บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ! – ตอนที่ 407 ฟันยับ! สาวน้อยสุดแกร่งล่ะ!

บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ!

//ติดตามอ่านตอนล่วงหน้าได้ที่เพจเฟสบุ๊ค – ห้องสมุดคนรักนิยายแปล  

ปัจจุบันมีทั้งหมด 1820 ตอน จะจบแล้วครับมี2000ตอน

หลังจากนี้จะเป็นตอน PV แอดจะลง 10 ตอนแรกของโลกที่หยานไป เผื่อบางท่านเอาไว้ใช้ตัดสินใจ

 

SGS บทที่ 407 – ฟันยับ! สาวน้อยสุดแกร่งล่ะ!

(โลก Date A Live )

ระเบิดได้ย้อมสีท้องฟ้าจนแดงฉาน และนี่ยิ่งขับเน้นใบหน้าเย็นชาของASTทั้งห้าคน พวกเธอบินทะลุผ่านม่านไฟมาอย่างไม่มีความกลัว จากนั้นเปิดฉากยิงใส่วู่หยานอีกรอบ!

มองดูฝูงมิสไซล์ที่บินเข้ามา วู่หยานก็ถอนหายใจยาว ถึงเขาจะอยากบอกอีกฝ่ายมากๆว่าตนไม่ใช่ภูติ แต่ทางนั้นดูจะไม่คิดฟังอะไรเขาเลย โดยเฉพาะโอริกามิที่ส่งสายตาอาฆาตใส่เขาไม่หยุด!

“ดูท่าคงต้องสู้จริงๆสินะ…….”

สิ้นเสียง ด้านหลังเขาก็มีหลุมมิติจำนวนมหาศาลปรากฏขึ้น มันมากขนาดที่ต่อให้ฝ่ายนั่นยิงมิสไซล์จนหมดตัวก็ไม่มีทางเทียบได้

วินาทีต่อมา ดาบทรายเหล็กก็ได้แหวกอากาศออกไปตัดมิสไซล์ที่ทำมาจากเหล็กได้อย่างง่ายดาย หลังจากตัดมิสไซล์เป็นสองส่วนแล้วพวกมันก็ได้มุ่งหน้าต่อไปหาASTทั้งห้าคนนั่น!

เห็นว่ามิสไซล์ทำอะไรไม่ได้ พวกเธอก็ไม่ได้แปลกใจอะไร ปล่อยไอพ่นด้านหลังเร่งความเร็วหลบดาบทรายเหล็ก ก่อนจะบินตรงมาหาวู่หยาน!

ที่ทั้งห้าคนไม่รู้ก็คือดาบพวกนี้วู่หยานสามารถควบคุมได้เพราะทำเองกับมือล้วน!

กระแสไฟฟ้าปรากฏออกมา ทันใดนั้นดาบด้านหลังที่พวกเธอหลบไปแล้วก็ได้วกกลับบินเข้ามาใหม่!

เจอแบบนี้เข้าไป ในที่สุดสาวๆทั้งห้าก็เปลี่ยนสีหน้า แม้แต่โอริกามิก็ยังต้องกัดฟันกรอด

ต่อหน้าฝูงดาบ หน่วยASTจำต้องหยุดการพุ่งตัวนี่ แล้วไปหลบดาบแทน

ทั้งหมดนี่เป็นไปตามที่วู่หยานคิด เขาโชว์ใบหน้ายิ้มแย้มออกมา ทว่าไม่นานรอยยิ้มนี้ก็แข็งค้าง

ทั้งๆที่เห็นแล้วว่าด้านหลังมีดาบพุ่งเข้ามาเสียบตัว โอริกามิก็ไม่เลือกที่จะหลบเหมือนเพื่อนคนอื่น เธอจ้องหน้าวู่หยานเขม็งแล้วเร่งความเร็วไอพ่นบินเข้าหาวู่หยาน!

