ตอนที่ 349 วิธีการสอบสวนอีกแบบหนึ่ง
ตอนที่ 349 วิธีการสอบสวนอีกแบบหนึ่ง
คนตงอิ๋งที่เหลือเห็นคิตะฮาระ ฮิโรกิถูกวางยาพิษทุกขั้นตอนกับตาตัวเอง ก็ตกใจกลัวจนตัวสั่น
แง พวกคนแผ่นดินใหญ่น่ากลัวเกินไปแล้ว พวกเขาอยากกลับบ้าน!
มันคือพิษอะไรกันแน่ถึงได้น่ากลัวปานนี้ ทำให้คนตายด้วยความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน!
เวลานี้ในสายตาของพวกเขา ขวดน้ำพริกนรกที่ระบบตัวน้อยให้คิตะฮาระ ฮิโรกิเป็นพิษที่ร้ายแรงยิ่งนัก พวกเขาจะถูกทรมานเหมือนอย่างคิตะฮาระ ฮิโรกิจนตายดีกว่าอยู่หรือเปล่า
คนกลุ่มหนึ่งตกอยู่ในความกลัวสุดขีด และในที่สุดก็ได้ยินระบบตัวน้อยเอ่ยว่า “เห็นหรือยัง นี่คือชะตากรรมของการโกหก พวกเจ้าสามารถลองดูได้ หากยังไม่พูดความจริง ข้ายังมีของมหัศจรรย์เล็กๆ น้อยๆ มากมายรอพวกเจ้าอยู่! ”
คิตะฮาระ ฮิโรกิเผ็ดจนสลบไปแล้วเรียบร้อย หากไม่เห็นว่าอกยังกระเพื่อมอยู่ เกรงว่าทุกคนคงคิดว่าเขาตายไปแล้ว
คำพูดดุดันแบบเด็กน้อยของระบบตัวน้อยทำให้พวกคนตงอิ๋งหลายคนสั่นสะท้าน
สารภาพหรือไม่สารภาพดี?
สารภาพก็ตาย ไม่สารภาพก็ตาย
แต่ต่างกันตรงที่ว่า หากสารภาพ ก็จะตายได้อย่างมีความสุขกว่า แต่หากไม่สารภาพก็จะถูกทรมาน
พวกเขาเป็นนักรบตงอิ๋งผู้สูงส่ง จะทรยศองค์จักรพรรดิเพราะถูกข่มขู่ได้อย่างไร!
หลังจากรออยู่พักหนึ่ง ยังไร้วี่แววยอมสารภาพ ระบบตัวน้อยจึงคุ้ยของในกระเป๋าเสื้อ เตรียมเอาอาวุธลับออกมาอีกครั้ง
ทุกคนมองไปที่มือเล็กของเด็กน้อย ยาพิษอันน่าหวาดกลัวเมื่อครู่ก็มาจากกระเป๋าเสื้อนั้น คราวนี้นางจะเอาอะไรออกมาอีก?
เหล่านักรบตงอิ๋งที่คิดไม่ออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปก็ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว พวกเขาพยายามยึดมั่นในความเป็นนักรบต่อไป และให้ความกล้าที่จะต่อสู้จนตัวตายแก่ตัวเอง
สิ่งที่ระบบตัวน้อยหยิบออกมาในครั้งนี้ยังเป็นขวดน้ำเล็กๆ เหมือนกัน ทว่าไม่เหมือนน้ำพริกสีแดงแวววาวครั้งก่อน คราวนี้เป็นของเหลวสีดำเหมือนน้ำหมึก
จิตสำนึกของเฉียวเยี่ยนกับระบบตัวน้อยเชื่อมต่อกัน จึงรู้ว่าของที่ระบบตัวน้อยเอาออกมาคืออะไร แต่เมื่อเห็นชื่อนั้นอย่างชัดเจน มุมปากนางก็อดกระตุกไม่ได้
เจ้าของเหลวสีดำขวดนี้ ได้ชื่อว่าเป็นสิ่งที่เหม็นที่สุดในโลก นำของที่เหม็นอย่างหาที่สุดไม่ได้มารวมกันและผ่านการกลั่นกรอง จนสุดท้ายน้ำเชื้อที่ได้มา ก็คือน้ำสีดำขลับสองสามหยด
ตามคำอธิบายในหนังสือกล่าวว่า เพียงหยดเดียว ก็สามารถทำให้คนเหม็นจนอ้วกออกมา ดังนั้นตอนใช้ ควรสวมหน้ากากป้องกันแก๊สพิษ
นี่มันอาวุธเคมีสุดอันตรายไม่ใช่หรือ! ไม่รู้ว่าเด็กน้อยคนนี้นึกถึงของประหลาดๆ แบบนี้ขึ้นมาได้อย่างไร
ระบบตัวน้อยถือขวดของเหลวสีดำขนาดเล็กนั้นพลางยิ้มร้าย นางอยากหาคนมาลองทดสอบน้ำเหม็นขวดนี้นานแล้ว แต่น่าเสียดายที่ไม่มีโอกาสมาโดยตลอด วันนี้ได้คนมาทดลองพอดี
นางส่งสัญญาณบอกพวกเฉียวเยี่ยนว่า “อีกเดี๋ยวอย่าลืมปิดจมูก หากเหม็นจนสลบไประบบไม่รับผิดชอบนะ”
เฉียวเยี่ยนทำอะไรไม่ถูก มิน่าเล่าเมื่อคืนวานเจ้าเด็กนี่ถึงได้ตื่นเต้นขนาดนั้น ที่แท้ก็อยากหาคนมาลองทดลองของแปลกๆ ของตัวเองนี่เอง
ระบบตัวน้อยยื่นขวดให้ผู้คุม และชี้ไปที่ชาวตงอิ๋งที่มีตาหามีแววไม่ ก่อนออกคำสั่งอย่างแข็งกร้าว “เทใส่เขา!”
คนตงอิ๋งที่ถูกเลือกมีสีหน้าไม่ต่างจากคนตาย เขาครางเสียงหลงเรียกความกล้าให้ตัวเอง
เขาเป็นนักรบผู้กล้าหาญที่สุด ไม่กลัวตาย และไม่เคยทรยศองค์จักรพรรดิ เอาเลย พวกคนแผ่นดินใหญ่น่าเกลียด!
ห้ามให้โอกาสเขาเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นเขาจะฆ่าตัวตาย!
เมื่อเห็นผู้คุมเริ่มเคลื่อนไหว ระบบตัวน้อยรีบหยิบหน้ากากสามอันออกมาจากกระเป๋าเสื้อ และยัดหน้ากากให้กับเฉียวเยี่ยนกับมู่ฉินเจินคนละหนึ่งอัน
ทั้งสามสวมหน้ากาก เดินไปที่ประตูห้องทรมาน และยื่นหัวออกมาดูสถานการณ์ข้างในเท่านั้น
มู่ฉินเจินไม่รู้ว่าขวดน้อยอันนั้นคืออะไร แต่เมื่อเห็นสีหน้าเคร่งเครียดของภรรยากับเด็กน้อย เขาก็เคร่งเครียดขึ้นมาเช่นกัน
พวกผู้คุมมือสั่นเล็กน้อย นายท่านทั้งสามระมัดระวังมากเช่นนี้ มันต้องเป็นยาพิษที่ร้ายแรงสุดๆ เป็นแน่ พวกเขาต้องระวัง หากโดนใส่ตัวเองไม่ใช่เรื่องสนุกแล้ว!
คนตงอิ๋งผู้เต็มใจตายยอมรับชะตากรรมตัวเอง รอคอยการมาถึงของเทพแห่งความตาย จนถึงขั้นอ้าปากให้ความร่วมมือ เพื่อรักษาศักดิ์ศรีสุดท้ายให้ตัวเองสักนิด
เมื่อพวกผู้คุมเห็นเขามีไหวพริบ ก็มีความสุขขึ้นมาหน่อย ก่อนเปิดฝาขวดออก เตรียมเทลงไปในปาก
แต่วินาทีที่ฝาเปิดออก พวกผู้คุมแทบจะอาเจียนออกมา ในที่สุด พวกเขาก็รู้แล้วว่าเจ้านายน้อยบอกพวกเขาให้ปิดจมูกเมื่อครู่ทำไม
นี่มันของบ้าอะไรเนี่ย? ไยจึงเหม็นปานนี้? สามารถคร่าชีวิตพวกเขาไปได้จริงๆ !
พวกเขาถูกกลิ่นเหม็นกลบจนดวงตาทั้งสองแดงก่ำ น้ำตาไหลออกมาเป็นทาง ต่อต้านอาการอยากอ้วก และรีบเทของเข้าปากคนตงอิ๋ง
พวกคนตงอิ๋งที่เตรียมตัวตายยังคงจดจ่ออยู่กับการสวดอ้อนวอนต่อองค์จักรพรรดิ ไม่ทันได้ระวังตัว ก็มีของเหลวที่ไม่รู้จักถูกเทเข้ามาในปาก
ทันใดนั้น รูม่านตาของเขาพลันขยายออก ตาเหลือกขึ้น สองมือบีบคอตัวเองไว้ พยายามกันไม่ให้ของเหลวน่าขยะแขยงนั้นไหลเข้าไปในท้องตัวเอง
รสชาตินั้นทั้งคาว เหม็น ขม เค็มและฝาด ในความฝาดนั้นมีความเปรี้ยว รสสัมผัสเข้มข้นเหนียวหนืดเล็กน้อย สรุปแล้ว ไม่มีคำใดเหมาะจะพรรณนารสในปากของตนเวลานี้ได้
นอกจากนี้ สิ่งที่ทำให้เขาทรมานที่สุดคือกลิ่นเหม็นสุดๆ นั้น
เหม็นเกินไป เหม็นเกินไปแล้ว ต่อให้ตกลงไปในโถส้วมก็ไม่เหม็นเท่านี้ นี่มันของบ้าอะไรกัน?
