ชายาผู้นี้ชอบทำสวน พวกเจ้าจะยุ่งทำไม? – ตอนที่ 349 วิธีการสอบสวนอีกแบบหนึ่ง

ชายาผู้นี้ชอบทำสวน พวกเจ้าจะยุ่งทำไม?

ตอนที่ 349 วิธีการสอบสวนอีกแบบหนึ่ง

ตอนที่ 349 วิธีการสอบสวนอีกแบบหนึ่ง

คนตงอิ๋งที่เหลือเห็นคิตะฮาระ ฮิโรกิถูกวางยาพิษทุกขั้นตอนกับตาตัวเอง ก็ตกใจกลัวจนตัวสั่น

แง พวกคนแผ่นดินใหญ่น่ากลัวเกินไปแล้ว พวกเขาอยากกลับบ้าน!

มันคือพิษอะไรกันแน่ถึงได้น่ากลัวปานนี้ ทำให้คนตายด้วยความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน!

เวลานี้ในสายตาของพวกเขา ขวดน้ำพริกนรกที่ระบบตัวน้อยให้คิตะฮาระ ฮิโรกิเป็นพิษที่ร้ายแรงยิ่งนัก พวกเขาจะถูกทรมานเหมือนอย่างคิตะฮาระ ฮิโรกิจนตายดีกว่าอยู่หรือเปล่า

คนกลุ่มหนึ่งตกอยู่ในความกลัวสุดขีด และในที่สุดก็ได้ยินระบบตัวน้อยเอ่ยว่า “เห็นหรือยัง นี่คือชะตากรรมของการโกหก พวกเจ้าสามารถลองดูได้ หากยังไม่พูดความจริง ข้ายังมีของมหัศจรรย์เล็กๆ น้อยๆ มากมายรอพวกเจ้าอยู่! ”

คิตะฮาระ ฮิโรกิเผ็ดจนสลบไปแล้วเรียบร้อย หากไม่เห็นว่าอกยังกระเพื่อมอยู่ เกรงว่าทุกคนคงคิดว่าเขาตายไปแล้ว

คำพูดดุดันแบบเด็กน้อยของระบบตัวน้อยทำให้พวกคนตงอิ๋งหลายคนสั่นสะท้าน

สารภาพหรือไม่สารภาพดี?

สารภาพก็ตาย ไม่สารภาพก็ตาย

แต่ต่างกันตรงที่ว่า หากสารภาพ ก็จะตายได้อย่างมีความสุขกว่า แต่หากไม่สารภาพก็จะถูกทรมาน

พวกเขาเป็นนักรบตงอิ๋งผู้สูงส่ง จะทรยศองค์จักรพรรดิเพราะถูกข่มขู่ได้อย่างไร!

หลังจากรออยู่พักหนึ่ง ยังไร้วี่แววยอมสารภาพ ระบบตัวน้อยจึงคุ้ยของในกระเป๋าเสื้อ เตรียมเอาอาวุธลับออกมาอีกครั้ง

ทุกคนมองไปที่มือเล็กของเด็กน้อย ยาพิษอันน่าหวาดกลัวเมื่อครู่ก็มาจากกระเป๋าเสื้อนั้น คราวนี้นางจะเอาอะไรออกมาอีก?

เหล่านักรบตงอิ๋งที่คิดไม่ออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปก็ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว พวกเขาพยายามยึดมั่นในความเป็นนักรบต่อไป และให้ความกล้าที่จะต่อสู้จนตัวตายแก่ตัวเอง

สิ่งที่ระบบตัวน้อยหยิบออกมาในครั้งนี้ยังเป็นขวดน้ำเล็กๆ เหมือนกัน ทว่าไม่เหมือนน้ำพริกสีแดงแวววาวครั้งก่อน คราวนี้เป็นของเหลวสีดำเหมือนน้ำหมึก

จิตสำนึกของเฉียวเยี่ยนกับระบบตัวน้อยเชื่อมต่อกัน จึงรู้ว่าของที่ระบบตัวน้อยเอาออกมาคืออะไร แต่เมื่อเห็นชื่อนั้นอย่างชัดเจน มุมปากนางก็อดกระตุกไม่ได้

เจ้าของเหลวสีดำขวดนี้ ได้ชื่อว่าเป็นสิ่งที่เหม็นที่สุดในโลก นำของที่เหม็นอย่างหาที่สุดไม่ได้มารวมกันและผ่านการกลั่นกรอง จนสุดท้ายน้ำเชื้อที่ได้มา ก็คือน้ำสีดำขลับสองสามหยด

