//ติดตามอ่านตอนล่วงหน้าได้ที่เพจเฟสบุ๊ค – ห้องสมุดคนรักนิยายแปล
ปัจจุบันมีทั้งหมด 1640 ตอน จุกๆ
SGS บทที่ 327 – เจ้าหญิงคนงาม
ออร่าสีน้ำเงินรอบตัวไป่หลิงได้หดกลับเข้าไปเมื่อเขาเห็นมีคนบุกเข้ามายืนคั่นกลางตนกับวู่หยาน ส่วนไอหมอกสีน้ำเงินที่เป็นเขตแดนของเขาก็ได้เจือจางลงราวกับมันได้เจอบางอย่างที่น่าสะพรึงกลัวเข้า ทำให้ผลลดความเร็วของมันน้อยลงจนแทบจะไม่ส่งผลอะไรแล้วรวมไปถึงแรงกดทับร่างนี่ด้วย! อย่างน้อยวู่หยานก็รู้สึกอย่างนั่นนะ……
แต่ที่ทำวู่หยานช็อคก็คือ คนที่เข้ามาขวางสามารถสะกดข่มเขตแดนได้ทันทีที่มาเลยต่างหาก!
มากไปกว่านั้นคือหน้าตาของคนผู้นี้ที่น่าตกตะลึงยิ่งกว่า! แค่การปรากฏตัวของ ‘เธอ’ ก็ราวกับทำให้โลกหล้ากลายเป็นน้ำแข็ง!
ตัวเธอได้สวมใส่เครื่องแบบของนักเรียนพิเศษโดยมีเสื้อโค้ทสีขาวคลุมทับไว้ บนหัวมีผ้าคาดผมโปร่งแสงราวกับผลึกคริสตัลและยังเปร่งประกายสีทองดูหรูหรามากอีกด้วย เธอมีเส้นผมสีฟ้าของน้ำแข็งตรงยาวลงมาดุจน้ำตก ทั้งหมดนี่ทำให้เธอดูสูงส่งและงดงามมาก!!!
ภายใต้ผมสีฟ้าของเธอคือดวงหน้าที่งดงามระดับโลกราวกับถูกรังสรรค์โดยพระเจ้าเอง ยิ่งพอเอามารวมเข้ากับผิวขาวใสดุจหิมะและผมสีฟ้านี่อีกทำให้เธอดูเหมือนร่างอวตารของน้ำแข็ง
สีตา สีผม
ถ้าจะให้พูดข้อบกพร่องจริงๆของเธอก็คงมีเพียงจุดเดียวคือ…..ใบหน้านั่นมันดูเย็นชาเกินไป…เย็นชาถึงขีดสุดราวกับจะแช่แข็งทุกอย่าง…..เขามองหาอารมณ์ความรู้สึกในใบหน้านั่นไม่เจอเลย…..
งดงาม! แต่เย็นชา!นี่คือคำจำกัดความของสาวงามเหนือโลกผู้นี้!
การมาถึงของเธอคนนี้ไม่เพียงแต่ทำให้เขตแดนถูกสะกดจนแทบไม่ส่งผล แต่ยังทำให้เหล่าคนดูทั้งหมดนิ่งอึ้งอ้าปากค้างด้วยสีหน้าโง่งมไม่เว้นแม้แต่ผู้หญิง……
และในหมู่คนที่ทำหน้าโง่ๆนี้ก็ยังรวมวู่หยานด้วย!
แน่นอนว่าเหตุผลที่ทำให้พระเอกเราทำหน้าโง่ๆนี้นั่นย่อมไม่เหมือนกับคนอื่นที่ตะลึงเพราะเห็นจุดสูงสุดของความงาม เหตุที่วู่หยานตะลึงนั่นมาจากข้อมูลที่ระบบส่งเข้ามา!
ซิลฟ์ ไอย์ลู่ : เลเวล72
เลเวล72เว้ยเฮ้ย!!
มาสเตอร์แรงค์8!
นัยน์ตาหดตัวลง วู่หยานช็อคกับพลังของเธอ………
ช่วยไม่ได้นี่หว่าถ้าดูจากเครื่องแบบที่เธอใส่ อีกฝ่ายยังเป็นนักเรียนแน่ๆล่ะ ดังนั้นอายุของเธอก็ต้องยังไม่เกิน25……
แรงค์8ก่อนอายุ25!!!