สะดุ้ง วู่หยานรีบสั่งหยุดดาบที่จวนเจียนจะแทงทะลุโอริกามิ ทว่าตอนนี้เองสาวเจ้าก็ได้บินมาถึงตัวเขาแล้ว เธอยกปืนขึ้นมาตรงหน้าวู่หยานแล้วกดยิง!

เป็นปืนเลเซอร์!

ด้วยความเร็วของเลเซอร์บวกกับระยะห่างที่แทบจะเป็นศูนย์นี่ มันจึงแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลบ!

แต่ก็นะมันก็แค่ ‘แทบ’ นี่……

วิถียุทธอมตะที่สามารถเรียกว่าโกงได้อย่างเต็มปาก ทำให้วู่หยานสามารถเอียงคอเล็กน้อยก็หลบได้แล้ว!

แสงเลเซอร์บินเฉียดหูและไหล่เขาไป จนวู่หยานยังรู้สึกแสบร้อน

เดาะลิ้น โอริกามิหยิบเอาดาบแสงเลเซอร์สีฟ้าออกมาแล้วฟันใส่หน้าวู่หยาน ขณะที่อีกมือยกปืนกดยิง!

วูบ!

ดาบเลเซอร์เพิ่งฟันลงมาได้เพียงครึ่งทาง มือวู่หยานก็ได้พุ่งเข้าไปจับข้อมือโอริกามิไว้ไม่ให้ฟันได้ โดยที่อีกมือก็เข้าไปจับมือเธอข้างที่ถือปืนไม่ให้ยืนต่อเช่นกัน!

นัยน์ตาสีแดงจ้องมองใบหน้าน่ารักแต่ไร้อารมณ์ที่อยู่ห่างไปไม่ไกลนี่ ในขณะเดียวกันวู่หยานก็สบถด่าในใจไปด้วย

ยัยนี่เกลียดพวกภูติเข้ากระดูกดำจริงๆด้วย ไม่น่าล่ะในเนื้อเรื่องพอภูติโผล่ออกมาเธอก็จะสลับบุคลิกกลายเป็นคนบ้าทันที

ถ้าไม่ใช่เพราะมีวิถียุทธอมตะ เขาก็คงโดนชุดการโจมตีเมื่อกี้สอยร่วงไปแล้ว

ขณะที่วู่หยานกำลังนึกขอบคุณตัวเองในอดีต โอริกามิก็ได้เคลื่อนไหวตัวพยายามสลัดมือวู่หยานให้หลุด พอรู้ตัวว่ายังไงก็เอาไม่หลุด เธอก็ตัดสินใจใช้หัวโม่งแทน!

ยัยผีบ้านี่!

ด้วยร่างกายแวมไพร์ต้นกำเนิดนี่ มีเหรอที่ร่างกายมนุษย์จะมาเทียบได้? สุดท้ายคนที่จะเจ็บหัวจะเป็นฝ่ายโม่งเองมากกว่า ด้วยเหตุนี่วู่หยานก็จะต้องปล่อยมืออีกฝ่ายไป

แน่นอนว่าถึงวู่หยานจะเมตตาปล่อยเธอไป เธอฝ่ายนั่นไม่ได้เห็นคุณค่าเลย โอริกามิโยนปืนทิ้งแล้วจับดาบกระโจนตัวใส่วู่หยาน!

เห็นความบ้าคลั่งไม่คิดถึงชีวิตตัวเองนี่ วู่หยานก็คิดอยากจะจับสาวผมขาวด้านหน้าไปอบรมหนักๆสักที

นี่น่าจะเป็นครั้งแรกเลยที่วู่หยานออมมือให้คู่ต่อสู้ขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเขารู้เหตุว่าทำไมโอริกามิถึงได้เกลียดภูติล่ะก็ เขาคงจะสู้กลับไปแบบไม่ไว้หน้าแล้ว

ถ้าทำตัวดีๆเหมือนผู้หญิงปกติทั่ว เธอก็ถือว่าเป็นคนที่น่ารักมากคนนึงเลยแท้ๆนะ……

ทว่าพริบตาต่อมา วู่หยานก็โยนความคิดว่าเธอน่ารักทิ้งไป

“ฮ่า!”

