บทที่ 164 จ้าวลิ่ว
จ้าวลิ่วแค่อยากทนุถนอมเซี่ยฟางเฟย ไม่คาดคิดว่านางจะร้องตะโกนเสียงดังออกมา
“ช่วยด้วย!!”
ที่ด้านนอก เมื่อเหลยหมิงกับเหลยเป้าได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือพวกเขาก็รีบวิ่งเข้ามาทันที เหลยเป้าเร่งฝีเท้าให้เร็วพอมาถึงเขาเตะประตูจนเปิดออกทันที พอเห็นภาพข้างในห้อง เหลยเป้าตาแดงก่ำ กระชากโจรออกมาจากฟางเฟยแล้วต่อยเขาอย่างไม่ยั้งทันที
จ้าวลิ่วตกใจมาก เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหลยเป้าเลย เขาเอาแต่กุมหัวตัวเองไว้แล้วปล่อยให้เหลยเป้าทุบตีเขา
“มันลวนลามข้า!” เซี่ยฟางเฟยพูดด้วยน้ำเสียงหวาดผวา
ดวงตาของเหลยเป้าเต็มไปด้วยความโกรธ พละกำลังของชายหนุ่มเพิ่มขึ้นทันที หากตอนนี้เขาทุบตีโจรผู้นี้อีกไม่กี่ครั้งคาดว่ามันต้องตายคาที่อย่างแน่นอน เหลยหมิงเห็นท่าไม่ดีเขารีบวิ่งไปกอดน้องชายไว้
“เหลยเป้าหยุด เราต้องเอาเขาส่งทางการนะ หากเราฆ่าเขาตาย นายท่านเซี่ยกับคุณหนูเซี่ยจะเดือดร้อนเอานะ!” เหลยหมิงตะโกน
เมื่อได้ยินว่าคุณหนูเซี่ยจะเดือดร้อน เหลยเป้ามีปฏิกิริยาตอบสนองขึ้นมา เขาเริ่มหยุดชกต่อยโจรผู้นั้น ในขณะที่เซี่ยฟางเฟยมองมือเปื้อนเลือดของเหลยเป้าด้วยแววตาแสดงความเสียดาย
เหตุใดไม่ฆ่าคนผู้นี้ให้ตายไปซะ?
หากโจรผู้นี้ยังมีชีวิตอยู่ มันจะเป็นภัยคุกคามนางได้
เซี่ยฟางเฟยเกลียดชายผู้นี้มันปล้นความบริสุทธิ์ไปจากนาง กรีดทำร้ายหัวใจของเซี่ยฟางเฟยเป็นร้อยครั้ง ไม่คิดเลยว่ามันยังกล้าย้อนกลับมาหานางอีก!
“พี่เหลยเป้า พี่เหลยหมิงพูดถูกแล้ว เราไม่สามารถทุบตีเขาจนตายได้ ต้องส่งตัวให้ทางการ ก่อนอื่นต้องพาเขากลับไปที่จวนเซี่ยก่อนเถิด” เซี่ยฟางเฟยพูดเบา ๆ
ด้วยคำพูดของเซี่ยฟางเฟย เหลยหมิงหยุดมือทันทีก่อนจะหิ้วผู้ชายตนนั้นขึ้นมาราวกับหยิบผ้าขี้ริ้ว
“ไม่ต้องกลัวนะขอรับ ไม่มีใครทำอะไรท่านได้”
“ขอบคุณนะพี่เหลยเป้า”
เซี่ยฟางเฟยทำทางเขินอายในขณะที่เหลยเป้าดูเหม่อลอย เหลยหมิงที่ลอบมองท่าทีของทั้งคู่ก็ขมวดคิ้วอย่างห้ามไม่ได้
การซื้อของในครั้งนี้จึงต้องหยุดชะงักลง พวกเขาเดินทางกลับจวนสกุลเซี่ยทันที
“ท่านรู้จักชายผู้นี้หรือไม่?” เหลยหมิงถาม
เซี่ยฟางเฟยมองไปที่จ้าวลิ่วที่กำลังหมดสติก่อนจะส่ายหัว
“ข้าไม่รู้…”
“เขาคงหลงเสน่ห์ความงามของคุณหนูแน่เลยเจ้าค่ะ จึงได้ทำตัวไม่ดีกับคุณหนูแบบนี้ โธ่…คุณหนูที่น่าสงสารของบ่าว”
ตงเสวี่ยพูดอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเด็กสาวเต็มไปด้วยความวิตกและหวาดกลัว
เหลยหมิงชำเลืองมองไปทางตงเสวี่ย ราวกับว่าไม่เห็นความวิตกของนาง
“ข้าจะมัดเขาไว้ที่กระท่อมเก็บฟืน ก่อนไปรายงานให้ท่านเซี่ยรับทราบ พรุ่งนี้ข้าจะส่งเขาให้ทางการ”
เซี่ยฟางเฟยพยักหน้ารับ
เหลยหมิงคว้าตัวชายผู้นั้นออกไป สายตาของเซี่ยฟางเฟยมองตามจ้องไปที่จ้าวลิ่วอย่างอำมหิต
ไอ้โจรผู้นี้ต้องตาย!