พ่นลมหายใจหนักๆไปทีเพื่อระบายความช็อค วู่หยานมองดูสาวงามน้ำแข็งคนนี้จากนั้นฝืนยิ้มในใจ
อัจฉริยะที่แท้จริง…..มีอยู่จริงๆด้วยแถมมายืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว……ก่อนหน้านี้เอาจริงนะเขาก็สบประมาทและดูถูกคนบนโลกนี้หน่อยๆเหมือนกัน เขาคิดว่าตัวเองเก่งที่สุดในหมู่คนอายุใกล้ๆกันแล้ว ที่ไหนได้…..เหนือฟ้ายังมีฟ้า…..เหนือสุดหล่อยังมียอดสาวงาม……
แต่ถึงจะแอบยิ้มฝืนๆแต่ไม่นานวู่หยานก็ยอมรับได้ มันไม่แปลกเลยที่จะมีคนอย่างเธออยู่ อย่าลืมที่นี่คือโรงเรียนที่เป็นแหล่งรวมเหล่าผู้มีพรสวรรค์จากทั่วโลก
ไม่รู้ว่าใน Silvaria World Academy ยังจะมีเก่งระดับนี้ในอยู่อีกกี่คน……
มองดูไป่หลิง ทันใดนั่นวู่หยานก็ยิ้ม ถึงจะมีอย่างมากก็คงไม่เกิน9คนหรอก ในเมื่อไอ้เจ้านี่ก็สิบอันดับแรกแล้ว…….
ขณะที่วู่หยานเราสมองคิดไปเรื่อยเปื่อย เขาก็ไม่ไดรู้ตัวเลยว่าสาวงามน้ำแข็งกำลังจ้องมองมายังตนด้วยสีหน้าเย็นชาเหมือนเดิม ทว่าในแววคู่งามนั่นมีชั่วพริบตานึงที่มีร่องรอบความตกใจวาบผ่าน
นี่คงจะเป็นครั้งแรกเลยที่ใครบางคนไม่จ้องเธอตาค้างตอนเจอกันครั้งแรก………
สาวงามผู้นี้คงจะไม่รู้แน่ว่ารอบตัวเขามีสาวน้อยที่สวยไม่แพ้เธออยู่ อย่างฮินางิคุกับมิโคโตะถึงจะไม่สวยเท่าแต่นั่นก็เป็นเพราะทั้งสองยังเยาว์วัยอยู่อะไรหลายๆอย่างยังไม่เจริญเติบโตเต็มที่เหมือนเธอ แต่ทางสามสาว อิคารอส แอสเทรีย และ มิซากิ นั่นมีใบหน้าที่งดงามไม่แพ้เธอเลย!
ด้วยเหตุนี้วู่หยานจึงไม่ได้นิ่งอึ้งสติหลุดเหมือนคนอื่น ถ้าเป็นตัวเขาก่อนที่จะมีพวกเธอมันก็เป็นอีกเรื่องนะ แต่ถ้าตอนนี้บอกเลยยาก……….
แน่นอนว่าท่าทางของวู่หยานก็ทำได้แค่สาวน้ำแข็งเหลือบมองทีนึงเท่านั้น……..
เทียบกับวู่หยานแล้ง อีกฝั่งนึงไป่หลิงนั่นเทียบไม่ติดเลย เขายืนงุนงงมองสาวผมฟ้าตรงหน้า
ผ่านไปชั่วขณะ ฮินางิคุกับมิโคโตะและเฟยเฟย ก็เป็นพวกแรกที่ได้สติก่อน เฟยเฟยรีบตะโกนทันที
“เจ้าหญิงซิลฟ์!”
ได้ยินเสียงตะโกน ทุกคนก็ได้สติ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงตะโกนมากมาย
“เจ้าหญิง?”
ได้ยินวู่หยานก็ยกคิ้ว เขาไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่ เพราะตั้งแต่เห็นนามสกุล ‘ไอย์ลู่’เขาก็จะเดาสถานะอีกฝ่ายได้แล้ว!