โอริกามิร้องแล้ววิ่งใส่วู่หยานพร้อมตวัดดาบเลเซอร์ในมือใส่แบบถี่ยิบ!

เฮ้ย!

วู่หยานตกใจ นัยย์ตาสีแดงหดตัว เขาไม่กล้าทำเป็นเล่นอีกต่อไป ดาบทรายเหล็กบนฟ้าได้พุ่งลงมาที่มือเขา!

เคร้ง!

ดาบดำต้านกับดาบเลเซอร์ วู่หยานกับโอริกามิจ้องหน้ากัน ก่อนที่ฝ่ายหลังจะชักดาบกลับแล้วหมุนตัวร้อยแปดสิบองศาเป็นแรงเหวี่ยงเสริมแล้วฟันดาบออกมาในแนวนอน!

วู่หยานยกดาบกันได้ แต่ก็ต้องแลกกับการที่ดาบทรายเหล็กหักครึ่ง!

มองดูดาบตน วู่หยานก็อึ้ง

ยัยบ้านี่ไม่ใช่คนธรรมดาจริงด้วย!

ทำไมทักษะต่อสู้ถึงได้สูงขนาดนี้ว่ะ?

ตอนนี้เองวู่หยานก็นึกขึ้นมาได้ว่าเด็กสาวตรงหน้าสามารถ….ประมือด้านดาบกับภูติโทวกะได้อย่างสูสี!

ถึงแม้พลังของโอริกามิส่วนใหญ่จะมาจากอุปกรณ์ที่ใส่ แต่นี่ก็ไม่อาจปฏิเสธถึงทักษะการต่อสู้ระยะประชิดอันเหนือชั้นของเธอได้!

คนธรรมดาสามารถสู้กับภูติได้ ถึงจะต้องพึ่งอุปกรณ์ก็เถอะ นี่ทำให้วู่หยานแทบไม่อยากเชื่อ

สาว2Dนี่มันเก่งกันผิดมนุษย์ขนาดนี้ทุกคนเลยมั้ยว่ะเนี่ย…….

มองดูโอริกามิที่วิ่งเข้ามาอีกรอบ วู่หยานก็ถอนหายใจเหนื่อยๆ

ดูเหมือนเขาคงต้องเอาจริงแล้ว ไม่งั้นได้แพ้เองแน่

ทันใดนั่น นัยน์ตาสีแดงก็มีประกายสีทองเกิดขึ้น!

ขณะที่วู่หยานเข้าโหมดจริงจังยกเท้าเตรียมวิ่งเข้าปะทะ ตรงด้านหน้าเขาจู่ๆพื้นก็ปรากฏหลุมขึ้น แน่นอนว่าเขาย่อมหลบไม่ทัน และนั่นทำให้โอริกามิเห็นภาพชายตาแดงเดินเหยียบหลุมบางอย่างแล้วร่วงหายไป

ถึงจะหลบไม่ทันแต่ก่อนจะลาจากหายไป เขาก็ทันที่จะเปิดปากร้องด่าว่า “Fuck!!!”

บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ!

บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ!

Status: Ongoing
นี่คือเรื่องราวของ โอตาคุติดบ้านแสนธรรมดา ที่วันหนึ่งพอลืมตาตื่นขึ้นมา เขาพบว่าตัวเองได้มาอยู่กลางป่าในต่างโลก พร้อมระบบร้านค้าแสนจะกวนประสาท ที่ชอบข่มขู่ให้เขาต้องทำตามมัน หลังจากผจญภัยเสี่ยงชีวิตมามากมาย เขาก็ได้ตัดสินใจแล้วว่าจะแข็งแกร่งขึ้น เพื่อที่จะปกป้องครอบครัวที่เขารัก แล้วใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ที่สดใสในต่างโลกให้ได้เลย!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท