่นด้วยค่ะ」

อย่างไรก็ตามไม่ว่าเธอจะดึงสายธนูแรงแค่ไหน ลูกศรก็ไม่เข้าเป้า

「ฮืออออออ……！」

ลิลลี่กำหมัดแน่นเผยให้เห็นความขับแค้นใจของเธอ

「ลิลลี่ไม่ต้องกดดันตัวเองขนาดนั้นก็ได้นะ？」

「ฉันเองก็มีการต่อสู้ที่ไม่อยากแพ้อยู่นะคะ……」

「เอ๊ะ นี่ฟังอยู่รึเปล่า？」

「……ผืนนภา ผืนปฐพี เสียงของเหล่าวายุเอ๋ย ทุกอณูภาคของชั้นบรรยากาศ……」  

ลิลลี่เริ่มร่ายเวทย์

ประกอบกับบรรยากาศที่หมุนราวกับกระแสน้ำวน

「โอ้ววว เวทย์แห่งลมงั้นเหรอ? อย่างที่คิดเลยละ เอลฟ์นี่เกิดมาพร้อมกับพลังเวทย์อันยิ่งใหญ่จริงๆ」

「นี่มันก็แค่เกมในงานเทศกาลเองนะ……？」

เซนอสพุ่งเข้าหาคาร์มิลล่าที่กำลังยิ้มอยู่

ลิลลี่ใช้「【วินด์】」ลูกธนูถูกปล่อยออกไปพร้อมกับสายลมที่นำพามันไปถึงเป้าหมาย

「ไปเลยยยยยยย！」

「เอ๊ะ ลิลลี่？」

「อืมม…..เอาจริงเหรอเนี่ยลิลลี่」

「……เข้าใจล่ะบางทีลิลลี่อาจจะได้ยินพวกริงก้าพูดก็ได้」

「หึหึ ถ้างั้นก็เป็นคู่แข่งพวกเราน่ะสิ」

กึ่งมนุษย์ทั้งสามและเอลฟ์หนึ่งคนมุ่งหน้าไปยังบูธเกมถัดไปขณะกำลังเดินฝ่าวงคนดู

「ขอโทษด้วย แต่ฉันจะต้องชนะค่ะ」

「อย่าทำให้ขำหน่อยเลย ฉันแน่ใจว่าท่านเซนอสต้องการให้ริงก้าชนะ」

「อ่า เริ่มน่าสนใจขึ้นมาแล้วสิ」

「ลิลลี่จะไม่แพ้เด็ดขาด……」

「ลิลลี่เธอพูดอะไรมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว？」

คาร์มิลล่าหัวเราะลั่นขณะเซนอสที่กำลังงง

「ฟุวะฮะฮะฮะ……..นี่มันกลิ่นของรอมคอม รอมคอมชัดๆ」

「……หะ พูดบ้าอะไรของเธอฟะ คาร์มิลล่า……？」