เจ้าวายร้ายทั้งสาม มาให้แม่เลี้ยงอย่างข้ากล่อมเกลาเสียดีๆ – บทที่ 281ตัวปลอมยังแสร้งทำ

เจ้าวายร้ายทั้งสาม มาให้แม่เลี้ยงอย่างข้ากล่อมเกลาเสียดีๆ

บทที่ 281ตัวปลอมยังแสร้งทำ

ตู้ชิงหยูเอาแขนโอบรอบคอของถังหลี่ก่อนจะดึงนางเข้าไปในอ้อมกอด วันนี้ชิงหยูแต่งกายด้วยเสื้อผ้าตามแบบฉบับบุรุษ นางกับถังหลี่ดูเป็นคู่หนุ่มสาวที่ทั้งหล่อและสวย ดึงดูดความสนใจจากผู้คนได้เป็นจำนวนมาก

เมื่อพวกเขาเห็นว่าชายหญิงอยู่ใกล้กันยามกลางวันแสก ๆ เช่นนี้ สายตาของพวกเขาราวกับเขียนคำว่า ‘ผิดศีลธรรม’ขึ้นมาทันที

ตู้ชิงหยูจูบที่พวงแก้มของถังหลี่ก่อนจะเชิดคางมองไปยังพวกเขา คนเหล่านั้นไม่กล้าสบตานางมองนางพวกเขาถอดถอนหายใจทำท่าราวกับ “ถึงยุคศีลธรรมเสื่อมถอย”

ถังหลี่ปล่อยให้นางทำตามใจ

ตู้ชิงหยูชอบทำตัวแบบนี้ และถังหลี่ก็คุ้นชิน พวกนางสองคนพากันเดินไปที่เฟิงเหอจู

เมื่อทั้งสองคนมาถึงประตูทางเข้าก็ถูกบ่าวรับใช้ขวางไว้ทันที บ่าวรับใช้หนุ่มจำถังหลี่ได้ใบหน้าของเขาไม่ยินดีต้อนรับนางเลย

“เจ้าคือเถ้าแก่เนี้ยร้านหนิงเฟิง เจ้ามาทำอะไรที่นี่? ต้องการฟังบรรยายของท่านจิ่วถิงหรือ? สตรีแบบเจ้าจะเข้าใจอะไร? ออกไปจากที่นี่ซะ!” เขาเอ่ยปากไล่

แต่ก่อนที่ถังที่จะพูดขึ้น ตู้ชิงหยูก็แทรกขึ้นมา

“เหตุใดเจ้าถึงกล้าพูดกับเสี่ยวหลี่ของข้าแบบนี้?”

ใบหน้าของตู้ชิงหยูทั้งเย็นชาและน่ากลัว บ่าวรับใช้คนนั้นรู้สึกเกรงกลัวนางขึ้นมาแต่อดพูดต่อไม่ได้ว่า

“การบรรยายครั้งนี้เข้าได้สำหรับคนที่ได้รับเชิญเท่านั้น พวกเจ้าไม่สามารถเข้าไปได้หากไม่ได้รับเชิญ”

“แล้วถ้าข้ายืนยันจะเข้าไปล่ะ?” ตู้ชิงหยูหรี่ตาของนางเล็กน้อย

“เจ้ากล้าเข้าไปรบกวนการบรรยายของท่านจิ่วถิงหรือ!”

“สามหาว! ท่านจิ่วถิงหรือ? ถอยไป!” ตู้ชิงหยูตะคอก

บ่าวรับใช้คนนั้นตัวสั่นภายใต้สายตากดดันของตู้ชิงหยู ไม่นานนักเขาก็ต้องหลบไป ตู้ชิงหยูจับมือของถังหลี่เข้าไปด้านในเฟิงเหอจู ในนั้นมีผู้คนมากหน้าหลายตา ส่วนใหญ่เป็นศิษย์จากสำนักศึกษาของเขต ในนั้นมีผู้ใหญ่ห้าหกคนที่แต่งตัวเหมือนบัณฑิต

ท่านจิ่วถิงนั่งอยู่บนแท่นสูง ด้านข้างเป็นฉินเหวินซวนที่คอยปรนนิบัติรับใช้อย่างเอาใจ เขากำลังบรรยาย ส่วนผู้คนด้านล่างก็ตั้งใจฟังกันอย่างมาก ตู้ชิงหยูกอดอกยืนมอง โดยมีถังหลี่อยู่ข้างกาย ทั้งสองคนยืนฟังการบรรยายอยู่ครู่หนึ่ง นายจิ่วถิงผู้นี้เก่งกาจในเรื่องหลอกลวงผู้คนเป็นอย่างมาก สิ่งที่เขาพูดมีแต่เรื่องทื่อ ๆ ดูเหมือนต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการเค้นมันออกมา แต่จะเปิดเผยตัวจริงของจิ่วถิงผู้นี้ได้อย่างไร?

ในขณะที่ถังหลี่กำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ตู้ชิงหยูโน้มตัวเข้าไปให้ใบหน้าของถังหลี่และกระซิบ

“เสี่ยวหลี่ข้าจะแสดงบางอย่างให้เจ้าดูต่อจากนี้”

ถังหลี่มองหน้านางด้วยความสงสัย

“เจ้ายืนดูเฉย ๆ พอ”

ตู้ชิงหยูเป็นคนลึกลับ นางเอามือไพล่หลังและเดินช้า ๆ ไปที่แท่นสูงของท่านจิ่วถิงผู้ที่กำลังพูดบรรยายอย่างตื่นเต้น ชายผู้นั้นมองตู้ชิงหยูด้วยหัวใจเต้นระรัว

เหตุใดคนผู้นี้มีท่าทีคุ้นเคย?

เหตุใดเขาดูเหมือนท่านจิ่วถิงตัวจริงมาก?

ตอนที่เขาทำงานอยู่ที่นั่น เขาเพียงแค่เห็นนายท่านจิ่วถิงจากที่ไกล ๆ เท่านั้น ไม่ได้สนิทสนมด้วย จึงคุ้นเคยเพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอก

ไม่มีความบังเอิญเช่นนี้ได้!

ในขณะที่ ‘ท่านจิ่วถิง’ กำลังเคร่งขรึม ตู้ชิงหยูก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ด้านข้างด้วยท่าทีเกียจคร้าน ใบหน้าของนางนั้นหล่อเหลาและมีเสน่ห์ ดวงตาคู่นั้นเย็นชาแต่แฝงความเย้ายวน

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ตู้ชิงหยู

“เจ้าเป็นใคร เหตุใดจึงมารบกวนการบรรยายของข้า” ‘ท่านจิ่วถิง’ ถาม

ตู้ชิงหยูยิ้ม แต่สิ่งที่นางพูดออกมานั้นเต็มไปด้วยคำเสียดสี

“ข้าคิดว่าสิ่งที่เจ้ากำลังคุยโม้อยู่นั้นมันน่าสนใจมาก ข้าจึงอยากจะเข้ามาฟังใกล้ ๆ”

ใบหน้าของ ‘ท่านจิ่วถิง’ บิดเบี้ยวน่าเกลียดมาก

“โม้หรือ! ข้ากำลังบรรยายอยู่!”

“บรรยายหรือ? เจ้าคงไม่ได้กำลังหลอกลวงลูกศิษย์พวกนั่นใช่หรือไม่?” ตู้ชิงหยูมองไปที่เขาอย่างสนใจ

“เจ้าเป็นใครเหตุใดจึงไม่เคารพท่านจิ่วถิง!”

“ใช่ หากเจ้าไม่ได้เทียบเชิญแล้วเข้ามาสร้างปัญหาก็ออกไปซะ!”

ผู้คนเริ่มลุกฮือขึ้นมากล่าวหาตู้ชิงหยู คนเหล่านี้นั้นล้วนเป็นคนที่สนับสนุน ‘ท่านจิ่วถิง’ และภักดีต่อเขามาก ฉินเฉียนรีบลุกขึ้นพยายามนำตัวตู้ชิงหยูออกไป ถังหลี่เห็นเช่นนั้นจึงตั้งท่าจะเข้าไปช่วย ทว่าตู้ชิงหยูกลับเตะเขาลงจากเวที ทำให้ฝีเท้าของถังหลี่หยุดชะงัก นางเลือกที่จะยืนดูการแสดงนี้ต่อไป

ทักษะการต่อสู้แบบนั้นทำให้ทุกคนตกตะลึง พวกเขาเป็นเพียงบัณฑิตใครเล่าจะต่อกรกับนางได้?

“เจ้ากำลังทำอะไร? หากยังไม่หยุดข้าจะเรียกเจ้าหน้าที่มาจับเข้าคุกไป!”

