ตอนที่ 705 ข่าวด่วน (1)
ภาพที่เห็นในวินาทีที่พุ่งเข้ามาในห้องโดยสารชั้นประหยัด ทำให้ลู่เฉินตระหนักได้ว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้วจริงๆ!
ผู้ชายรูปร่างกำยำชาวต่างชาติคนนี้ถือปืนจริงอยู่ในมือแน่นอน เมื่อครู่เสียงปืนดังสองครั้งก็เป็นเรื่องจริง และได้เกิดการบาดเจ็บ
ความรู้สึกแรกของลู่เฉินคือไม่อยากจะเชื่อ เพราะด่านตรวจความปลอดภัยสนามบินในประเทศขึ้นชื่อเรื่องความเข้มงวดไปทั่วโลก เที่ยวบินต่างประเทศจำเป็นต้องตรวจสอบความปลอดภัยซ้ำสองครั้ง อุปกรณ์อำนวยความสะดวกของสนามบินนานาชาติปักกิ่งถือว่าอยู่ในระดับชั้นนำ
เช่นนั้นปืนจริงกระบอกนี้ถูกพกขึ้นเครื่องบินได้อย่างไร
ถัดมาคือลักษณะของผู้ชายที่ถือปืนดูผิดปกติมาก เขาโบกปืนไปมาขณะข่มขู่ผู้โดยสาร และสั่งให้อีกฝ่ายเปิดประตูนิรภัยที่อยู่ด้านในสุดของที่นั่ง!
ภาษาอังกฤษของลู่เฉินถือว่าไม่เลว เขามั่นใจว่าตัวเองฟังไม่ผิด
ถ้าหากเป็นการจี้เครื่องบิน เช่นนั้นความรู้ของโจรคงมีปัญหา เพราะขณะที่เครื่องบินกำลังบินอยู่กลางอากาศประตูนิรภัยไม่สามาถเปิดได้ นอกจากถูกล็อกเอาไว้แล้วยังมีปัญหาเรื่องความกดอากาศที่แตกต่างกันจากภายในและภายนอกอยู่ด้วย
และถึงแม้ว่าเปิดได้จริง เขาคิดจะกระโดดออกไปจากที่นี่เรอะ
หรือว่าอยากจะดึงผู้โดยสารคนอื่นๆ ทั้งลำให้ตายตกไปด้วยกัน
อารมณ์ของชายฉกรรจ์ถือปืนดูคลุ้มคลั่งมาก ใบหน้าบิดเบี้ยวตาแดงก่ำ และขณะที่เขากำลังเอาปากกระบอกปืนข่มขู่ ผู้โดยสารคนนั้นตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ ร้องตะโกนออกมาตามสัญชาตญาณว่า “อย่านะ อย่าฆ่าฉัน!”
เมื่อเจอเหตุการณ์เช่นนี้ ลู่เฉินฉุกคิดทันที เขาไม่มีเวลาคิดถึงความแปลกประหลาดที่อยู่ในนั้น เร่งความเร็วพุ่งไปหาผู้ชายที่ถือปืนอย่างรวดเร็ว
การเคลื่อนไหวของลู่เฉินอันตรายมากอย่างไม่ต้องสงสัย เขาสู้ด้วยมือเปล่า กับอีกฝ่ายมีปืนอยู่ในมือ ต่อให้เขามีฝีมือที่ดีเยี่ยมแค่ไหน ก็ไม่อาจต้านทานกระสุนที่ยิงออกมาได้
แต่ลู่เฉินไม่มีทางเลือกอื่น เขายื่นมือช่วยคนอื่น ก็เท่ากับช่วยชีวิตตัวเอง
ถ้าหากเครื่องบินเกิดอุบัติเหตุ เช่นนั้นทุกคนก็ไม่รอด!
ความรู้สึกถึงอันตรายที่ยิ่งใหญ่ ทำให้ร่างกายของลู่เฉินหลั่งสารอะดรีนาลีนเยอะมาก แต่เขากลับสงบเยือกเย็นมาก ความเร็วของการเคลื่อนไหวเกินขีดจำกัดปกติของเขาอย่างสิ้นเชิง ชั่วพริบตาเดียวก็พุ่งเข้าไปสิบกว่าเมตร เกือบประชิดผู้ชายคนที่ถือปืน
ทว่าผู้ชายคนที่ถือปืนคนนั้นถึงแม้จะสูญเสียการควบคุมสติ แต่มีความระแวดระวังโดยสัญชาตญาณ เขาสามารถสัมผัสได้ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามาในทันที หมุนตัวโดยพลันแล้วเหนี่ยวไกไปทางลู่เฉิน
ปัง!
เสียงปืนดังครั้งที่สาม!
