ตอนที่ 82 ค่ำคืนงานฉลองในสลัม【２】
ในงานเทศกาลกลางดึกในสลัม การต่อสู้ระหว่างหญิงสาวเพื่อสิทธิในการสารภาพรักกับเซนอสได้เริ่มต้นขึ้น
สถานที่แรกที่พวกเซนอสและผู้นำเผ่าลิซาร์ดแมนมาถึงก็คือบูธของลิซาร์ดแมน
「นี่ขอยืมคันธนูนั่นสักครู่จะได้ไหมคะ？」
โซเฟียตะโกนเรียกพนักงานในร้าน
เนื้อหาของเกมก็คือ
เล็งไปที่เป้าด้วยคันธนูและลูกธนูขนาดเด็กเล่น และยิงให้เข้าใกล้จุดศูนย์กลางมากที่สุด ยิ่งใกล้จุดศูนย์กลางมากเท่าไรคะแนนยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
ดูเหมือนว่าจะสามารถยิงได้ 3 รอบและรวมคะแนน
「อะไรนะ หัวหน้าจะมาเล่นด้วยตัวเองเลยเหรอ？」
「อา มีบางอย่างที่ฉันคนนี้จะยอมแพ้ไม่ได้อยู่น่ะ」
โซเฟียติดลูกธนู เล็งและปล่อยมัน
ทั้งสามดอกเข้ากลางเป้าอย่างสมบูรณ์แบบ และมีเสียงเชียร์เล็กน้อยดังขึ้นรอบตัว
「เฮ้อ สุดท้ายแล้วผลก็ออกมาแบบนี้ล่ะนะ」
「ให้ตายเถอะริงก้าไม่ยอมแพ้หรอกนะ」
รองลงมาคือริงก้า
อย่างไรก็ตามเข้าตรงกลางสองดอก อีกดอกพลาดเป้า
ริงก้าคุกเข่าลงด้วยความผิดหวัง
「อึกกกกกกกก……！」
「ฮ่าฮ่าฮ่า น่าเสียดายนะริงก้าต่อไปตาข้า」
ลีฟก้าวไปข้างหน้าและชักธนูออกมา แต่แรงนั้นมากเกินไปจนสายธนูขาด
「โอ้ มาย ก็อด……！」
「อาร่า ลีฟเสียใจด้วยนะแต่เธอคงไม่ได้ยิงลูกธนูแล้วล่ะหากมันขาดแบบนั้น」
「ฟุฟุฟุฟุ ลีฟได้ 0 คะแนน ว้ายคะแนนห่างจากริงก้าเลยน้า」
「บ้าเอ้ยยยยยยยย！」
ลีฟจับลูกธนูตรงๆและปามันไปที่เป้า
ด้วยเสียงคำรามลั่น ลูกธนูสองลูกปักลงตรงกลาง
มีเสียงเชียร์อันแสนตกใจกับพลังแขนของเธอ
「ให้ตายเถอะ เธอนี่มันดื้อด้านซะจริง แต่ยังไงฉันก็นำอยู่นะคะ！」
「อย่าเพิ่งตื่นตระหนกไปริงก้าคิดว่าการต่อสู้มันยังไม่จบ」
「อา ให้ตายเหอะพลาดซะแล้ว」
โซเฟียกำหมัดแน่น ขณะที่ริงก้าและลีฟก็เส้นเลือดปู๊ดขึ้นหน้า
「ทำไมถึงแสดงท่าทีสิ้นหวังกันขนาดนั้นฟะ……？」
「คุคุคุ….แล้วทำไมจะไม่ได้ล่ะหืม」
ลิลลี่ก้าวไปข้างหน้าอย่างประหม่าข้างๆเซนอสและคาร์มิลล่าที่บ่นอุบ
「ละลิลลี่เองก็จะเล่นด้วยค่ะ」
อย่างไรก็ตามไม่ว่าเธอจะดึงสายธนูแรงแค่ไหน ลูกศรก็ไม่เข้าเป้า
「ฮืออออออ……！」
ลิลลี่กำหมัดแน่นเผยให้เห็นความขับแค้นใจของเธอ
「ลิลลี่ไม่ต้องกดดันตัวเองขนาดนั้นก็ได้นะ？」
「ฉันเองก็มีการต่อสู้ที่ไม่อยากแพ้อยู่นะคะ……」
「เอ๊ะ นี่ฟังอยู่รึเปล่า？」
「……ผืนนภา ผืนปฐพี เสียงของเหล่าวายุเอ๋ย ทุกอณูภาคของชั้นบรรยากาศ……」
ลิลลี่เริ่มร่ายเวทย์
ประกอบกับบรรยากาศที่หมุนราวกับกระแสน้ำวน
「โอ้ววว เวทย์แห่งลมงั้นเหรอ? อย่างที่คิดเลยละ เอลฟ์นี่เกิดมาพร้อมกับพลังเวทย์อันยิ่งใหญ่จริงๆ」
「นี่มันก็แค่เกมในงานเทศกาลเองนะ……？」
เซนอสพุ่งเข้าหาคาร์มิลล่าที่กำลังยิ้มอยู่
ลิลลี่ใช้「【วินด์】」ลูกธนูถูกปล่อยออกไปพร้อมกับสายลมที่นำพามันไปถึงเป้าหมาย
「ไปเลยยยยยยย！」
「เอ๊ะ ลิลลี่？」
「อืมม…..เอาจริงเหรอเนี่ยลิลลี่」
「……เข้าใจล่ะบางทีลิลลี่อาจจะได้ยินพวกริงก้าพูดก็ได้」
「หึหึ ถ้างั้นก็เป็นคู่แข่งพวกเราน่ะสิ」
กึ่งมนุษย์ทั้งสามและเอลฟ์หนึ่งคนมุ่งหน้าไปยังบูธเกมถัดไปขณะกำลังเดินฝ่าวงคนดู
「ขอโทษด้วย แต่ฉันจะต้องชนะค่ะ」
「อย่าทำให้ขำหน่อยเลย ฉันแน่ใจว่าท่านเซนอสต้องการให้ริงก้าชนะ」
「อ่า เริ่มน่าสนใจขึ้นมาแล้วสิ」
「ลิลลี่จะไม่แพ้เด็ดขาด……」
「ลิลลี่เธอพูดอะไรมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว？」
คาร์มิลล่าหัวเราะลั่นขณะเซนอสที่กำลังงง
「ฟุวะฮะฮะฮะ……..นี่มันกลิ่นของรอมคอม รอมคอมชัดๆ」
「……หะ พูดบ้าอะไรของเธอฟะ คาร์มิลล่า……？」
