ตอนที่ 567 รวมกัน (2)
นครปักกิ่ง เขตศูนย์ศิลปะยุคใหม่ สตูดิโอลู่เฉิน
ในห้องผู้จัดการใหญ่ ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์มาพบลู่ซี
ช่วงเวลาแห่งการขับเคี่ยวในหนึ่งปีกว่าที่ผ่านมา ลู่ซีซึ่งเป็นผู้ควบคุมสตูดิโอของศิลปินที่มีศักยภาพสูงที่สุดของประเทศในตอนนี้ ทำให้เธอมีรัศมีความแข็งแกร่งแผ่กระจายออกมารอบตัว ดูเป็นผู้เก่งกล้าในโลกธุรกิจ
เมื่อเห็นลู่เฉิน เธอทักทายอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “คุณชายลู่คะ ในที่สุดคุณก็กลับมาสักที ถ้าฉันไม่ตาม คุณจะเอ้อระเหยอยู่ที่ฮ่องกงตลอดไปเลยไหมคะ”
ก่อนหน้านี้ลู่ซีเร่งตามลู่เฉินหลายรอบให้เขากลับมาที่ปักกิ่งโดยเร็ว เพราะในสตูดิโอมีงานสำคัญมากมายที่ต้องให้ลู่เฉินเป็นคนจัดการเอง เธอที่เป็นผู้จัดการใหญ่ไม่อาจทำแทนได้
แม้ลู่เฉินจะมอบอำนาจให้ลู่ซีทั้งหมด แต่มันเกี่ยวข้องกับสตูดิโอและผลประโยชน์อันใหญ่หลวงของลู่เฉิน พี่สาวจึงไม่เคยทำให้คลุมเครือ
ตามที่เธอว่า การกุมอำนาจทั้งหมดทำให้คนหยิ่งผยอง เธอไม่อยากทำให้สุดท้ายต้องตัดพี่ตัดน้อง
เฉินเฟยเอ๋อร์เม้มปากยิ้มกับคำตัดพ้อของพี่สาว ไม่ได้คิดจะช่วยแก้ต่างให้ลู่เฉินสักนิด ลู่เฉินทำได้เพียงยอมรับผิดอย่างว่าง่าย “ผมผิดไปแล้ว”
ต่อหน้าลู่ซี เขายังคงเป็นน้องชายที่ครอบครัวเป็นห่วงตลอดไป
แต่ตอนนี้น้องชายโตแล้ว ต่อหน้าเฉินเฟยเอ๋อร์ เธอต้องไว้หน้าลู่เฉินบ้าง “รู้ก็ดีแล้ว งั้นแกบอกมาว่าแกมีอะไรจะพูดกับฉัน”
ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์มองหน้ากัน มือของทั้งสองจับกระหวัดเข้าหากัน
ลู่ซีตกใจ “พวกเธอจะแต่งงาน?”
ไม่แปลกที่พี่สาวจะเข้าใจผิด จากท่าทางของทั้งสองคน เป็นใครก็ต้องคิดแบบนี้
เฉินเฟยเอ๋อร์หน้าแดง ลู่เฉินรีบตอบว่า “ไม่ใช่ครับ ผมกับเฟยเอ๋อร์ปรึกษากันแล้ว ตัดสินใจว่าจะรวมทั้งสองสตูดิโอเข้าด้วยกัน แล้วตั้งเป็นบริษัทมีเดีย”
พูดตามตรง เทียบกับการตัดสินใจแต่งงานของทั้งสองคน ข่าวนี้ทำให้ลู่ซีทึ่งยิ่งกว่า “รวมกันตั้งบริษัท?”
“ใช่แล้ว…”
เฉินเฟยเอ๋อร์กล่าวต่อว่า “พวกเราคิดชื่อเอาไว้แล้ว ตั้งชื่อว่าบริษัทเฉินเฟยมีเดีย ตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ยังไงต้องเชิญให้พี่สาวช่วยดูแลรับผิดชอบ สตูดิโอของฉันจะรวมเข้ากับของลู่เฉิน”
ลู่ซีเงียบงัน
สตูดิโอทั้งสองรวมตัวกันเป็นเรื่องใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย และเป็นเรื่องดีด้วย การรวมเงินทุนและทรัพยากรของทั้งสองฝ่ายเข้าด้วยกัน เพื่อสร้างบริษัทใหม่ที่แข็งแกร่งทรงพลังขึ้นมาไม่ใช่เรื่องยาก ย่อมมีอนาคตที่กว้างไกล
แต่…
“พวกเธอสองคน อยากจะให้ฉันเหนื่อยตายหรือยังไง”
ลู่ซีนวดขมับด้วยความปวดหัว บ่นต่อว่า “อยู่ๆ ก็ตัดสินใจเรื่องใหญ่ๆ แบบนี้กันเอง ไม่สนใจเลยว่าฉันจะรับไหวไหม ทางลู่เฉินนี่ฉันก็ยุ่งจะตายอยู่แล้ว!”
