Perfect Superstar – ตอนที่ 777 ปฏิเสธสิ่งล่อใจ

ตอนที่ 777 ปฏิเสธสิ่งล่อใจ

ในสายตาของผู้บริหารระดับสูงหลายคนของเอสพีจี วันนี้พวกเขาได้เห็นสิ่งที่เรียกว่าความมหัศจรรย์อย่างแท้จริง

สวรรค์บอกว่าจะมีแสง ดังนั้นจึงมีแสง ลู่เฉินบอกว่าจะแต่งเพลงให้เอชเกิร์ล เขาก็แต่งให้ ถึงแม้จะไม่มีเนื้อเพลงแต่คุณภาพสูงเช่นนี้ทำให้คนยากที่จะเชื่อว่านี่คือผลงานสร้างสรรค์ที่ใช้เวลาสองสามนาทีเท่านั้น!

ทำนองดนตรีของเพลงนี้มีชีวิตชีวา มีจังหวะจะโคนที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวและน่าติดใจ แค่ฟังเพียงรอบเดียวก็สามารถฮัมเพลงได้สองสามประโยค ดุจดังพลังเวทมนต์ที่ฟังแล้วอยากฟังซ้ำอีก

ผู้บริหารระดับสูงของเอสพีจีเหล่านี้ไม่ใช่คนมีตำแหน่งโดยไม่ทำงานอะไร พวกเขามีความสามารถในการประเมินค่าดนตรีป็อปพอสมควร บางคนถึงระดับมืออาชีพ ดังนั้นจึงรู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างยิ่ง!

มีทำนองเพลงนี้แล้ว แค่ใส่เนื้อเพลงและเรียบเรียงเพลงใหม่ เอชเกิร์ลก็สามารถพลิกตัวได้ไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป

วงการเพลงป็อปเกาหลีใต้ เนื่องจากมีเพลงที่ดังชั่วข้ามคืนเยอะแยะมากมาย บทเพลงคลาสสิคสองสามเพลงสามารถดันให้วงเกิร์ลกรุ๊ปโด่งดังเป็นพลุแตกก็ไม่ใช่ตำนานอีกต่อไป

โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่เพลงป็อปเกาหลีคล้ายคลึงกันอย่างรุนแรง ผู้คนที่ฟังสิ่งเดิมๆ จนเบื่อหน่าย พวกเขารู้จักคุณภาพของเพลงที่ดีเพลงหนึ่งอย่างชัดเจน

พวกสาวๆ เอชเกิร์ลมองลู่เฉินตาเป็นประกาย แต่ละคนเต็มไปด้วยความดีใจและเคารพนับถือ

พวกสาวๆ ชอบเพลงนี้จากใจจริงแน่นอน จังหวะและทำนองเพลงสะดุดใจคน ทำให้พวกเธออดใจรอไม่ไหวอยากจะลองแล้ว

นับตั้งแต่ที่เดบิวต์ พวกเธอได้รับแรงกดดันมากมาโดยตลอด เพลงเดบิวต์ได้ผลตอบรับธรรมดา เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่ยิ่งใหญ่ ถึงแม้จะพยายามเต็มที่ แต่กลับไม่ประสบความสำเร็จ

ลู่เฉินในเวลานี้สำหรับพวกเธอ เหมือนกับทูตสวรรค์ที่ลงมายังโลกมนุษย์เพื่อช่วยเหลือพวกเธอให้หลุดพ้นจากความยากลำบาก!

สายตาเร่าร้อนของพวกสาวๆ ทำให้ลู่เฉินรับไม่ไหว เขากระแอมสองทีแล้วเอ่ยว่า “งั้นก็ตามนี้ไปก่อน เนื้อเพลงพวกคุณเชิญคนอื่นมาเขียน การเรียบเรียงเพลงก็ต้องปรับให้สมบูรณ์”

หลี่เจินเฮ่ารีบเอ่ยว่า “ขอบคุณคุณมากจริงๆ ค่ะ ลำบากคุณแย่แล้ว ฉันจะให้คนร่างสัญญามอบโอนลิขสิทธิ์ผลงานให้เสร็จค่ะ คุณวางใจได้!”

ประธานของเอสพีจีคนนี้มีความคิดเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือรีบเซ็นสัญญาให้เร็วที่สุด

ถ้าหากพลาดเพลงนี้ไป เธอคงไม่ให้อภัยตัวเอง

ที่สำคัญที่สุดคือ มีเพลงแรกก็ต้องมีเพลงที่สอง มีอัจฉริยะทางดนตรีอย่างลู่เฉิน เอชเกิร์ลยังจะกลัวเอาชนะคูโร่กับดาวน์เกิร์ลไม่ได้อีกเหรอ

ดังนั้นตอนนี้เธอไม่สนใจเรื่องค่าใช้จ่ายอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าลู่เฉินจะเสนอราคาเท่าไร ก็จะตกลงอย่างไม่มีเงื่อนไข!