“เจ้าหญิงซิลฟ์……”
ไป่หลิงก้มหัวลงอย่างช่วยไม่ได้ ในใจรู้สึกกระอักกระอ่วน เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอ แต่ถึงงั้นทุกครั้งที่เห็นเขาก็ไม่อาจควบคุมตัวเองได้ นี่ทั้งทำให้เขาอึดอัดต่อหน้าเธอและโกรธตัวเองที่ใจไม่นิ่งพอ
“เธอเป็นเจ้าหญิงเหรอ?” มิโคโตะชี้นิ้วใส่ซิลฟ์ด้วยสีหน้าเหรอหรา จากจุดนี้จะเห็นได้เลยว่าเธอช็อคมาก
เพราะเธอเองก็ได้ชื่อว่า ‘เจ้าหญิง’ คนนึงเหมือนกัน……
ตอนที่อยู่โทคิวะไดเธอได้ชื่อว่าเจ้าหญิงพลังไฟฟ้า ส่วนทางนี้เป็นเจ้าหญิงน้ำแข็ง ทั้งๆที่มีคำว่า ‘เจ้าหญิง’เหมือนกันแท้ๆแต่ทำไมมันถึงได้แตกต่างกันขนาดนี้…….
“เป็นเจ้าหญิงที่สวยมากจริงๆ…..” ฮินางิคุพูดชมออกมา
นัยน์ตาสีฟ้าของซิลฟ์เปิดขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าเย็นชาเช่นเดิม เธอเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดเบาๆว่า……
“การประลองน่ะ….พอเท่านี้แหละ….”
“ห๊ะ?” ทุกคนร้องออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ คำพูดของเธอทำพวกเขาประหลาดใจมาก
หลังจากได้สติกลับมาเต็มที่ไป่หลิงก็ทำท่าจะพูดอะไรบางอย่าง แต่วู่หยานก็ชิงตัดหน้าก่อน
“ทำไม?”
วู่หยานขมวดคิ้วใส่ซิลฟ์ เขาไม่รู้จักเธอและเธอก็ดูเหมือนจะไม่ได้อยู่ข้างไป่หลิงด้วย แล้วเธอมีเหตุผลอะไรถึงได้เข้ามาหยุด?
ซิลฟ์มองเขาทีนึง แล้วหันไปหาไป่หลิง
“….นายมีปัญหามั้ย?”
ไป่หลิงกังวลเขาไม่รู้ว่าควรทำไงดี วู่หยานที่เห็นก็ประหลาดใจให้กับน้ำหนักคำพูดของเธอที่มีต่อไป่หลิง นี่ทำให้วู่หยานปากบิดเบี้ยว นี่เล่นใช้อำนาจบาตรใหญ่เหรอ?……
ครู่ใหญ่ๆผ่านไป ไป่หลิงก็ถอนหายใจยาว “ในเมื่อเป็นพระประสงค์ของเจ้าหญิง หม่อมฉันก็ไม่ขัดข้อง…….”
ราวกับคิดไว้อยู่แล้วว่าเขาต้องตกลง ซิลฟ์หันหน้าไปมองกรรมการต่อ เห็นแบบนี้กรรมการก็แบมือ
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ข้าก็ขอยุติการประลองไว้แต่เพียงเท่านี้ล่ะนะ……..”
วู่หยานหันไปมองกรรมการด้วยสีหน้าอึ้งๆ เวลานี้เขาอยากพลิกโต๊ะมาก นี่มันอะไรกันวะ? ติดสินบนกันหน้าด้านๆเลยเว้ยเฮ้ย! เอ็งเป็นกรรมการนะโว้ย! กรรมการ! ความยุติธรรมไปอยู่ไหนหมดแล้วเฮ้ย!
อีกอย่างนี่หล่อนไม่คิดจะถามความเห็นตูเลยเหรอ?!!!
ราวกับอ่านความคิดเขาได้ เจ้าหญิงหันมามองวู่หยานแล้วเปิดปากงามพูดเสียงเรียบเฉย
“ถ้านายอยากจะสู้นักก็รอจนถึงเทศกาลนั่นก่อน ถึงเวลานั้นนายอยากสู้แค่ไหนก็ตามใจ!”
ได้ยินวู่หยานก็เบิกตากว้างยืนอึ้ง
ห๊ะ? โรงเรียนนี้มีเทศกาลด้วย?……
//ติดตามอ่านตอนล่วงหน้าได้ที่เพจเฟสบุ๊ค – ห้องสมุดคนรักนิยายแปล
ปัจจุบันมีทั้งหมด 1640 ตอน จุกๆ
