“มากับข้า”
เขาพูดขณะที่กำลังเอามือปิดปากคนถูกปิดปากเริ่มดิ้นเล็กน้อยเสียงเยือกเย็นกระซิบข้างหู “ถ้าเป็นข้าจะหุบปากเเล้วอยู่นิ่งๆนะ”
“ถ้าข้าอยากจะฆ่าเจ้าตอนนี้เจ้าคงตายไปนานเเล้ว อย่าคืดเเม้เเต่จะขอความช่วยเหลือ ข้าสามารถฆ่าเจ้าได้ก่อนที่เจ้าจะขอความช่วยเหลือจากคนอื่นได้เป็นร้อยครั้ง “
“ข้าปล่อยมือจากปากของเจ้าได้รึยัง?”
มาร์วินถามติดตลกเจ้าหน้าที่อ้วนพยักหน้าเเละมีหยาดเหงื่อหยดเป็นเม็ด
ปัง!
มาร์วินตีอัญมณีที่เขาเอาออกมาจากกระเป๋า อัญมณีตกลงบนพื้นทำให้เกิดเสียงดังก้อง
“ฉลาดนี่” มาร์วินเตือนเขา “นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเจ้า”
“นั่งลง”
เจ้าหน้าที่นั่งลงบนพื้นอย่างว่านอนสอนง่ายมาร์วินหยิบอัญมณีขึ้นมาและเก็บไว้ในกระเป๋าของเขา นี่คืออัญมณีที่ทำจากคริสตัลสีเงิน มันจะให้เเสงสว่างของพระเจ้าเพื่อใช้ปกป้องผู้ใช้ เจ้าหน้าที่คนนี้ไม่ได้เป็นคนโง่ แต่ก็น่าเสียดายที่มาร์วินไวกว่า
“แกเป็นเจ้าหน้ากากมีดคู่สินะ?”
เขาจำลักษณะของมาร์วินได้ตอนที่มาร์วินปลอมตัว”เจ้าต้องการอะไร?”
“ข้าต้องการใช้เจ้า”
มาร์วินนั่งเเละไม่วิตกอะไรกับเจ้าหน้าที่คนนี้ในความเป็นจริงเขาได้ตรวจสอบร่างกายของเจ้าหน้าที่เมื่อไม่นานมานี้นอกเหนือจากอัญมณีก็ไม่มีอะไรอีกเลย
“ใช้อะไรข้างั้นรึ?”เจ้าหน้าที่ก็โกรธ
ปัง!
ถุงอัญมณีมากกว่าหนึ่งโหลวางลงบนโต๊ะ เจ้าหน้าที่จ้องมองอย่างเงียบ ๆ มองและพูดเบา ๆ ว่า “ของเเค่นี้ซื้อข้าไม่ได้หรอก”มาร์วินพยักหน้า “มิสเตอร์มิโรเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของศาลากลางส่วนน้อยเข้าออกได้โดยไม่มีใครสงสัย”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ล่ะ?”
จากนั้นเขาก็วางตุ๊กตาไว้ถัดจากถุงที่ใส่อัญมณีใบหน้าของมิโรเปลี่ยนสีทันที
“เเกทำอะไรกับเจนนี่!”
“เเกมันเลว! ข้าจะฆ่าเเก!”
ดูเหมือนเขาจะโกรธมากตุ๊กตาตัวนี้เป็นของขวัญสำหรับวันเกิดของลูกสาวที่เขารักมากที่สุด แต่ตอนนี้มันปรากฏตขึ้นในมือของชายสวมหน้ากาก!เขาคงจะรู้แล้วว่าลูกสาวของเขาถูกลักพาตัว!อย่างไรก็ตามลูกสาวของเขาอยู่ในมือของพวกเขา!
“ใหนจะผู้คุ้มกันระดับ 2 อีกทำไมถึงปกป้องเจนนี่ไม่ได้”
หัวใจของมิโรเต็มไปด้วยความโกรธถ้าเขาเเทบจะอยากเข้าไปฆ่าชายสวมหน้ากากคนนี้
…
เขาเงียบไปสักพัก.
“สงบลงแล้วเหรอ?” มาร์วินพูด “ข้าจะใช้เจ้าได้มั้ย?”
“เจ้าลักพาตัวลูกสาวข้าเพื่อที่จะใช้ข้างั้นเหรอ” มิโรกล่าวอย่างเย็นชา
“มันไม่สำคัญหรอก”
มาร์วินจองมองเขา เขาอยู่ในตำแหน่งนี้มาหลายปีแล้วเขาจะไม่มีมีส่วนร่วมในธุรกิจที่ไม่ขาวสะอาดได้อย่างไร? เขามีหุ้นอยู่หนึ่งในสามของ ธุรกิจ ทาสของเมืองรเวอร์ชอว์ !เเละใหนจะการลักพาตัวและฆาตกรรม
ในความเป็นจริงไม่ใช่ว่าผู้คุ้มกันระดับ 2 ของเขาจะไร้ประโยชน์ซะทีเดียว ค่อนข้างยากมากที่จะจัดการกับพวกเขา และเอาตัวเด็กสาวตัวออกมา มาร์วินไม่ได้วางแผนที่จะทำร้ายเด็กหญิงตัวเล็กๆเขาก็เเค่ใช้เธอเป็นข้อต่อรองไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
ดูเหมือนลูกสาวนี้ค่อนข้างสำคัญกับมิโร
“พูดมาว่าเท่าไหร่ที่เจ้าต้องการ?”
“ข้าได้ยินมาว่าเจ้าเป็นนักฆ่าคนใหม่? เจ้านายเเกจ่ายเท่าไหร่หล่ะ? ข้าจะเพิ่มให้เป็นสองเท่า พาข้าไปหาเจนนี่ที ” มิโรกล่าวอย่างรวดเร็ว
“เจนนี่จะสามารถกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย”
“ถ้าเจ้าสามารถทำสิ่งนี้ได้” มาร์วินส่งมอบซองจดหมายให้กับมิโรอย่างนุ่มนวล
“ข้าไม่ต้องการให้มีปัญหาใดๆเกิดขึ้นคืนนี้ถ้าไม่มีปัญหาเจนนี่จะได้กลับบ้านในวันพรุ่งนี้”
“อ้อใช่ ในเมื่อเจ้าไม่ต้องการอัญมณี”
มาร์วินหยิบกระเป๋าอัญมณีขึ้นมาและเดินจากไป
คนรับใช้ที่เข้ามาจากด้านนอกและถามเสียงดัง “เกิดอะไรขึ้นขอรับนายท่าน”
มิโรระงับความโกรธของเขาเเละพูดว่า “เขาเป็นเพื่อนของฉัน” จากนั้นเขาก็ไล่คนรับใช้ไปเเละเปิดจดหมายอ่าน หลังจากนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนสีทันที
…
ก่อนที่พระอาทิตย์ตกดินย่านคนรวยมีผู้คนกระจัดกระจายบางคนเดินวนไปมาในที่ร่ม
“พวกเขาหน้าไม่คุ้นเลย”
อัศวินสูงพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ “อย่าให้เกิดปัญหาอะไรขึ้นหล่ะ”ส่วนที่เหลือของผู้ติดตามพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง อัศวินสวม [เเสงสีเงิน] นี่เป็นบัตรประจำตัวของอัศวินระดับ 2 [อัศวินสีเงิน] ที่เป็นเอกลักษณ์ ในฐานะผู้นำลาดตระเวนเหล่าพลเรือนสามัญนับสิบคนมารวมตัวกันที่นี่ มีบางอย่างผิดปกติ
ย่านคนรวยเป็นเขตของเขาและเขาจะไม่ยอมให้มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นแต่ในเวลานั้นเขาได้ยินเสียงม้าที่ดังมาจากที่ไกล ๆ
“เซอร์เฟร็ด! นี่คือใบสำคัญแสดงสิทธิของเซอร์มิโร!”
นั่นคืออัศวินขี่ม้านำบัตรประจำตัวที่สำคัญที่สุดของศาลากลางเฟร็ดเอาใบสำคัญแสดงสิทธิและใบหน้าของเขาเปลี่ยนไป “เป็นเรื่องร้ายแรงไหม?”
อัศวินขี่ม้ากล่าวว่า “นี่คือสิ่งที่เซอร์มิโรประเมิน.”
