บทที่ 445 ถังหลี่ค้นหาความจริง
หลังจากที่ถังหลี่ได้ยินข่าวซุบซิบเหล่านั้นบนท้องถนน นางรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงได้รีบมาหาพี่ชาย เมื่อมาถึงศาลต้าหลี่ อาฉีบอกว่ากู้หวนเนี่ยนออกไปหาฝางเหมี่ยว
นี่ควรเป็นเรื่องที่น่ายินดีที่ ในที่สุดพี่ชายของนางก็เข้าใจความรู้สึกของตนเอง และเป็นฝ่ายเริ่มเข้าหาฝางเหมี่ยว
แต่เพราะข่าวลือที่เกิดขึ้นทำให้ถังหลี่ไม่อาจจะนิ่งนอนใจได้เพราะมีผลกระทบต่อพี่ใหญ่และฝางเหมี่ยว ยิ่งไปกว่านั้นข่าวลือได้แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว ราวกับว่ามีคนจงใจ…
ที่ถังหลี่กลัวก็คือพี่ชายของนางจะตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกับในนวนิยายต้นฉบับ หากเขาต้องแต่งงานกับจ้าวชิงเฉิง
“ข้าได้ยินแล้ว… น้องเล็กก็ได้ยินหรือ?” กู้หวนเนี่ยนพูด
“เจ้าค่ะ มีข่าวลือแพร่กระจายไปทั่ว ราวกับว่ามีคนจงใจปล่อยข่าว” ถังหลี่พูด
“ข้าจะส่งคนไปตรวจสอบ” กู้หวนเนี่ยนขมวดคิ้ว ชายหนุ่มกลับมาที่ศาลต้าหลี่เพื่อตรวจสอบเรื่องนี้
“อีกเรื่องคือองค์หญิงใหญ่มาพบท่านแม่ นางต้องการให้พี่ชายแต่งงานกับจ้าวชิงเฉิง” ถังหลี่กล่าวขึ้น ทำให้กู้หวนเนี่ยนอดคิดไม่ได้ว่าบางทีองค์หญิงใหญ่อาจจะเป็นคนแพร่ข่าว เพื่อให้เขาแต่งงานกับจ้าวชิงเฉิงเสียงเอง
“ข้าจะส่งคนไปสืบเรื่องของจ้าวชิงเฉิงเอง” กู้หวนเนี่ยนกล่าว
“พี่ชาย ข้าส่งคนไปสืบแล้ว” ถังหลี่พูด
อย่างไรเสียจ้าวชิงเฉิงก็เป็นบุตรสาวบุญธรรมขององค์หญิงใหญ่ นางรู้สึกว่าเรื่องนี้มีบางอย่างที่แปลกไปมาก ดูเร่งรีบจนเกินไป สองคนพี่น้องมีความคิดเห็นตรงกัน
เมื่อเห็นว่าน้องสาวกังวลเกี่ยวกับตัวเขา กู้หวนเนี่ยนก็รู้สึกทุกข์ใจ
“เสี่ยวหลี่ เรื่องนี้พี่จะจัดการเองเจ้ากลับไปพักผ่อนเถอะ” กู้หวนเนี่ยนพูดขึ้นมาถังหลี่พยักหน้ารับ
นางไม่มีทางยอมให้พี่ชายของนางแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก และใช้ชีวิตอย่างปราศจากความสุขเหมือนนิยายหรอก กู้หวนเนี่ยนให้อาฉีไปส่งถังหลี่ที่จวนอู่โหวแล้วจึงเข้าศาลต้าหลี่เพื่อจัดการเรื่องวุ่นวาย
…
ถังหลี่เข้าไปในห้องที่มิดชิด นางขอให้ฉือซื่อสืบเรื่องของจ้าวชิงเฉิง โดยหวังว่าจะล้วงถึงข้อมูลบางอย่างได้
ในตอนเย็นวันนั้น เมื่อเว่ยฉิงกลับมา เขาก็เห็นภรรยายืนอยู่ที่หน้าต่าง มองไปด้านนอกอย่างครุ่นคิด เขาเดินไปกอดนางด้านหลัง เมื่อถังหลี่หันมามองก็เห็นว่าเป็นสามีของนาง
“สามี” ถังหลี่เรียกเขา
เว่ยฉิงลูบศีรษะของนางเบาๆ
“ทำไมขมวดคิ้วแบบนั้นล่ะ?” ถังหลี่จึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้ฟัง
“พี่ชายเข้าใจความรู้สึกของเขาดีแล้ว ข้าคิดว่าเขาน่าจะลงเอยกับฝางเหมี่ยวอย่างสวยงาม แต่ไม่รู้เลยว่าเหตุใดจึงได้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นมา”
ถังหลี่ว่าแล้วก็เอนศีรษะไปพิงเว่ยฉิงอย่างหงุดหงิด
“เจ้าเป็นปลาหลี่นำโชค เรื่องนี้คลี่คลายไปด้วยดีอย่างแน่นอน พี่ใหญ่และฝางเหมี่ยวจะได้ครองรักกันในที่สุด” เว่ยฉิงปลอบใจภรรยา
คำพูดของเขานั้นไม่ใช่คำปลอบโยนแต่คือความเชื่อมั่นที่เขามีต่อนาง ทันทีที่เว่ยฉิงพูดจบเรื่องดีๆ ก็เกิดขึ้นทันที ฉือซื่อกลับมาแล้ว
“ฉือซื่อเจ้าพบอะไรไหม?” ถังหลี่ถามอย่างเร่งรีบ
“นายท่าน นายหญิง… จ้าวชิงเฉิงกำลังตั้งครรภ์ขอรับ” ฉือซื่อพูด
ถังหลี่ตกใจมาก หญิงสาวคาดเดาไว้แล้วว่าจะมีความลับบางอย่าง แต่คาดไม่ถึงว่าจะเป็นความลับเช่นนี้
“จ้าวชิงเฉิงมีความสัมพันธ์กับองครักษ์ของวัง ตอนนี้นางกำลังตั้งครรภ์ ที่นางกระโดดลงน้ำเมื่อวานนี้เพราะกลัวเรื่องจะถูกเปิดเผย”
ในระหว่างที่ืฉือซื่อพูด ถังหลี่ก็คิดได้เช่นกัน
เดิมทีองค์หญิงใหญ่คาดหวังเรื่องการแต่งงานของทั้งสองตระกูลไว้อยู่ก่อนแล้ว นางจึงใช้โอกาสนี้เพื่อที่ให้จ้าวชิงเฉิงแต่งงานกับพี่ชายของตน ส่วนจ้าวชิงเฉิงก็หาคนรับผิดชอบบุตรในท้องได้
“บุตรสาวบุญธรรมขององค์หญิงใหญ่แต่ละคนล้วนแต่งงานกับบุคคลสำคัญในราชสำนัก แต่จ้าวชิงเฉิงกลับมาตกลงปลงใจกับองค์รักษ์ ทำให้ตัวหมากนี้เสียหาย หากองค์หญิงใหญ่รู้เรื่องเข้า นางย่อมไม่มีวันปล่อยจ้าวชิงเฉิงไป นางจึงต้องการพี่ชายมาแต่งงานด้วย ช่างเป็นกลยุทธ์ที่ดีเสียนี่กระไร” ถังหลี่กล่าว
ยิ่งคิดนางก็ยิ่งโกรธ พี่ชายของนางช่วยคนด้วยเจตนาดี แต่นอกจากจ้าวชิงเฉิงจะไม่รู้สึกเป็นบุญคุณแล้ว ยังกลับตอบแทนน้ำใจของเขาด้วยการสวมหมวกเขียวให้กู้หวนเนี่ยน
นางจำได้ว่าจ้าวชิงเฉิงให้กำเนิดบุตรชายได้ไม่นานหลังจากที่แต่งเข้ามา เด็กคนนี้กลายเป็นหลานคนโตของสกุลกู้ ทุกคนในครอบครัวจึงรักเขามาก
เขาถูกเลี้ยงดูโดนจ้าวชิงเฉิง ต่อมาในตอนที่กู้หวนเนี่ยนมีปัญหา ท่าทีของบุตรชายที่มีต่อเขา ทำให้เขาเสียใจมาก ครอบครัวล้วนตายจาก ภรรยาจากไป บุตรชายปฏิเสธเขาผู้เป็นบิดา กู้หวนเนี่ยนเศร้าใจมาก แต่สุดท้ายแล้วเด็กคนนี้ก็ไม่ใช่ลูกของพี่ชายนางเลย!
ถังหลี่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างโกรธเกรี้ยว นางไม่มีวันปล่อยสตรีชั่วร้ายอย่างจ้าวชิงเฉิงไปแน่นอน นางเขียนจดหมายสองฉบับ ฉบับหนึ่งบอกความจริงเรื่องจ้าวชิงเฉิงแก่พี่ชายของนาง และอีกฉบับส่งไปให้กับจ้าวชิงเฉิงเพื่อขอพบนางในวันพรุ่งนี้ ฉือซื่อรับจดหมายและออกไปทันที
ตอนนี้ในห้องเหลือเพียงสามีภรรยาทั้งคู่
“สามี เป็นข่าวดีจริงๆ” ถังหลี่กล่าว
เมื่อนางรู้เรื่องนี้แล้ว แผนการณ์ของจ้าวชิงเฉิงถือได้ว่าล้มเหลว ถังหลี่อารมณ์ดีขึ้นมาทันที นางคล้องคอเว่ยฉิงเขย่งปลายเท้าจูบที่ริมฝีปากของเขา
…..
วังองค์หญิงใหญ่
จ้าวชิงเฉิงได้รับจดหมายจากถังหลี่
“ถังหลี่เป็นน้องสาวของกู้หวนเนี่ยน นางเป็นบุตรสาวที่รักของสกุลกู้ พวกเขากล่าวกันว่าชื่อเดิมของนางเป็นเสมือนพรนำโชคจึงไม่คิดจะเปลี่ยนและนำชื่อนี้เข้าผังตระกูลทันที” แม่นมพันพูด
“นางเขียนมาว่าอย่างไร?” จ้าวชิงเฉิงรีบถาม
นางมีความลับอยู่เต็มหัวอกจึงไม่สบายใจอยู่มาก
“น่าจะเป็นเรื่องดีเจ้าค่ะ” แม่นมพันอ่านและครุ่นคิดชั่วครู่
“เรื่องดี?”
“ดูเหมือนสกุลกู้ตั้งใจจะตกลงแต่งงาน แม่นางถังหลี่จึงอยากพบคุณหนูเพื่อทำความรู้จัก ถังหลี่เป็นที่รักของสกุลกู้มาก หากนางถูกใจคุณหนู การแต่งงานครั้งนี้จะราบรื่น” แม่นมพันกล่าว
จ้าวชิงเฉิงถอนหายใจอย่างโล่งอก นางลูบที่หน้าท้อง ตอนนี้ทารกในครรภ์มีอายุได้หนึ่งเดือนแล้ว นางต้องรีบจัดงานแต่งอย่างเร็วที่สุด เพื่อให้ไม่มีใครได้ล่วงรู้
“แม่นม รู้เรื่องของคุณหนูกู้มากเพียงใด?” จ้าวชิงเฉิงถาม นางอยู่ในวังตลอด จึงไม่ค่อยได้รู้เรื่องของถังหลี่มากนัก
“นางเคยอาศัยอยู่ในชนบท กลับมาที่จวนสกุลกู้ได้ไม่นานนัก ปีนี้นางอายุยี่สิบปีแล้ว”
อาศัยในชนบท บ้านนอก?
“เลือกของหายากที่มูลค่าไม่ค่อยสูงนัก ข้าจะนำไปเป็นของกำนัลให้นาง” จ้าวชิงเฉิงกล่าว
นางกลับมาอยู่จวนสกุลกู้ย่อมต้องได้เห็นของมีค่ามากมายแน่ แต่คาดว่าคงไม่ค่อยรู้จักของหายาก คิดแล้วจ้าวชิงเฉิงก็นอนหลับไป
วันถัดมา
จ้าวชิงเฉิงแต่งกายอย่างประณีต นางสวมผ้าคลุมแล้วจึงออกไป ถังหลี่นัดนางไว้ที่ร้านอาหารชิงเฟิง เมื่อหญิงสาวไปถึง ภายในห้องนั้นมีสาวงามคนหนึ่งท่าทีอ่อนโยนนุ่มนวลนั่งอยู่ ทำให้จ้าวชิงเฉินแปลกใจ