ภายในพริบตา สามวันก็ได้ผ่านไป……
ณ ประตูทางทิศใต้ของเมืองท่ามีลานกว้างที่ใหญ่ที่สุดอยู่ และถ้าเดินเลยออกไปอีกหน่อยก็จะเจอประตูทางออกแล้ว
และถึงแม้ลานนี้มันจะใหญ่แค่ไหน แต่ก็ยังมีคนน้อยอยู่ดี เป็นเพราะมันไม่ใช้ทิศทางไปป่าสัตว์จึงไม่ค่อยมีคนผ่านมามากนัก
แต่ทว่า วันนี้กลับเต็มไปด้วยผู้คนนับไม่ถ้วน!
วู่หยาน ฮินางิคุ มิโคโตะ และก็ลิลิน ได้ยินอยู่ตรงมุมหนึ่งของลานกว้าง มองดูทะเลมนุษย์ตรงหน้า ทำเอาพวกเขาพูดไม่ออกเลย
ที่นี่กะด้วยสายตาแล้ว อย่างน้อยๆมันก็ต้องมีคนนับหมื่นเลย!
“ดูเหมือนว่าสามวันมานี้ทางโรงประมูลจะยุ่งไม่น้อยเลยนะ ถึงกลับสามารถแพร่กระจายข่าวเรียกผู้คนมาได้ถึงขนาดนี้เนี่ย…. ”
วู่หยานขมวดคิ้วมองฝูงชนตรงหน้าที่มีทั้งกลุ่มน้อยใหญ่เต็มไปหมด แม้แต่กลุ่มทหารรับจ้างก็ยังมา
เป็นเพราะ ถ้าถึงตอนเจอไอ้สมบัติที่ว่า ทุกคนที่นี่บางที……ไม่สิ ต้องใช่แน่ ทุกคนตรงหน้าต้องเปลี่ยนไปกลายเป็นศัตรูแน่นอน!
วู่หยานไม่เชื่อว่าไอ้พวกนี้จะมีคนใจดีเป็นพ่อพระที่เวลาตอนเจอสมบัติก็จะเอามาแบ่งให้คนอื่นด้วยหรอก
“ดูเหมือนว่าจะมีหลายตระกูลและหลายกลุ่มทหารรับจ้าง ที่ถูกส่งเข้ามาในน้ำขุ่นนี้แฮะ….” มิโคโตะที่กำลังมองสำรวจผู้คนรอบๆด้วยแววตาเป็นประกายระยิบระยับ
ที่มิโคโตะทำแบบนี้ แน่นอนว่าไม่ใช่ทำอะไรน่าเบื่ออย่างการนับจำนวนคน แต่ที่เธอกำลังทำอยู่ก็คือใช้พลังพิเศษตรวจพลังของทุกคนที่นี่ไงล่ะ!
ฮินางิคุที่กำลังจับมือลิลิน ก็ทำแบบเดียวกัน
กรอกสายตาที่เปร่งกระกายมองไม่หยุด ไม่นานนักฮินางิคุก็สีหน้าเคร่งเครียดขึ้น “คนเก่ง..มีเต็มไปหมดเลย….”
พวกวู่หยานเพิ่งมาโลกซิลวาเรียได้ไม่นานนัก แม้แต่เขาที่มาได้หลายเดือนกับที่นี่ก็ยังไม่คุ้นเคยมากเท่าไหร่
พวกตระกูลต่างๆ แล้วก็กลุ่มทหารรับจ้าง ถึงแม้เขาจะไม่รู้จักสักคนแก็สามารถใช้ระบบตรวจสอบได้ แต่…ใครจะไปทำล่ะเฮ้ย! มันมีคนเป็นหมื่นเลยนะ!
แต่ทว่า ถ้าเป็นตรวจสองความแข็งแกร่ง อันนี้บอกเลยโครตจำเป็น!
เพราะมันมีโอกาศถึง99.9%ที่จะได้เป็นศัตรูกัน……
ต่ำกว่าแรงค์แทบจะเรียกได้ว่านับไม่ถ้วน ถึงแม้มันจะเยอะ แต่ก็ไม่สามรถคุกคามวู่หยานได้อยู่ดี แต่ที่เขาแคร์จริงก็คนพวกนี้ต่างหาก
“แรงค์6 มีประมาณร้อยกว่าคน!” ฮินางิคุหันมาบอกวู่หยาน
“แรงค์7 มีสิบห้าคน!” มิโคโตะคลี่ยิ้มเล็กน้อย แล้วหันมาบอกวู่หยาน
“ส่วนแรงค์8 ณ ตอนนี้ยังไม่โผล่ออกมาเลย…..” วู่หยานขมวดคิ้ว มองฝูงชนก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ
มิโคโตะหรี่ตาลง พยายามหยุดแรงกระตุ้นที่ตนเองอยากปล่อยกระแสไฟฟ้าออกมาเพราะความตื่นเต้น ก่อนจะฉีกยิ้ม “คนเก่งเต้มไป อา ช่างดีจริงๆ……”
“มันทำให้เธอตื่นเต้นมากเลย ใช่มั้ย?” วู่หยานกรอกตามองบนใส่มิโคโตะ “ทั้งๆท่พวกเรากำลังหาทางป้องกันคนพวกนี้ แต่เธอกลับตื่นเต้นจนตัวสั่น ต้องรู้ด้วยนะว่าที่นี่มันมีมากกว่าหนึ่งร้อยคนที่สามารถคุกคามพวกเราได้!”