ลู่เฉินปรี่เข้าไปบีบนวดเอาอกเอาใจพี่สาว พลางตอบว่า “ผมรู้ว่าพี่ทำได้ ยังมีผู้ช่วยของเฟยเอ๋อร์มาด้วยอีกไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่ไหวผมจะจ้างพนักงานเพิ่ม พี่ดูแต่เรื่องใหญ่ๆ ก็พอ”
ลู่ซียื่นมือออกไปฟาดเขาทีหนึ่ง แต่น้ำเสียงอ่อนลง “ฉันยังอยากจะมีแฟนนะ…”
ลู่เฉินพูดไม่ออก
ปีนี้ลู่ซีอายุ 27 เข้าไปแล้ว ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยเคยมีแฟนครั้งหนึ่งแล้วเลิกราไปในเวลาอันรวดเร็ว หลังจากเรียนจบยังต้องขยันทำงานเพื่อช่วยที่บ้านใช้หนี้ ต่อมาก็ถูกลู่เฉินดึงตัวมาช่วยงานที่ปักกิ่ง
ตั้งแต่ก่อตั้งมาจนถึงทุกวันนี้ สตูดิโอลู่เฉินมีแต่ขยายตัวอย่างต่อเนื่อง ลู่ซีเป็นทั้งผู้จัดการดูแลงานในสตูดิโอและยังเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้ลู่เฉินด้วย ปกติงานยุ่งไม่รู้ตั้งเท่าไร จึงไม่มีเวลาไปมีความรัก
วัยสาวอันผลิบานของผู้หญิงนั้นผ่านไปเร็วไว อีกไม่กี่ปีเธอก็จะกลายเป็นสาวทึนทึกแล้ว
จะว่าไป สองปีที่ผ่านมาลู่เฉินทำให้เธอเสียเวลา ถ้าให้เธอดูแลบริษัทใหม่ต่อ…
ลู่เฉินรู้สึกผิดขึ้นมา
“แต่มีความรักก็ไม่เห็นจะน่าสนใจเลย!”
อาจเพราะรับรู้ถึงความรู้สึกของน้องชาย ลู่ซีหัวเราะ “ฉันชอบงานตอนนี้มาก ผู้หญิงอย่างเราจะต้องมีงานเป็นของตัวเอง มีแฟนหรือไม่นั้นไม่สำคัญ”
“อีกอย่าง ถ้าไม่มีแก ฉันน่าจะยังทำงานสามที่อยู่ แล้วก็ยังใช้หนี้ไม่มีวันหมดด้วย”
เงียบไปครู่หนึ่ง เธอกล่าวต่อว่า “ในเมื่อพวกเธอตัดสินใจแล้ว ฉันก็สนับสนุนเต็มที่!”
ลู่ซีพูดขนาดนี้แล้ว ลู่เฉินยิ่งรู้สึกติดค้างเธอมากขึ้น “พี่…”
ลู่ซีจับมือเขาบอกว่า “ครอบครัวเดียวกันอย่าเห็นเป็นคนอื่นไกล ฉันหวังว่าแกกับเฟยเอ๋อร์จะมีความสุข รีบแต่งงานเร็วๆ ยิ่งดี มีลูกสักคนให้แม่เลี้ยง เผื่อลู่เสวี่ยเข้ามหาวิทยาลัยแล้วแม่จะได้ไม่เบื่อ”
เฉินเฟยเอ๋อร์หน้าแดงขึ้นอีกครั้ง ลู่เฉินได้แต่ฉีกยิ้ม
“เอาละๆ ไม่พูดเล่นแล้ว”
ลู่ซีโบกมือกล่าวต่อว่า “เรื่องนี้เอาตามนี้แหละ เรามาคุยเรื่องของแกดีกว่า!”
แม้ช่วงก่อนไปทำงานที่ฮ่องกง แต่ศูนย์กลางธุรกิจของลู่เฉินอยู่ที่จีนแผ่นดินใหญ่ ที่ปักกิ่ง
ตอนที่เขากำลังยุ่งเรื่องการถ่ายทำและโปรโมตภาพยนตร์เรื่อง ‘โปเยโปโลเย’ สตูดิโอทางปักกิ่งนี้เขาไม่มีเวลาสนใจเลย ย่อมนำมาซึ่งความกดดันมหาศาลต่องานของลู่ซี
เช่นบริษัทสองแห่งที่ลู่เฉินไปลงทุนเอาไว้ที่เมืองหังโจว บริษัทของเถียนเถียนยังดีหน่อย เธอเป็นคนเก่งอยู่แล้วทั้งยังมีเงินทุนและเส้นสายในวงการ ทางสตูดิโอนอกจากส่งเจ้าหน้าที่บัญชีคนหนึ่งไปควบคุมแล้ว งานอย่างอื่นแทบไม่ต้องให้ลู่ซีเดือดเนื้อร้อนใจเลย
แต่เว็บไซต์ไคซินที่ลู่เฉินไปลงทุนไว้กลับไม่เหมือนกัน
ตั้งแต่แรกเริ่มที่เว็บไซต์ไคซินก่อตั้งขึ้น ลู่เฉินทำเพื่อช่วยเหลือคู่รักอย่างเกาเฮ่อกับหวังเสี่ยวหลิง แต่เขายังใช้เว็บไซด์ไคซินเป็นจุดเริ่มต้นการพัฒนาธุรกิจของตัวเองด้วย ไม่เพียงแต่มอบความคิดสร้างสรรค์ใหม่ๆ ยังให้เงินลงทุนไปก้อนโต
ในบริษัทผลิตเกมมือถือแห่งใหม่นี้ ลู่เฉินทุ่มเงินไป 4.5 ล้านหยวน ครอบครองหุ้นจำนวน 80% แต่ในฐานะผู้ถือหุ้นรายใหญ่ เขากลับไม่มีเวลาและกำลังไปดูแลกิจการ
ส่วนเกาเฮ่อกับหวังเสี่ยวหลิงเป็นนักศึกษาที่เพิ่งเรียนจบ เรื่องความพยายามไม่ใช่ปัญหา ทว่าตั้งแต่ก่อตั้งบริษัทมาได้พบกับปัญหาและอุปสรรคต่างๆ มากมาย
ปัญหาและอุปสรรคเหล่านี้ สุดท้ายแล้วไปตกอยู่ที่ลู่ซี
ตั้งแต่จดทะเบียนเว็บไซต์ ลู่ซีไปกลับเมืองหังโจวแล้วห้ารอบ แม้เธอจะส่งคนไปดูแล แต่ก็ไม่อาจวางมือจากงานได้ทั้งหมด เพราะนี่เป็นอีกธุรกิจหนึ่งของลู่เฉินเหมือนกัน
ยังมีงานที่สตูดิโอในปักกิ่งอีก เมื่อชื่อเสียงและความนิยมของลู่เฉินเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผู้ที่ติดต่อเข้ามาขอทำความร่วมมือ ร่วมลงทุน หรือแม้แต่แนะนำตัวเองก็ยิ่งมีเพิ่มขึ้นตามไปด้วย เพียงแค่การรับมือกับแขกเหรื่อเหล่านี้ก็ทำให้ลู่ซีเหน็ดเหนื่อยมากพอแล้ว
โดยเฉพาะบางคนหรือบางองค์กรที่มีที่มาใหญ่โต ไม่ควรมีเรื่องด้วย ไม่อย่างนั้นจะมีปัญหาตามมา
โชคดีที่ลู่เฉินมีความสัมพันธ์อันดีกับตระกูลหลี่ และลู่ซีเองก็รู้จักกับหลี่มู่ซือ มีเกราะกำบังที่แข็งแกร่งเช่นนี้สามารถคุ้มกันพายุมรสุมที่มาจากโลกภายนอกได้ไม่น้อย ไม่อย่างนั้นเธอคนเดียวมีหรือจะยืนหยัดผ่านมาได้
ในด้านนี้ลู่ซีสนับสนุนการรวมสองสตูดิโอเข้าด้วยกัน เมื่อโครงสร้างมีขนาดใหญ่ขึ้นจะทำให้มีเสียงมีอำนาจในวงการเพิ่มมากขึ้นตามไปด้วย พวกคนที่มาหาเรื่องเหล่านั้นสามารถมองข้ามพวกเขาไปได้เลย
สรุปออกมาได้ว่าช่วงที่ลู่เฉินไม่อยู่นี้ ลู่ซีลำบากมาก
………………………………
