บทที่ 288 รองเจ้าคณะมณฑลคนใหม่
“เสี่ยวถัง เจ้ามีปัญหาอะไรไหม กู้อิ๋นไม่พอใจอะไรเจ้าหรือเปล่า?” ฮูหยินซูถาม
หมอซูและฮูหยินซูนั้นไว้ใจถังหลี่มาก ดังนั้นเมื่อถังหลี่บอกพวกเขาว่ากู้อิ๋นจะทำร้ายคนทั้งสอง พวกเขาจึงรีบออกจากหมู่บ้านลี่เจียและแกล้งตายเพื่อตบตากู้อิ๋น และเมื่อคิดตริตรองดูแล้ว บางอย่างที่ไม่ปกติระหว่างถังหลี่และกู้อิ๋นคนนั้น
เสี่ยวถังนั้นรู้จักกู้อิ๋นค่อนข้างดี นางถูกเว่ยฉิงพาตัวมายังหมู่บ้านลี่เจีย เป็นไปได้ไหมว่าก่อนหน้านั้นนางมีความแค้นกับกู้อิ๋น? หากสุดท้ายแล้วถังหลี่จะเป็นศัตรูกับคนผู้นี้ นับว่าเป็นเรื่องที่อันตรายมาก
ถังหลี่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ตัดสินใจว่านางจะไม่บิดบังอะไรจึงพยักหน้าออกไป
“ใช่แล้ว”
“เสี่ยวถัง เจ้าอยากแก้แค้นหรือ?” ฮูหยินซูถาม
ความจริงถังหลี่ไม่ได้เกลียดชังกู้อิ๋นถึงขนาดนั้น เพียงแต่นางไม่พอใจกับสถานะตัวตนของกู้อิ๋นมากกว่า ทั้งนี้ไม่ใช่มีเพียงแค่ความเกลียดชังเท่านั้น ถังหลี่และกู้อิ๋นเหมือนศัตรูทางธรรมชาติของกันและกัน อยู่ที่ใครจะพ่ายแพ้ก่อนกันเท่านั้น ตอนนี้ก็เหลือเพียงรอเวลาที่จะได้เผชิญหน้ากันตัวต่อตัว
แต่เรื่องราวทั้งหมดซับซ้อนเกินกว่าจะอธิบายได้
“ใช่ ข้าคิดว่า..”
“พวกข้าจะช่วยเจ้าเอง” ฮูหยินซูกล่าว
ถังหลี่รู้สึกตกตะลึง นางมองใบหน้าของฮูหยินซูนิ่งไปพักหนึ่ง
“ฮูหยิน…”
ฮูหยินซูลูบศีรษะของถังหลี่ “แม้ว่าไท่หยวนจะเป็นหมอ แต่เขาก็เป็นคนมีฝีมือและมีประโยชน์”
“ฮูหยิน เรื่องที่ดีที่สุดของท่านกับหมอซูคือการที่พวกท่านอยู่อย่างสุขสบาย ข้าแค่อยากให้ท่านมีชีวิตที่ดี ได้อยู่ครองคู่กันจนแก่เฒ่า” ถังหลี่ประทับใจ นางสูดลมหายใจเข้า
ในโครงเรื่องเดิมฮูหยินซูจะต้องเสียชีวิตด้วยโรคร้าย หมอซูจะอยู่อย่างโดดเดี่ยวกับภรรยาในความทรงจำเท่านั้น แม้ว่าทั้งสองจะรักกันมากแต่ก็ต้องแยกจากกันมันเป็นเรื่องโศกนาฏกรรมของสามีภรรยาคู่นี้ แต่เป็นเพราะการมาของถังหลี่ทำให้เนื้อเรื่องในนวนิยายเปลี่ยนไป ตอนนี้สามีภรรยาทั้งคู่สบายดี ถังหลี่ก็อยากให้พวกเขาเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ
“เด็กโง่ ไท่หยวนและข้าเห็นเจ้าเป็นดั่งบุตรสาวของเรา พวกเราเป็นแบบนี้ได้ก็เพราะเจ้า ความสัมพันธ์ระหว่างเราก็เหมือนครอบครัวใหญ่ครอบครัวหนึ่ง ทุกคนมีหน้าที่ที่จะช่วยเหลือกันให้พ้นความยากลำบากไม่ใช่หรือ?” ฮูหยินซูลูบหัวอีกครั้ง
“เสี่ยวถัง ข้าอยากให้เจ้าจำไว้ว่าไท่หยวนและข้ายินดีที่จะสนับสนุนเจ้าไปตลอด หากต้องการอะไรให้มาหาพวกข้านะ”
ถังหลี่รู้สึกประทับใจจนไม่สามารถอธิบายได้ นางพิงศีรษะที่ไหล่ของฮูหยินซูอย่างหาที่พึ่ง
“ฮูหยิน ท่านใจดีมาก”
ฮูหยินซูลูบไหล่ของถังหลี่และกล่าวว่าเสี่ยวถังของนางเป็นเด็กดี แต่ตัวนางจะช่วยเสี่ยวถังได้อย่างไรกัน ทักษะทางการแพทย์สามารถช่วยเหลือผู้คนได้ เช่นนั้นก็ควรทำความรู้จักผู้คนให้เพิ่มมากขึ้นเพื่อที่ว่า วันใดที่เสี่ยวถังอยากใช้ประโยชน์ก็จะใช้ได้ตามที่ต้องการ
เถ้าแก่เนี้ยฮวานอนพักผ่อน สักพักนางรู้สึกดีขึ้น จึงตัดสินใจลุกจากเตียงไปคุยกับถังหลี่และฮูหยินซู ในช่วงบ่ายวันนั้นเฉาจีกลับมาเร็วกว่าปกติ ทันทีที่เขาเปิดประตูเข้าบ้าน เถ้าแก่เนี้ยฮวารู้สึกดีใจมาก แต่เมื่อเห็นใบหน้าของเฉาจีมีรอยฟกช้ำ สีหน้าของเถ้าแก่เนี้ยฮวาก็เปลี่ยนไปทันที หญิงสาวรีบลุกเดินไปหาสามี เมื่อเฉาจีเห็นแบบนั้นเขารีบถลาเข้ามาประคองภรรยาไว้
“เซี่ยเซี่ย ช้าลงหน่อย” เขาก็ใช้มือโอบประคองนางไว้
“เกิดอะไรขึ้น? เหตุใดใบหน้าเจ้าเป็นแบบนี้?” ฮวาเฟิ่งเซี่ยเงยหน้ามองรอยแผลของเขา
“ข้าไม่ได้โดนทำร้าย เพียงแต่ข้าทะเลาะกับซุนฮ่วยเท่านั้น ข้าไม่เป็นไรส่วนเขาแค่บาดเจ็บที่มือ”
เขามองภรรยาด้วยท่าทีอ่อนโยนอีกครั้ง
“ไม่ต้องกังวล ข้าสบายดี”
ฮวาเฟิ่งเซี่ยทราบว่าซุนฮ่วยเป็นสหายร่วมงานของเฉาจี ทั้งสองคนเป็นผู้บัญชากองกำลังทหารรักษาการณ์ มีหน้าที่ดูแลเรื่องต่างๆ แต่ทว่าไม่เคยทำงานด้วยกันได้เลย
เพราะซุนฮ่วยเป็นพวกประจบสอพลอ เรื่องทุกอย่างจึงมาลงกับเฉาจีจนหมด
แต่เฉาจีไม่ใช่คนที่จะมารังแกได้ง่าย ๆ เพราะไป ๆ มา ๆ เฉาจีเองก็ไม่ได้ลำบากจากการถูกกลั่นแกล้งขนาดนั้น เถ้าแก่เนี้ยฮวาแช่งด่าซุนฮ่วยที่กล้าทำร้ายคนของนางเช่นนี้ มันสมควรตาย!
เฉาจีกลัวว่าภรรยาจะโกรธ เขาจึงปลอบโยนนาง คนทั้งคู่รักใคร่กันเป็นอย่างดี จนไม่มีที่ว่างสำหรับมือที่สาม
“แล้วพวกเจ้าทะเลาะเรื่องอะไรกันหรือ?” เถ้าแก่เนี้ยฮวาถาม
“ซุนฮ่วยต้องการระดมกำลังทหารของสังกัดของข้า เพราะรองเจ้าคณะมณฑลคนใหม่จะเข้ารับตำแหน่ง พวกเขาต้องการสร้างความปั่นป่วนให้รองเจ้าคณะคนใหม่ปวดหัว เรื่องนี้ซับซ้อน มันเกี่ยวข้องกับการชิงอำนาจขององค์ชาย” เฉาจีกล่าว
คนธรรมดาทั่วไปอาจจะไม่รู้ว่าเหตุใดตำแหน่งของเจ้าคณะมณฑลถึงได้มีความเกี่ยวข้องกับราชสำนักในเมืองหลวง แต่ทว่าเฉาจีนั้นต่างออกไป เขามีคนรู้จักมากมายในเมืองหลวง เขาจึงเข้าใจในเรื่องนี้เป็นอย่างดี
“การชิงอำนาจขององค์ชายหรือ? เฉาจีเจ้าเล่าให้ข้าฟังมากกว่านี้ได้หรือไม่?” ถังหลี่ถาม
พระเอกของนวนิยายเรื่องนี้คือองค์ชายสาม ในนวนิยายนั้นกู้อิ๋นและองค์ชายสามเป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่งมาก ทั้งสองฆ่าฟันผู้อื่นเพื่อจะก้าวขึ้นไปบนจุดสูงสุด ฝ่ายชายกลายเป็นฮ่องเต้ และฝ่ายหญิงกลายเป็นมารดาของแผ่นดิน
องค์ชายสามและกู้อิ๋นจึงเป็นศัตรูของนางและเว่ยฉิง
มณฑลชิงเหอนั้นอยู่ห่างจากเมืองหลวงมาก ทำให้นางไม่อาจรู้สถานการณ์ในราชสำนักได้ ถังหลี่ต้องการรู้ข่าวจากเฉาจี เมื่อหญิงสาวถาม เฉาจีจึงตอบได้อย่างคล่องแคล่ว
“ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันมีโอรสแปดพระองค์ โอรสองค์โตของฮ่องเต้เป็นอดีตองค์รัชทายาท เขาถูกปลิดชีวิตเพราะเรื่องกบฏ ตอนนี้จึงมีองค์ชายอยู่เจ็ดองค์ ฮ่องเต้ไม่เคยแต่งตั้งองค์รัชทายาทอีกเลยจึงได้เกิดการการแย่งชิงตำแหน่งองค์รัชทายาท ในหมู่องค์ชาย องค์ชายสามและองค์ชายหกดูจะมีความหวังที่สุด องค์ชายสามเป็นบุตรของพระสนมที่ตระกูลเดิมมีอำนาจ ส่วนองค์ชายหกนั้นพระมารดาเป็นพระสนมคนโปรด ระหว่างพวกเขาจึงมีการแก่งแย่งกันอยู่ตลอดเวลา”
“มณฑลชิงเหอเป็นมณฑลที่ร่ำรวยอยู่ติดกับฉินโจว เป็นเส้นทางที่อันตรายและเป็นแนวป้องกันพรมแดนของราชวงศ์โจว พวกเขาจึงให้ความสำคัญกับมณฑลนี้ ต่างฝ่ายต่างอยากให้คนของตัวเองประจำอยู่ที่นี่ เดิมทีรองเจ้าคณะมณฑลเป็นคนขององค์ชายหกแต่ถูกโยกย้ายออกไปโดยฝีมือขององค์ชายสาม ทำให้ตำแหน่งนี้ว่างลง องค์ชายสามอยากจะให้คนของตัวเองเข้ารับตำแหน่งนี้แต่เขาไม่ต้องการ อยากไปตำแหน่งอื่นมากกว่า ทำให้ตำแหน่งนี้ว่างลง รองเจ้าคณะมณฑลผู้นี้ไม่ใช่คนขององค์ชายสามหรือองค์ชายหก เมื่อเห็นว่าสถานการณ์วุ่นวายจบลงแล้ว เขาจึงต้องการสร้างความปวดหัวให้รองเจ้าคณะมณฑลคนใหม่ ซุนฮ่วยมันคือสุนัขรับใช้ของเขา ที่คอยจัดแจงทุกอย่างแต่ข้าไม่เห็นด้วย พวกเราจึงมีเรื่องชกต่อยกัน” เฉาจีพูดต่อ
“ใครคือรองเจ้าคณะมณฑลคนนี้หรือ?” ถังหลี่อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย
“ท่านอู่เสี่ยวโหว” เฉาจีกล่าว
“นายท่านอู่?” ถังหลี่ถามซ้ำด้วยความสงสัย
“ใช่ ท่านอู่โหวนั้นไม่สนใจเรื่องอำนาจ เขาไม่ฝักใฝ่เข้าข้างฝ่ายใด ไม่สนใจงานบริหารบ้านเมือง แต่เมื่อไม่นานมานี้ จู่ ๆ เขาก็ทูลขอให้ฮ่องเต้หาตำแหน่งให้แก่ลูกชายของเขา ท่านอู่โหวคนนี้มีคุณงามความดีดังนั้นองค์ฮ่องเต้จึงตอบตกลง” เฉาจีกล่าว
“พอพูดถึงท่านอู่เสี่ยวโหว รู้สึกว่าเขาจะหายตัวไปและเพิ่งกลับมาที่จวนอู่เมื่อไม่นานมานี่เอง”
หายตัวไป…
เมื่อฟังคำพูดของเฉาจีแล้วถังหลี่อดคิดไม่ได้ว่าคน ๆ นั้นจะเป็นสามีของนางหรือเปล่า เพราะเขาบอกว่าจะปรากฏตัวอีกครั้งในสถานะใหม่
อาจจะเป็นไปได้…