“ถึงจะพูดว่ามากกว่าหนึ่งร้อยคนก็เถอะ แต่ว่า..ดูแล้วคนที่สามารถรับมือฉันได้จริงๆ มันแทบไม่มีเลยล่ะนะ….” มิโคโตะยกมือลูบหน้าผากตนเอง จากนั้นพูดว่า “ถึงแม้เลเวลมากกว่าหกสิบจะมีสิบห้าคน แต่ในหมู่คนพวกนี้ฉันเลเวลสูงที่สุด! เพราะฉันเลเวล69ยังไงล่ะ!”
“ไม่คุกคามเธอ แต่พวกเราล่ะเฮ้ย!” วู่หยานยักไหล่ แล้วโบกมือพูดว่า “ฉันเลเวล50 คนที่สามารถรับมือฉันได้มีมากกว่าร้อยคน แล้วก็นะมิโคโตะ ถึงเธอจะเวลเยอะสุด แต่ยังไงเธอก็ตัวคนเดียวว ไม่กลัวโดนรุมกินโต๊ะบ้างเลยรึไง?”
“โอเคๆ ฉันก็แค่พูดไปงั้นแหละ คิดว่าฉันไม่เข้าใจเรื่องแค่นี้รึไง? โถ่เอ้ย ทำเป็นจริงจังไปได้” มิโคโตะที่กำลังเลือดร้อน ถูกคำพูดไม่กี่คำของวู่หยานกระแทกจนปลิวหายไปหมด ตอนนี้ในใจมิโคโตะกำลังก่นด่าเจ้าบ้านี่อยู่
“เอาน่า ยังไงซะทางนี้ก็มีอิคารอสอยู่ด้วยนะ คงไม่ต้องเป็นห่วงอะไรหรอกมั้ง….” ฮินางิคุมองบนแล้วพูดขัดทั้งสองคนที่จิกกัดกันไม่หยุด ถ้าขนาดพวกเธอสองคนที่มีพลังขนาดนั้นยังกลัว แล้วฉันล่ะ?ไม่ต้องกลัวจนขาสั่นพับๆเลยรึไงกัน?
“ใช่ ทางเรายังมีอิคารอสอยู่….” วู่หยานหันไปมองอิคารอที่ยืนทำหน้าไร้อารมณ์อยู่ข้างๆตนเอง ก็รู้สึกผ่อนคลายลงทันที
ถ้ามิโคโตะต้องกังวลว่าจะโดนคนรุม เพราะยังไงซะที่นี่ก็มีคนแรงค์เดียวกับเธออยู่หลายคน ถ้างั้นอิคารอสก็ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรเลย!
วู่หยานสามารถพูดประโยคนี้ได้อย่างมั่นใจสุดๆ ต่อให้คนพวกนี้รวมตัวกันก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอิคารอส!
ไอ้การใช้จำนวนเข้าว่าสู้เรียกได้ว่าไร้ประโยชน์ต่อหน้าอิคารอสเลยล่ะ เพราะเป็นเธอเป็นถึง แองเจิ้ลรอยด์ ประเภทสงครามที่แข็งแกร่งที่สุดเชียวนะ! อาวุธทำล้างแบบปูพรมบอกเลยเธอมีเยอะมาก!
อิคารอส เป็นตัวตนที่สามารถทำลายวัฒนธรรมมนุษย์ได้เลย!
แถมพวกเขาเองก็ไม่ใช่กระจอกด้วยเหมือนกัน!
ชื่อ : วู่หยาน
ความสามารถ : ปรมาจารย์ดาบ ปรมาจารย์อาหาร ความจำสมบูรณ์ ดาราพลิกสวรรค์ Electro Master LV.4
อุปกรณ์ : นิเอโทโนะ โนะ ชานะ(C) เกราะมังกรไร้ลักษณ์(C)
ซัมมอน : มิซากะ มิโคโตะ คัตซึระ ฮินางิคุ อิคารอส
แต้มอุปกรณ์ : 21,000
แต้มไอเท็ม : 8,100,000
แต้มอบิลิตี้ : 101,000
แต้มอัญเชิญ : 120,000
เลเวล : 50
ชื่อ : มิซากะ มิโคโตะ
ความสามารถ : Electro Master LV.5 (กระแสไฟฟ้า)
พลัง : C
ความอึด : C
ความเร็ว : B
จิตใจ : A
อุปกรณ์ : ไม่มี
Level : 69
ชื่อ : คัตซึระ ฮินางิคุ
ความสามารถ : ไม่มี
พลัง(พละกำลัง) : C
ความอึด : D
ความเร็ว : C
จิตใจ : C
อุปกรณ์ : ชิโระซากุระ(ระดับD)
Level : 35
ชื่อ : อิคารอส
ความสามารถ : โหมด ‘ยูเรนัสควีน’
พลัง(พละกำลัง) : A
ความอึด : B
ความเร็ว : B
จิตใจ : A
อุปกรณ์ : อาร์เทมิส (ระดับC) อีจิส ‘แอบโซลูทดีเฟนซ์สเฟียร์’ (ระดับC) อพอลโล (ระดับC) ยูเรนัสซิสเต็มส์ (ระดับB
Level : 77
วู่หยานปิดหน้าจอสเตตัสไป แล้วมองฝูงชนตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม
ถึงแม้เลวลของฮินางิคุและเขาจะไม่ได้โดดเด่นอะไรมากเมื่อเทียบกับคนที่มานี่ คิดดูขนาดคนเก่งกว่าเขายังมีมากกว่าร้อคนเลย แล้วนับประสาอะไรกับฮินางิคุ
แต่ทว่า อย่างน้อยๆตอนนี้ที่แรงค์8ยังไม่โผล่หัวออกมา นับได้ว่ามิโคโตะนั้นแข็งแกร่งที่สุด!
และแน่นอนว่าคนที่ทำให้สบายใจได้ก็คือ อิคารอส!
เลเวล7! แรงค์8!
และในหมู่แรงค์8ก็จัดได้ว่าพลังของเธอนั้นอยู่แถวหน้าเลย!
และนอกจากเลเวล สิ่งที่ทำวู่หยานใจหายวูบก็คืออุปกรณ์ สิ่งนี้ทำให้เขาเชื่อว่าอิคารอสแข็งแกร่งที่สุดในแรงค์8ด้วยกัน!
ต่อให้แรงค์9มาเอง มันก็ต้องคิดหนักหน่อยล่ะวะ!
โดยไม่ต้องพูดถึงอุปกรณ์ระดับ C ทั้งสามชิ้น เป็นเพราะเธอมีอุปกรณ์ระดับ B ยังไงล่ะ!
ยุทธภัณฑ์ฟ้า!!
นี่คือยุทธภัณฑ์ที่มีแต่แรงค์9เท่านั้น ถึงมีสิทธิครอบครอง!
แม้แต่วู่หยานก็ยังไม่มี!
พวกคนแรงค์8ก็ไม่มีเช่นกัน!
แล้วแบบนี้ยังต้องคิดมั้ย ว่าทำไมตูถึงพูดว่าเธอมีพลังมากพอที่จะบดขยี้คนพวกนี้ได้ ต่อให้พวกมันรวมมือกันหมดก็ตามน่ะ?
ก็เหมือนกับมนุษย์ที่พลังของเลเวล61กับ699งกัน พวกอุปกรณ์ก็มีพลังไม่เท่ากันเหมือนกัน ยกตัวอย่างเช่น อุปกรณ์ระดับ C ทั้งสองชิ้นของวู่หยาน นิเอโทโนะ โนะ ชานะ น่าจะอยู่ระดับกลางๆ ส่วนเกราะมังกรไร้ลักษณ์เรียกได้ว่าอยู่ระดับบนๆของระดับเดียวกันเลยล่ะ!
และ มิสไซล์นำวิถี กับ เอจิส ของอิคารอสก็นับเป็นอุปกรณ์ชั้นสูงของระดับCเหมือนกัน!
ส่วน อพอลโล นะเหรอตูบอกเลยแม่งโครตโหด! ก่อนหน้านี้เขาได้ถามระบบไป แล้วได้เรื่องว่า ถึงแม้มันจะขึ้นชื่อว่าเป็นอุปกรณ์ระดับ C ก็เถอะ แต่พลังจริงๆของมันนับได้ว่าเป็นน้องๆอุปกรณ์ระดับ B เลยนะ!
เลเวลที่โอเวอร์ บวกกับอุปกรณ์สุดเทพ เรียกได้ว่าสาวน้อยคนนี้มีพลังระดับท้าทายสวรรค์เลย! อิคารอสนางฟ้าสุดOPไงล่ะ!
ดังนั้นพวกเขาทั้งห้าคนที่เรียกได้ว่าเป็นกลุ่มที่เล็กสุดๆเมื่อเทียบกับคนอื่น ทำได้แต่เป็นพี่เลี้ยงให้มาสคอตโลลิน้อยลิลน แต่ถึงแบบนั้นวู่หยานก็ไม่เกรงกลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น!
ถึงจำนวนคนจะสู้ไม่ได้ แต่ถ้านับด้านคุณภาพทางนี้กินขาดเฟ้ย!
แถมเมื่อวาน วู่หยานก็ได้ซื้อไอเท็มจากระบบถึง70,000แต้มมาเตรียมพร้อมไว้เรียบร้อยแล้ว ด้วยปัจจัยเหล่านี้เขาจึงไม่เชื่อว่าการไปขุดสมับติครั้งนี้ ตนจะกลับไปมือเปล่า!!
โอ้วว! คิดไปคิดมา ก็ชักเครื่องร้อนแล้วสิ!
กลุ่มลงไป1400ตอน วันที่ 10/01/2566
เพจ – ห้องสมุดคนรักนิยายแปล