พวกบัณฑิตเริ่มทำตัวไม่ถูกได้แต่ขู่ตู้ชิงหยูเท่านั้น

“ข้าได้ยินมาว่าวันนี้ท่านจิ่วถิงมาบรรยายที่นี่ ข้าจึงได้อยากมาฟัง” ตู้ชิงหยูกล่าว

“เจ้าพูดอะไร? การบรรยายของท่านจิ่วถิงต้องได้เทียบเชิญ เจ้ามีเทียบเชิญหรือ?”

“เจ้าเป็นบัณฑิตหรือ?”

“เจ้าหยาบคายเช่นนี้ ไม่มีคุณสมบัติของบัณฑิตเลยแม้แต่น้อย!”

“เจ้าไม่คู่ควรที่จะได้ฟังการบรรยายของท่านจิ่วถิง!”

“ทั้งที่เจ้าอยากเรียนรู้ แต่เจ้ากลับดูถูกคน”

ทุกคนในที่นั้นเข้าใจว่านางอยากฟังการบรรยายของท่านจิ่วถิงต่างสบถด่านางกันเสียงดัง ฉินเฉียนเป็นคนที่อยากลากตู้ชิงหยูลงไปมากที่สุด แต่คนที่เข้าใจความหมายของคำพูดตู้ชิงหยูนั้นมีเพียงถังหลี่เท่านั้น

ตู้ชิงหยูคือท่านจิ่วถิงตัวจริงหรือ?!

ถังหลี่ถึงกลับตะลึงพรึงเพริดไป จากนั้นเมื่อคิดทบทวนดูก็ปรากฏเค้าลางบางอย่าง ความรู้ของตู้ชิงหยูทำให้ต้าเป่าและสวี่เจวี๋ยนับถือนางมาก นั่นย่อมเพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่านางมีพรสวรรค์มากเพียงใด

ในนวนิยายต้นฉบับ ท่านจิ่วถังนั้นเป็นคนลึกลับและคาดเดาไม่ได้ นางเอกของเรื่องอย่างกู้อิ๋นยังไม่สามารถทำให้นางเป็นพวกได้เลย!

ถังหลี่มองตู้ชิงหยู ยามนางแต่งตัวเป็นผู้ชายก็มีรูปร่างหล่อเหลามาก ท่าทีเกียจคร้านของนางเป็นสเน่ห์ที่เย้ายวน นางคือนักปราญช์ผู้ยิ่งใหญ่ มีความอ่อนน้อมถ่อมตนที่แท้จริง!

ตู้ชิงหยูสังเกตเห็นสายตาของถังหลี่ นางจึงหันมาขยิบตาให้

ถังหลี่ “….”

ถังหลี่มีสีหน้ากระอักกระอ่วนใจ ตู้ชิงหยูนั้นคล้ายเว่ยฉิง ที่รูปลักษณ์ภายนอกสามารถหลอกคนอื่นได้ แต่ภายในนั้น…

ด้วยเหตุนี้ แทนที่ตู้ชิงหยูที่เป็นท่านจิ่วถิง หรือแม้แต่เว่ยฉิงที่เป็นจอมวายร้ายตัวใหญ่ จึงไม่ใช่แค่ตัวละครในหน้ากระดาษหนังสือนิยาย แต่พวกเขาเป็นคนจริง ๆ มีความเป็นปัจเจกบุคคลจนสัมผัสได้

ถังหลี่มองบัณฑิตทั้งหลายที่ยังคงชี้นิ้วติเตียนตู้ชิงหยู คิดในใจว่าพวกเขาล้วนโง่เขลาเหลือเกิน

“พวกเจ้าไม่เข้าใจที่เขาพูดหรือ? เขาหมายความว่าเขาคือท่านจิ่วถิงตัวจริง”

ถังหลี่กล่าว ก่อนจะชี้ไปที่ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้าง ๆ ตู้ชิงหยู

“ส่วนเขาเป็นเพียงจอมหลอกลวงต้มตุ๋นเท่านั้น”

เมื่อถังหลี่พูดจบทุกคนในนั้นตกใจมาก

“เป็นไปไม่ได้! เจ้าพูดเรื่องไร้สาระอะไร?!”

“เขา…เขาจะเป็นท่านจิ่วถิงได้อย่างไร?!”

“ท่านจิ่วถิงอยู่ที่นี่ต่างหาก!” พวกเขาชี้ไปที่ชายวัยกลางคน

“เจ้าคิดว่าพวกเราโง่หรือ!”