ลู่เฉินยิ้มกล่าวว่า “เรื่องสัญญาคุณคุยกับลู่ซีแล้วกันครับ…”

หลี่เจินเฮ่าเอ่ยอย่างตื่นเต้นว่า “คุณลู่เฉิน เพลงนี้ชื่อว่าอะไรคะ”

ถึงแม้ลู่เฉินจะให้เอสพีจีเพิ่มเนื้อเพลงเข้าไปเอง แต่หลี่เจินเฮ่ายังหวังว่าลู่เฉินจะเป็นคนตั้งชื่อเพลงนี้

นี่คือสิ่งที่สำคัญมาก

ลู่เฉินยิ้มเอ่ยว่า “ชื่อว่าจี (Gee) แล้วกันครับ”

“จี?”

หลี่เจินเฮ่าตาเป็นประกาย พลางครุ่นคิดแล้วพยักหน้า “ชื่อเพลงดีมากค่ะ”

ลู่เฉินยิ้มแต่ไม่พูดอะไร

จี ในภาษาเกาหลีมีความหมายว่าประหลาดใจ ในโลกความฝัน ‘จี’ บทเพลงนี้เป็นหนึ่งในผลงานตัวแทนของวงเกิร์ลกรุ๊ปชื่อดังของเกาหลี เคยโด่งดังอยู่ช่วงหนึ่ง ชนะรางวัลมากมาย มีพลังดึงดูดที่ไม่ธรรมดา

หลังจากทดลองฟังจบแล้ว ท้องฟ้าก็มืดลง

ตอนเย็น หลี่เจินเฮ่าได้เชิญลู่เฉินไปเลี้ยงข้าวที่โรงแรมฮันริเวอร์ พร้อมกับเอชเกิร์ลและผู้บริหารระดับสูงของเอสพีจี ให้การต้อนรับอย่างครอบคลุมทั่วถึง

ลู่เฉินปกติดื่มเหล้าน้อยมาก แต่ต้านทานความกระตือรือร้นของพวกสาวๆ เอชเกิร์ลไม่ไหว พอดื่มโซจูเหล้าเกาหลีแบบดั้งเดิมไปหนึ่งขวด ก็รู้สึกเมากรึ่มๆ เล็กน้อย

หลี่เจินเฮ่าก็ดื่มไปสองสามแก้ว ยิ้มเล็กน้อยเอ่ยว่า “คุณลู่เฉิน ฉันเห็นว่าคุณเมาแล้ว ให้อิงฮุ่ยขึ้นไปส่งคุณพักผ่อนเถอะค่ะ ฉันจองห้องพักที่นี่ไว้เรียบร้อยแล้ว”

ขณะที่พูด เธอก็ส่งสายตาเป็นสัญญาณให้ซ่งอิงฮุ่ยที่นั่งข้างๆ ลู่เฉิน

ซ่งอิงฮุ่ยเป็นหัวหน้าวงเอชเกิร์ล องค์ประกอบโดยรวมของเธอถือว่าดีที่สุดในบรรดาสาวๆ ทั้งเจ็ดคน หน้าตาไม่ถือว่าสวยเป็นที่หนึ่ง แต่ว่าหุ่นดีสุดๆ โดยเฉพาะขาเรียวยาวทั้งสองข้างที่สวยที่สุด

เมื่อเห็นการส่งสัญญาณของหลี่เจินเฮ่า ซ่งอิงฮุ่ยรีบคล้องแขนของลู่เฉินทันที หน้าอกอวบอิ่มนุ่มเด้งแนบติดแขนของลู่เฉิน พูดเสียงหวานว่า “อาจารย์ลู่เฉิน ฉันจะส่งคุณขึ้นไปข้างบนค่ะ”

พูดตามจริง สาวน้อยพูดจาอ่อนหวาน หน้าตาสะสวยมีเสน่ห์แบบนี้ สำหรับลู่เฉินแล้วเป็นสิ่งล่อใจอย่างมาก และสัญญาณลับของหลี่เจินเฮ่าก็ชัดเจนมากจริงๆ

ทว่าลู่เฉินเมาเหล้าแต่ไม่เมาใจ ยิ้มเอ่ยว่า “ขอบคุณการต้อนรับที่คึกคักของประธานหลี่ครับ แต่เย็นนี้ผมคงไม่พักที่นี่แล้ว เพราะแฟนของผมยังรอผมอยู่ที่โรงแรมครับ”

น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนมาก แต่มีความตั้งใจที่แน่วแน่

หลี่เจินเฮ่าตกตะลึง จากนั้นจึงรีบยิ้มเอ่ยพูดทันที “งั้นก็ได้ค่ะ ฉันจะให้คนส่งคุณกลับไป”

‘ความหวังดี’ ของหลี่เจินเฮ่าถูกปฏิเสธอย่างอ้อมค้อม และไม่สนใจสายตาที่ขุ่นเคืองของซ่งอิงฮุ่ย ลู่เฉินกับผู้ช่วยนั่งรถที่เอสพีจีจัดให้โดยเฉพาะกลับมาที่โรงแรมเดอะชิลลา

“คนเกาหลีพวกนี้…”

พอขึ้นรถ จางเสี่ยวฟางผู้ช่วยที่มาเกาหลีกับลู่เฉินเอ่ยว่า “ลูกไม้เยอะจริงๆ!”

วัฒนธรรมบนโต๊ะเหล้าของคนเกาหลีแพร่หลายมาก ผู้บริหารระดับสูงกลุ่มหนึ่งของเอสพีจีเกลี้ยกล่อมให้ดื่มเหล้าเก่งมาก เย็นนี้ถ้าหากลู่เฉินไม่มีจางเสี่ยวฟางคอยขวาง คาดว่าคงลงไปนอนกับพื้นแล้ว

แต่ที่จางเสี่ยวฟางพูดถึง ไม่ได้มีแค่เรื่องนี้เท่านั้น

ลู่เฉินหัวเราะ

เขารู้นานแล้วถึงกฎลับบางอย่างของวงการบันเทิงเกาหลี คิดไม่ถึงว่าจะหล่นมาที่ศีรษะตัวเอง ทว่าหลี่เจินเฮ่าใช้กลยุทธ์สาวงามผิดคนแล้วจริงๆ

แตกต่างจากศิลปินดาราดังที่ทำตามอำเภอใจไม่เกรงกลัวใครเหล่านั้น ลู่เฉินถึงแม้จะอยู่ในวงการมายา แต่เขารักษาเส้นขีดจำกัดของตัวเองมาตลอด ยิ่งมีชื่อเสียงยิ่งต้องระวัง

ความตกต่ำของคนเราจริงๆ แล้วเกิดขึ้นง่ายมาก วงการบันเทิงที่มีสิ่งล่อตาล่อใจเยอะแยะมากมายยากที่จะทำให้ตัวเองขาวสะอาด แต่เขามีความแน่วแน่ของตัวเอง

ดังนั้นไม่ต้องพูดเลยเมื่อเฉินเฟยเอ๋อร์อยู่ที่เกาหลี ต่อให้เธอไม่อยู่ ลู่เฉินก็ไม่ยอมรับการยั่วเสน่ห์ของซ่งอิงฮุ่ย

พอกลับถึงห้อง เฉินเฟยเอ๋อร์กำลังคุยกับลู่ซีอยู่ในห้องรับแขก

บนพื้นพรมของห้องรับแขกมีถุงใบเล็กใบใหญ่วางอยู่ สงสัยวันนี้จะได้ของมาเยอะ

เมื่อเห็นลู่เฉินเมากลับมา เฉินเฟยเอ๋อร์รีบไปประคองตัวเขา ลู่ซีพูดเป็นทำนองดุว่า “ทำไมดื่มเยอะขนาดนี้ เหม็นจริงๆ!”

ลู่เฉินยิ้มเจื่อนๆ เอ่ยว่า “ผมก็ไม่อยากดื่มเยอะ คนของเอสพีจีกระตือรือร้นมากจริงๆ ต้านทานไม่ไหว โชคดีที่มีพี่จาง ไม่งั้นคืนนี้คงไม่ได้กลับมา”

เขาแค่คิดก็ยังรู้สึกผวา ถ้าหากดื่มจนเมาเละจริงๆ เรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นคงพูดยาก

หลี่เจินเฮ่าแน่นอนว่าไม่ได้มีเจตนาร้ายกับเขา แต่ ‘ความหวังดี’ ของเธอ เขารับไม่ไหวจริงๆ!

เฉินเฟยเอ๋อร์ยิ้มเอ่ยว่า “มีสาวสวยคอยนั่งเป็นเพื่อนใช่ไหม ดังนั้นถึงไม่อยากกลับมา”

ลู่เฉินหัวเราะฮ่าๆๆ รีบหนีไปอาบน้ำ ไม่อย่างนั้นคงอธิบายยากจริงๆ

…

วันที่ 8 มกราคม ลู่เฉินสิ้นสุดการเดินทางไปเกาหลีใต้ กลับเมืองหลวงพร้อมกับเฉินเฟยเอ๋อร์ ลู่ซี และคนอื่นๆ!

…………………………………………………………………………