หากนำตัวไปให้ทางการล่ะก็ เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นต้องแตกแน่!
เซี่ยฟางเฟยกลับไปที่เรือนรับรองของตนเอง ทันทีที่เข้าไปในห้อง ตงเสวี่ยก็มีอาการตื่นตะหนกขึ้นมาทันที
“คุณหนูควรทำอย่างไรดีเจ้าคะ?”
ตงเสวี่ยจำจ้าวลิ่วได้ ในวันนั้นที่เหลาสุราก็เป็นจ้าวลิ่วที่เข้ามาหาพวกนางก่อน ตงเสวี่ยรู้ทันทีว่าจ้าวลิ่วไม่ใช่คนดี แต่คุณหนู…
“อย่าแตกตื่น ข้ามีวิธีแก้” เซี่ยฟางเฟยกล่าว
เมื่อเห็นท่าทีสงบของคุณหนูตนเอง ตงเสวี่ยก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อฟ้าเริ่มมืด เซี่ยฟางเฟยก็ยื่นห่อยาเล็ก ๆออกมาจากกล่องเครื่องแป้งของนาง
“นี่คืออะไรหรือเจ้าคะ” ตงเสวี่ยถามอย่างความสงสัย
“ยาเบื่อหนู”
“ยา…ยาเบื่อหนู?!” ตงเสวี่ยตกใจมาก
เซี่ยฟางเฟยเดินไปที่โต๊ะสำรับของนาง หนึ่งในนั้นเป็นขนมอบที่นางขอให้ทางโรงครัวทำมาให้เป็นพิเศษ นางใส่ยาเบื่อหนูลงไปในกาน้ำชา เขย่าเบา ๆ ก่อนจะเอาน้ำชานั้นพรมไปทั่วขนม
“จ้าวลิ่วคงหิวมาทั้งวัน ตงเสวี่ยเจ้าเอาขนมไปให้เขากินเสีย” เซี่ยฟางเฟยพูดด้วยน้ำเสียงธรรมดา
ใบหน้าของตงเสวี่ยซีดลงด้วยความตกใจ
“คุณหนู…นี่มันคือการฆ่าคนนะเจ้าคะ ข้าไม่กล้า..”
เมื่อเห็นท่าทางขี้ขลาดของสาวใช้ เซี่ยฟางเฟยก็พูดไม่ออก เหตุใดผู้อื่นที่ข้ามภพมาจึงมีแต่ข้ารับใช้ที่เก่งกาจและภักดี แต่สาวใช้ข้างกายของนางเป็นเพียงสตรีไร้ประโยชน์เท่านั้น
“ตงเสวี่ย ข้ายกให้เจ้าเป็นคนสนิทของข้า ข้าคิดว่าเจ้าเป็นคนกล้าหาญ แต่วันนี้ข้าผิดหวังจริง ๆ แม้ข้าจะเป็นเจ้านายของเจ้า แต่เจ้าก็ปกป้องข้าไม่ได้!” เซี่ยฟางเฟยพูดอย่างเลือดเย็น
ตงเสวี่ยกัดริมฝีปากของตนเองครุ่นคิดเป็นเวลานาน
นางต้องการปกป้องคุณหนู!
หากไม่ใช่เพราะคุณหนูช่วยซื้อตัวนางมาล่ะก็ ตงเสวี่ยคงจะตายไปแล้ว ชีวิตของนางเป็นของคุณหนู!
“ข้าจะทำเจ้าค่ะ!” ตงเสวี่ยพูดอย่างหนักแน่น
เด็กสาวรวบรวมความกล้าของตน หอบหิ้วขนมเดินไปที่กระท่อมเก็บฟืน บริเวณด้านหน้ามีผู้คุ้มกันยืนเฝ้าอยู่ นางพูดคุยกับเขาเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน ตอนนี้จ้าวลิ่วที่ถูกมัดอยู่บนพื้นก็ฟื้นคืนสติแล้ว
เมื่อเห็นสาวใช้เดินเข้ามา เขาจ้องไปที่นางทันที
“เซี่ยฟางเฟยอยู่ไหน?” ดวงตาของจ้าวลิ่วมืดมน
ตอนนี้จ้าวลิ่วตระหนักแล้วว่าเซี่ยฟางเฟยนั้นหลอกลวง ไหนเล่าที่บอกว่าคิดถึงจนอยากฆ่าตัวตาย นางเพียงแค่ล่อลวงให้เขากลับมาหาเพื่อจะแก้แค้นเท่านั้น! ว่ากันว่าคู่รักคืนเดียวคือความผูกพันธ์นับร้อยวัน เซี่ยฟางเฟยคือผู้หญิงแพศยา!