ผู้คุมเหม็นจนอยากอ้วก รีบปิดจมูกวิ่งไปที่ประตู หลังจากวิ่งออกจากประตูมาแล้ว ก็สูดหายใจเข้าลึก จนกลิ่นอับชื้นน่ารังเกียจในคุกใต้ดินยามปกติในเวลานี้กลับกลายเป็นสิ่งช่วยชีวิตพวกเขาเอาไว้
เฉียวเยี่ยนกับมู่ฉินเจินสวมหน้ากาก ก็ยังเหม็นไม่ไหว มิน่าเล่าในคำอธิบายถึงบอกว่าต้องสวมหน้ากากกันแก๊สพิษ หน้ากากชั้นบาง ๆ นี้ไม่มีประโยชน์เลย!
พวกคนตงอิ๋งที่ถูกราดด้วยน้ำเหม็นอยู่ในห้องทรมาน เริ่มอาเจียนออกมา ขย้อนสิ่งที่กินดื่มเข้าไปเมื่อครู่ออกมาจนหมด แม้แต่น้ำย่อยในท้องก็ขย้อนออกมาด้วย ทันใดนั้นห้องทรมานทั้งห้องก็กลายเป็นห้องปฏิบัติการอาวุธชีวภาพ
คนตงอิ๋งที่ไม่ได้ถูกราดน้ำเหม็นถูกกลิ่นเหม็นโจมตีอย่างรุนแรง จึงอดอาเจียนออกมาไม่ได้ สองสามวันมานี้แทบไม่ได้กินอะไรอยู่แล้ว และในท้องไม่มีอะไรให้อาเจียนออกมามากนัก จึงทำได้เพียงอาเจียนแห้งๆ มาเป็นระลอกๆ
เนื่องจากกลิ่นเหม็นแพร่กระจายไปทั่ว เฉียวเยี่ยนจึงรีบปิดประตูห้องทรมาน ให้ ‘เครื่องฟอกอากาศ’ ดูดซับกลิ่นเหม็นภายในออกไปให้หมด
ระบบตัวน้อยก็เหม็นมากเช่นกัน และรู้ซึ้งถึงพลังของน้ำเหม็นนี้จริงๆ แล้ว ดวงตากลมโตพลันเป็นประกาย
เหมือนกับว่านางจะได้ค้นพบอาวุธลับอันยอดเยี่ยมบางอย่างแล้ว ภายภาคหน้าเมื่อเจอกับอันตราย ซื้อน้ำขวดดำนี้มาขวดหนึ่ง ก็ทำให้ศัตรูเหม็นจนสลบไปได้โดยไม่ต้องทำอะไรมาก!
นางช่างเป็นเด็กที่ฉลาดนัก!
เฉียวเยี่ยนมองท่าทางตื่นเต้นของเด็กน้อย ก็รู้แล้วว่านางกำลังวางแผนอะไรอยู่ จึงยกมือขึ้นลูบหัวนาอย่างจนใจ “เจ้านี่นะ ไยจึงได้ซุกซนนัก สิ่งนี้ทรงพลังเกินไป ในอนาคตใช้มันอย่างระมัดระวังด้วย”
นี่ไม่ใช่การฆ่าศัตรูหนึ่งพันคนฝั่งตนสูญเสียไปแปดร้อยหรอกหรือ?*
*(ฆ่าศัตรูหนึ่งพันคนฝั่งตนสูญเสียไปแปดร้อย หมายถึงเหมือนจะทำให้อีกฝ่ายเสียหายหรือเจ็บได้มาก แต่แท้จริงแล้วฝั่งตัวเองก็เสียหายไปไม่น้อยเช่นกัน)
ศัตรูเหม็นจนสลบไป ตัวเองก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร
ระบบตัวน้อยยิ้มแหย พลางยกมือขึ้นสัญญา “ครั้งนี้ข้าแค่ทำการทดลอง ครั้งหน้าก่อนจะใช้ จะเตรียมตัวป้องกันไว้อย่างดีแน่นอน”
หนึ่งเค่อผ่านไป ประตูห้องทรมาณถูกเปิดออกอีกครั้ง ด้านในยังคงเหม็นตลบอบอวน คนตงอิ๋งพวกนั้นเหม็นจนสลบเกลื่อนพื้น
บนพื้นเต็มไปด้วยอาเจียนของพวกเขา มู่ฉินเจินทนมองไม่ไหวจึงให้ผู้คุมลากนักโทษออกมา และหาห้องขังที่สะอาดดำเนินการสอบสวนต่อไป
ครั้งนี้ไม่รอให้ระบบตัวน้อยได้ถาม พวกนักโทษก็เริ่มสารภาพกันแล้ว
………………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
โอ้ นี่มันอาวุธชีวภาพชัด ๆ นึกภาพแล้วก็ขมคอแทนเลยค่ะ
ไหหม่า(海馬)
