SGS บทที่ 323 – บิงเมียนจนมุมล่ะ!
เงียบ! เงียบสนิท!
ในเวลานี้ผู้คนหลายร้อยในชั้นห้าต่างไม่มีใครส่งเสียงออกมาเลย ทั้งหมดกำลังช็อค
ไม่ใช่แค่ชั้นห้า ความเงียบนี้ยังรวมไปถึงชั้นล่างที่มีคนหลายล้านคนด้วย พวกเขายืนนิ่งมองหน้าจอด้วยตาที่เบิกกว้าง……
บิงเมียน ไซโตะ คุณชายรองแห่งตระกูลอันดับสองของจักรวรรดิไอย์ลู่ ไม่เพียงแต่เป็นหนึ่งในผู้นำของขุมกำลังใหญ่ ธารเหมันต์ เขายังเป็นผู้ครองบันลังค์อันดับที่25ด้วย
คนระดับนั้นในตอนนี้ภายใต้สายตาจำนวนมากกลับถูกตบหน้า!
ที่แย่ยิ่งกว่าคือคนที่ตบยังเป็นแค่เด็กใหม่ที่เพิ่งเข้ามาได้ไม่ถึงสองวันดี!
ภาพที่ฝ่ามือของวู่หยานตบผัวะไปยังหน้าของบิงเมียนยังคงชัดเจนในสมองพวกเขา!
หลังจากได้สติกลับมา ทุกคนต่างก็มีความคิดคล้ายคลึงกัน นั่นก็คือ……หลังจากนี้ Silvaria World Academคงจะไม่เงียบสงบอีกแล้ว…….
แตกต่างจากคนชั้นอื่น เหล่านักเรียนพิเศษชั้น5กลับคิดว่า เอาแค่ตอนนี้มันก็ดูท่าจะจบไม่สวยแล้ว…….
บนสนามวู่หยานยังคงค้างมือในท่าตบ ส่วนบิงเมียนก็กำลังกุมใบหน้าแดงๆของตนนิ่งเงียบ……
บรรยากาศตึงเครียดได้เริ่มเข้ามาปกคลุมทั้งชั้นห้า นี่ทำให้ใครหลายคนเริ่มเหงื่อตก…..มีแม้กระทั่งคนที่เริ่มคิดจะหนีด้วย….
ทางคนของ ธารเหมันต์ นั่นต่างก็ก้มหน้านิ่งเงียบอย่างน่าแปลก ทว่ารอบกายของพวกเขาได้มีคลื่นลมปราณและคลื่นพลังเวทย์แผ่พุ่งออกมาอย่างรุนแรง นี่ได้บอกคนอื่นว่าที่จริงข้างในพวกเขาไม่ได้สงบเลย!
สีหน้าเฟยเฟยเปลี่ยนไปมา ก่อนจะจบด้วยการถอนหายใจยาว แม้แต่ตัวเธอในเวลานี้ก็ไม่รู้จะตอบสนองกับสถานการณ์นี้ยังไง
ฮินางิคุกับมิโคโตะได้หันมามองหน้ากันด้วยความรู้สึกไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เพราะพวกเธอเองก็ไม่คิดว่าหยานจะทำแบบนี้
ทว่าในแววตาของสองสาวได้มีประกายความสุข ตั้งแต่แรกพวกเธอก็ไม่ชอบขี้หน้าบิงเมียนเหมือนกัน ทั้งสองแม้กระทั่งคิดอยากจะตบหน้าอีกฝ่ายสักฉาด!
แต่….ถึงอย่างงั้นพวกเธอก็ไม่อาจเมินเฉยต่ออิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังของอีกฝ่ายได้……
มองดูบิงเมียนที่ยังทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ วู่หยานก็ทำท่าง้างมือ เห็นแบบนี้บิงเมียนก็ได้สติแล้วรีบกระโดดโหยงถอยหนีออกไป เห็นแบบนี้วู่หยานก็หัวเราะกร๊าก
“โว้วๆ กลัวขนาดนั้นเลยเหรอครับ ไอ้คุณชาย….ผู้ยิ่งใหญ่…”
บิงเมียนค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองวู่หยาน ด้วยแววตาที่ไร้ความรู้สึกโกรธจะมีก็เพียงแค่ความเย็นชาอันไร้ที่สิ้นสุด…..
“….แกตาย….”
คลื่นลมปราณเริ่มแผ่ออกมาจากตัวบิงเมียนอย่างบ้าคลั่ง และนี่ไม่ใช่ลมปราณธรรมดาแต่เป็นปราณน้ำแข็ง! และนี่ทำให้ชั้นบรรยากาศรอบเกิดเกร็ดน้ำแข็งขึ้น!
ในขณะเดียวแรงกดดันทรงพลังก็ถูกปล่อยออกมาจากตัวบิงเมียน เขายกมีดสั้นด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก มีเพียงแค่ดวงตาที่จ้องวู่หยานเขม็ง ในเวลานี้ไม่มีใครคิดสงสัยหรือแปลกใจเลยถ้าวินาทีต่อมาบิงเมียนจะพุ่งเข้าใส่
ทางวู่หยานที่โดนแรงกดดันของอีกฝ่ายกดทับตัวอยู่ก็ทำแค่คลี่ยิ้มเล็กๆด้วยสีหน้าฉันไม่แคร์
พริบตาต่อมา ปราณรอบตัวบิงเมียนก็ได้แผ่พุ่งถึงขีดสุด จากนั้นเขาก็กระทืบเท้าแล้วหายไปตรงด้านซ้ายของวู่หยาน และมีดของเขาก็ได้ห่างจากคอของวู่หยานเพียงแค่นิดเดียว!
ช่วงเวลาที่มีดเกือบจะไปถึงคอ ตัววู่หยานก็มีประกายไฟฟ้าเล็กๆออกมา จากนั้นตรงปลายมีดก็มีแผ่นเหล็กสีดำขนาดทำนิ้วชี้โผล่ออกมาขวาง!
“เคร้ง!”
มีดถูกหยุดไว้ ในเวลาเดียวกันวู่หยานก็ตวัดนิ้วสั่งแผ่นเหล็กให้บินเข้าใส่หน้าของบิงเมียนดุจอาวุธลับ!
“ฮึ้ม!”
เห็นอีกฝ่ายยังคงเล็งมาที่หน้าตนเอง บิงเมียนที่ได้บทเรียนจากก่อนหน้าจึงทำให้เขาไม่ดื้อดึง รีบตวัดมีดขึ้นปัดแผ่นเหล็กออกไป! และตามด้วยปามีดใส่ด้วยความเร็วที่แรงค์7ทั่วไปไม่อาจตามทันได้!
วู่หยานหรี่ตามองมีดที่บินมาหาตน เขาหุบนิ้วมือทั้งห้าติดกันจากนั้นชูขึ้นเล็กน้อย แล้วรอจังหวะมีดเข้ามาใกล้ ก่อนที่จะฟันมือลงมา!
มีดถูกฝ่ามือวู่หยานกระแทกกระเด็กออกไป! นี่ทำให้คนที่เห็นจำนวนนับไม่ถ้วนถึงกลับต้องอ้าปากค้างที่เขาปัดยุทธภัณฑ์ดินได้ด้วยมือเปล่าๆ!
“มีดน้ำแข็ง!”
ปราณจากตัวบิงเมียนได้ไหลเข้าไปในตัวมีด ทันใดนั้นมีดก็ได้สั่นไหวแล้วขยายขนาดขึ้นเหมือนหมัดของลัคซ์ ออร่าสีฟ้าได้ครอบครุมตัวมีดและเปลี่ยนมันเป็นมีดน้ำแข็ง
ตู้ม!
มีดบินได้เริ่มพุ่งเข้าหาวู่หยาน!
วู่หยานขมวดคิ้วแล้วโยกหัวหลบไปด้านข้าง พริบตาต่อมาก็มีมีดบินผ่านตำแหน่งเดิมบริเวณหน้าของเขาไป!คลื่นความเย็นที่เฉียดหน้าไปนี้ไม่ได้ทำให้คิ้วที่ขมวดของวู่หยานคลายออกเลย
หรี่ตาลง นัยน์ตาสีแดงของเขาเข้มขึ้น เป็นสัญญาณบอกว่าเจ้าตัวเริ่มที่จะมีน้ำโหแล้ว!
วู่หยานกระโจนตัวออกไปด้านหน้าพร้อมกำหมัดแน่น แล้วชกตู้มออกไป!
ราวกับเห็นอนาคต จุดที่เขาชกออกไปได้มีมีดบินปรากฏขึ้นอย่างแม่นยำ จากสายตาคนนอกมันเหมือนมีดเป็นฝ่ายบินมารับหมัดของเขาเองเลย!
เกิดเสียงปะทะกันขึ้นก่อนที่วินาทีต่อมามีดน้ำแข็งเล่มหนึ่งก็ได้ถูกชกจนกระเด็นออกจากสนามไป ทั้งหมดที่ว่ามาเหมือนนานแต่ที่จริงมันเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วเสียจนคนส่วนใหญ่ตอบสนองไม่ทัน เมื่อพวกเขารู้ตัวอีกทีมีดน้ำแข็งก็ออกมานอกสนามแล้ว
เห็นภาพนี้ เฟยเฟยและผู้นำขุมกำลังอื่นก็ได้ถอนหายใจแล้วพูดเป็นทำนองเดียวกันว่า
“….บิงเมียน…แพ้แน่…”
บางทีอาจเป็นเพราะรู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะแพ้ บิงเมียนก็ไม่อาจคงสีหน้าเย็นชาไว้ได้อีกต่อไป หน้าเขาแสดงให้ถึงความไม่อยากเชื่อถึงขีดสุด ก่อนที่หน้าเขาจะบิดเบี้ยวไปด้วยความคลั่ง!
“บ้าที่สุด!!!”
ราวกับสัตว์ที่จนตรอก บิงเมียนได้กำมีดที่เหลือแน่นแล้วพุ่งเข้าไปแทงหน้าอกวู่หยานโดยตรง การจู่โจมนี่ไม่ได้ทำให้วู่หยานประหลาดใจ กลับกันมันทำให้รู้สึกสมเพจ……
เสี้ยววินาทีต่อมาวู่หยานก็ชกหมัดออกไปส่งมีดกระเด็นออกนอกสนามเหมือนอันที่แล้ว
แทบจะวินาทีเดียวกันกับที่อาวุธเขากระเด็นออกไป นัยน์ตาบิงเมียนได้หดตัวอย่างรุนแรง สาเหตุเป็นเพราะตรงหน้าเขาได้มีหมัดของวู่หยานตรงเข้ามา! มันเล่นหน้าอีกแล้ว!
ในช่วงเวลานี้เองก็ได้มีสมาชิคคนนึงของธารเหมันต์กระโดดขึ้นมาบนลานประลองแล้วไปปรากฏตัวด้านข้างวู่หยาน…..