ตู้ชิงหยูชำเลืองมองไปยังจิ่วถิงตัวปลอม

“เจ้าคิดว่าอย่างไรหรือลู่ต้าหนิว? เจ้าคือท่านจิ่วถิงตัวจริงหรือเปล่า?”

ดวงตาของตู้ชิงหยูแฝงไปด้วยความกดดัน แท้จิ่งแล้วท่านจิ่วถิงตัวปลอมนั้นเป็นเพียงพ่อครัวของกุ๋ยกู่เหมินนามว่าลู่ต้าหนิว ชายคนนี้หลอกลวงคนมาหลายปีแล้ว แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะโดนฉีกหน้ากากเช่นนี้! มันทำให้เขาตื่นตระหนกมาก

เจ้าวายร้ายทั้งสาม มาให้แม่เลี้ยงอย่างข้ากล่อมเกลาเสียดีๆ

เจ้าวายร้ายทั้งสาม มาให้แม่เลี้ยงอย่างข้ากล่อมเกลาเสียดีๆ

Status: Ongoing
เธอทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่ตนเองเคยอ่าน ถูกขายให้เป็นภรรยาของหนุ่มชาวป่า กลายเป็นแม่เลี้ยงของเด็กน้อย 3 คน ซึ่งเป็นตัวร้ายสุดชั่วช้า จุดจบคือประหารอย่างน่าสังเวช เธอจะทำยังไงให้อนาคตของพวกเขาเปลี่ยนไป‘ถังหลี่’ ทะลุมิติไปเป็นตัวประกอบในนิยายที่ตนเองเคยอ่าน ถูกขายให้เป็นภรรยาของหนุ่มชาวป่า กลายเป็นแม่เลี้ยงของเด็กน้อย 3 คนแต่หนุ่มชาวป่าผู้นี้นั้น คือตัวร้ายหลักของนิยายเรื่องดังกล่าว เป็นตัวร้ายที่จิตใจอำมหิต สุดแสนจะชั่วช้าสามานย์ แถมลูกเลี้ยงทั้ง 3 ก็เป็นเหล่าวายร้าย เป็นตัวร้ายในเรื่องที่โฉดชั่วไม่ต่างกับบิดา จุดจบของพวกเขาคือถูกสั่งประหารอย่างน่าสังเวช แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ เด็กน้อยทั้ง 3 ยังคงเป็นเจ้าก้อนน่ารักนุบนิบ คอยเรียกนางอย่างแสนหวานว่า “ท่านแม่” เพียงแค่คำนี้ที่ออกมาจากปากของพวกเขา นางก็ใจอ่อนยวบ ตั้งใจว่าไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นางจะต้องเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของเหล่าลูกเลี้ยงให้ได้!ภารกิจถัดมาคืออะไรน่ะหรือ ก็คือทำนา ทำการค้า ทำทุกอย่างเพื่อหาเงินทองมาเลี้ยงเด็กน้อยทั้ง 3 ให้มีชีวิตที่สุขสบาย กล่อมเกลาพวกเขาให้มีชีวิตดีๆต่อมา…เหล่าวายร้ายทั้ง 3 ได้เติบโตขึ้น คนหนึ่งเป็นผู้นำสูงสุดของสำนักปราชญ์ในใต้หล้า คนหนึ่งเป็นพ่อค้าผู้ยิ่งใหญ่ ร่ำรวยยิ่งกว่าฮ่องเต้ คนหนึ่งเป็นแม่ทัพหญิงผู้เก่งกาจสง่างาม…ทั้ง 3 ทั้งรักทั้งหวงถังหลี่เป็นอย่างมากผู้นำสูงสุดของสำนักปราชญ์ : บังอาจรังแกท่านแม่ของข้างั้นหรือ จับมันไปขังเดี๋ยวนี้!แม่ทัพหญิงผู้เก่งกาจสง่างาม : พี่ใหญ่ ฆ่ามันทิ้งเสียเลยง่ายกว่า!พ่อค้าผู้ยิ่งใหญ่ : น้องสาม ข้าจะยื่นดาบให้เจ้าเอง!พระปิตุลาผู้ทรงอำนาจคว้าตัวภรรยาของตนเข้าไปกอด : ภรรยาที่รักของข้า ข้าจะปกป้องเอง เจ้าพวกตัวเปี๊ยกน่ารำคาญ ถอยไปซะ!

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท