บทที่ 41 เด็กสาวหน้าตาน่ารักมาใหม่
ซูจิ่นอวี๋พยักหน้า “ตกลงค่ะ”
เฉินโม่พูด “โอเค เช่นนั้นผมจะบอกรายละเอียดเล็กน้อย อย่างแรก คือเวลาทำงานในทุกวันจะเป็นสิบโมงเช้าถึงสองทุ่ม ทำงานสุดสัปดาห์ด้วยก็จะดี แต่ถ้าคุณมีธุระสามารถขอลาในวันจันทร์กับอังคารได้”
ซูจิ่นอวี๋พูด “ได้ค่ะ”
“ส่วนเงินเดือน สุดสัปดาห์กับวันหยุดถือว่าเป็นการทำงานกะพิเศษ เงินเดือนของคุณจะอยู่ที่ แปดพันหยวน และจะจ่ายให้ทุกวันที่ห้าของเดือน แต่ยังไงลาหยุดไม่ควรเกินแปดวันในแต่ละเดือน”
ซูจิ่นอวี๋ตกใจ “เยอะไปหรือเปล่าคะ”
โดยทั่วไปแล้วบริษัทพยายามกดเงินเดือนของเด็กฝึกงาน เงินเดือนของเด็กฝึกงานในปักกิ่ง ต่อให้พวกเขาเป็นนักศึกษาจากมหาลัยชั้นนำ เงินเดือนก็อยู่ประมาณห้าพันหยวนไม่มากไม่น้อยไปกว่านี้
ในบางวงการที่ต้องทำงานล่วงเวลา ค่าจ้างอาจจะสูงขึ้นเล็กน้อย แต่มันก็ไม่เกินเจ็ดพันหยวน
ต้องรอให้เด็กฝึกงานได้บรรจุเข้าเป็นพนักงานอย่างเป็นทางการแล้วเท่านั้นถึงเป็นไปได้ที่จะได้รับเงินเดือนแปดพันถึงหมื่นหยวน เดิมทีซูจิ่นอวี๋เดาว่าเงินเดือนของเธอน่าจะอยู่ราวๆ ห้าพันหยวน ตอนนี้ค่าจ้างที่เฉินโม่เสนอมาให้กลับเกินความคาดเดาของเธอไปไกลโข
เฉินโม่พูด “ถ้าคุณคิดว่าเยอะไป ผมก็สามารถลดลงได้ไม่มีปัญหา”
ซูจิ่นอวี๋หัวเราะ ‘พรืด’ “ไม่เยอะเกินไปเลยค่ะ”
ในชีวิตก่อนเฉินโม่ไม่ชอบวิธีต่อรองเงินเดือนที่ผู้สมัครและ HR ต่างต่อสู้ประลองปัญญากัน ผู้สมัครงานเรียก 15,000 หยวน HR ตัดเหลือ 10,000 หยวน และสุดท้ายก็ตกลงกันได้ที่ 12,000 หยวน ในความคิดของเฉินโม่มันเป็นเหมือนกับการต่อรองกับคุณป้าในตลาดสดไม่มีผิด มันน่าเบื่ออย่างมาก แถมเป็นการดูถูกผู้มีพรสวรรค์อีกด้วย
สำหรับเฉินโม่มันไม่ต่างกับจ่ายเงินหมื่นหยวนเพื่อจับรางวัล และไม่สำคัญว่าเขาจะใช้เพิ่มอีกสองหรือสามพันต่อเดือน และเขาคิดว่าซูจิ่นอวี๋ควรได้เงินจำนวนนี้
เฉินโม่พูดต่อ “ต่อไปก็เป็นเรื่องทำงานล่วงเวลา”