เสียงปืนครั้งนี้มาอย่างกะทันหัน ผู้ชายคนที่ถือปืนยิงโดยไม่ลังเลสักนิดเดียว
แต่ลู่เฉินได้ระวังไว้แต่เนิ่นๆ วินาทีที่เห็นอีกฝ่ายหมุนตัวและยกแขนขึ้น เขารีบกระโจนไปข้างหน้า หลบกระสุนที่พุ่งออกมาได้ทัน
เวลานี้ ลู่เฉินไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองอยู่ใกล้ความตายแบบนี้มาก่อน!
วินาทีต่อมา เขากลิ้งไปข้างหน้าหนึ่งรอบครึ่ง มือยันพื้นดีดตัวขึ้นมาอย่างฉับพลัน สองขาถีบออกไปพร้อมกัน เตะผู้ชายคนที่ถือปืนจากด้านบนลงไปด้านล่างอย่างแรง
การเคลื่อนไหวนี้น่าเหลือเชื่อมากๆ มือซ้ายของลู่เฉินยันพื้นห้องโดยสาร ตัวลอยอยู่กลางอากาศ ขาขวาเหยียดออกไปแล้วเตะสูง ขาซ้ายงอครึ่งหนึ่ง เหมือนกระต่ายเตะท้องเหยี่ยว แต่ระดับความยากสูงกว่านั้น!
พลั่ก!
ผู้ชายคนที่ถือปืนยิงใส่ลู่เฉินพลาด เห็นได้ชัดว่าเขาตกตะลึงมาก ขณะที่กำลังเล็งเป้าหมายอีกครั้ง ขาขวาของลู่เฉินเตะไปที่ข้อมือของเขาอย่างแรง
แรงเตะครั้งนี้รุนแรงมาก ได้ยินเสียงดัง ‘กึก’ ข้อมือของผู้ชายคนที่ถือปืนถูกเตะจนหัก ปืนที่กำไว้แน่นกระเด็นหลุดจากมือ ตกไปที่ไหล่ของผู้โดยสารคนหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปสองสามเมตร
เวลานี้ เสียงร้องตะโกนด้วยความตกใจดังขึ้นอีกครั้งภายในห้องผู้โดยสารชั้นประหยัด ถ้าเห็นข้อความนี้จากที่อื่นโปรดกลับมาเยี่ยมเราบ้างนะ ขอบคุนจ้า
“ฉันจะฆ่าแก!”
ผู้ชายคนที่ถือปืนคนนั้นสูญเสียอาวุธและมือขวาก็หักอีก แต่ยังคงโหดเหี้ยมดุดันเหมือนเดิม ความเจ็บปวดทรมานทำให้เขาตกอยู่ในความบ้าคลั่งอย่างเต็มที่ อ้าแขนสองข้างพุ่งไปหาลู่เฉินที่อยู่บนพื้น
แต่ไม่มีอาวุธอันตรายแล้ว ลู่เฉินจะปล่อยโอกาสให้อีกฝ่ายโต้กลับหรือ เมื่อเห็นร่างกายกำยำของผู้ชายกระโจนเข้ามา ตัวของเขาที่นอนอยู่บนพื้นครึ่งหนึ่งรีบยกขาเตะขึ้นมาทันที
ครั้งนี้คือกระต่ายเตะท้องเหยี่ยวของจริง!
พลั่ก!
ขาทั้งสองข้างของเขาเตะไปที่ท้องของผู้ชายรูปร่างกำยำอย่างแรง ชายคนนั้นลอยกระเด็นออกไปทันที
ลู่เฉินฉวยโอกาสนี้กระโดดลุกขึ้นมา จิตใจเริ่มสงบลงแล้ว!
ผู้ชายรูปร่างกำยำคนนั้นก็เก่งมาก ร่างกายของเขาไม่ธรรมดา ถูกลู่เฉินเตะเข้าที่ท้องก็ยังดิ้นลุกคลานขึ้นมาได้ แผดเสียงคำรามออกมาราวกับสัตว์ดุร้ายที่ได้รับบาดเจ็บแผด พยายามพุ่งไปหาลู่เฉินอีกครั้งด้วยจิตใจที่อดทน โบกมือซ้ายที่อยู่ครบสมบูรณ์ไปหาลู่เฉินอย่างแรง
หมัดนี้สำหรับคนทั่วไปแล้วมีอานุภาพมากอย่างไม่ต้องสงสัย แต่สำหรับลู่เฉินยังห่างอีกไกลนัก
ลู่เฉินหลบอย่างคล่องแคล่วว่องไว หมัดตวัดขวาอันสวยงามโดนใต้คางของอีกฝ่ายอย่างแรง
จากนั้นเขายกขาขวาขึ้นมาเร็วปานสายฟ้า ถีบไปที่ท้องของชายฉกรรจ์อีกครั้ง
ถูกโจมตีอย่างรุนแรงติดต่อกัน ในที่สุดชายฉกรรจ์ก็ฝืนต่อไม่ไหว แหงนหน้าล้มตึงบนพื้นอย่างแรง!