จ้าวลิ่วเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น หากเซี่ยฟางเฟยอยากกำจัดเขาทิ้ง เขาจะไม่ปล่อยให้นางไปมีความสุขอย่างแน่นอน!
“เจ้า…ท่าน…พี่จ้าว หิวหรือไม่ กินนอะไรก่อนนะ” ตงเสวี่ยพูดก่อนจะหยิบขนมอบออกมาให้อีกฝ่าย
จ้าวลิ่วหิวมาก ทันทีที่เขาได้กลิ่นขนมชายหนุ่มลอบกลืนน้ำลายทันที และเมื่อเห็นว่าจ้าวลิ่วไม่สามารถใช้มือหยิบได้ ตงเสวี่ยจึงหยิบขนมขึ้นมาชิ้นหนึ่งยื่นไปที่ปากของอีกฝาย ก่อนที่เขาจะได้กินเข้าไปประตูกระท่อมก็ถูกเปิดออก
ตงเสวี่ยชะงักมือด้วยความตกใจ ขนมบนมือของนางจึงตกลงไปที่พื้น ชายที่เข้ามาในกระท่อมคือเหลยหมิงนั่นเอง
เนื่องจากเว่ยฉิงอธิบายให้เขาฟังว่าโจรที่ลักพาตัวเซี่ยฟางเฟยไปอาจจะย้อนกลับมาหานาง ทำให้เหลยหมิงจับตามองอย่างใกล้ชิด
แม้ว่าเซี่ยฟางเฟยจะพูดว่านางไม่ได้รู้จักโจรผู้นี้ แต่เหลยหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาจึงลอบสังเกตดูอยู่ เมื่อเห็นสาวใช้ของคุณหนูเซี่ยมาหาจ้าวลิ่ว เขาก็แน่ใจทันที
เด็กสาวหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจ นางมองไปที่เหลยหมิง
“ผู้…ผู้คุ้มกัน เหตุใดท่านถึงมาอยู่ที่นี่” ตงเสวี่ยพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“ชายคนนี้เหยียดหยามคุณหนูของเจ้า แต่เจ้ายังเอาอาหารมาให้เขาอีก ข้าจึงคิดว่ามันน่าสงสัย” เหลยหมิงยืนกอดอกพูด
“คุณหนู…คุณหนูใจดี แม้ว่าชายคนนี้จะเป็นคนเลว แต่ก็ไม่มีใครสมควรตาย ท่านอยากปล่อยให้เขาอดตายหรือ…พรุ่งนี้ต้องมอบตัวเขาในทางการนะ” ตงเสวี่ยเหงื่อแตกพลั่ก
เหลยหมิงเดินไปหาคนทั้งก่อน ก่อนจะหยิบขนมชิ้นที่ตกพื้นขึ้นมาดมกลิ่น
“ให้ตาย…ขนมนี่มัน…” เหลยหมิงพูดด้วยน้ำเสียงมีพิรุธ
จ้าวลิ่วที่ได้สติขึ้นมามองจ้องไปที่ตงเสวี่ยอย่างอาฆาต
“มันมีพิษ! นังหญิงชั่วมันอยากฆ่าข้า!”
ขณะที่พูด ชายหนุ่มก็พุ่งไปหาตงเสวี่ยทันทีราวกับต้องการจะกัดทึ้งเนื้อของนางให้หลุด
เด็กสาวหวาดกลัวมาก นางรีบผวาเข้าไปหลบอยู่ที่มุม มือที่สั่นเทาของนางทำให้ขนมทั้งหมดตกลงพื้น
“ไม่! ขนมนี่ไม่มีพิษ! ไม่มี!”
“มันไม่มีพิษหรือ? งั้นเจ้าลองกินสิ” เหลยหมิงกล่าว
“ไม่กิน! ข้าไม่กิน!”
“เหตุใดคุณหนูของเจ้าถึงอยากฆ่าเขา”
“ไม่! คุณหนูไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าเขา!” ตงเสวี่ยส่ายหัวอย่างลนลาน
“ข้ารู้ว่าเหตุใดนางถึงอยากฆ่าข้า! นังผู้หญิงแพศยาต้องการจะฆ่าผัวตัวเอง!”จ้าวลู่กล่าวอย่างอาฆาต
ถ้าเซี่ยฟางเฟยกล้าคิดที่จะฆ่าเขา เขาจะเปิดเผยทุกอย่างที่นางทำและฆ่านางซะ!