ซูจิ่นอวี๋รีบพูดว่า “ฉันไม่มีปัญหากับการทำงานล่วงเวลาค่ะ ฉันยังคงอยู่ในขั้นตอนในการเรียนรู้ และสั่งสมประสบการณ์ ถ้าจำเป็นฉันสามารถอยู่ได้ทั้งคืน…”
เฉินโม่พูด “โอ้ คุณเข้าใจผิดแล้ว ที่นี่ไม่จำเป็นต้องทำงานล่วงเวลา เวลาทำงานของทุกวันคือ สิบโมงเช้าถึงสองทุ่ม และคุณก็ไม่ต้องทำงานล่วงเวลา”
“อา”
ซูจิ่นอวี๋ตกตะลึง นี่ไม่เหมือนกับสิ่งที่เธอเคยจินตนาการไว้
ในชีวิตก่อนของเฉินโม่ การทำงานล่วงเวลาในวงการเกมนั้นหนักหนาสาหัสมาก แทบจะเป็นเรื่องปกติ อีกทั้งไม่มีเงินเดือนให้กับงานล่วงเวลาด้วย ในโลกคู่ขนานแม้ว่าจะไม่มีข้อกำหนดตายตัว แต่งานล่วงเวลาก็ยังเป็นเรื่องปกติเช่นกัน
นักออกแบบเกมส่วนใหญ่ในโลกคู่ขนานเป็นพวกคนบ้างาน พวกเขาค่อนข้างเก่งในหลายด้าน ทั้งยังทำทุกด้านของเกมด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้นนักออกแบบเกมส่วนใหญ่จึงงานยุ่งอยู่บ่อยๆ ทุกวันทุกคืนหมดไปกับการศึกษาพัฒนาเกม พวกเขาถึงกับอาศัยอยู่ในสตูดิโอกันเลยทีเดียว
เดิมทีซูจิ่นอวี๋คิดว่าเฉินโม่ก็เป็นเช่นเดียวกัน เธอจึงเตรียมใจที่จะทำงานล่วงเวลามาแล้ว ผลลัพธ์กลายเป็นว่าเฉินโม่บอกว่าเธอไม่ต้องทำงานล่วงเวลางั้นเหรอ
เฉินโม่พูด “บริษัทที่มักให้ทำงานล่วงเวลาก็เพราะว่ามีพนักงานไม่พอ หรือพนักงานมีประสิทธิภาพต่ำ บริษัทของเราไม่ใช่”
ซูจิ่นอวี๋พยักหน้า “อ้อ”
แม้ว่าจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่รู้สึกว่าเจ๋งมากๆ
เฉินโม่พูด “คุณน่าจะเข้าใจงานทั่วไปของพนักงานต้อนรับแล้ว โดยปกติแล้วจะมีผู้คนไม่มากนักหรอก คุณอยู่เคาน์เตอร์จะทำอะไรก็ได้นะ จะเล่นเกมออนไลน์ หรือดูละครออนไลน์ก็ได้ ผมจะมอบหมายงานผู้ช่วยให้คุณเป็นครั้งคราว และต้องให้มั่นใจว่าเสร็จตรงเวลา”
ซูจิ่นอวี๋พูด “โอเค ไม่มีปัญหาค่ะ!”
เฉินโม่พูด “ถ้าอย่างนั้นวันนี้กลับไปเตรียมตัว พรุ่งนี้มาเริ่มงานได้”
ซูจิ่นอวี๋พยักหน้า “ได้ค่ะ กรุณาดูแลฉันในอนาคตด้วยนะคะ!”