ครั้งนี้เขาหมดเรี่ยวแรงตอบโต้อย่างสิ้นเชิง สลบไปทันที
เรียบร้อย!
ลู่เฉินพ่นลมหายใจยาวๆ แต่เขาไม่ได้ผ่อนคลายทันที รีบพุ่งเข้าไปดึงเข็มขัดหนังของชายฉกรรจ์ออกมา จากนั้นพลิกตัวใช้เข็มขัดหนังมัดมือทั้งสองข้างให้แน่น
เมื่อยืนยันว่าสยบคนร้ายได้แล้ว ลู่เฉินจึงลุกขึ้นอีกครั้ง แล้วพูดเสียงดังว่า “ทุกคนปลอดภัยแล้วครับ!”
เนื่องจากคนส่วนใหญ่ที่ขึ้นเที่ยวบินนี้เป็นชาวต่างชาติ ดังนั้นเขาจึงตะโกนด้วยภาษาอังกฤษ
ผลการต่อสู้ระหว่างลู่เฉินกับชายฉกรรจ์จบเร็วเกินไป ดังนั้นผู้โดยสารหลายคนจึงตอบสนองไม่ทัน เมื่อผ่านไปสักพักพวกเขาถึงรู้ตัวว่าตัวเองปลอดภัยแล้วจริงๆ
จากนั้นเกิดเสียงดังไปทั่วเครื่องบินทั้งลำ บางคนร้องไห้สะอึกสะอื้น บางคนรู้สึกขอบคุณพระเจ้าที่คุ้มครอง บางคนปรบมือชมลู่เฉินที่ช่วยจัดการคนร้าย และมีบางคนหยิบโทรศัพท์ออกมาอัดวิดีโอ เกิดความวุ่นวายไปทั่ว
แอร์โฮสเตสสองสามคนที่อกสั่นขวัญแขวนวิ่งเข้ามา พวกเธอพยายามรักษาความสงบเรียบร้อย และช่วยรักษาเจ้าหน้าที่ล้มอยู่บนพื้น
มีคนได้รับบาดเจ็บทั้งหมดสองคน หนึ่งในนั้นถูกชายฉกรรจ์ตีสลบ แต่อีกคนหนึ่งถูกยิงที่ท้องเลือดไหลไม่หยุดเข้าขั้นวิกฤตมาก
ลู่เฉินไม่ทำตัวให้ว่าง เขาขอยืมเชือกจากผู้โดยสารท่านอื่น แล้วมัดชายฉกรรจ์อย่างแน่นหนา
เมื่อครู่ตอนที่ปะทะกันได้บอกลู่เฉินว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา เขาสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ เป็นเพราะโจมตีทีเผลอ มีความโชคดีมากกว่า
ดังนั้นถึงแม้อีกฝ่ายจะสลบไปแล้ว เขาก็ไม่กล้าประมาทเลยสักนิด
ผู้โดยสารคนอื่นๆ เพิ่มความกล้าให้ตนเองช่วยลู่เฉินมัดด้วยกัน แถมยังถีบอีกฝ่ายสองสามทีเพื่อระบายอารมณ์
เพราะเกือบทำให้คนในเครื่องบินทั้งลำต้องถูกฝังตายไปพร้อมกัน!
เมื่อจัดการชายฉกรรจ์ได้แล้ว ลู่เฉินจึงช่วยแอร์โฮสเตสรักษาผู้บาดเจ็บที่ถูกยิง
หลังจากคุยกับแอร์โฮสเตสแล้วเขาถึงรู้ว่า ที่แท้ผู้บาดเจ็บก็คือตำราจอากาศนอกเครื่องแบบของเที่ยวบินครั้งนี้และถูกโจมตีระหว่างที่กำลังหยุดยั้งการกระทำอันชั่วร้ายของชายฉกรรจ์ผู้นี้ ปืนกระบอกนั้นคืออาวุธติดตัวของตำรวจอากาศ!
ความสงสัยขนาดใหญ่ของลู่เฉินคลี่คลายลง
อาวุธและกระสุนของตำรวจอากาศถูกสั่งทำแบบพิเศษ อานุภาพอาจจะด้อยกว่าปืนสั้นทั่วไป ไม่สามารถยิงทะลุกำแพงเครื่องบินได้ แต่พลังทำลายล้างสำหรับระยะประชิดนั้นก็แรงไม่น้อย
ตำรวจอากาศคนนี้บาดเจ็บหนักมาก สุดท้ายจะรอดหรือไม่ คงต้องพึ่งเทพเจ้าของพวกเขาให้ช่วยปกปักษ์รักษาแล้วจริงๆ
แต่ผู้โดยสารคนอื่นมากกว่าสี่ร้อยคนรวมถึงลู่เฉินและทีมลูกเรือ ยังคงมีชีวิตต่อไป
นี่สำคัญกว่าสิ่งใด
…………………………………………………………………………