ตามคำอธิบายในหนังสือกล่าวว่า เพียงหยดเดียว ก็สามารถทำให้คนเหม็นจนอ้วกออกมา ดังนั้นตอนใช้ ควรสวมหน้ากากป้องกันแก๊สพิษ

นี่มันอาวุธเคมีสุดอันตรายไม่ใช่หรือ! ไม่รู้ว่าเด็กน้อยคนนี้นึกถึงของประหลาดๆ แบบนี้ขึ้นมาได้อย่างไร

ระบบตัวน้อยถือขวดของเหลวสีดำขนาดเล็กนั้นพลางยิ้มร้าย นางอยากหาคนมาลองทดสอบน้ำเหม็นขวดนี้นานแล้ว แต่น่าเสียดายที่ไม่มีโอกาสมาโดยตลอด วันนี้ได้คนมาทดลองพอดี

นางส่งสัญญาณบอกพวกเฉียวเยี่ยนว่า “อีกเดี๋ยวอย่าลืมปิดจมูก หากเหม็นจนสลบไประบบไม่รับผิดชอบนะ”

เฉียวเยี่ยนทำอะไรไม่ถูก มิน่าเล่าเมื่อคืนวานเจ้าเด็กนี่ถึงได้ตื่นเต้นขนาดนั้น ที่แท้ก็อยากหาคนมาลองทดลองของแปลกๆ ของตัวเองนี่เอง

ระบบตัวน้อยยื่นขวดให้ผู้คุม และชี้ไปที่ชาวตงอิ๋งที่มีตาหามีแววไม่ ก่อนออกคำสั่งอย่างแข็งกร้าว “เทใส่เขา!”

คนตงอิ๋งที่ถูกเลือกมีสีหน้าไม่ต่างจากคนตาย เขาครางเสียงหลงเรียกความกล้าให้ตัวเอง

เขาเป็นนักรบผู้กล้าหาญที่สุด ไม่กลัวตาย และไม่เคยทรยศองค์จักรพรรดิ เอาเลย พวกคนแผ่นดินใหญ่น่าเกลียด!

ห้ามให้โอกาสเขาเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นเขาจะฆ่าตัวตาย!

เมื่อเห็นผู้คุมเริ่มเคลื่อนไหว ระบบตัวน้อยรีบหยิบหน้ากากสามอันออกมาจากกระเป๋าเสื้อ และยัดหน้ากากให้กับเฉียวเยี่ยนกับมู่ฉินเจินคนละหนึ่งอัน

ทั้งสามสวมหน้ากาก เดินไปที่ประตูห้องทรมาน และยื่นหัวออกมาดูสถานการณ์ข้างในเท่านั้น

มู่ฉินเจินไม่รู้ว่าขวดน้อยอันนั้นคืออะไร แต่เมื่อเห็นสีหน้าเคร่งเครียดของภรรยากับเด็กน้อย เขาก็เคร่งเครียดขึ้นมาเช่นกัน

พวกผู้คุมมือสั่นเล็กน้อย นายท่านทั้งสามระมัดระวังมากเช่นนี้ มันต้องเป็นยาพิษที่ร้ายแรงสุดๆ เป็นแน่ พวกเขาต้องระวัง หากโดนใส่ตัวเองไม่ใช่เรื่องสนุกแล้ว!

คนตงอิ๋งผู้เต็มใจตายยอมรับชะตากรรมตัวเอง รอคอยการมาถึงของเทพแห่งความตาย จนถึงขั้นอ้าปากให้ความร่วมมือ เพื่อรักษาศักดิ์ศรีสุดท้ายให้ตัวเองสักนิด

เมื่อพวกผู้คุมเห็นเขามีไหวพริบ ก็มีความสุขขึ้นมาหน่อย ก่อนเปิดฝาขวดออก เตรียมเทลงไปในปาก

แต่วินาทีที่ฝาเปิดออก พวกผู้คุมแทบจะอาเจียนออกมา ในที่สุด พวกเขาก็รู้แล้วว่าเจ้านายน้อยบอกพวกเขาให้ปิดจมูกเมื่อครู่ทำไม

นี่มันของบ้าอะไรเนี่ย? ไยจึงเหม็นปานนี้? สามารถคร่าชีวิตพวกเขาไปได้จริงๆ !