เฟร็ดเริ่มรวบรวมผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งหมดของเขาก่อนจะรีบวิ่งไปที่ท่าเรือใบสำคัญแสดงสิทธิของเฟรดกล่าวว่าพวกเขาได้พบร่องรอยของกิจกรรมการบูชาปีศาจในพื้นที่ท่าเรือเขาจึงสั่งให้ยามลาดตระเวนทั้งหมดเพื่อค้นหาพื้นที่ท่าเรือเขาต้องจับผู้บูชาปีศาจมาให้ได้ในคืนนี้
เมื่อเทียบกับพวกบูชาปีศาจ สมาชิกแก๊งที่น่ารำคาญเหล่านี้ไม่มีพิษสงอะไรเลย อย่างไรก็ตาม อาจจะมีบางสิ่งไม่ดีเกิดขึ้นกับเซอร์มิโรตำรวจลาดตระเวนเดินผ่านไป
ชายหนุ่มสองสามคนที่อยู่บริเวณย่านคนรวยก็สวมหน้ากาก
“อังเดรพวกเขาออกจากพื้นที่ลาดตระเวนเเล้ว”
“เกิดอะไรขึ้น?”
พวกเขายังเด็กมาก แต่ความชำนาญของพวกเขาก็น่าประทับใจ แอนนาได้เลือกต้นกล้าที่ดีจากครอบครัวชาวไร่ในไร่ของริเวอร์ไวท์มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำนวน 20 คนดูแลงานลาดตระเวนในทุกวันของเมืองริเวอร์ไวท์ แต่พวกเขาไม่สามารถต่อกรกับพวกโนลล์ได้เเละถอยออกไปตามคำสั่งของแอนนา
“ข้าไม่ทราบเเต่ว่ามันอาจจะเป็นแผนของแอนนาก็ได้” อังเดรเกาศีรษะของเขาเเละพูดว่า “เราต้องตามแอนนา”
“ข้าได้ยินมาว่าลอร์ดของเราถูกทำร้าย พวกเราเป็นฝ่ายตรงข้ามกับใคร?” เด็กชายตัวน้อยและเด็กเล็กเข้ามา “นี่เป็นครั้งแรกที่เรามาที่เมืองริเวอร์ชอว์ซึ่งเป็นเรื่องใหญ่มากหากเเซนเดอร์ไม่นำเราอาจจะสูญสิ้นไปทั้งหมด”
“ใครก็ตามที่อยู่เบื้องหลังข้าขอสาบานจะเอาคืนให้สาสม”
ในเวลานั้นมีเสียงมาจากข้างหลังพวกเขา “แล้วพวกเจ้าล่ะ?”
แอนนาครึ่งเอลฟ์เดินออกมาจากเงามืด
ยามยี่สิบคนยืนอยู่และกระซิบ “เราพร้อมที่จะปฏิบัติตามลอร์ดของเราแลท่านหญิงเเอนนา!”แอนนาพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความจงรักภักดีของชายหนุ่มนั้นเป็นอย่างไร พวกเขาถูกเลี้ยงดูมาในดินแดนนี้และมีความรู้สึกที่สูงมากเกี่ยวกับหุบเขาริเวอร์ไวท์
“เซอร์ลอร์ดได้วางแผนทุกสิ่งทุกอย่างไว้แล้วและเขาก็มีวิธีที่จะเอาดินแดนของเรากลับคืนมา” แอนนาพูดอย่างใจเย็น “แต่ก่อนหน้านั้นเราต้องแก้แค้นก่อน ในช่วงเวลาที่ข้าอยู่ในเมืองริเวอร์ชอว์ข้าได้ตรวจสอบเเล้วมีใครบางคนสังหารลอร์ดองค์เก่า! “
“อะไรนะ?!” อังเดรเกือบจะกระโดดขึ้น!
พวกเหล่ายามและลอร์ดมีความสัมพันธ์ที่ดีมาก และอังเดรเองเป็นเด็กกำพร้าที่รับเอามาจากลอร์ดและถือว่าเป็นลูกบุญธรรม พวกเขาไม่อาจเชื่อได้ว่าลอร์ดองค์เก่าถูกฆาตกรรม!
“มันคือใคร?” ยามหนุ่มถามอย่างใจร้อน
ในเวลานั้นเสียงขรึมออกมาจากซอยไม่ไกล
“มิลเลอร์”
ทุกคนมองหาเจ้าของเสียง
“หน้ากากมีดคู่!” อังเดรกล่าวอย่างตกใจ
“คืนนี้จงตามข้าไปฆ่าคนที่ฆ่าพี่ชายของข้า” มาร์วินกล่าวในขณะที่แกล้งทำเป็นใจเย็นภายใต้หน้ากาก
“จงมั่นใจเถิดว่าข้าจะต่อสู้อยู่เคียงข้างพวกเจ้า “