ทั้งสองจับมือกัน จากนั้นซูจิ่นอวี๋ก็จากไปอย่างมีความสุข
สำหรับซูจิ่นอวี๋แล้ว เธอรู้สึกพึงพอใจงานนี้มากเพราะได้เรียนรู้จากนักออกแบบเกมที่ยอดเยี่ยม และเงินเดือนเองก็สูงมากกว่างานอื่น เนื้อหางานก็ไม่มากนักและไม่ต้องทำงานล่วงเวลาด้วย
เสียอยู่อย่างเดียวก็คือผู้จัดการนั้นดูเหมือนจะมีความคิดที่แตกต่างจากเธอเกี่ยวกับการออกแบบเกม แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เพราะนักออกแบบเกมที่สามารถสร้าง ‘Plants vs Zombies’ ขึ้นมาได้นั้นจะทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อเงินงั้นเหรอ
………………………
สิบโมงเช้าวันต่อมา
เฉินโม่ลงมาเปิดร้านก่อนเวลาสิบนาที แต่กลายเป็นว่าซูจิ่นอวี๋มารอที่หน้าประตูแล้ว
“ผู้จัดการ อรุณสวัสดิ์ค่ะ” ซูจิ่นอวี๋พูด
เฉินโม่พูด “ต่อไปไม่ต้องมาก่อนเวลาก็ได้ มาสายห้านาทีสิบนาทีผมไม่ว่าหรอก”
ซูจิ่นอวี๋พูด “ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้ค่ะ ฉันเป็นคนชอบตรงต่อเวลา”
เขาเพิ่งลงมาเปิดร้าน ตอนนี้จึงยังไม่มีลูกค้าเข้ามา
โน้ตบุ๊กและกราฟิกแท็บเล็ตที่เฉินโม่สั่งมาเมื่อวานได้มาถึงแล้ว อุปกรณ์ทั้งหมดนี้ล้วนแล้วแต่มีสเปกที่ค่อนข้างสูง สามารถเติมเต็มความต้องการนักออกแบบเกมในปัจจุบันอย่างไม่มีปัญหา
“คุณติดตั้งซอฟต์แวร์ที่ใช้กันโดยทั่วไปในคอมพิวเตอร์ด้วยตัวเองได้เลยนะ ช่วงบ่ายผมจะส่งไฟล์ออกแบบให้คุณ คุณสามารถปรับแต่งได้เลย” เฉินโม่พูด
ซูจิ่นอวี๋พยักหน้า “ได้ค่ะ”
เฉินโม่เองอธิบายต่ออีกเล็กน้อยก่อนจะกลับไปที่ชั้นสอง ยังไงตอนนี้มีซูจิ่นอวี๋ประจำอยู่ที่เคาน์เตอร์แล้ว เขาไม่ต้องนั่งเฝ้าอยู่ที่ชั้นแรกอีก
ซูจิ่นอวี๋เริ่มดาวน์โหลดซอฟต์แวร์ที่ใช้กันโดยทั่วไปในคอมพิวเตอร์เครื่องใหม่ ซอฟต์แวร์เหล่านี้มีความจุข้อมูลขนาดใหญ่ ต่อให้ร้าน Experience Store มีอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงก็ต้องใช้เวลาในการดาวน์โหลดพอสมควร
ในวันแรกของการทำงาน ซูจิ่นอวี๋ตื่นเต้นเล็กน้อย
เธอยืนขึ้น และเดินไปรอบๆ ชั้นแรกของ Experience Store
งานทำความสะอาด และซ่อมบำรุงประจำวันของร้านนั้นถูกจัดการโดยเจ้าหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมาทั้งหมด ภายในร้านจึงสะอาดเรียบร้อยมาก จอคอมพิวเตอร์ คีย์บอร์ด และเมาส์ถูกเช็ดจนสะอาด ทั้งเก้าอี้ก็จัดไว้เป็นระเบียบ
ห้องประชุม เคาน์เตอร์ ชั้นวางขนม โซฟา…ซูจิ่นอวี๋เดินวนไปทั่วทุกมุมของชั้น เธอรู้สึกว่า Experience Store ของเฉินโม่แตกต่างจาก Experience Store ที่เธอเคยเห็น ความรู้สึกโดยรวมนั้นผ่อนคลายและสะดวกสบายมากกว่า
บางทีมันเป็นเพราะแผนผังก็ได้
ซูจิ่นอวี๋กลับไปนั่งที่เคาน์เตอร์ หลังจากนั้นไม่นาน ราวๆ สิบโมงสิบห้านาที ชายหนุ่มร่างผอมผิวค่อนข้างคล้ำเดินเข้ามาในประตูร้าน
“สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ” ซูจิ่นอวี๋พูดอย่างสุภาพ
เจี่ยเผิงตกตะลึง เขากะพริบตาแล้วถอยหลังไปสองก้าวออกจากประตูร้าน และมองไปที่ป้ายของร้าน Experience Store
Thunder Game Experience Store ก็มาถูกแล้วนี่
เจี่ยเผิงมองไปที่เฟอร์นิเจอร์ในร้าน เอ่อ…ทุกอย่างยังเหมือนเดิมยกเว้นแต่ผู้จัดการที่กลายเป็นเด็กสาวน่ารัก
หา…ผู้จัดการกลายเป็นเด็กสาว?!
“คุณ…คุณคือ…” เจี่ยเผิงถาม
ซูจิ่นอวี๋พูด “ฉันชื่อซูจิ่นอวี๋ค่ะ เป็นพนักงานต้อนรับที่เพิ่งเข้ามาวันนี้ค่ะ”
“อ้อ!” เจี่ยเผิงพลันนึกขึ้นได้ “สวัสดีครับ ผู้จัดการอยู่ไหนเหรอ”
ซูจิ่นอวี๋พูด “ผู้จัดการอยู่ชั้นสองค่ะ ต้องการให้เรียกไหมคะ”
เจี่ยเผิงโบกมืออย่างรวดเร็ว “ไม่ๆ ไม่ต้องครับ คือว่าผมก็แค่เข้ามาเพื่อเล่นสักแป๊บน่ะครับ ไม่ต้องก็ได้ครับ”
เจี่ยเผิงรูดบัตรประชาชนของตัวเองแล้วหาคอมพิวเตอร์นั่ง
เขาลอบมองซูจิ่นอวี๋
เจี่ยเผิงพึมพำในใจ “ชิ ไม่ได้มาแค่สองวัน ผู้จัดการจ้างพนักงานต้อนรับหน้าตาน่ารักขนาดนี้มาแล้ว นี่เป็นข่าวใหญ่”
เจี่ยเผิงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และส่งข้อความไปที่กลุ่มชมรมโฆษณา
“ข่าวใหญ่! ผู้จัดการได้จ้างเด็กสาวหน้าตาน่ารักมาเป็นพนักงานต้อนรับ!”
ในไม่ช้าก็มีคนตอบกลับเป็นจำนวนมาก
“ว่าไงนะ จริงเหรอ เมื่อวานฉันไม่ได้ไปที่นั่น!”
“ดูเหมือนว่าผู้จัดการจะรับสมัครคนเมื่อเร็วๆ นี้ เขาถึงกับจัดสัมภาษณ์ตั้งหลายครั้ง”
“หาได้แล้วเหรอ เป็นสาวหน้าตาน่ารักจริงดิ น่ารักแค่ไหน”
“ฉันไม่เชื่อเด็ดขาด! ส่งรูปมาไม่งั้นฉันจะไม่เชื่อว่าจริง!”
“ใช่ รีบๆ ส่งรูปมา!”
“เธอน่ารักเท่าซิ่วหย่าไหม”
เจี่ยเผิงพูดไม่ออก “มาดูด้วยตัวเอง!”
เหวินหลิงเวย “บอกผู้หญิงน่ารักคนนั้นว่าอย่าหนีไป ฉันจะไปที่นั่นในไม่ช้า!”
ในกลุ่มเกิดความมีชีวิตชีวาขึ้น ผู้จัดการไม่คิดที่จะสร้างเกมดีๆ แต่คิดที่จะเบี่ยงเบนด้วยวิธีพวกนี้งั้นเหรอ เมื่อรู้ว่าพวกเราไม่ไป Experience Store นาน ก็ถึงกับจ้างเด็กสาวหน้าตาน่ารักมาล่อพวกเรา!
นี่มันจะเกินไปแล้ว!
พฤติกรรมนี้เรียกว่าอะไร น่าละอาย!
แต่…ทำได้ดีมาก!!
……………………