พวกเขาถูกกลิ่นเหม็นกลบจนดวงตาทั้งสองแดงก่ำ น้ำตาไหลออกมาเป็นทาง ต่อต้านอาการอยากอ้วก และรีบเทของเข้าปากคนตงอิ๋ง

พวกคนตงอิ๋งที่เตรียมตัวตายยังคงจดจ่ออยู่กับการสวดอ้อนวอนต่อองค์จักรพรรดิ ไม่ทันได้ระวังตัว ก็มีของเหลวที่ไม่รู้จักถูกเทเข้ามาในปาก

ทันใดนั้น รูม่านตาของเขาพลันขยายออก ตาเหลือกขึ้น สองมือบีบคอตัวเองไว้ พยายามกันไม่ให้ของเหลวน่าขยะแขยงนั้นไหลเข้าไปในท้องตัวเอง

รสชาตินั้นทั้งคาว เหม็น ขม เค็มและฝาด ในความฝาดนั้นมีความเปรี้ยว รสสัมผัสเข้มข้นเหนียวหนืดเล็กน้อย สรุปแล้ว ไม่มีคำใดเหมาะจะพรรณนารสในปากของตนเวลานี้ได้

นอกจากนี้ สิ่งที่ทำให้เขาทรมานที่สุดคือกลิ่นเหม็นสุดๆ นั้น

เหม็นเกินไป เหม็นเกินไปแล้ว ต่อให้ตกลงไปในโถส้วมก็ไม่เหม็นเท่านี้ นี่มันของบ้าอะไรกัน?

ผู้คุมเหม็นจนอยากอ้วก รีบปิดจมูกวิ่งไปที่ประตู หลังจากวิ่งออกจากประตูมาแล้ว ก็สูดหายใจเข้าลึก จนกลิ่นอับชื้นน่ารังเกียจในคุกใต้ดินยามปกติในเวลานี้กลับกลายเป็นสิ่งช่วยชีวิตพวกเขาเอาไว้

เฉียวเยี่ยนกับมู่ฉินเจินสวมหน้ากาก ก็ยังเหม็นไม่ไหว มิน่าเล่าในคำอธิบายถึงบอกว่าต้องสวมหน้ากากกันแก๊สพิษ หน้ากากชั้นบาง ๆ นี้ไม่มีประโยชน์เลย!

พวกคนตงอิ๋งที่ถูกราดด้วยน้ำเหม็นอยู่ในห้องทรมาน เริ่มอาเจียนออกมา ขย้อนสิ่งที่กินดื่มเข้าไปเมื่อครู่ออกมาจนหมด แม้แต่น้ำย่อยในท้องก็ขย้อนออกมาด้วย ทันใดนั้นห้องทรมานทั้งห้องก็กลายเป็นห้องปฏิบัติการอาวุธชีวภาพ

คนตงอิ๋งที่ไม่ได้ถูกราดน้ำเหม็นถูกกลิ่นเหม็นโจมตีอย่างรุนแรง จึงอดอาเจียนออกมาไม่ได้ สองสามวันมานี้แทบไม่ได้กินอะไรอยู่แล้ว และในท้องไม่มีอะไรให้อาเจียนออกมามากนัก จึงทำได้เพียงอาเจียนแห้งๆ มาเป็นระลอกๆ

เนื่องจากกลิ่นเหม็นแพร่กระจายไปทั่ว เฉียวเยี่ยนจึงรีบปิดประตูห้องทรมาน ให้ ‘เครื่องฟอกอากาศ’ ดูดซับกลิ่นเหม็นภายในออกไปให้หมด

ระบบตัวน้อยก็เหม็นมากเช่นกัน และรู้ซึ้งถึงพลังของน้ำเหม็นนี้จริงๆ แล้ว ดวงตากลมโตพลันเป็นประกาย

เหมือนกับว่านางจะได้ค้นพบอาวุธลับอันยอดเยี่ยมบางอย่างแล้ว ภายภาคหน้าเมื่อเจอกับอันตราย ซื้อน้ำขวดดำนี้มาขวดหนึ่ง ก็ทำให้ศัตรูเหม็นจนสลบไปได้โดยไม่ต้องทำอะไรมาก!

นางช่างเป็นเด็กที่ฉลาดนัก!

เฉียวเยี่ยนมองท่าทางตื่นเต้นของเด็กน้อย ก็รู้แล้วว่านางกำลังวางแผนอะไรอยู่ จึงยกมือขึ้นลูบหัวนาอย่างจนใจ “เจ้านี่นะ ไยจึงได้ซุกซนนัก สิ่งนี้ทรงพลังเกินไป ในอนาคตใช้มันอย่างระมัดระวังด้วย”

นี่ไม่ใช่การฆ่าศัตรูหนึ่งพันคนฝั่งตนสูญเสียไปแปดร้อยหรอกหรือ?*

*(ฆ่าศัตรูหนึ่งพันคนฝั่งตนสูญเสียไปแปดร้อย หมายถึงเหมือนจะทำให้อีกฝ่ายเสียหายหรือเจ็บได้มาก แต่แท้จริงแล้วฝั่งตัวเองก็เสียหายไปไม่น้อยเช่นกัน)

ศัตรูเหม็นจนสลบไป ตัวเองก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร

ระบบตัวน้อยยิ้มแหย พลางยกมือขึ้นสัญญา “ครั้งนี้ข้าแค่ทำการทดลอง ครั้งหน้าก่อนจะใช้ จะเตรียมตัวป้องกันไว้อย่างดีแน่นอน”

หนึ่งเค่อผ่านไป ประตูห้องทรมาณถูกเปิดออกอีกครั้ง ด้านในยังคงเหม็นตลบอบอวน คนตงอิ๋งพวกนั้นเหม็นจนสลบเกลื่อนพื้น

บนพื้นเต็มไปด้วยอาเจียนของพวกเขา มู่ฉินเจินทนมองไม่ไหวจึงให้ผู้คุมลากนักโทษออกมา และหาห้องขังที่สะอาดดำเนินการสอบสวนต่อไป

ครั้งนี้ไม่รอให้ระบบตัวน้อยได้ถาม พวกนักโทษก็เริ่มสารภาพกันแล้ว

………………………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

โอ้ นี่มันอาวุธชีวภาพชัด ๆ นึกภาพแล้วก็ขมคอแทนเลยค่ะ

ไหหม่า(海馬)

ชายาผู้นี้ชอบทำสวน พวกเจ้าจะยุ่งทำไม?

ชายาผู้นี้ชอบทำสวน พวกเจ้าจะยุ่งทำไม?

Status: Ongoing
หลังตกภูเขาตายก็ได้มาเกิดใหม่ในร่างชายาอ๋องผู้ถูกเนรเทศที่กำลังคลอดบุตร​ แถมได้อยู่ในบ้านอันรกร้างมีแค่ที่ดินเปล่าๆ​ ผืนหนึ่งและระบบตัวช่วยชาวสวนที่จ้องแต่จะหักแต้มหากขี้เกียจ ต่อจากนี้ฉันจะทำยังไงดี?เรื่องย่อ: หลังพลัดตกภูเขาลงมาตาย​ วิญญาณของเฉียวเยี่ยนก็ได้มาเข้าร่างของหญิงสาวผู้หนึ่งที่กำลังท้องแก่ใกล้คลอดบุตร​อย่างไม่ทันตั้งตัว​ พอตั้งตัวได้ก็ต้องปวดหัวกับเรื่องที่พบเจอ​ ได้แก่…​ 1.ตนเป็นชายาอ๋องที่มีความผิดฐานบังคับจิตใจสามีจนถูกเนรเทศ​มาอยู่ในบ้านโกโรโกโสแห่งนี้​ 2.ตนมีลูกกับเขาผู้นั้นแล้ว​ และยังเป็นลูกแฝด​ชายหญิง 3.ตนมีระบบปลาเค็มคอยเป็นผู้ช่วยในภารกิจต่างๆ​ ติดตัวมาด้วย​ แต่ดูเหมือนจะเป็นเจ้าหนี้นอกระบบมากกว่า​ ถ้าไม่ทำงานสร้างเนื้อสร้างตัวก็จะโดนหักแต้มเฉียวเยี่ยนจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องงัดวิชาความรู้ทั้งหมดมาใช้ในการทำสวน​ หาเลี้ยงลูก​ สร้างฐานะให้ตัวเอง… ลำพังตัวข้าคนเดียวก็ทำได้โดยไม่ต้องพึ่งสามีอ๋องโบ้ผู้นั้นกระมัง?

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท